Czy Twoje dziecko może mieć autyzm?

Żaden indywidualny objaw nie jest oznaką autyzmu i żadne dwoje dzieci z autyzmem nie ma identycznych objawów. Nie ma testów medycznych, które mogłyby określić, czy dziecko jest autystyczne, nie ma też sztywnych i szybkich zasad diagnozowania autyzmu.

W rzeczywistości w niektórych przypadkach nawet profesjonalistom może być trudno zdiagnozować zaburzenie ze spektrum autyzmu. Ale jeśli Twoje dziecko ma kilka z następujących objawów - i nie można ich przypisać żadnemu innemu zaburzeniu - dobrym pomysłem może być rozważenie badań przesiewowych lub oceny autyzmu.

Bardzo dobrze / Brianna Gilmartin

Deficyty komunikacyjne

Dzieci z zaburzeniami ze spektrum autyzmu prawie zawsze mają problemy z mową i językiem, ale jeśli wyzwania nie są oczywiste (na przykład pięciolatek bez języka mówionego), mogą być trudne do zauważenia. Dzieje się tak, ponieważ dzieci z autyzmem mogą używać wielu słów, a nawet więcej niż ich rówieśnicy.

Oceniając spektrum autyzmu, lekarze ocenią umiejętności komunikacyjne pod kątem prozodii i języka pragmatycznego.

Prosodia odnosi się do tonu, głośności i szybkości mowy. Język pragmatyczny odnosi się do praktyk konwersacyjnych, w tym zmieniania się podczas mówienia, omawiania tematu lub okazywania zainteresowania komentarzami innej osoby.

Oto kilka wskazówek, jak określić, czy Twoje dziecko ma trudności z komunikacją werbalną:

• W wieku dwóch lat używają niewielu wypowiadanych słów lub nie używają ich wcale, nie używają też gestów, bełkotu ani innych środków, aby przekazać swoje potrzeby lub myśli.
• Używają tylko słów, które powtarzają z telewizji, filmów lub innych osób, zwłaszcza jeśli nie używają słów do przekazania znaczenia (na przykład powtarzają losową frazę z ulubionego programu telewizyjnego).
• Nie mają problemów ze słuchem, ale nie reagują, gdy ktoś je woła.
• Brak kontaktu wzrokowego, nawet jeśli jest to wymagane.
• Nigdy nie inicjują interakcji ani rozmów z innymi.
• Nie przechodzą przez zwykłe etapy bełkotu lub bełkotu.
• W zwykłym czasie rozwijają język mówiony, ale dziwnie używają słów, mają niezwykle płaski głos lub źle rozumieją zamierzone znaczenie słów.

Graj w umiejętności

Dzieci z autyzmem wchodzą w interakcje z przedmiotami, zabawkami i potencjalnymi towarzyszami zabaw w niecodzienny sposób. Najprawdopodobniej wolą własne towarzystwo niż towarzystwo innych dzieci lub wymagają, aby towarzysze zabaw wchodzili w interakcje z nimi w określony, przewidywalny sposób.

W terminologii klinicznej zabawę definiuje się jako przyjemną, dobrowolną, motywowaną, elastyczną i niedosłowną czynność. Dzieci z autyzmem często angażują się w nieelastyczne, powtarzalne wzorce zabaw bez żadnego symbolicznego lub udawanego zachowania.

Dzieci z autyzmem mają tendencję do postrzegania świata jako konkretnego i dosłownego i jako takie mają trudności z abstrakcyjnymi koncepcjami i zachowaniami z wyobraźnią. Oto tylko niektóre z form zabawy, które są powszechne wśród dzieci z autyzmem:

• Układanie przedmiotów lub zabawek w kolejce zamiast używania ich w zabawie interaktywnej lub udawanej
• Interakcja w ten sam sposób z tymi samymi przedmiotami (zabawkami, drzwiami, pojemnikami itp.) W kółko
• Odgrywanie tych samych scen (często z telewizji) w kółko w dokładnie ten sam sposób
• Angażowanie się w „zabawę równoległą” (dwoje dzieci bawi się obok siebie, ale nie wchodzi w interakcje) na długo po tym, jak taka zabawa jest typowa dla rozwoju
• Ignorowanie lub gniewne reagowanie na próby dołączenia do nich w ich grze lub zmiany ich schematów gry
• Masz trudności z dostosowanymi do wieku formami gry, takimi jak gry oparte na zasadach, zabawa w udawanie, zorganizowane sporty lub inne czynności wymagające komunikacji społecznej

Niezwykłe zachowania fizyczne

Osoby z autyzmem często mają niezwykłe zachowania fizyczne, które odróżniają ich od rówieśników. Chociaż żadne z tych zachowań nie jest samo w sobie oznaką autyzmu, wszystkie z nich mogą być częścią „pakietu” autyzmu. Na przykład dzieci autystyczne mogą:

• Kołysz się, trzepocz lub w inny sposób „stymuluj”, często jako sposób na uspokojenie się
• Nadmierna lub niedostateczna reakcja na bodźce sensoryczne, w tym ból
• Są niezwykle wybredni i mogą odmówić jedzenia o określonej konsystencji lub silnym smaku
• Masz nietypowy chód, który może obejmować chodzenie na palcach lub niezręczne ruchy
• Reagować w sposób nieodpowiedni dla wieku na nieoczekiwane zmiany w rutynie (rozpad gniewu lub skrajny niepokój w wyniku pozornie drobnych zmian)
• Przejawiać zachowania lub zainteresowania nieodpowiednie dla wieku lub mieć trudności z rozwijaniem umiejętności dostosowanych do wieku w korzystaniu z toalety, ubierania się itp.

