Przyczyny i czynniki ryzyka raka skóry

Nie wiemy dokładnie, co powoduje raka skóry, ale czynniki ryzyka mogą obejmować odcień skóry i pochodzenie etniczne, ekspozycję na słońce i oparzenia słoneczne, narażenie na chemikalia i inne substancje występujące w środowisku, niektóre schorzenia lub sposoby leczenia problemów zdrowotnych oraz palenie. Rodzinna historia raka skóry, a także niektóre zespoły genetyczne, mogą zwiększać ryzyko, i uważa się, że czynniki genetyczne odgrywają ważną rolę w rozwoju wielu innych niż czerniak i czerniakowych raków skóry. Mówiąc bardziej pozytywnie, czynniki odżywcze, takie jak dieta bogata w owoce i warzywa, mogą zmniejszyć ryzyko.

Czynniki ryzyka

Czynniki ryzyka mogą obejmować ekspozycje, które bezpośrednio uszkadzają skórę, powodując zmiany w DNA (mutacje genów), które mogą prowadzić do rozwoju raka. Inne czynniki, takie jak supresja immunologiczna, mogą zmniejszać zdolność organizmu do naprawy komórek po wystąpieniu uszkodzenia.

Znaczenie poszczególnych czynników ryzyka może się różnić w zależności od rodzaju skóry i nie tylko. Typowe czynniki ryzyka raka skóry obejmują:

Wiek

Ogólnie rzecz biorąc, raki skóry inne niż czerniak (takie jak rak podstawnokomórkowy i rak płaskonabłonkowy) nasilają się wraz z wiekiem, chociaż czerniaki często występują u młodych ludzi.

Odcień skóry, pochodzenie etniczne i cechy ciała

Odcień skóry może być istotnym czynnikiem ryzyka rozwoju raka skóry. Osoby o jasnej karnacji są najbardziej narażone na ryzyko, ponieważ melanina pigmentowa (odpowiedzialna za kolor skóry) zapewnia pewną ochronę przed promieniowaniem ultrafioletowym (UV) i po prostu mają go mniej niż osoby o ciemnej karnacji.

To powiedziawszy, ludzie zkażdykolor skóry może wywołać raka skóry i chociaż choroba występuje częściej u osób rasy białej niż u czarnych, jest bardziej prawdopodobne, że czarni umrą z powodu tej choroby. To zwiększone ryzyko śmierci wiąże się zarówno ze zwiększoną trudnością w wykryciu stanu u osób o ciemniejszej skórze (tak, że występuje w późniejszych stadiach choroby), jak i zmniejszonym dostępem do opieki medycznej. Podobnie jak czerniak rośnie u osób rasy białej, tak również u Latynosów.

Osoby z którąkolwiek z poniższych cech są najbardziej narażone na raka skóry:

• Piegi
• Jasny odcień skóry
• Skóra, która się nie opala lub słabo się opala
• Skóra, która łatwo się pali
• Oczy jasne, takie jak zielone lub niebieskie
• Włosy naturalnie rude lub blond (ta pierwsza niesie większe ryzyko niż druga)

Ekspozycja na promieniowanie UV

Ekspozycja na słońce jest przyczyną 70% przypadków raka skóry, stanowiąc największy czynnik ryzyka. Jednak rak płaskonabłonkowy jest typem najbardziej związanym z ekspozycją na słońce. Wielkość ekspozycji na światło ultrafioletowe (UV) zależy od siły światła (która może się zmieniać wraz z kątem padania słońca), długości ekspozycji oraz od tego, czy skóra była zakryta ubraniem, czy filtrem przeciwsłonecznym.

Poważne oparzenia słoneczne w młodym wieku, nawet jeśli wystąpiły tylko raz, mogą być znaczącym czynnikiem ryzyka nawet kilkadziesiąt lat później. Oparzenia słoneczne są najsilniej związane z czerniakiem, a oparzenia słoneczne tułowia są związane z największym ryzykiem.

