Omówienie choroby Gauchera

Choroba Gauchera (wymawiana jako choroba „GO shay”) jest chorobą genetyczną charakteryzującą się szerokim zakresem objawów klinicznych dotyczących kilku układów narządów ciała. W najczęstszej postaci Gauchera ludzie mają wysoce uleczalne objawy. W innych typach choroby Gauchera objawy są ciężkie i bardzo trudne do wyleczenia. Twój lekarz pomoże Ci dowiedzieć się, czego możesz się spodziewać w Twojej konkretnej sytuacji.

ABK / Corbis / Getty Images

Przyczyny

Choroba Gauchera to choroba genetyczna spowodowana problemem z genem o nazwieGBA. Ten gen jest częścią twojego DNA, materiału genetycznego, który dziedziczysz po swoich rodzicach.

PlikGBAgen jest odpowiedzialny za wytwarzanie enzymu zwanego glukocerebrozydazą. U osób z chorobą Gauchera enzym ten jest niewystarczający lub nie działa tak dobrze, jak powinien.

Aby zrozumieć znaczenie tego enzymu, należy wiedzieć o części komórki zwanej lizosomem. Lizosomy istnieją jako składniki wewnątrz komórek twojego ciała. Pomagają oczyścić i pozbyć się materiału, którego organizm nie byłby w stanie rozłożyć w inny sposób. Pełnią ważną rolę w rozkładaniu materiałów, które mogą gromadzić się w organizmie. Glukocerebrozydaza jest jednym z enzymów, które pomagają lizosomom to zrobić.

Zwykle enzym ten pomaga odzyskać w organizmie substancję tłuszczową zwaną glukocerebrozydem. Ale w chorobie Gauchera glukocerebrozydaza nie działa zbyt dobrze. Enzym może w ogóle nie być aktywny lub może mieć zmniejszoną aktywność. Z tego powodu glukocerebrozyd zaczyna odkładać się w różnych obszarach ciała. Prowadzi to do objawów stanu.

Kiedy pewne komórki odpornościowe wypełniają się nadmiarem glukocerebrozydu, nazywane są „komórkami Gauchera”. Te komórki Gauchera mogą wypierać normalne komórki, powodując problemy. Na przykład nagromadzenie komórek Gauchera w szpiku kostnym uniemożliwia organizmowi wytwarzanie tam normalnych ilości nowych krwinek. Gromadzenie się glukocerebrozydu i komórek Gauchera jest szczególnie problemem w śledzionie, wątrobie, kościach i mózgu.

Problemy z innymi typami enzymów w lizosomach mogą prowadzić do innych rodzajów zaburzeń. Jako grupa są one nazywane lizosomalnymi chorobami spichrzeniowymi.

Rozpowszechnienie

Choroba Gauchera to rzadka choroba. Dotyczy mniej więcej jednego niemowlęcia urodzonego na 100 000. Jednak w niektórych grupach etnicznych choroba Gauchera występuje częściej, na przykład u Żydów aszkenazyjskich. Na przykład około jedno na 450 niemowląt o tym podłożu genetycznym ma chorobę Gauchera.

Choroba Gauchera jest najczęstszą z lizosomalnych chorób spichrzeniowych, do których należą inne stany, takie jak choroba Tay-Sachsa i choroba Pompego.

Diagnoza

Lekarz może najpierw podejrzewać chorobę Gauchera na podstawie objawów danej osoby i oznak medycznych. Jeśli wiadomo, że dana osoba ma chorobę Gauchera w rodzinie, zwiększa to podejrzenie choroby.

Osoby z chorobą Gauchera często mają również nietypowe wyniki laboratoryjne, takie jak przebarwienie szpiku kostnego. Te odkrycia mogą być pomocne we wskazaniu Gauchera. Istnieje wiele innych testów laboratoryjnych i obrazowych, które lekarz może wykorzystać do oceny stanu urządzenia Gaucher. Na przykład lekarz może chcieć wykonać rezonans magnetyczny, aby sprawdzić, czy nie ma powiększenia narządów wewnętrznych.

Jednak, aby uzyskać prawdziwą diagnozę, lekarz będzie również potrzebował badania krwi lub biopsji skóry. Ta próbka służy do sprawdzenia, jak dobrze działa glukocerebrozydaza. Alternatywą jest genetyczny test krwi lub tkanki stosowany do analizy genu GBA.

Ponieważ jest to rzadka choroba, większość lekarzy nie jest zaznajomiona z Gaucherem. Częściowo z tego powodu rozpoznanie choroby Gauchera czasami zajmuje trochę czasu. Jest to szczególnie prawdopodobne, jeśli nikt inny w rodzinie już go nie ma.

