Czy potrzebujesz szczepionki przeciw zapaleniu płuc?

sladic / Getty Images

Według raportu Centers for Disease Control and Prevention (CDC), zapalenie płuc powoduje ponad 50 000 zgonów w USA każdego roku i odpowiada za ponad 400 000 wizyt na izbach przyjęć.

W ostatnich latach zwiększone stosowanie szczepionek przeciw zapaleniu płuc, szczególnie wśród osób starszych, doprowadziło do 8-procentowego zmniejszenia liczby zgonów od 1999 roku. Biorąc to pod uwagę, tylko około 65 procent osób z grupy wysokiego ryzyka zostało odpowiednio zaszczepionych.

W wielu przypadkach ludzie nie są pewni, czy potrzebują szczepionki lub któremu typowi zapalenia płuc ma zapobiegać. Inni nawet nie są świadomi istnienia szczepionki.

Jak pojawia się zapalenie płuc

Rodzaje zapalenia płuc

Zapalenie płuc definiuje się jako zapalenie pęcherzyków płucnych, które mogą wypełniać się płynem i prowadzić do trudności w oddychaniu, gorączki, dreszczy i kaszlu z ropą lub flegmą. Zapalenie płuc jest najczęściej wywoływane przez zarazki, ale może również rozwinąć się, jeśli wdychasz pokarm lub płyn do płuc (zachłystowe zapalenie płuc) lub wychwytujesz lekooporne bakterie w szpitalu (zapalenie płuc nabyte w szpitalu).

Najczęstszym typem jest pozaszpitalne zapalenie płuc, w którym zakażenie, takie jak bakterie, wirusy lub grzyby, rozprzestrzenia się poza placówką służby zdrowia. Spośród nich bakterie są zdecydowanie najczęstszą przyczyną.

Bakteryjne zapalenie płuc jest zwykle przenoszone przez kropelki z dróg oddechowych, które są rozpylane, gdy osoba kaszle lub kicha. Większość jest spowodowana przezStreptococcus pneumoniae, bakteria mająca ponad 90 różnych serotypów, z których 10 typów jest odpowiedzialnych za większość powikłań związanych z zapaleniem płuc.

Podczas gdy bakteryjne zapalenie płuc wpływa głównie na drogi oddechowe, może powodować poważne choroby, jeśli rozprzestrzeni się do krwiobiegu. W takim przypadku może dojść do zakażenia krwi (bakteriemia / posocznica pneumokokowa) i spowodować zapalenie błon otaczających mózg i rdzeń kręgowy (pneumokokowe zapalenie opon mózgowych). Ryzyko śmierci u osób z inwazyjnym zapaleniem płuc wynosi od pięciu do siedmiu procent i może być nawet wyższe u osób starszych.

Rodzaje szczepionek przeciwko zapaleniu płuc

Istnieją dwie szczepionki, które mogą zapewnić ochronę przedStreptococcus pneumoniae. Nie mogą zapobiec innym typom bakteryjnego zapalenia płuc (np. Wywołanym przezChlamydophila pneumoniaelubMycoplasma pneumoniae)lub jakiekolwiek związane z grzybem lub wirusem.

Dwie zatwierdzone przez FDA szczepionki uodparniają osobę przeciwko określonym serotypom, które najprawdopodobniej powodują choroby i choroby inwazyjne. Oni są:

• PCV13, sprzedawany pod nazwą Prevnar 13, który zapobiega 13 najcięższym typomS. pneumoniae
• PPSV23, sprzedawany pod nazwą Pneumovax 23, który chroni przed dodatkowymi 23S. pneumoniaeserotypy

Żadna szczepionka nie jest zrobiona z żywych lub całych bakterii, ale raczej z części powłoki bakteryjnej. Chociaż te składniki nie mogą powodować chorób, układ odpornościowy rozpoznaje je jako zagrożenia i wyzwala reakcję obronną w taki sam sposób, jak w przypadku prawdziwej bakterii.

