Zespół Chediaka-Higashiego jest rzadką chorobą genetyczną autosomalną recesywną. Wynika z nieprawidłowości w DNA, które powodują nieprawidłowości w funkcjonowaniu lizosomów lub elementów w komórkach, które mają kluczowe znaczenie dla wielu ważnych aspektów funkcjonowania organizmu.
Thomas Barwick / Getty ImagesChoroba ta wpływa szczególnie na układ odpornościowy, co powoduje, że organizm jest mniej zdolny do zwalczania wirusów i bakterii, co prowadzi do nawracających infekcji, które często kończą się śmiercią w dzieciństwie. Dysfunkcja lizosomalna powoduje również różne inne problemy, w tym zaburzenia neurologiczne, albinizm i wady krzepnięcia.
Jest to bardzo rzadki stan, występujący rzadziej niż jeden na 1 000 000. Na całym świecie zgłoszono mniej niż 500 przypadków.
Objawy
Bielactwo
Osoby z tą nieprawidłowością genetyczną są zwykle identyfikowane w okresie niemowlęcym i dzieciństwie Melanocyty, które są komórkami tworzącymi melaninę, nie są odpowiednio transportowane tam, gdzie muszą. (Melanina jest pigmentem w oczach, skórze i włosach).
To powoduje, że osoby z Chediakiem-Higashim mają albinizm oczno-skórny (oculo,co oznacza „oczy” iskórny,czyli „skóra”). Większość pacjentów ma jasną skórę z cienkimi, jasnymi włosami, które mogą być szare, białe lub blond. Ich oczy są również zwykle jasne i mogą mieć światłowstręt, oczopląs, zez lub obniżoną ostrość wzroku.
„Skórna” manifestacja albinizmu oczno-skórnego może występować w postaci przebarwień lub hipopigmentacji w postaci plamek.
Postępująca dysfunkcja neurologiczna
Wady neurologiczne, w tym w obwodowym i ośrodkowym układzie nerwowym, mają charakter postępujący i występują u około 10% do 15% osób, które przeżywają do wczesnego dzieciństwa i później. Obejmują szeroki zakres problemów, w tym drgawki, zaburzenia ruchowe, demencję, opóźnienie, osłabienie, zaburzenia czucia, drżenie, ataksja i porażenie nerwu czaszkowego.
Niedobór odporności
Częste infekcje wywołane przez określone bakterie, w tym gronkowce złociste, paciorkowce pyogenes i gatunki pneumokoków. Neutrofile, komórki zwalczające infekcje w naszym organizmie, nie funkcjonują prawidłowo w tym zespole z powodu nieprawidłowych ziarnistości, które wpływają na zdolność białych krwinek do zwalczania infekcji.
Infekcje są zwykle ciężkie i zlokalizowane na skórze, drogach oddechowych i błonach śluzowych.
Infekcje są znane jako „ropotwórcze”, co oznacza, że są wypełnione ropą i zwykle śmierdzą. Obejmują one od powierzchownych do głębokich, co może powodować owrzodzenia. Pozostawiają złe blizny i goją się powoli. Jeśli choroba nie jest skutecznie leczona, większość dzieci osiąga przyspieszoną fazę choroby, w której może również wystąpić hemofagocytarna limfohistiocytoza (HLH), powodując ciężki niedobór odporności. gorączka, powiększenie śledziony i wątroby oraz krwawienie. Może się to zdarzyć we wczesnym okresie niemowlęcym lub we wczesnym dzieciństwie i zwykle jest śmiertelne.
Choroby krwi
Pacjenci nie mogą krzepnąć z powodu defektu płytek krwi, co prowadzi do nieprawidłowego krwawienia i łatwego powstawania siniaków.
Inne choroby
Może to wpływać na inne układy narządów, takie jak nerki, przewód pokarmowy i choroby przyzębia.
Przyczyny
Zespół Chediaka-Higashiego to rzadkie zaburzenie genetyczne autosomalne recesywne spowodowane mutacjami w genie LYST. Oznacza to, że oboje rodzice mają kopię zmutowanego genu, ale zazwyczaj nie wykazują objawów przedmiotowych i podmiotowych choroby.
Gen LYST dostarcza instrukcji tworzenia białka znanego jako regulator transportu lizosomalnego. Bez tego regulatora funkcja, rozmiar i struktura lizosomów są zaburzone, a organizm nie może wykonywać swoich regularnych czynności konserwacyjnych i funkcji.
