Uraz więzadła krzyżowego przedniego jest poważnym urazem dla sportowców w każdym wieku. Leczenie zwykle obejmuje operację. Jeśli przechodzisz rekonstrukcję chirurgiczną, być może będziesz musiał wybrać między użyciem własnej tkanki lub użyciem przeszczepu dawcy.
SDI Productions / Getty ImagesZrozumieć łzy ACL
Więzadło krzyżowe przednie (ACL) jest jednym z czterech głównych więzadeł stawu kolanowego. Więzadła te działają wspólnie, aby umożliwić kolanowi normalne zginanie, ale także aby zachować stabilność podczas tego ruchu.
W przypadku zerwania więzadła krzyżowego przedniego mogą wystąpić odczucia niestabilności - doświadczane jako wyboczenie lub wysunięcie kolana -. Łzy ACL często prowadzą do niezdolności do uprawiania sportów, które wymagają stabilnego stawu kolanowego. Te sporty obejmują czynności, które obejmują ruchy na boki, cięcia i ruchy obrotowe. Sporty, które stawiają wysokie wymagania ACL, obejmują piłkę nożną, koszykówkę i tenis.
Zazwyczaj, gdy sportowiec dozna kontuzji ACL, leczenie obejmuje zabieg chirurgiczny. Standardowym zabiegiem chirurgicznym jest rekonstrukcja więzadła nową tkanką.
Naprawa listy ACL w przeszłości nie działała dobrze, a nowsze procedury mające na celu naprawę listy ACL nie dawały niezmiennie dobrych wyników w perspektywie długoterminowej. Chociaż może to być przyszłość leczenia, obecnym standardem jest rekonstrukcja więzadła przy użyciu tkanki pochodzącej z innych części ciała.
Opcje rekonstrukcji
Pierwszym pytaniem przy podejmowaniu decyzji, za pomocą czego zrekonstruować ACL, jest decyzja, czy chcesz użyć własnej tkanki, czy tkanki od dawcy.
Używanie własnej tkanki: Używanie własnej tkanki oznacza, że chirurg będzie musiał pobrać ścięgno z innego miejsca w twoim ciele, zazwyczaj z tej samej nogi, co uraz, i użyć tego do zrekonstruowania nowego więzadła. Najczęściej używanymi tkankami do rekonstrukcji ACL są ścięgno rzepki i ścięgno ścięgna podkolanowego. Wśród chirurgów ortopedów toczy się wielka debata na temat tego, który z nich jest lepszy i nie ma rozstrzygających dowodów na to, że jeden jest znacznie lepszy od drugiego. Najważniejsze jest to, że oba działają bardzo dobrze.
Korzystanie z tkanki od dawcy: Inną opcją operacji jest użycie tkanki od dawcy do rekonstrukcji ACL. Przeszczepy dawców są pobierane z banków tkanek, w których ścięgna są sterylizowane i poddawane obróbce, a następnie zamrażane do czasu wykorzystania w operacji. Tkanka pochodzi od dawców narządów. Rodzaje opcji dla tkanki dawcy są podobne i zazwyczaj chirurdzy używają ścięgna rzepki lub ścięgna ścięgna podkolanowego lub podobnego rodzaju ścięgna od dawcy zmarłego.
Po wybraniu typu tkanki chirurg usunie resztki zerwanego więzadła krzyżowego przedniego, utworzy tunele w kości i przepuści nową tkankę przez te tunele, aby utworzyć nowe więzadło krzyżowe przednie we właściwej pozycji na środku kolana. Chirurgicznie wszczepiony ACL jest utrzymywany w odpowiedniej pozycji za pomocą śrub lub innego urządzenia mocującego, a po pewnym czasie organizm wygoi przeszczep trwale na miejscu.
Chirurgiczna rekonstrukcja ACL trwa około 60-90 minut, ale zwykle przebiega szybciej, gdy wykorzystuje się tkankę dawcy. Po operacji ludzie wracają do domu, zwykle o kulach.
Dlaczego warto korzystać z tkanki dawcy
Tkanka dawcy zyskała duże zainteresowanie kilkadziesiąt lat temu, ponieważ znacznie ułatwiła wczesne etapy rekonwalescencji po operacji ACL. Zabieg chirurgiczny z wykorzystaniem tkanki dawcy jest znacznie szybszy (nie ma potrzeby pobierania przeszczepu tkankowego), a ból po operacji jest znacznie mniejszy (brak operacji pobrania przeszczepu).
Oferując szybszą operację i mniejszy dyskomfort, wielu chirurgów zaczęło faworyzować użycie tkanki dawcy. Wśród zalet było to, że sportowcy mogli rozpocząć rehabilitację trochę szybciej i odczuwali mniejszy dyskomfort we wczesnych fazach rehabilitacji.
Ze względu na te zalety wielu chirurgów zaczęło wykonywać operacje ACL z użyciem przeszczepów dawców. Jednak wraz ze wzrostem liczby operacji ACL przeszczepionych dawców, chirurdzy zaczęli zauważać wzrost liczby niepowodzeń, które skutkowały koniecznością dodatkowej operacji, głównie u młodszych pacjentów.
Powszechnie wiadomo, że nie każda operacja ACL działa idealnie. Nawet w przypadku standardowej operacji ACL z użyciem czyjejś własnej tkanki, istnieje około 5% do 10% szans na ponowne uszkodzenie ACL, co prowadzi do konieczności rewizji operacji ACL.
