Nie wiemy dokładnie, co powoduje guzy mózgu, ale niektóre z zidentyfikowanych czynników ryzyka obejmują narażenie na promieniowanie (zarówno terapeutyczne, jak i diagnostyczne), wiek, otyłość, pochodzenie etniczne z północy Europy, narażenie na pestycydy i nie tylko. czynniki genetyczne mogą odgrywać rolę, a osoby, u których w rodzinie występowały guzy mózgu, a także osoby z określonymi zespołami genetycznymi, są bardziej narażone na rozwój choroby. Istnieje również kilka możliwych czynników ryzyka, takich jak narażenie na pola elektromagnetyczne związane z korzystaniem z telefonów komórkowych, które wciąż są oceniane.
Rola ekspozycji środowiskowych, choć w tej chwili niezbyt dobrze poznana, zasługuje na dalsze badania, ponieważ częstość występowania guzów mózgu znacznie wzrasta w krajach uprzemysłowionych.
Ilustracja Verywell
Wspólne czynniki ryzyka
Czynnik ryzyka to coś, co jest związane z rozwojem choroby, takiej jak rak, ale niekoniecznie powoduje tę chorobę. Ludzie, którzy mają czynnik ryzyka rozwoju guza mózgu, niekoniecznie go rozwiną. Podobnie, wiele osób, u których rozwinęły się guzy mózgu, nie ma znanych czynników ryzyka tej choroby. W większości przypadków rak jest wywoływany przez połączenie czynników, co określa się mianem przyczyn „wieloczynnikowych”.
Znajomość czynników ryzyka, a także typowych oznak i objawów guzów mózgu może pomóc ludziom zidentyfikować chorobę tak szybko, jak to możliwe, jeśli wystąpi.
Niektóre czynniki ryzyka są „modyfikowalne”, co oznacza, że można podjąć działania w celu zmniejszenia ryzyka, podczas gdy innych, takich jak wiek, nie można zmienić. Świadomość czynników ryzyka może być pomocna, aby móc wprowadzić potrzebne zmiany, ale jednocześnie zrozumienie czynników ryzyka nie powinno być wykorzystywane do oceniania ludzi lub mówienia o tym, w jaki sposób „spowodowali” swój guz. Jeśli masz ukochaną osobę z guzem mózgu, musisz ją po prostu kochać i wspierać, a nie próbować identyfikować możliwe przyczyny. Nikt nie zasługuje na guz mózgu, bez względu na to, jakie ma przyzwyczajenia i styl życia.
Czynniki ryzyka mogą się różnić w zależności od konkretnego typu guza mózgu, takiego jak glejak, oponiak, gwiaździak, rdzeniak i inne i mogą obejmować:
Wiek
Guzy mózgu występują najczęściej u dzieci i osób starszych, chociaż mogą wystąpić w każdym wieku.
Seks
Ogólnie guzy mózgu występują częściej u mężczyzn niż u kobiet (około 70% częściej), ale jeden typ guza mózgu, oponiaki, występuje częściej u kobiet niż u mężczyzn.
Rasa / pochodzenie etniczne / status społeczno-ekonomiczny
W Stanach Zjednoczonych osoby rasy białej częściej zapadają na guzy mózgu niż osoby rasy czarnej. Na całym świecie częstość występowania guzów mózgu jest większa w Europie północnej niż w Japonii. W szczególności osoby, których rodzice urodzili się w Szwecji, mają o około 21% większe ryzyko zachorowania na guza mózgu. Stwierdziliśmy również, że dzieci urodzone przez matki z wyższym poziomem wykształcenia mają nieco większe ryzyko. Wcześniejsze
Narażenie na promieniowanie
Narażenie na promieniowanie. diagnostyczne (takie jak tomografia komputerowa lub prześwietlenie głowy), terapeutyczne (takie jak radioterapia głowy w leczeniu białaczki lub gdy radioterapia była stosowana w leczeniu łuszczycy skóry głowy), a także promieniowanie związane z bombą atomową blasty są związane z wyższym ryzykiem rozwoju guza mózgu (glejaki i oponiaki).
Średni czas między radioterapią w przypadku raka a późniejszym rozwojem wtórnego raka wynosi zwykle od 10 do 15 lat. Nie wiemy, jakie znaczenie ma promieniowanie diagnostyczne w odniesieniu do ryzyka wystąpienia guza mózgu, ale radiolodzy zachowują większą ostrożność przy zamawianiu tomografii komputerowej, zwłaszcza u małych dzieci.
Osobista historia raka
Zarówno nowotwory wieku dziecięcego, jak i nowotwory, takie jak chłoniak nieziarniczy, białaczka i glejak u dorosłych, są związane ze zwiększonym ryzykiem rozwoju guzów mózgu. Nie wiadomo, czy jest to związane z samym rakiem, leczeniem raka ( zwłaszcza chemioterapia dooponowa, kiedy leki chemioterapeutyczne są wstrzykiwane bezpośrednio do płynu mózgowo-rdzeniowego przepływającego przez mózg i rdzeń kręgowy) lub problem (taki jak mutacja genu), który leży u podstaw obu nowotworów.
