Korzyści zdrowotne wynikające z hibiskusa

Bardzo dobrze / Anastasia Tretiak

Hibiskus to roślina kwitnąca pochodząca z regionów podzwrotnikowych i tropikalnych na całym świecie. Roślinę można rozpoznać po dużych i często kolorowych pięciopłatkowych kwiatach. Oprócz rozjaśniania krajobrazu ogrodowego, niektóre gatunki są wykorzystywane do produkcji żywności, herbaty i medycyny ludowej. Najważniejszym z nich jest gatunek znany jakoHibiscus sabdariffa,których kwiaty są bogate w składniki odżywcze i przeciwutleniacze, takie jak witamina C.

Znany również jako roselle,H. sabdariffazbiera się, gdy kwiaty jeszcze się nie otworzyły. Pąki, nazywane kielichami, mają głęboki czerwony kolor (w przeciwieństwie do samych kwiatów, które są białe).

Kielichy są zwykle suszone i używane do produkcji herbat i syropów lub dodawane jako składnik tradycyjnych dań indyjskich, południowo-wschodniej Azji i Afryki Zachodniej. Hibiskus ma charakterystycznie cierpki, kwiatowo-kwiatowy smak i niewielki zapach.

Zastosowanie hibiskusa w medycynie wywodzi się ze starożytnego Egiptu, kiedy uważano, że zmniejsza gorączkę i leczy choroby serca i nerwów. Jego zastosowanie w leczeniu tych i innych schorzeń utrzymuje się do dziś, chociaż badania nie potwierdzają wielu twierdzeń.

Hibiskus jest znany jakoguai shu shuw tradycyjnej medycynie chińskiej. Roślina jest również określana jakobelchandaw Nepalu,szczaww częściach Karaibów,gra jiapw Tajlandii,podbródek baungw Birmie igonguruw niektórych częściach Indii.

Oprócz herbat z hibiskusa, które można znaleźć w większości sklepów spożywczych, suplementy z hibiskusa są dostępne w postaci kapsułek, nalewki i proszku.

Korzyści zdrowotne

Hibiskus ma właściwości, które według niektórych są skuteczne w leczeniu wysokiego ciśnienia krwi, wysokiego poziomu cukru we krwi i wysokiego poziomu cholesterolu. Oto, co mówią niektóre z obecnych dowodów:

Wysokie ciśnienie krwi

Picie herbaty z hibiskusa może przynieść korzyści osobom z nadciśnieniem (wysokim ciśnieniem krwi), zgodnie z przeglądem badań z 2015 roku opublikowanym wJournal of Hypertension. Naukowcy z Australii, Iranu i Rumunii ocenili pięć wcześniej opublikowanych badań z udziałem 390 osób, 225 którym podanoH. sabdariffai 165, którym podano placebo.

Podsumowując wyniki, badacze doszli do wniosku, że codzienne stosowanie herbaty z hibiskusa obniżyło skurczowe ciśnienie krwi średnio o 7,5 mmHg, a rozkurczowe średnio o 3,53 mmHg.

Pomimo pozytywnych ustaleń naukowcy doszli do wniosku, że jakość badań była zróżnicowana i że do walidacji wyników potrzebne będą „dalsze dobrze zaprojektowane badania”.

Cukrzyca

Herbata z hibiskusa może pomóc osobom z cukrzycą typu 2 lepiej kontrolować poziom glukozy (cukru) we krwi. Wiele obecnych dowodów opiera się na badaniach na zwierzętach, w tym badaniu z 2013 r. Opublikowanym wBadania farmakognozjiw którym wstrzyknięto ekstrakt zH. sabdariffazmniejszył poziom glukozy we krwi szczurów o 12 procent. Co ciekawe, normalne szczury, którym wstrzyknięto ten sam ekstrakt, nie doświadczyły zmian w poziomie glukozy.

Innym problemem, przed którym stają osoby z cukrzycą, jest wpływ choroby na poziom lipidów (tłuszczów) we krwi. Diabetycy mają zwykle mniej „dobrego” cholesterolu i więcej „złego” cholesterolu we krwi, co zwiększa ryzyko chorób serca i udaru mózgu.

W badaniu z 2009 roku opublikowanym wJournal of Alternative and Complementary Medicinenaukowcy zapewnili 60 osobom chorym na cukrzycę herbatę z hibiskusa lub czarną herbatę do picia dwa razy dziennie przez 30 dni.

Spośród 53 osób, które ukończyły badanie, osoby z ramieniem hibiskusa miały znaczny wzrost poziomu „dobrego” cholesterolu lipoprotein o wysokiej gęstości (HDL) i spadek „złego” cholesterolu lipoprotein o niskiej gęstości (LDL) w porównaniu z grupą otrzymującą czarną herbatę . Konsekwentnie obniżano również całkowity poziom cholesterolu i trójglicerydów.

W powiązanym badaniu opublikowanym wJournal of Human Hypertensionwykazano, że herbata z hibiskusa obniża skurczowe ciśnienie krwi u osób z cukrzycą typu 2 średnio o 9,3 mmHg, ale nie obniża rozkurczowego ciśnienia krwi.