Szczepionka PVC13 jest podawana domięśniowo w mięsień naramienny ramienia lub mięsień obszerny boczny zewnętrznej części uda. Zastrzyk PPSV23 można podać domięśniowo lub podskórnie (w skórę).

Kto potrzebuje szczepień?

Szczepienie przeciw zapaleniu płuc nie jest zalecane dla każdego. Szczepionki są stosowane głównie u osób, u których występuje zwiększone ryzyko poważnych chorób. Obejmują one:

• Niemowlęta i dzieci w ramach rutynowego harmonogramu szczepień
• Osoby powyżej 65 roku życia
• Osoby z upośledzonym lub osłabionym układem odpornościowym, w tym osoby z chorobami przewlekłymi, takimi jak HIV, choroby serca, choroby wątroby, niewydolność nerek i cukrzyca
• Biorcy przeszczepów narządów i osoby przechodzące chemioterapię, z których obaj mają osłabiony układ odpornościowy i narażeni na leki immunosupresyjne
• Osoby z przewlekłymi chorobami układu oddechowego, takimi jak astma, rozedma płuc, przewlekła obturacyjna choroba płuc (POChP)
• Osoby, które palą (u których istnieje ryzyko infekcji płuc) lub piją (z większym prawdopodobieństwem mają osłabiony układ odpornościowy)
• Osoby w trakcie rekonwalescencji po operacji lub poważnej chorobie

Obecnie nie zaleca się szczepienia osobom w wieku od 18 do 64 lat, które są zdrowe. To samo dotyczy każdego, kto miał wcześniej reakcję alergiczną na szczepionkę lub ma znaną alergię na którykolwiek ze składników szczepionki.

Zalecenia dotyczące szczepień

Szczepienie przeciw zapaleniu płuc jest rutynową częścią harmonogramu szczepień dziecka. Oto zalecenia, dla których szczepionki należy podawać jakim populacjom, zgodnie z CDC:

PCV13

• Wszystkie dzieci w wieku poniżej dwóch lat
• Osoby w wieku dwóch lat lub starsze z określonymi schorzeniami

Dorośli w wieku 65 lat lub starsi również mogą omówić z lekarzem, czy zapadać na PCV13.

PPSV23

• Wszyscy dorośli w wieku 65 lat lub starsi
• Osoby w wieku od dwóch do 64 lat z pewnymi schorzeniami
• Dorośli w wieku od 19 do 64 lat, którzy palą papierosy

Szczepionki stosowane zgodnie z zaleceniami powinny zapewniać dożywotnią ochronę. Osobom, które nie ukończyły kursu, można zalecić zastrzyk przypominający. Niektórzy lekarze rutynowo proponują swoim pacjentom zastrzyk przypominający pięć do dziesięciu lat po pierwszej serii.

Skutki uboczne

Skutki uboczne obu szczepionek są zwykle łagodne i ustępują samoistnie w ciągu jednego lub kilku dni. Większość z nich jest związana z dyskomfortem w miejscu wstrzyknięcia lub objawia się łagodnymi objawami grypopodobnymi. Wśród najczęstszych objawów:

• Zmęczenie
• Bóle głowy
• Niska gorączka
• Ból mięśni (mialgia)
• Ból stawów (artralgia)
• Ból, zaczerwienienie, obrzęk lub tkliwość w miejscu wstrzyknięcia
• Dreszcze
• Senność

Rzadziej może wystąpić biegunka, wymioty lub wysypka skórna.

W przypadku cięższej reakcji - w tym pokrzywki, pęcherzy, trudności w oddychaniu, obrzęku twarzy, obrzęku języka, splątania lub napadu padaczkowego - należy natychmiast zadzwonić pod numer 911 lub udać się do najbliższej izby przyjęć. Rzadko, może wystąpić reakcja alergiczna całego ciała (anafilaksja), która nieleczona może prowadzić do wstrząsu, śpiączki, a nawet śmierci.