Rodzaje

Istnieją trzy główne typy choroby Gauchera: typ 1, typ 2 i typ 3. Te typy różnią się nieco pod względem objawów i ciężkości. Typ 1 to najłagodniejsza forma Gauchera. Nie wpływa na układ nerwowy, w przeciwieństwie do choroby Gauchera typu 2 i 3. Choroba Gauchera typu 2 jest najpoważniejszym typem choroby.

Zdecydowana większość osób z chorobą Gauchera ma chorobę typu 1. Uważa się, że około 1 procent osób z Gaucherem ma chorobę typu 2. Około 5 procent osób z chorobą Gauchera ma chorobę typu 3.

Rozważając objawy choroby Gauchera, należy pamiętać, że ludzie doświadczają różnorodnych objawów. Objawy pokrywają się między trzema typami.

Objawy typu 1

Oznaki i objawy choroby Gauchera typu 1 pojawiają się po raz pierwszy w dzieciństwie lub w wieku dorosłym. Problemy z kością mogą obejmować:

• Przewlekły ból kości
• Nagłe epizody bólu kości
• Struktura kości
• Osteoporoza
• Artretyzm

Gaucher typu 1 wpływa również na niektóre narządy wewnętrzne. Może powodować powiększenie śledziony i wątroby (zwane powiększeniem wątroby i śledziony). Zwykle jest to bezbolesne, ale powoduje wzdęcia i uczucie pełności.

Gaucher typu 1 powoduje również coś, co nazywa się cytopenią. Oznacza to, że osoby z chorobą Gauchera mają niższy niż normalnie poziom czerwonych krwinek (powodujących anemię), białych krwinek i płytek krwi. Osoby z Gaucherem mogą mieć również inne zaburzenia krzepnięcia i układu odpornościowego. Może to prowadzić do takich objawów, jak:

• Zmęczenie
• Łatwe krwawienie lub siniaczenie
• Krwotok z nosa
• Zwiększone ryzyko infekcji

Choroba Gauchera może również wpływać na płuca, prowadząc do takich problemów, jak:

• Śródmiąższowa choroba płuc
• Nadciśnienie płucne
• Kaszel
• Duszność

Dodatkowo Gaucher typu 1 może powodować:

• Zwiększone ryzyko kamieni żółciowych
• Słaby wzrost i rozwój
• Powikłania psychologiczne, takie jak nastrój depresyjny
• Powikłania sercowe (rzadko)
• Powikłania nerek (rzadko)

Niektóre osoby z chorobą Gauchera typu 1 mają bardzo łagodną chorobę i mogą nie zauważyć żadnych objawów. Jednak lekarze mogą wykryć drobne nieprawidłowości za pomocą wyników badań laboratoryjnych i badań obrazowych.

Objawy typu 2 i 3

Prawie wszystkie te same układy organizmu dotknięte chorobą typu 1 mogą również powodować problemy w chorobie typu 2 i 3. Jednak typy 2 i 3 mają również dodatkowe objawy neurologiczne. Objawy te są najpoważniejsze u pacjentów z chorobą typu 2. Dzieci te zwykle umierają przed ukończeniem 2 roku życia. W bardzo rzadkiej postaci choroby dzieci umierają na krótko przed lub krótko po urodzeniu. U osób z Gaucherem typu 3 problemy te nie są tak poważne, a ludzie mogą dożyć 20, 30 lat lub dłużej.

Objawy neurologiczne obserwowane w chorobach typu 2 i 3 obejmują:

• Niewspółosiowość oczu (zez)
• Problemy ze śledzeniem obiektów lub przesuwaniem wzroku
• Drgawki
• Sztywność mięśni
• Słabe mięśnie
• Problemy z równowagą i skoordynowanym ruchem
• Problemy z mową i połykaniem
• Upośledzenie umysłowe
• Demencja

Podgrupa osób z Gaucherem typu 2 lub 3 ma również dodatkowe objawy. Przykłady obejmują zmiany skórne, problemy z rogówką i zwapnienie zastawek serca.

Choroby wtórne

Choroba Gauchera zwiększa również ryzyko niektórych innych chorób. Na przykład osoby z Gaucherem mają wyższe niż przeciętne ryzyko choroby Parkinsona. Niektóre rodzaje raka mogą również występować częściej u osób z chorobą Gauchera, w tym:

• Raki krwi
• Szpiczak mnogi
• Rak wątroby
• Rak nerki

Osoby z Gaucherem są również narażone na pewne wtórne powikłania, takie jak zawał śledziony (brak dopływu krwi do śledziony, powodujący śmierć tkanek i silny ból brzucha).

Leczenie

Standardem leczenia choroby Gauchera jest enzymatyczna terapia zastępcza (czasami nazywana ERT). Zabieg ten zrewolucjonizował leczenie Gauchera.

