Przegląd niewydolności żylnej

Zadaniem żył jest pobieranie krwi z narządów z powrotem do serca. Ponieważ nogi znajdują się znacznie poniżej serca, krew musi przepływać w górę przez żyły w nogach. Aby upewnić się, że ta krew nie spływa z powrotem w dół, twoje nogi mają zastawki jednokierunkowe. To właśnie wtedy, gdy te zastawki nie działają prawidłowo, pojawia się niewydolność żylna, ponieważ część krwi będzie płynąć z powrotem w dół i gromadzić się w żyłach, powodując objawy.

Niewydolność żylna jest bardzo częstym stanem i dotyka około 40% dorosłych. Prawdopodobieństwo wystąpienia niewydolności żylnej wzrasta wraz z wiekiem. Występuje również częściej u kobiet niż u mężczyzn.

Ponadto, chociaż niewydolność żylna może również wpływać na kończyny górne (ramiona), najczęściej występuje w kończynach dolnych (nogach).

Inne nazwy niewydolności żylnej to niewydolność żył głębokich, przewlekła choroba żył lub przewlekła niewydolność żylna.

Objawy

Większość objawów niewydolności żylnej jest łagodna, jednak w zaawansowanych stadiach choroby mogą wystąpić poważniejsze powikłania. Oto kilka typowych objawów tego stanu:

• Ciężkość w nogach
• Obrzęk chorej nogi (nóg)
• Ból i / lub zmęczenie chorej nogi
• Żylaki, czyli żyły powiększone, skręcone, zwykle niebieskawe i widoczne z powierzchni skóry
• Silne pragnienie poruszania nogami, aby złagodzić nieprzyjemne odczucia / uczucia w nogach, znane również jako zespół niespokojnych nóg
• Bolesne mimowolne skurcze lub skurcze nóg
• Swędząca skóra
• Ciemna, twarda i / lub skórzasta skóra na dotkniętych chorobą nogach

W ciężkich lub zaawansowanych przypadkach niewydolności żylnej owrzodzenia skóry lub otwarte rany mogą pojawić się na dolnych częściach nóg, zwykle w pobliżu kostek. Te wrzody nazywane są żylnymi owrzodzeniami zastoinowymi.

Owrzodzenia te pojawiają się, gdy ciśnienie krwi i obrzęk zwiększają się do punktu, w którym naczynia włosowate (drobne naczynia krwionośne) pękają lub ulegają uszkodzeniu, co prowadzi do wycieku krwi do otaczającego obszaru. Na skórze pojawią się wtedy żółtawe i czerwonawe plamy widoczne pod skórą, a także stanie się bardzo wrażliwa na uszkodzenia.

Ponadto te uszkodzone naczynia włosowate mogą powodować zapalenie tkanek wraz z wrzodami. Niestety, nie tylko żylne owrzodzenia zastoinowe są trudne do wyleczenia, ale mogą się od nich wiązać poważne komplikacje.

Najpoważniejszym powikłaniem tych wrzodów jest infekcja, która, jeśli nie jest odpowiednio leczona, może rozprzestrzeniać się i powodować zapalenie tkanki łącznej - stan potencjalnie zagrażający życiu.

Przyczyny

Niewydolność żylna jest spowodowana nieprawidłowym działaniem zastawek żył lub zablokowaniem żył. Kiedy tak się dzieje, krew spływa z powrotem w dół nóg zamiast w górę do serca. Przepływ w złym kierunku jest również znany jako refluks żylny.

Konkretne rzeczy, które mogą powodować niewydolność żylną, to:

• Zakrzep w głębokich żyłach nóg. Ten stan jest znany jako zakrzepica żył głębokich (DVT) i jest najczęstszą przyczyną niewydolności żylnej. W tym przypadku skrzep blokuje regularny przepływ krwi, zwiększając ciśnienie wewnątrz żył, a to z kolei obciąża i ostatecznie uszkadza zastawki żylne.
• Stanie lub siedzenie przez dłuższy czas może osłabić zastawki żylne.
• Czasami to tylko część normalnego procesu starzenia.
• Wrodzone wady zastawek żylnych. Oznacza to, że problem z zastawkami występuje od urodzenia.
• Brak ruchu lub ograniczona mobilność z wielu powodów, takich jak kontuzja lub starzenie się.
• W rzadkich przypadkach niewydolność żylna jest spowodowana guzami miednicy.

Czasami nie ma możliwego do wyśledzenia powodu, dla którego zastawki żylne stają się słabe lub nie działają prawidłowo.

Istnieje kilka czynników ryzyka związanych z niewydolnością żylną. Ryzyko wystąpienia niewydolności żylnej jest większe niż przeciętna osoba, jeśli należysz do którejkolwiek z tych kategorii:

• Posiadanie zespołu May Thurnera
• Bycie kobietą
• Uraz żyły
• Angażuj się w długotrwałe stanie lub siedzenie
• Być w ciąży
• Palenie
• Posiadanie rodzinnej historii żylaków
• Prowadzenie siedzącego trybu życia
• Wiek powyżej 50 lat

Diagnoza

Aby zdiagnozować niewydolność żylną, lekarz weźmie pod uwagę historię choroby i przeprowadzi pełne badanie fizykalne, ze szczególnym uwzględnieniem nóg.