Wysoki cholesterol

Chociaż herbata z hibiskusa jest powszechnie chwalona za jej zdolność do leczenia hipercholesterolemii (wysokiego cholesterolu), przegląd z 2013 roku opublikowany wJournal of Ethnopharmacologysugeruje, że może to nie być aż tak pomocne.

Oceniając sześć wcześniej opublikowanych badań z udziałem 474 osób z hipercholesterolemią, naukowcy z Malezji nie byli w stanie znaleźć żadnego związku międzyH. sabdariffai poprawę poziomów lipidów we krwi.

Możliwe efekty uboczne

Herbata z hibiskusa jest ogólnie uważana za bezpieczną z kilkoma skutkami ubocznymi. Ewentualne problemy pojawiają się przy nadmiernym stosowaniu suplementów hibiskusa. W przypadku nadużywania kapsułki hibiskusa, nalewki i proszek mogą powodować ból brzucha, gazy, zaparcia, nudności, bolesne oddawanie moczu, ból głowy i dzwonienie w uszach (szum w uszach). Nawet nadmierne spożycie herbaty z hibiskusa może powodować przemijające zawroty głowy i zmęczenie ze względu na jej wpływ na ciśnienie krwi.

Podobnie jak inne herbaty ziołowe, herbata z hibiskusa może zakłócać działanie niektórych leków. Należą do nich leki przeciwnadciśnieniowe, w których jednoczesne stosowanie hibiskusa może powodować niedociśnienie (niskie ciśnienie krwi). Podobnie, połączenie wysokich dawek suplementów hibiskusa i leków przeciwcukrzycowych może potencjalnie prowadzić do hipoglikemii (niskiego poziomu cukru we krwi).

Hibiskus zawiera również fitoestrogeny, związki pochodzenia roślinnego, które są podobne do ludzkiego estrogenu. Chociaż okazjonalna filiżanka herbaty z hibiskusa raczej nie zaszkodzi, jeśli bierzesz pigułkę, regularne stosowanie hibiskusa może potencjalnie osłabić skuteczność antykoncepcji opartej na estrogenach.

Zawsze porozmawiaj z lekarzem przed podjęciem jakiegokolwiek domowego środka, w tym czegoś tak nieszkodliwego jak herbata z hibiskusa. Może to pomóc w uniknięciu interakcji i skutków ubocznych.

Dawkowanie i przygotowanie

Nie ma wytycznych wskazujących na prawidłowe stosowanie suplementów hibiskusa. Większość preparatów w kapsułkach jest oferowana w dawkach od 250 miligramów do 400 miligramów i uważa się je za bezpieczne, jeśli są stosowane w tym zakresie. Suszone kwiaty lub proszki hibiskusa, które można znaleźć w Internecie i niektórych sklepach ze zdrową żywnością, można wykorzystać do przygotowania herbaty i syropów z hibiskusa.

Herbatę z hibiskusa można przygotować przez namaczanie 1,25 grama (1,5 łyżeczki) suszonego hibiskusa do 150 mililitrów (3/4 szklanki) wrzącej wody przez pięć do 10 minut. Kiedy jest używany do celów leczniczych, ogranicz się do nie więcej niż dwóch do trzech filiżanek dziennie.

Czego szukać

Ponieważ suplementy diety nie są ściśle regulowane w Stanach Zjednoczonych, zawsze wybieraj te produkowane przez renomowanego producenta o ugruntowanej pozycji marki. Kupując suszone kwiaty hibiskusa, wybieraj tylko te, które zostały certyfikowane jako ekologiczne zgodnie z przepisami Departamentu Rolnictwa Stanów Zjednoczonych (USDA).

Generalnie uważaj na importowane środki z hibiskusa. Chociaż możesz uważać je za bardziej „naturalne”, nie wiadomo, czy były narażone na działanie pestycydów, chemicznych środków osuszających czy innych zanieczyszczeń.

Kupując hibiskus do celów leczniczych, upewnij się, żeHibiscus sabdariffajest wyraźnie wydrukowany na etykiecie produktu. Inne gatunki stosowane w medycynie obejmująHibiscus rosa-sinensisstosowany w niektórych środkach ajurwedyjskich iHibiskus tajwańskiZ Tajwanu.

Inne pytania

Czy wszystkie rośliny hibiskusa są bezpieczne do spożycia?

Rośliny hibiskusa są klasyfikowane w kategorii toksyczności 4. Oznacza to, że roślina i jej kwiaty są uważane za nietoksyczne dla ludzi. Nie powinno to sugerować, że możesz wyjść i zjeść każdy kwiat, który zobaczysz. Upewnij się, że rośliny nie zostały narażone na działanie pestycydów lub mydeł owadobójczych. Nie należy spożywać suszonych płatków hibiskusa przeznaczonych do potpourri.

Niektóre gatunki hibiskusa są trujące dla psów, zwłaszcza odporny hibiskus (Hibiscus syriacus), znany również jako Róża Sharon. W przypadku spożycia związek znany jako asparagina może powodować wymioty, biegunkę, utratę apetytu i pęcherze w jamie ustnej u psów. Nie wiadomo, czyH. sabdariffamoże być również toksyczny dla psów.