Może Cię zaskoczyć, że po przejściu na dietę bezglutenową otrzymujesz niewielkie wsparcie od znajomych i krewnych, niezależnie od tego, czy zdiagnozowano u Ciebie celiakię lub nadwrażliwość na gluten, czy też dlatego, że czujesz się lepiej bez glutenu, nawet bez oficjalnej diagnozy .
Niestety, chociaż wielu bliskich ludzi gromadzi się wokół nich - zwłaszcza jeśli byli chorzy w oczywisty sposób przez długi czas - inni stosujący dietę bezglutenową doświadczają nieświadomych komentarzy, a nawet szyderczych, szyderczych uwag.
Marka X Pictures / Getty ImagesJak radzić sobie z przyjaciółmi i rodziną bez glutenu
Mam nadzieję, że jesteś osobą, której bliscy zebrali się i wspierają Cię pod każdym względem. Ale jeśli nie jesteś (lub nawet jeśli masz jeden negatywny wynik odstający w grupie), oto lista typowych problemów z przyjaciółmi i krewnymi oraz kilka sposobów radzenia sobie z nimi.
1) Spodziewaj się odpowiedzi na pytania, które wydają się wątpić w twoją diagnozę i leczenie. Wiele osób ma problemy z owinięciem głowy wokół choroby, która jest leczona dietą zamiast pigułkami, więc mogą mieć trudności ze zrozumieniem, że jedyną dostępną metodą leczenia celiakii i nadwrażliwości na gluten jest dieta bezglutenowa. Jest to jeszcze trudniejsze, gdy zostaniesz zdiagnozowany samodzielnie - w takim przypadku wiele osób może traktować Cię jeszcze mniej poważnie.
Jedynym rozwiązaniem tego jest wytrzymanie twardości. Zajmuj się pytaniami na bieżąco, ale nigdy nie bądź defensywny. Udziel pełnego wyjaśnienia osobom, które proszą o pierwszy (lub nawet drugi) czas. Wytrwałym pytającym i wątpiącym odpowiadaj spokojnymi odpowiedziami, takimi jak „Czuję się o wiele lepiej jedząc w ten sposób, nie wyobrażam sobie powrotu”… a następnie zmień temat. W razie potrzeby powtórz.
2) Ignoruj tych, którzy nie traktują poważnie Twojej diety bezglutenowej. Wielu z nas ma przyjaciela lub krewnego, który nadal karmi nas pokarmami zawierającymi gluten, długo po tym, jak daliśmy jasno do zrozumienia, że nie możemy ich jeść. - Na pewno ugryzienie tego nie zaszkodzi! idzie refren. Ponadto niektórzy Twoi znajomi lub krewni mogą znać kogoś, kto również ma nadwrażliwość na celiakię lub gluten, ale który cały czas oszukuje na diecie bezglutenowej ... i myślą, że możesz zrobić to samo.
Wyjaśnij (jeszcze raz, tylko raz lub dwa), że tak, musisz być ostrożny, a następnie zacząć je ignorować. W końcu (a niektórym ludziom to trwa dłużej!), Zobaczą, że podchodzisz do tego poważnie i miejmy nadzieję, że zaczną cię zostawiać w spokoju. Niektórzy mogą nigdy nie zostawić cię samego, tak, ale nie musisz na nie odpowiadać.
3) Nie jedz ich jedzenia. Spożywanie „żywności bezglutenowej” przygotowanej przez przyjaciół i krewnych, którzy nie są bezglutenowe, jest bardziej niż prawdopodobne, że zostaniesz glutenem. Raz może ci się to udać, zwłaszcza jeśli nie jesteś szczególnie wrażliwy, ale prawdopodobnie nie ujdzie ci to na sucho dwa razy. Nie mogę tego wystarczająco podkreślić: przynieś własne jedzenie na zebrania,szczególniejeśli kucharz wyraził wątpliwości co do diety.