HIV / AIDS
Osoby z HIV / AIDS mają z grubsza dwukrotnie większe ryzyko rozwoju guza mózgu.
Nadwaga i otyłość
Osoby z nadwagą lub otyłością (mają wskaźnik masy ciała powyżej 30) mają zwiększone ryzyko guzów mózgu.
Historia napadów
Wiemy, że posiadanie napadu padaczkowego było związane z rozwojem guzów mózgu, ale podobnie jak w scenariuszu z kurczakiem i jajkiem, nie jest pewne, czy posiadanie napadów zwiększa ryzyko, czy też osoby z podstawowymi guzami mogą mieć napady związane z guzem przed nim Istnieje również pogląd, że mogą to być leki stosowane w leczeniu napadów, które mogą zwiększać ryzyko.
Niektórzy badacze spekulowali, że urazy głowy mogą być powiązane z guzami mózgu, ale jakikolwiek wyraźny związek nie jest obecnie znany.
Czynniki prenatalne
Ciężar urodzeniowy w okresie prenatalnym, a zwłaszcza wysokie tempo wzrostu płodu, wiąże się ze znacznie zwiększonym ryzykiem wystąpienia rdzeniaków, wyściółczaków i jednego typu gwiaździaka. Przyczyna tego odkrycia nie jest pewna, ale naukowcy postawili hipotezę, że mogą odgrywać rolę takie stany, jak cukrzyca ciążowa (cukrzyca związana z ciążą). Oboje dzieci urodzone z dużymi rozmiarami w stosunku do wieku ciążowego (ponad 4500 gramów lub 9,9 funta w niemowlę urodzone o czasie) i małe jak na wiek ciążowy (mniej niż 2600 gramów lub 5 funtów 8 uncji u noworodka urodzonego o czasie) lub większe prawdopodobieństwo wystąpienia guza mózgu niż dzieci, które mają normalny rozmiar jak na wiek w chwili urodzenia.
Istnieją dowody na to, że dzieci urodzone przez matki, które jedzą wędliny (takie jak bekon, szynka, pastrami lub pepperoni) w czasie ciąży, są bardziej narażone na nowotwory mózgu. mniejsze ryzyko. Ponadto istnieje niewielka liczba dowodów na to, że dzieci urodzone przez matki stosujące dietę bogatą w owoce i warzywa w czasie ciąży mają mniejsze ryzyko. (Jeśli istnieje ryzyko związane z jedzeniem za mało owoców i warzyw, prawdopodobnie jest małe, a rodzice dzieci z guzami mózgu nie powinni się karać).
Leki
Stosowanie leków przeciwzapalnych, takich jak Advil (ibuprofen), wiąże się ze zmniejszonym ryzykiem guzów mózgu.
Ekspozycja na pestycydy
Istnieją dowody na to, że narażenie na środki owadobójcze stosowane w domu, takie jak produkty na pchły i kleszcze dla zwierząt, wiąże się ze zwiększonym ryzykiem guzów mózgu u dzieci i młodych dorosłych. Przegląd 20 badań z 2013 r. Również wydaje się wskazywać, że dzieci urodzone przez rodziców, którzy są narażeni na pestycydy w pracy, są narażone na zwiększone ryzyko.
Narażenia zawodowe i domowe
Wiele osób jest narażonych na działanie czynników rakotwórczych (substancji rakotwórczych) w miejscu pracy. Niektóre zawody, które są powiązane z podwyższonym ryzykiem guzów mózgu, obejmują strażaków, rolników, chemików, lekarzy i osoby pracujące przy petrochemii, generatorach energii, produkcji kauczuku syntetycznego lub chemii rolniczej. Nie jest pewne, czy narażenie na rozpuszczalniki , guma lub chlorek winylu zwiększa ryzyko.
Zanieczyszczenie powietrza i życie w pobliżu wysypisk śmieci są prawdopodobnie związane ze zwiększonym ryzykiem.
Możliwe / potencjalne czynniki ryzyka
Istnieje wiele czynników ryzyka, które są niepewne lub dla których badania wykazały mieszane wyniki ze zwiększonym lub zmniejszonym ryzykiem w niektórych przypadkach, ale bez zmiany ryzyka w innych. Oto niektóre z nich:
Dieta
Jak wspomniano powyżej, nawyki żywieniowe w czasie ciąży (takie jak spożywanie wędlin, owoców i warzyw) mogą wiązać się z ryzykiem wystąpienia guzów mózgu. Nitrozoaminy (powstające w organizmie z azotynów i azotanów w wędlinach, dymie papierosowym i niektórych kosmetykach) są skorelowane ze zwiększonym ryzykiem nowotworów mózgu u dzieci i dorosłych, chociaż znaczenie tego związku pozostaje niepewne.
Pola elektromagnetyczne
Pola elektromagnetyczne, które przede wszystkim dotyczą osób żyjących w pobliżu linii wysokiego napięcia (i nadal nie są jasne), a teraz, wraz z wszechobecnym używaniem telefonów komórkowych i innych urządzeń bezprzewodowych, są prawdopodobnie związane ze zwiększonym ryzykiem guzów mózgu.