Funkcje te obejmują usuwanie niepożądanej zawartości w komórkach za pomocą enzymów trawiennych do trawienia bakterii, rozkładania toksycznych substancji i recyklingu składników komórek. Nieprawidłowo działający układ odpornościowy nie może chronić organizmu przed infekcjami.
Diagnoza
Rozpoznanie Chediaka-Higashiego podejrzewa się najczęściej u pacjentów z częściowym albinizmem oczno-skórnym i nawracającymi infekcjami ropotwórczymi Pierwszym krokiem jest wykonanie rozmazu krwi. Jest to badane pod kątem klasycznych objawów choroby, które obejmują gigantyczne granulki azurofilowe w neutrofilach, eozynofilach i innych granulocytach. Występują w wielu miejscach, w tym w szpiku kostnym, melanocytach, błonie śluzowej żołądka, nabłonku kanalików nerkowych fibroblastów oraz tkance nerwów obwodowych i ośrodkowych.
Istnieje kilka zaburzeń, które wyglądają podobnie do Chediaka-Higashiego. Aby rozróżnić niektóre z nich (w tym zespół Griscelli, zespoły Hermansky'ego Pudlaka), należy przeprowadzić testy genetyczne. Szukają mutacji w genie CHS1 / LYST.
Istnieją zatem kryteria diagnostyczne w przyspieszonej fazie choroby, z których pacjent potrzebuje pięciu z ośmiu kryteriów, które obejmują gorączkę, powiększenie śledziony, zmniejszenie co najmniej dwóch linii krwi obwodowej, niską lub brak aktywności komórek NK, hiperferrytinemię i , hipertriglicerydemia i / lub hipofibrynogenemia, hemofagocytoza w szpiku kostnym, śledzionie lub węzłach chłonnych oraz wysokie poziomy receptora interleukiny 2. Kryteria te są takie same dla limfohistiocytozy hemofagocytarnej.
Jeśli istnieje podejrzenie, że płód w macicy ma tę chorobę z powodu pozytywnego wywiadu rodzinnego, można ją zdiagnozować w okresie prenatalnym, pobierając próbkę kosmówki kosmówkowej, krwi płodowej lub włosów.
Leczenie
Początkowe leczenie po rozpoznaniu polega na profilaktycznym zastosowaniu antybiotyków w celu zapobiegania infekcjom bakteryjnym. W przypadku wystąpienia infekcji uzasadnione jest agresywne leczenie. Aby zapobiec infekcji, stosuje się czynnik stymulujący tworzenie kolonii granulocytów (znany jako G-CSF), aby spróbować zmniejszyć infekcję poprzez zwiększenie liczby granulocytów obojętnochłonnych, które będą zwalczać bakterie.
Dość skuteczne okazały się glukokortykoidy i usunięcie śledziony w opóźnianiu początku fazy akceleracji, a inne stosowane terapie obejmują dożylną gammaglobulinę, leki przeciwwirusowe i chemioterapię. Żadna z tych terapii nie jest jednak lecznicza.
W celu skorygowania wpływu immunologicznego i hematologicznego Chediak-Higashi leczeniem z wyboru jest allogeniczny przeszczep komórek krwiotwórczych (HCT), w tym przeszczep krwi pępowinowej. Nawet jeśli to się powiedzie, nie zapobiegnie albinizmowi oczno-skórnemu ani postępującym upośledzeniom neurologicznym, które nieuchronnie powodują pogorszenie neurologiczne.
Uważa się, że HCT jest skuteczniejszy, jeśli u pacjenta wystąpiło mniej infekcji, zwłaszcza HLH. Dlatego wczesny HCT jest idealny i może obniżyć ryzyko wystąpienia HLH i przyspieszonej fazy choroby.
Pacjenci po przeszczepieniu nie mają żadnych istotnych infekcji i nie przechodzą do fazy przyspieszonej (lub nie mają jej nawrotu).
Większość chorych na Chediaka-Higashiego bez przeszczepu umiera z powodu infekcji ropotwórczej przed ukończeniem siódmego roku życia. W przeglądzie 35 dzieci z zespołem Chediaka-Higashiego prawdopodobieństwo przeżycia po przeszczepieniu w ciągu pięciu lat wynosi 62%.
Jednak u nielicznych pacjentów, którzy przeżywają do wczesnej dorosłości, bez względu na to, czy zostali przeszczepieni, czy nie, pojawiają się deficyty neurologiczne, zanim osiągną wiek dwudziestu lat.
Pamiętaj, aby porozmawiać z lekarzem, jeśli masz rodzinną historię choroby.
Co robić, gdy nie można postawić diagnozy