W ERT osoba otrzymuje sztucznie zsyntetyzowaną postać glukocerebrozydazy w postaci wlewu dożylnego. Obecnie na rynku dostępne są różne formy ERT, ale wszystkie zapewniają zamiennik enzymu. To są:

• imigluceraza (zastrzeżona jako Cerezyme)
• welagluceraza alfa (VPRIV)
• taligluceraza alfa (Elelyso)

Zabiegi te są bardzo skuteczne w zmniejszaniu objawów kości, problemów z krwią oraz powiększania wątroby i śledziony. Jednak nie działają one zbyt dobrze w łagodzeniu objawów neurologicznych obserwowanych w chorobie Gauchera typu 2 i 3.

ERT jest bardzo skuteczny w zmniejszaniu objawów Gauchera typu 1 oraz w łagodzeniu niektórych objawów Gauchera typu 3. Niestety, ponieważ Gaucher typu 2 ma tak poważne problemy neurologiczne, ERT nie jest zalecany dla tego typu. Osoby z Gaucherem typu 2 zwykle otrzymują jedynie leczenie wspomagające.

Inną nowszą opcją leczenia Gauchera typu 1 jest terapia polegająca na redukcji podłoża. Leki te ograniczają wytwarzanie substancji, które rozkładają glukocerebrozydazę. To są:

• miglustat (Zavesca)
• eliglustat (Cerdelga)

Miglustat jest dostępny jako opcja dla osób, które z jakiegoś powodu nie mogą przyjmować ERT. Eliglustat jest lekiem doustnym, który jest opcją dla niektórych osób z Gaucherem typu 1. Jest to nowszy lek, ale niektóre dowody sugerują, że jest tak samo skuteczny jak terapie ERT.

Te zabiegi dla Gauchera mogą być bardzo drogie. Większość ludzi będzie musiała ściśle współpracować ze swoim towarzystwem ubezpieczeniowym, aby upewnić się, że mogą uzyskać odpowiednią ochronę leczenia.

Osoby z chorobą Gauchera powinny być leczone przez specjalistę z doświadczeniem w tej chorobie. Osoby te wymagają regularnych obserwacji i monitorowania, aby zobaczyć, jak dobrze ich choroba reaguje na leczenie. Na przykład osoby z Gaucherem często potrzebują powtarzanych skanów kości, aby zobaczyć, jak choroba wpływa na ich kości.

Osoby, które nie są w stanie otrzymać ERT lub nowszej terapii redukcji substratu, mogą potrzebować dodatkowego leczenia objawów Gauchera. Na przykład ci ludzie mogą potrzebować transfuzji krwi w przypadku silnego krwawienia.

Genetyka

Choroba Gauchera jest chorobą genetyczną autosomalną recesywną. Oznacza to, że osoba z chorobą Gauchera otrzymuje kopię choregoGBAgen od każdego z rodziców. Osoba, która ma tylko jedną kopię osoby dotkniętej chorobąGBAmówi się, że gen (odziedziczony od jednego z rodziców) jest nosicielem choroby. Ci ludzie mają wystarczającą ilość funkcjonującej glukocerebrozydazy, że nie mają objawów. Tacy ludzie często nie wiedzą, że są nosicielami chorób, chyba że ktoś z ich rodziny ma zdiagnozowaną chorobę. Nosiciele są narażeni na ryzyko przekazania uszkodzonej kopii genu swoim dzieciom.

Jeśli ty i twój partner jesteście nosicielami choroby Gauchera, istnieje 25 procent szans, że twoje dziecko będzie miało tę chorobę. Istnieje również 50-procentowa szansa, że ​​Twoje dziecko nie będzie miało choroby, ale będzie również nosicielem choroby. Istnieje 25 procent szans, że Twoje dziecko nie będzie miało choroby ani nie będzie nosicielem. Badania prenatalne są dostępne w przypadkach, gdy dziecko jest zagrożone chorobą Gauchera.

Porozmawiaj z lekarzem, jeśli obawiasz się, że możesz być nosicielem choroby Gauchera na podstawie historii swojej rodziny. Jeśli ktoś z Twojej rodziny ma chorobę Gauchera, możesz być w grupie ryzyka. Testy genetyczne mogą posłużyć do analizy genów i sprawdzenia, czy jesteś nosicielem choroby.

Słowo od Verywell

Świadomość, że ty lub ktoś bliski ma chorobę Gauchera, może być przytłaczająca.Można się wiele nauczyć na temat radzenia sobie z chorobą i nie trzeba tego robić od razu. Na szczęście od czasu dostępności ERT wiele osób z chorobą Gauchera może prowadzić względnie normalne życie.