Podczas gdy ekspozycja na słońce odgrywa rolę we wszystkich głównych typach raka skóry, rodzaj raka zmienia się w zależności od modelu ekspozycji. Rak płaskonabłonkowy i rak podstawnokomórkowy są najściślej związane z długotrwałym narażeniem, a ci, którzy spędzają więcej czasu na świeżym powietrzu, aby pracować lub bawić się, są bardziej zagrożeni. W przeciwieństwie do czerniaka towarzyszy rzadka, ale intensywna ekspozycja na słońce (pomyśl o wiosennej przerwie w ciepłym miejscu).

Innymi słowy, codzienna, rutynowa ekspozycja na słońce (nawet w pochmurny dzień) jest czynnikiem ryzyka, podobnie jak spędzanie czasu na plaży lub w solarium, chociaż regularna ekspozycja jest bardziej skorelowana z rakiem płaskonabłonkowym i opalaniem się z czerniakiem.

Środowiskowe substancje chemiczne

Narażenie na chemikalia i inne substancje w domu lub w pracy może zwiększyć ryzyko raka skóry. Substancje związane ze zwiększonym ryzykiem obejmują:

• Arsen: od długotrwałego spożycia w wodzie pitnej (zwłaszcza w studniach prywatnych), a także narażenia zawodowego.
• Smoła (tak jak w przypadku robotników drogowych)
• Parafiny (wosk): Parafiny są powszechnie stosowane w produkcji samochodów.
• Rozpuszczalniki, zwłaszcza rozpuszczalniki aromatyczne i chlorowane (typowe dla pracowników metalowych i osób narażonych na działanie farb drukarskich, odtłuszczaczy i środków czyszczących)
• Chlorek winylu (np. W fabrykach produkujących produkty winylowe)

Palenie

Palenie wiąże się ze zwiększonym ryzykiem raka płaskonabłonkowego skóry, ale nie raka podstawnokomórkowego. Badanie z 2017 roku wykazało, że ryzyko raka podstawnokomórkowego było w rzeczywistości znacznie niższe u palaczy, ale może to wynikać z błędu wykrywania (naukowcy mogli odkryć nowotwory, które w przeciwnym razie nie zostałyby wykryte u osoby, a nie w badaniu). .

W przeciwieństwie do nowotworów, takich jak rak płuc, ryzyko raka skóry u byłych palaczy spada do poziomu u osób, które nigdy nie paliły po rzuceniu palenia.

Warunki i zabiegi

Istnieje wiele chorób skóry, które mogą zwiększać ryzyko zachorowania na raka skóry lub są uważane za przedrakowe. Ponadto niektóre metody ich leczenia mogą zwiększać ryzyko raka. Niektóre z tych warunków obejmują:

• Wcześniejszy rak skóry: osoby, które miały raka skóry innego niż czerniak, są około 10 razy bardziej narażone na rozwój innego z tych nowotworów. Osoby, które miały czerniaka, są trzy razy bardziej narażone na rozwój raka skóry innego niż czerniak. .
• Rogowacenie słoneczne: Rogowacenie słoneczne (rogowacenie słoneczne) to bardzo częste zmiany skórne, które wyglądają jak szorstkie, łuszczące się, podobne do brodawek plamy na skórze i mogą być różowe, czerwone lub brązowe. Występują najczęściej w miejscach narażonych na działanie promieni słonecznych. Rogowacenie słoneczne uważa się za przedrakowe i niektórzy dermatolodzy uważają, że może to być wczesna postać raka kolczystokomórkowego skóry. Uważa się, że od 20% do 40% tego typu raka skóry zaczyna się w ten sposób, a przegląd z 2018 roku zauważył to dokładniegdzie postacie rogowacenia słonecznego mogą wskazywać na prawdopodobieństwo progresji do raka skóry. Obszary najbardziej niepokojące to grzbiety dłoni, przedramiona, nogi oraz okolice oczu, ust lub nosa. Osoby, które mają wiele rogowacenia słonecznego, są również bardziej narażone na rozwój raka podstawnokomórkowego lub czerniaka.
• Posiadanie wielu pieprzyków (ponad 50)
• Dysplastyczne znamiona (nieprawidłowo wyglądające znamiona)
• Wrodzone znamiona melanocytowe: są to duże znamiona obecne po urodzeniu, a czerniak może rozwinąć się nawet w 10% tych zmian (zwłaszcza bardzo dużych znamion).
• Skóra, która doznała poważnych oparzeń lub jest w stanie zapalnym

