Biopsja - pobranie próbki podejrzanej tkanki do analizy laboratoryjnej - jest na ogół wymagana do postawienia wstępnej diagnozy chłoniaka. Informacje z tkanki poddanej biopsji pozwalają onkologom rozważyć cechy molekularne raka lub wszystkie niuanse genów i białek komórek rakowych oraz wykorzystać te informacje do optymalizacji leczenia. Biopsje dostarczają zatem lekarzom ważnych informacji niezbędnych do diagnozy i leczenia. Pomimo ich niekwestionowanej wartości, biopsje nie są pozbawione ryzyka i ograniczeń.
TEK IMAGE / SCIENCE PHOTO LIBRARY / Getty Images
Ponadto osoby, u których zdiagnozowano chłoniaki, również muszą poddawać ich chorobom „skalowanie” w różnych punktach: początkowo, aby zobaczyć, jak szeroko rozpowszechnione są podczas oceny stopnia zaawansowania; później, aby zobaczyć, że kurczy się w odpowiedzi na terapię; i znacznie później, podczas monitorowania, aby upewnić się, że lekarze są na bieżąco, jeśli rak kiedykolwiek powróci po początkowym leczeniu. Ponownie wartość obrazowania jest niezaprzeczalna, ale obrazowanie ma swój własny zestaw wad, takich jak ekspozycja na promieniowanie. Dlatego testy te są stosowane zachowawczo, tak aby korzyści przewyższały ryzyko narażenia.
Przyszłość: wykraczanie poza biopsje i skany
Obecnie złotym standardem metody oceny raka, jak opisano powyżej, jest obrazowanie. W szczególności tomografia komputerowa (CT) i pozytronowa tomografia emisyjna (PET) z fluorodeoksyglukozy (FDG) są często wykorzystywane do określenia stopnia zaawansowania i określenia odpowiedzi raka na leczenie. Często te dwie techniki są łączone i nazywa się to PET / CT. Chociaż te zaawansowane badania obrazowe są cenne i poprawiły opiekę nad pacjentami z chłoniakiem, wiążą się z narażeniem na promieniowanie, kosztami, aw niektórych przypadkach brakiem precyzji.
Wszystkie te rzeczy pobudziły zainteresowanie naukowców poszukiwaniem nowszych, bardziej precyzyjnych, mniej kosztownych i mniej inwazyjnych sposobów oceny raka u człowieka. Jednym z celów jest znalezienie określonych markerów, takich jak sekwencje genów, które można zmierzyć po prostu za pomocą badania krwi, aby mieć oko na raka, aby na przykład nie musieć poddawać się tak regularnym skanom podczas monitorowania w przyszłości.
Kiedy komórki rakowe umierają, część ich DNA trafia do krwi. DNA z martwych komórek nowotworowych nazywa się krążącym DNA guza lub ctDNA. Naukowcy opracowali testy do wykrywania tego krążącego DNA. Tego rodzaju podejście jest czasami określane jako „płynna biopsja”, a badacze wskazują na potencjalne korzyści z monitorowania choroby, a także wczesnego przewidywania reakcji danej osoby na terapię.
Badanie DNA krążącego guza
W opublikowanym badaniu badacze z National Cancer Institute przeanalizowali krew 126 osób z DLBCL na obecność krążącego DNA guza. Rozlany chłoniak z dużych komórek B lub DLBCL jest najczęstszym typem chłoniaka, raka krwi, który rozpoczyna się w określonych komórkach układu odpornościowego.
Pomimo podobnego wyglądu pod mikroskopem, różne podzbiory DLBCL mogą mieć różne prognozy. Według American Cancer Society ogólnie około trzech na cztery osoby nie będą miały objawów choroby po początkowym leczeniu, a wiele z nich zostanie wyleczonych za pomocą terapii.
Jednak rak powraca u nawet 40% ludzi i jest wtedy często nieuleczalny, zwłaszcza gdy wraca wcześnie i / lub gdy poziom komórek nowotworowych we krwi jest wysoki, według National Cancer Institute.
Wszyscy uczestnicy obecnego badania otrzymywali leczenie DLBCL zgodnie z 3 różnymi protokołami, z lekami takimi jak etopozyd, prednizon, winkrystyna, cyklofosfamid i doksorubicyna, znane jako EPOCH, z rytuksymabem lub bez, w badaniach klinicznych od maja 1993 do grudnia 2013.
Badania krwi wykonywano przed każdym cyklem chemioterapii, na koniec leczenia i za każdym razem, gdy oceniano stopień zaawansowania. Ludzie byli obserwowani przez wiele lat po terapii, a skany TK wykonywano w tym samym czasie, co badanie krwi. Osoby biorące udział w tym badaniu były obserwowane przez średnio 11 lat po leczeniu - to znaczy, że środkowa liczba w serii wynosiła 11 lat, ale osoby były obserwowane zarówno przez krótsze, jak i dłuższe okresy.
Przewidywana progresja, nawrót badania krwi
Spośród 107 osób, u których doszło do całkowitej remisji raka, ci, u których wykryto wykrywalne ctDNA w próbkach krwi, byli ponad 200 razy bardziej narażeni na progresję choroby niż ci, którzy nie mieli wykrywalnego ctDNA.
Badanie krwi pozwoliło przewidzieć, którzy ludzie nie zareagują na terapię już w drugim cyklu leczenia przeciwnowotworowego.
Badanie krwi umożliwiło również wykrycie nawrotu raka średnio 3,4 miesiąca przed pojawieniem się jakichkolwiek klinicznych objawów choroby, przed wykryciem za pomocą tomografii komputerowej.
Obecnie płynne biopsje w DLBCL mają charakter badawczy i nie są zatwierdzone przez FDA ani zalecane przez wytyczne NCCN. Informacje dostarczone przez płynną biopsję nie powinny być wykorzystywane do kierowania leczeniem w DLBCL.
Przyszłe kierunki
Wciąż istnieje wiele pytań i wyzwań, na które nie ma odpowiedzi, związanych z obserwacją nowotworów za pomocą markerów molekularnych z badań krwi, ale baza wiedzy stale rośnie i poprawia się.
W przypadku chłoniaków, a zwłaszcza wszystkich różnych typów chłoniaków nieziarniczych, sama różnorodność tych nowotworów stanowi wyzwanie. Nawet biorąc pod uwagę tę samą złośliwość, taką jak DLBCL, jest możliwe, że pojedynczy marker może nie działać dobrze we wszystkich przypadkach.
Ostatecznie jednak istnieje nadzieja, że niektórych wycięć, igieł i skanów tak znanych współczesnym pacjentom z rakiem można by uniknąć i zastąpić je testami wykrywającymi te markery i mierzącymi ich poziom w organizmie.
.jpg)
.jpg)