Współistniejące schorzenia

Chociaż kryteria zaburzeń ze spektrum autyzmu nie obejmują fizycznych lub psychicznych objawów ani chorób, takie problemy są niezwykle powszechne wśród dzieci z autyzmem.

• Problemy ze snem są powszechne wśród osób z autyzmem. Wiele dzieci z autyzmem ma problemy z zasypianiem lub zasypianiem, a dorośli z tego spektrum często mają podobne problemy.
• Wiele dzieci z autyzmem ma łagodne lub bardziej znaczące opóźnienia w zakresie dużej i małej motoryki; na przykład mogą mieć trudności z manipulowaniem sztućcami, używaniem nożyczek, wspinaniem się, skakaniem itp.
• Zaburzenia napadowe są częstsze wśród dzieci z autyzmem.
• Problemy żołądkowo-jelitowe (GI), takie jak zaparcia, biegunka i / lub wymioty, są częstsze wśród dzieci z autyzmem.
• Osoby z autyzmem w każdym wieku są bardziej niż ich typowi rówieśnicy bardziej podatni na lęk społeczny, lęk uogólniony, zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi (ADHD), depresję, zaburzenia obsesyjno-kompulsyjne (OCD) oraz inne zaburzenia rozwojowe i choroby psychiczne.

U dzieci często pomija się współistniejące problemy medyczne i psychiatryczne, ponieważ przypuszcza się, że mają one związek z autyzmem. Należą do nich padaczka, urazy, problemy żołądkowo-jelitowe, zaburzenia nastroju, alergie i wiele innych schorzeń.

Mniej powszechne objawy

Sporo osób z autyzmem ma niezwykłe objawy, które same w sobie mogą nie powodować problemów, ale sugerują inną ścieżkę rozwoju. Kilka takich objawów to:

• Hiperleksja: bardzo wczesna umiejętność dekodowania języka pisanego bez towarzyszącej mu zdolności rozumienia znaczenia tekstu
• Synestezja: unikalne reakcje na dźwięk, kolor, litery lub cyfry (na przykład niektóre osoby z synestezją „widzą” dźwięki, „słyszą” kolory lub w inny sposób doświadczają unikalnych reakcji na bodźce sensoryczne)
• Syndrom Savanta: Autystyczni uczeni, którzy stanowią niewielki procent autystycznej populacji, mogą mieć niesamowite zdolności zapamiętywania informacji, wykonywania skomplikowanych obliczeń, gry na pianinie i tak dalej - podobnie jak postać Raymonda z filmu „Rain Man”.

Hiperleksja, synestezja i zespół uczonego nie są tak rzadkie, jak mogłoby się wydawać. Badanie przeprowadzone w 2009 roku na Uniwersytecie Wisconsin sugeruje, że aż jedna na 10 osób z autyzmem ma niezwykłe zdolności w różnym stopniu.

Kiedy szukać oceny

Jeśli przeczytałeś tę listę kontrolną i zauważyłeś, że Twoje dziecko wydaje się wykazywać niektóre z tych objawów, teraz jest właściwy czas, aby poszukać oceny autyzmu.

Zacznij od skontaktowania się ze swoim pediatrą i poproszenia o skierowanie do kliniki, pediatry zajmującego się rozwojem lub innego specjalisty. Jeśli Twój pediatra nie może Ci pomóc, rozważ skontaktowanie się z okręgiem szkolnym w celu uzyskania sugestii.

Możesz poprosić o ocenę, zanim zasugeruje to twój pediatra, a wybór ten jest całkowicie właściwy. W rzeczywistości rodzice często jako pierwsi zauważają różnice i opóźnienia swojego dziecka. W końcu Twój pediatra widzi Twoje dziecko tylko raz w roku lub gdy jest chore, więc może nie mieć szansy zobaczyć tego, co zauważasz każdego dnia.

Naprawdę nie ma żadnych wad w szukaniu oceny.Chociaż możesz odkryć, że Twoje dziecko nie jest autystyczne, prawdopodobnie odkryłeś pewne problemy, którymi można i należy się zająć, gdy Twoje dziecko jest małe.

Jeśli Twoje dziecko ma autyzm, teraz jest świetny czas, aby rozpocząć terapie, które mogą dać dziecku narzędzia, których potrzebuje, aby odnieść sukces.