Niedawno przegląd dotychczasowych badań z 2017 r., W których analizowano związek między używaniem telefonów komórkowych a guzami mózgu, wykazał, że długotrwałe używanie telefonów komórkowych może wiązać się ze zwiększonym ryzykiem glejaka, a Światowa Organizacja Zdrowia określiła telefony komórkowe jako „prawdopodobnie rakotwórcze ”.
Starsze telefony analogowe były związane z rozwojem łagodnych guzów zwanych nerwiakami słuchu. Ostatnie badania wykazały związek między używaniem telefonu komórkowego a glejakami, najpowszechniejszym typem guza mózgu.
W przypadku takich obaw ważne jest, aby omówić okres utajenia lub okres między narażeniem na czynnik rakotwórczy (substancję lub zdarzenie powodujące raka) a późniejszym rozwojem raka. To właśnie z powodu tego okresu utajenia możemy Od dziesięcioleci nie wiem, jaki jest wpływ określonej ekspozycji. Telefony komórkowe nie były używane od tak dawna. Dla porównania, gdyby papierosy stały się dostępne dopiero kilkadziesiąt lat temu, moglibyśmy się zastanawiać, czy naprawdę zwiększają one ryzyko raka. Teraz jest jasne, że tak.
Jednocześnie ludzie nie muszą popadać w fanatyzm i porzucać telefonów. Dla tych, którzy są zaniepokojeni, zwłaszcza rodziców, którzy mają dzieci, które używają telefonów, FDA sugeruje kilka kroków, które możesz podjąć, aby zmniejszyć narażenie.
- Korzystanie z telefonu tylko do krótkich rozmów
- Korzystanie z telefonu stacjonarnego, jeśli jest dostępny
- Korzystanie z zestawu głośnomówiącego, aby zwiększyć odległość między telefonem a głową. (W przypadku tych urządzeń źródło energii w antenie nie jest skierowane na głowę). Urządzenia głośnomówiące znacznie zmniejszają ilość ekspozycji na energię o częstotliwości radiowej.
Na koniec uwaga: może się również zdarzyć, że pola elektromagnetyczne działają w połączeniu z innymi ekspozycjami, aby zwiększyć ryzyko. Na przykład ekspozycja na produkty ropopochodne wydaje się sama w sobie zwiększać ryzyko guza mózgu, ale stwierdzono, że narażenie na rozpuszczalniki, ołów, pestycydy i herbicydy zwiększa ryzyko glejaka głównie u osób, które są również narażone na co najmniej umiarkowane ilości promieniowanie elektromagnetyczne.
Infekcje
Naukowcy przyjrzeli się roli kilku chorób zakaźnych w kontekście zwiększonego lub zmniejszonego ryzyka raka mózgu. Stwierdzono, że posiadanie ospy wietrznej w dzieciństwie wiąże się z mniejszym ryzykiem rozwoju guza mózgu, a pytanie jest mniej jasne w przypadku infekcji wirusem Epsteina-Barr (wirus wywołujący mono) i cytomegalowirusem. Chociaż CMV wykryto w mózgach osób z guzami mózgu, a infekcje te mogą zwiększać ryzyko chłoniaków ośrodkowego układu nerwowego, nie jest pewne, czy istnieje jakikolwiek związek z guzami mózgu.
Warunki medyczne
Z nieznanych powodów alergie w wieku dorosłym są związane z mniejszym ryzykiem rozwoju glejaka. Wydaje się, że mniejsze ryzyko występuje również u osób z alergicznymi chorobami skóry (atopowe zapalenie skóry), takimi jak egzema.
Palenie
W przeciwieństwie do wielu nowotworów, które są związane z paleniem, istnieje niewiele dowodów na to, że palenie zwiększa ryzyko nowotworów mózgu, takich jak glejaki i oponiaki. Istnieje również niewiele dowodów na to, że spożywanie alkoholu odgrywa rolę w tych guzach. Jedno starsze badanie wykazało zwiększone ryzyko wystąpienia glejaków złośliwych u kobiet, które paliły marihuanę, ale nie u mężczyzn. W tym badaniu ryzyko glejaków było również zwiększone u osób, które piły siedem lub więcej filiżanek kawy dziennie.
Genetyka
Posiadanie historii guzów mózgu w rodzinie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem rozwoju choroby.
Uważa się, że od 5% do 10% guzów mózgu ma charakter „dziedziczny”.
Posiadanie krewnego pierwszego stopnia (matki, ojca, rodzeństwa lub dziecka) z guzem mózgu zwiększa ryzyko 2,43-krotnie.
Istnieje również kilka zespołów genetycznych, które są związane ze zwiększonym ryzykiem. Niektóre z nich obejmują:
- Nerwiakowłókniakowatość typu I
- Nerwiakowłókniakowatość typu II
- Stwardnienie guzowate
- Zespół Li-Fraumeni
- Zespół von Hippela Lindaua
- zespół Turnera
- Zespół Cowdena
- Zespół Turcota
- Zespół Gorlina
- Zespół nerkowatego raka podstawnokomórkowego