Podczas tego badania fizykalnego lekarz może również skorzystać z urządzenia zwanego Dopplerem, aby pomóc w postawieniu diagnozy. Twój lekarz może również poprosić Cię o podanie informacji na temat historii medycznej Twojej rodziny.

Testy, które można zlecić w celu zdiagnozowania niewydolności żylnej, obejmują:

Ultradźwięki dwustronne

Ten test, znany również jako USG naczyń, służy do sprawdzenia, jak dobrze funkcjonują zastawki żylne. Ten test wykorzystuje fale dźwiękowe, aby określić, jak szybko krew przepływa w twoich żyłach (iw jakim kierunku) i stworzyć obraz twoich żył, w celu odkrycia rzeczywistej przyczyny / źródła twojej niewydolności żylnej. Jest to ogólnie uważane za najlepszy test do diagnozowania niewydolności żylnej

Flebografia rezonansu magnetycznego (MR)

Ten test może być użyty do uzyskania obrazów układu żylnego i sprawdzenia, czy masz zakrzepicę żył głębokich, czyli zakrzep krwi w żyłach głębokich. Zastosowanie testu wenograficznego MR jest ograniczone, ponieważ jeśli masz metalowy implant w swoim ciele (jak to jest powszechne w przypadku wielu starszych osób), nie będziesz w stanie go poddać.

TK (tomografia komputerowa) Flebografia

Ten test jest zwykle używany do uzyskania obrazów części układu żylnego, które byłyby trudne do zobaczenia w ultrasonografii dupleksowej, albo w wyniku faktycznej lokalizacji blokady, albo z powodu nadmiernego obrzęku. Jest również rzadziej używany niż ultrasonografia dupleksowa, ponieważ jest droższa i wymaga wystawienia na działanie promieniowania i barwnika kontrastowego.

Flebografia

Znana również jako flebografia, jest to inwazyjna metoda diagnozy, która polega na wstrzyknięciu barwnika kontrastowego do żył przez cewnik. Twój lekarz prawdopodobnie nie zleci tego testu, chyba że Twoja diagnoza za pomocą ultrasonografii dupleksowej była niejednoznaczna lub masz zamiar poddać się operacji z powodu tego stanu, a twój układ żylny musi zostać zmapowany.

Istnieją dwa rodzaje flebografii - wstępująca i zstępująca. Pierwsza służy do sprawdzania DVT, podczas gdy druga służy do sprawdzania wad zastawek żylnych.

Z wyjątkiem flebografii, testy te są bezbolesne i należy je wykonywać w pozycji stojącej, a jeśli nie jest to możliwe przez dłuższy czas, wyniki mogą być niedokładne.

Te badania, które mogą zostać przeprowadzone, pomogą również lekarzowi zdecydować, jaki sposób leczenia będzie dla Ciebie najlepszy.

Leczenie

Ponieważ głównym problemem związanym z niewydolnością żylną jest brak odpowiedniego przepływu krwi we właściwym kierunku, leczenie tej niewydolności koncentruje się na tym - na prawidłowym przepływie krwi w żyłach. Twój lekarz przygotuje plan leczenia niewydolności żylnej.

Plan leczenia będzie uwzględniał:

• Twój wiek
• Jak zaawansowana jest twoja niewydolność żylna i jej perspektywy
• Objawy, których doświadczasz
• Aktualnie przyjmowane leki. Ma to znaczenie, ponieważ niektóre leki, które można przepisać, mogą mieć negatywne interakcje z tymi, które obecnie przyjmujesz.
• Twój ogólny stan zdrowia i samopoczucie

Opcje samoopieki

Lekarz może zalecić:

• Noś pończochy uciskowe. Jednak lekarz prawdopodobnie nie zaleci pończoch uciskowych ani żadnego rodzaju terapii kompresyjnej, jeśli masz zakażone owrzodzenia żylne lub masz w wywiadzie zastoinową niewydolność serca.
• Ćwicz więcej. Szczególnie zalecane mogą być ćwiczenia pompy mięśniowej łydki.
• Trzymaj nogi uniesione (stopy nad udami), aby zmniejszyć obrzęk i ciśnienie w nich oraz poprawić przepływ krwi.
• Unikaj stania lub siedzenia przez dłuższy czas.

Lek

Twój lekarz może również przepisać Ci którykolwiek lub wszystkie z następujących leków:

• Diuretyki: Diuretyki, znane również jako pigułki wodne, to leki używane do usuwania nadmiaru płynu z organizmu przez nerki. Mogą być przepisane, aby pomóc strzykowi w obrzęku, jeśli występuje, związanym z niewydolnością żylną.
• Antybiotyki: Jeśli masz otwarte wrzody w wyniku niewydolności żylnej, lekarz może przepisać antybiotyki w celu ich leczenia w przypadku zakażenia.
• Pentoksyfilina: ten lek jest zwykle przepisywany w połączeniu z terapią kompresyjną w celu szybszego leczenia owrzodzeń żylnych.
• Leki przeciwzakrzepowe: Znane również jako leki rozrzedzające krew, mogą być przepisywane leki przeciwzakrzepowe.

