Posiadanie dzieci zakażonych wirusem HIV

W ostatnich latach prawie wszystkie zakażenia wirusem HIV występujące u dzieci w Stanach Zjednoczonych były wynikiem przeniesienia zakażenia z matki na dziecko, znanego również jako przeniesienie okołoporodowe. Jednak epidemia powoli ustępuje. W 2005 r. Urodziło się tylko około 141 dzieci z HIV, co stanowi mniej niż jedną dziesiątą liczby zarażonych dzieci urodzonych każdego roku w szczytowych latach połowy lat 90. XX wieku, a od tego czasu liczba ta stale spada.

Znaczną część tego zmniejszenia przypisuje się wczesnej identyfikacji zakażenia wirusem HIV u kobiet w ciąży, aby można było rozpocząć terapię przeciwretrowirusową i inne interwencje w czasie ciąży, porodu i porodu, aby zapobiec przeniesieniu zakażenia na dziecko. Ten rodzaj terapii w połączeniu z leczeniem noworodka i unikaniem karmienia piersią może zmniejszyć ryzyko zakażenia HIV w okresie okołoporodowym z około 25% do mniej niż 1%.

Niestety, aby leczenie było jak najbardziej pomocne, kobiety muszą zostać zdiagnozowane z HIV jak najwcześniej w czasie ciąży. Dlatego aktualne wytyczne CDC zalecają wykonanie badań dla wszystkich kobiet podczas pierwszej wizyty prenatalnej, a następnie ponownie w trzecim trymestrze ciąży. Jednak nawet kobiety, które nie poddają się testom w czasie ciąży, mogą odnieść korzyści z testów podczas porodu. Wykazano, że leczenie podczas porodu zmniejsza częstość przenoszenia wirusa HIV na niemowlę o ponad połowę.

Mimo wszystko, pomimo zaleceń dotyczących powszechnych badań kobiet w ciąży, w 2007 roku ponad jedna czwarta kobiet, które urodziły dziecko zakażone wirusem HIV, nie miała pojęcia, że ​​są zarażone, dopóki nie nadszedł czas porodu.

Wiedza to połowa sukcesu

W 2005 roku nieco ponad jedna czwarta nowo zdiagnozowanych zakażeń wirusem HIV w Stanach Zjednoczonych wystąpiła u kobiet, a wiele z tych zakażeń było wynikiem stosunków seksualnych z mężczyznami zakażonymi wirusem HIV. Ponadto 80% z szacowanych 120 000 do 160 000 kobiet zakażonych wirusem HIV w Stanach Zjednoczonych jest w wieku rozrodczym, a aż jedna czwarta tych kobiet może nie znać swojego statusu. Te kobiety, które nie znają swojego statusu HIV, mogą być najbardziej narażone na przeniesienie wirusa na swoje dzieci, jeśli zdecydują się zajść w ciążę, zwłaszcza jeśli nie zostaną poddane testom na obecność wirusa HIV i leczeniu w ramach terminowej prenatalnej opieka.

W przypadku zajścia w ciążę niezwykle ważne jest wykonanie badań na obecność wirusa HIV jak najwcześniej podczas opieki prenatalnej. Nawet jeśli ryzyko narażenia jest minimalne, lepiej być bezpiecznym niż żałować. Znajomość swojego statusu HIV pomoże Ci zachować spokój ducha. Jednak co ważniejsze, jeśli jesteś pozytywny, im wcześniej zaczniesz leczenie, tym bezpieczniej będziesz mógł zatrzymać swoje przyszłe dziecko.

Jeśli jesteś w ciąży i nie znasz swojego statusu HIV, poproś swojego lekarza o wykonanie badań na obecność wirusa HIV w ramach opieki prenatalnej. Chociaż wszyscy lekarze powinni oferować testy na obecność wirusa HIV każdej pacjentce w ciąży, wielu z nich tego nie robi. To niefortunne, ponieważ powszechne testy i leczenie kobiet w ciąży mogą pomóc wyeliminować przenoszenie wirusa HIV z matki na dziecko.

Decyzja o zajściu w ciążę w przypadku HIV +

W dzisiejszych czasach wysoce aktywnej terapii antyretrowirusowej (HAART) HIV stał się chorobą, z którą ludzie żyją od dziesięcioleci. Wielu mężczyzn i kobiet zakażonych wirusem HIV jest zainteresowanych posiadaniem własnych dzieci. Chociaż nie wyeliminowano ryzyka przeniesienia choroby w czasie ciąży, nowe metody leczenia i technologie sprawiły, że posiadanie dzieci przez pary HIV + jest znacznie bezpieczniejsze.

Jeśli jesteś częścią pary, w której jedno lub oboje jesteście nosicielami wirusa HIV, i rozważacie posiadanie dzieci, ważne jest, aby skonsultować się z lekarzem w celu uzyskania porady przed podjęciem próby zajścia w ciążę. Twój lekarz może pomóc Ci zdecydować, czy staranie się o naturalną ciążę jest dla Ciebie odpowiednie. Jeśli tak, mogą pomóc zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa na ciebie, twojego niezainfekowanego partnera i / lub twoje przyszłe dziecko. Inne opcje rodzenia dzieci mogą obejmować korzystanie z technologii wspomaganego rozrodu lub adopcję, a niektóre pary mogą zdecydować się na pozostanie bez dzieci po konsultacji.

Jeśli ty lub twój partner jesteście nosicielami wirusa HIV, nie musi to oznaczać końca marzeń o założeniu rodziny. Może to jednak utrudnić proces decyzyjny. Dlatego ważne jest, aby rozpocząć proces od jak największej ilości informacji. Jeśli twój lekarz czuje się nieswojo omawiając z tobą opcje reprodukcyjne, poszukaj kogoś, kto udzieli ci potrzebnej pomocy. Możliwe jest podjęcie odpowiedzialnej decyzji o posiadaniu dzieci, gdy jedno z was żyje z HIV, a są lekarze, którzy o tym wiedzą, szanują autonomię swoich pacjentów zakażonych wirusem HIV i są chętni i mogą pomóc.