Psoraleny lub terapia ultrafioletem (UV) łuszczycy lub egzemy mogą również zwiększać ryzyko rozwoju raka skóry innego niż czerniak.

Podobnie choroby i zabiegi niezwiązane ze skórą mogą również wpływać na ryzyko. Mogą to być:

• Niedobory układu odpornościowego, dziedziczne lub nabyte (takie jak w przypadku HIV / AIDS)
• Zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego (HPV): Niektóre szczepy HPV mogą przyczyniać się do powstawania nowotworów w tkankach narządów płciowych, odbytu i skóry wokół paznokci.
• Niektóre leki zwiększające wrażliwość na słońce (nadwrażliwość na światło), w tym kilka antybiotyków, hydrochlorotiazyd, lek na nadciśnienie i niektóre leki stosowane w chemioterapii
• Wcześniejsza radioterapia raka: zwiększone ryzyko występuje tylko w obszarach, w których otrzymano promieniowanie.

Dieta

Chociaż nie zidentyfikowano konkretnych pokarmów, które zwiększają ryzyko raka skóry, istnieją dowody na to, że niektóre nawyki żywieniowe są związane z niższym ryzykiem tej choroby.

Dieta bogata w owoce i warzywa może zmniejszyć ryzyko zachorowania na raka skóry ze względu na przeciwutleniacze obecne w fitochemikaliach (chemikaliach roślinnych) znajdujących się w tych produktach.

Genetyka

Wpływ genetyki na rozwój raka skóry może się różnić w zależności od konkretnego typu. Wyodrębnienie ryzyka związanego z genetyką i cechami dziedzicznymi, takimi jak odcienie skóry, może być trudne.

Identyczne badania bliźniąt sugerują, że prawie połowa ryzyka wystąpienia raka podstawnokomórkowego i płaskonabłonkowego u osoby jest spowodowana czynnikami genetycznymi. Podczas gdy znane dziedziczne mutacje genów stanowią tylko około 1% czerniaków, badanie z 2016 r. Sugeruje, że nawet 58% ryzyka czerniaka jest związane z czynnikami dziedzicznymi.

Nie jest pewne, w jakim stopniu posiadanie historii raka skóry w rodzinie wpływa na ryzyko, chociaż jasne jest, że istnieje związek. W Szwecji, kraju, w którym istnieje duża baza danych o nowotworach rodzinnych, duże badanie wykazało, że ryzyko raka kolczystokomórkowego było dwa do czterech razy większe niż średnie, jeśli krewny pierwszego stopnia (rodzic, rodzeństwo lub dziecko) miał skórę. rak. Historia rodzinnego zespołu znamion atypowych zwiększa ryzyko czerniaka.

Istnieje kilka dziedzicznych zespołów, które zwiększają ryzyko zachorowania na raka skóry. Kilka z bardziej powszechnych to:

• Raki podstawnokomórkowe: Osoby z zespołem znamion podstawnokomórkowych są bardziej narażone na rozwój raka podstawnokomórkowego (mutacje genów PTCH1 i PTCH2).
• Rak płaskonabłonkowy (SCC): Ryzyko SCC jest zwiększone u osób z kserodermą barwnikową, albinizmem oczno-skórnym, pęcherzowym rozpadem naskórka i anemią Fanconiego.
• Czerniak: nieprawidłowości w genie supresorowym nowotworów CDKN2A są odpowiedzialne za do 40% rodzinnych czerniaków. Z czerniakiem wiąże się również szereg innych mutacji genów, w tym mutacje genu BRCA2.