Niepowodzenia tkanki dawcy
W ostatnim dziesięcioleciu chirurdzy stali się znacznie ostrożniejsi w stosowaniu tkanek dawców. W porównaniu z 5% do 10% szansą niepowodzenia przeszczepu przy stosowaniu własnej tkanki, przeszczepy dawców wykazały w niektórych populacjach 25% do 33% niepowodzeń.
To z pewnością nie jest gwarancją niepowodzenia, a wielu sportowcom na wysokim poziomie udało się zrekonstruować ACL z normalnym powrotem do aktywności po operacji na tkankach dawcy. Wydaje się jednak, że prawdopodobieństwo ponownego urazu wzrasta, gdy wykorzystuje się tkankę dawcy.
Dokładny powód tego wyższego wskaźnika awaryjności nie jest do końca jasny. Było kilka teorii, które można wykorzystać do wyjaśnienia tego wyższego wskaźnika niepowodzeń. Jednym z bardziej niepokojących powodów, dla których te przeszczepy mogą nie być tak trwałe, jest fakt, że obróbka oddanej tkanki może prowadzić do osłabienia tej tkanki. Podczas tego procesu sterylizacji żywe komórki są usuwane z oddanej tkanki. Proces sterylizacji, po którym następuje konserwacja tkanki, może osłabić ogólną strukturę tkanki, powodując jej większą podatność na uszkodzenia.
Innym możliwym wyjaśnieniem jest to, że ponieważ twoja własna tkanka jest już wypełniona żywymi komórkami, przeszczepiona tkanka szybciej integruje się z twoim ciałem, gdy używasz własnej tkanki. W przypadku korzystania z tkanki dawcy proces ten może trwać dłużej, prowadząc do większej podatności na ponowne urazy.
Z tego powodu niektórzy chirurdzy opóźniają czas powrotu do zdrowia u osób, które przeszczepiły tkanki od dawcy. Jednak nie jest jasne, jaki może być optymalny okres włączenia przeszczepu; jest to nadal obszar ciągłych badań.
We wczesnych dniach rekonstrukcji ACL z wykorzystaniem tkanki dawcy głównym problemem było przeniesienie choroby. Wiele osób obawiało się możliwości przeniesienia wirusów, takich jak HIV lub zapalenie wątroby. Dzięki ulepszeniom w zakresie testów i sterylizacji prawdopodobieństwo przeniesienia choroby jest bliskie zeru.
Teoretycznie prawdopodobieństwo zakażenia przeszczepu jest znacznie większe niż przeniesienia choroby. Jednak nawet to jest niezwykle mało prawdopodobne. Obecnie znacznie większym problemem jest to, czy przeszczepy tkanki dawcy są wystarczająco mocne. Jak wspomniano wcześniej, wskaźnik niepowodzeń przeszczepów tkanek dawców wydaje się być wyższy niż przy użyciu własnej tkanki w przypadku młodszych pacjentów, ale dla wielu osób jest to nadal udana operacja.
Kwalifikowalność
Kto powinien mieć przeszczep dawcy? To jest kwestia otwarta na wielką debatę. Są chirurdzy, którzy uważają, że przeszczepy dawców nie powinny być używane do rekonstrukcji ACL, a są inni chirurdzy, którzy wolą stosować przeszczepy dawców u wyczynowych sportowców.
Większość chirurgów zgadza się, że dla młodych pacjentów, którzy uczestniczą w zorganizowanych zajęciach lekkoatletycznych, takich jak sporty licealne, uniwersyteckie lub zawodowe, najlepszym wyborem jest użycie własnej tkanki. W przypadku osób w wieku 30, 40 lat lub starszych oraz nie uprawiaj sportów o wysokiej intensywności, które powodują znaczne obciążenie ACL, przeszczepy dawców mogą być równie skuteczne, a operacja znacznie łatwiejsza do zniesienia.
Typowe protokoły rehabilitacji ACL po rekonstrukcji chirurgicznej trwają około siedmiu do dziewięciu miesięcy w celu wyzdrowienia i powrotu do sportu. Są chirurdzy, którzy przyspieszają ten protokół, a inni mogą go opóźniać, a także różnice we wzorcach urazów, które mogą zmienić ten protokół. Postęp jest również podyktowany zdolnością pacjenta do osiągnięcia kamieni milowych aktywności podczas rekonwalescencji. Pacjenci ci powinni zrozumieć, że pomimo wczesnej poprawy bólu i mobilności, mogą mieć początkowe ograniczenia podczas rehabilitacji w oczekiwaniu na wyleczenie przeszczepu.
W przypadku zastosowania przeszczepów od dawców niektórzy chirurdzy wydłużają protokół rehabilitacji o kilka miesięcy. Ponownie, istnieje znaczna zmienność i nie ma jasnego konsensusu co do optymalnego czasu od operacji do powrotu do zajęć sportowych.
Słowo od Verywell
Zaletą operacji ACL przeszczepu dawcy jest to, że nie trzeba używać własnego ścięgna jako części operacji. Może to oznaczać mniej bólu i mniej problemów związanych z utratą części ścięgna pobranej do przeszczepu ACL. Jednak zastosowanie przeszczepów od dawców u młodych pacjentów wiąże się z wyższymi wskaźnikami niepowodzeń. Z tego powodu wielu chirurgów zaleca młodszym sportowcom i osobom uczestniczącym w regularnych organizowanych zajęciach sportowych rozważenie wykorzystania własnej tkanki do rekonstrukcji ACL. Porozmawiaj ze swoim chirurgiem o zaletach i wadach każdego rodzaju przeszczepu, aby znaleźć taki, który jest dla Ciebie najlepszy.