Zabiegi medyczne

• Ablacja laserowa wewnątrzżylna: Jest to minimalnie inwazyjna procedura, która polega na użyciu ciepła lasera przez cewnik lub kaniulę w celu podgrzania i uszczelnienia dotkniętych żył. Kiedy krew nie może już przepływać przez te żyły, gromadzi się tam mniej krwi. Następnie poprawia się przepływ, ponieważ krew zostanie przekierowana do innych zdrowych / prawidłowo funkcjonujących żył. Zabieg laserem wewnątrzżylnym pozwala również pozbyć się żylaków i leczyć owrzodzenia żylne. Do zabiegu stosuje się znieczulenie miejscowe.
• Ablacja prądem o częstotliwości radiowej: jest to bardzo podobne do laseroterapii wewnątrzżylnej, z jedyną różnicą, że energia o częstotliwości radiowej będzie źródłem ciepła zamiast laserów.
• Skleroterapia: W tej procedurze do dotkniętych chorobą żył zostaną wstrzyknięte specjalne roztwory chemiczne. Te chemikalia spowodują następnie blizny, obrzęk i zamknięcie żył. Krew, która wcześniej przez nie przechodziła, zostanie przekierowana do innych zdrowych żył, a widoczne żylaki znikną lub przynajmniej znacznie znikną.

Operacja

Istnieją różne opcje chirurgiczne, które lekarz może zalecić:

• Podwiązanie: Ta procedura chirurgiczna polega na zawiązaniu dotkniętych żył, aby krew nie mogła już przez nie przepływać. Jeśli niewydolność żylna jest bardzo zaawansowana, a żyły zostały poważnie uszkodzone, żyły można usunąć. Ten proces usuwania jest również znany jako „usuwanie żył”.
• Naprawa chirurgiczna: obejmuje chirurgiczną naprawę uszkodzonych zastawek żył. Można to zrobić na wiele sposobów, a najczęstszą jest walwuloplastyka, w której zastawka jest dokręcana i naprawiana szwami.
• Operacja perforatora endoskopii podpowięziowej: Ta procedura jest stosowana w leczeniu niewydolności żylnej, jeśli uszkodzone żyły są żyłami perforatorami - żyłami, które łączą żyły powierzchowne z głębokimi żyłami w twoim ciele. Małe nacięcia wykonuje się na łydce, a te żyły perforatora są blokowane za pomocą zacisków chirurgicznych.
• Bypass żylny: polega na chirurgicznym usunięciu zdrowych żył z jednej części ciała i przeszczepieniu ich do części ciała, w której znajdują się żyły dotknięte niewydolnością żylną, a przepływ krwi jest kierowany do nowo przeszczepionych żył. Ta opcja nie jest powszechnie stosowana, chyba że inne metody leczenia zakończyły się niepowodzeniem.

Korona

Niewydolność żylna jest zwykle stanem przewlekłym, co oznacza, że ​​jeśli ją masz, prawdopodobnie będziesz z nią żyć do końca życia. Leczenie go głównie zmniejsza objawy i zwykle nie eliminuje ich całkowicie, więc będziesz musiał wprowadzić kilka zmian w swoim stylu życia. Dlatego poza rzuceniem palenia i próbą prowadzenia bardziej aktywnego stylu życia może być konieczne dostosowanie sposobu wykonywania codziennej pracy.

Na przykład, jeśli Twoja praca wymaga siedzenia lub stania przez dłuższy czas, konieczne stanie się znalezienie alternatywnych rozwiązań, zachowując jednocześnie wydajność. Lub jeśli jesteś przyzwyczajony do wykonywania ciężkich prac domowych w domu, być może będziesz musiał to złagodzić. Rozmowa z lekarzem o tym, jak ustrukturyzowany jest Twój obecny styl życia, pomoże wam obojgu zdecydować o koniecznych i wykonalnych zmianach, które być może trzeba będzie wprowadzić.

Słowo od Verywell

Uczucie niepokoju lub nawet zmartwienia jest normalne, jeśli zdiagnozowano u Ciebie niewydolność żylną. Jednak zwykle nie zagraża życiu, a przy odpowiednim planie leczenia opracowanym przez lekarza (i oczywiście przez ciebie przestrzeganym) powinno być dobrze.Pamiętaj, aby zgłaszać lekarzowi wszelkie zmiany w objawach, aby zapobiec postępowi i pogorszeniu stanu. I wreszcie, pamiętaj o uwzględnieniu ważnych zmian w stylu życia, zwłaszcza o większej aktywności fizycznej, w swojej codziennej rutynie.