4) Nie rób nic z jedzenia. Wiele osób wydaje się mieć błędne przekonanie, że jedzenie bezglutenowe źle smakuje. Być może to pozostałość po czasach bezglutenowychchlebbyło dość okropne, ale poważnie, dlaczego stek przygotowany z marynatą bezglutenową miałby źle smakować? Bezglutenowe jedzenie smakuje wyśmienicie! Jednak z niektórymi ludźmi nie ma żadnego uzasadnienia - zakładają, że musi być obrzydliwy tylko dlatego, że jest bezglutenowy.
Jedynym sposobem, aby sobie z tym poradzić, jest unikanie robienia wielkich rzeczy z jedzenia (lub nawet zwracania na to uwagi). Kiedy przynosisz jedzenie na spotkanie, nie rozmawiaj o tym, chyba że zostaniesz przesłuchany, a nawet wtedy bagatelizuj to i szybko zmieniaj temat („Tak, to doskonały makaron. Czy ta pogoda nie była niesamowita?”). Jeśli komentarze są brzydkie lub wredne, nie gwarantują nawet odpowiedzi - po prostu odwróć się i rozpocznij rozmowę z kimś innym.
Jeśli masz ludzi do domu, po prostu spraw, aby wszystko było bezglutenowe, ale nie wspominaj o tym, że jest bezglutenowe. Na spotkaniach, które prowadzę, podaję krakersy ryżowe (które przeszły do mainstreamu) na przystawki, trochę skrobi nieziarnistej do dania głównego (zazwyczaj ziemniaki), a na obiad lody. Nie przychodzi mi do głowy żaden nowy gość, który nawet wspomniał, że to wszystko jest bezglutenowe, a niektórzy ludzie, którzy byli na moich spotkaniach, nawet nie zdają sobie sprawy, że jestem bezglutenowy.
5) Nie nawracaj na diecie bezglutenowej. Och, to jest trudne - to jestwięcTrudno się oprzeć rozmowie o korzyściach zdrowotnych wynikających z przejścia na dietę bezglutenową, zwłaszcza jeśli znasz kogoś, kto oczywiście by na tym skorzystał. Tak, jest prawdopodobne, że niektórzy (lub wielu) twoich przyjaciół i krewnych powinno być na diecie. Tak, chciałbyś, żeby cię wysłuchali, postawili sobie diagnozę (lub nie) i zaczęli jeść tak, jak ty. Wierz mi, jawiedzieć. Ale albo zobaczą to na własne oczy, albo nie, i niewiele możesz powiedzieć lub zrobić, aby zobaczyli coś, czego nie chcą widzieć.
Jeśli masz zdiagnozowaną celiakię, powinieneś upewnić się, że wiedzą, że twoi bliscy krewni powinni zostać przebadani na celiakię. Powiedz im raz, a nawet dwa razy, ale potem zachowaj spokój (dosłownie ugryź się w język, jeśli musisz). Wiedzą, co myślisz (nawet jeśli tego nie powtarzasz) i wiedzą, że jesteś tam, aby pomóc, jeśli zdecydują, że chcą tej pomocy. W przeciwnym razie zadręczanie ich może je spowodowaćmniejprawdopodobnie pójdzie na drogę bezglutenową ... a to nie jest rezultat, którego chcesz.
Słowo od Verywell
Radzenie sobie z nieświadomymi przyjaciółmi i krewnymi może być stresujące, a ich sceptycyzm często ujawnia się w momencie, gdy sam nie jesteś pewien diety i stylu życia. To też może być naprawdę trudne w obsłudze. Ale jeśli odpowiesz na pytania i komentarze pewnym, spokojnym tonem (łatwiej powiedzieć niż zrobić, wiem!) I przerwiesz dyskusje na temat swojego stanu i diety, kiedy tylko zechcesz zmienić temat, pokażesz wszystkim, że mówisz poważnie i to może sprawić, że przestaną Cię wkurzać.
