Mandat na ubezpieczenie zdrowotne

Jedną z bardziej kontrowersyjnych części ustawy Affordable Care Act jest kwestia mandatu ubezpieczenia zdrowotnego - wymogu, aby wszyscy Amerykanie musieli mieć ubezpieczenie zdrowotne.

Zdecydowana większość ludzi w tym kraju ma ubezpieczenie zdrowotne poprzez pracę lub plan publiczny, taki jak Medicare i Medicaid, i tak było już przed 2014 r., Kiedy indywidualny mandat zaczął obowiązywać. W związku z tym mandat obejmował część Amerykanie, którzy nie mieli ubezpieczenia zdrowotnego.

Chociaż federalny mandat indywidualny nadal istnieje, nie ma już kary za nieprzestrzeganie. Kara, która została nałożona na zeznania podatkowe za lata podatkowe 2014-2018, została obniżona do 0 USD od 2019 r. Na mocy ustawy o cięciach podatkowych i zatrudnieniu.

Państwa, które mają swoje indywidualne mandaty

Chociaż nie ma już federalnej kary za brak ubezpieczenia, niektóre stany ustanowiły własne indywidualne mandaty i nakładają kary za nieprzestrzeganie przepisów w ramach stanowych systemów podatkowych.

Massachusetts ma indywidualny mandat od 2006 r. Stan nie nakładał kar od 2014 do 2018 r., Ponieważ nieubezpieczeni mieszkańcy podlegali karom federalnym. Ale Massachusetts przywrócił własną karę od 2019 roku.

New Jersey utworzyło indywidualny mandat, który wszedł w życie w 2019 r., Podobnie jak DC. W obu przypadkach za nieprzestrzeganie przepisów grożą kary.

Począwszy od 2020 r. Kalifornia i Rhode Island będą miały również indywidualne mandaty i kary za nieprzestrzeganie. Vermont stworzył indywidualny mandat, który wejdzie w życie w 2020 r., Ale nie stworzył jeszcze kary, aby się z nim zgodzić - że może nastąpić w późniejszym terminie, ale nie będzie obowiązywać w 2020 r.

Czy muszę mieć ubezpieczenie zdrowotne?

Od 2014 do 2018 roku wszyscy legalnie przebywający mieszkańcy Stanów Zjednoczonych musieli mieć „minimalne podstawowe ubezpieczenie”, które obejmuje ubezpieczenie związane z pracą, planem rządowym (takim jak Medicaid, Medicare lub CHIP) lub planem zdrowotnym, który wykupiłeś Twój własny. Nie obejmuje jednak „świadczeń wyłączonych”, takich jak krótkoterminowe ubezpieczenie zdrowotne, dodatki od wypadków, stałe plany odszkodowań lub plany dotyczące krytycznej choroby.

Jeśli nie miałeś ubezpieczenia zdrowotnego w tych latach, musiałeś zapłacić karę podatkową, chyba że kwalifikowałeś się do zwolnienia z kary. IRS poinformował, że podczas gdy 7,9 miliona podatników było winnych karę za brak ubezpieczenia w 2014 r., Kolejne 12 milionów składających zeznania podatkowe było zwolnionych z tej kary, mimo że nie byli ubezpieczeni.

Teraz, gdy w kilku stanach grozi tylko kara za nieubezpieczenie, większość Amerykanów może zrezygnować z ubezpieczenia, nie grożąc karą za zwrot podatku. Ale nawet gdy kara była stosowana w całym kraju, bladła w porównaniu z wyzwaniami, z którymi borykali się ludzie, decydując się na rezygnację z ubezpieczenia zdrowotnego, a potem potrzebowali znacznej opieki medycznej.

Ponieważ okna zapisów na ubezpieczenie zdrowotne - w tym plany sponsorowane przez pracodawcę, a także plany, które ludzie mogą wykupić samodzielnie - są ograniczone do zaledwie kilku tygodni w roku, rejestracja do ubezpieczenia w połowie roku może być trudna lub niemożliwa (jeśli masz wydarzenie kwalifikacyjne, możesz się zapisać - ale potrzeba opieki medycznej oczywiście nie jest wydarzeniem kwalifikującym).

Rezygnacja z ubezpieczenia jest więc ryzykowna i może spowodować, że nie będziesz mieć realistycznego dostępu do opieki medycznej, kiedy jej potrzebujesz najbardziej. Prawdą jest, że pogotowie ratunkowe nie mogą cię odrzucić z powodu braku ubezpieczenia, ale są one wymagane tylko do oceny twojego stanu i ustabilizowania cię - nie muszą zapewniać żadnego dalszego leczenia, jeśli nie możesz za to zapłacić. Wcześniejsze

Zapewnienie przystępnej ochrony ubezpieczeniowej: dotacje i rozszerzenie oferty Medicaid

Oprócz wymagania od ludzi utrzymania ubezpieczenia, ACA zawierało kilka ważnych postanowień, aby zapewnić, że ubezpieczenie będzie przystępne dla większości Amerykanów.

Ekspansja Medicaid

Począwszy od 2014 roku, Medicaid został rozszerzony w ramach ACA na gospodarstwa domowe o dochodach do 138% federalnego poziomu ubóstwa (to około 17200 dolarów dla osoby samotnej w 2019 roku). Amerykanie, ale przełomowe orzeczenie Sądu Najwyższego z 2012 r. Uczyniło rozszerzenie Medicaid opcjonalnym dla stanów, a od 2020 r. 14 stanów nadal nie rozszerzyło Medicaid. Stwarza to lukę w zakresie pokrycia: pełnosprawni dorośli w stanach o dochodach poniżej poziom ubóstwa nie kwalifikuje się do dopłat do premii w ramach wymiany lub Medicaid, co sprawia, że ​​ubezpieczenie jest zasadniczo poza zasięgiem.

Dotacje do składek i redukcje udziału w kosztach

Jeśli Twój roczny dochód jest wyższy niż 138% federalnego poziomu ubóstwa, ale nie przekracza 400% poziomu ubóstwa (w przypadku ubezpieczenia w 2020 r. To prawie 50 000 USD na osobę fizyczną), prawdopodobnie kwalifikujesz się do ulgi podatkowej, która pomoże Ci opłacać składki na ubezpieczenie zdrowotne, a jeśli Twój dochód nie przekracza 250 procent poziomu ubóstwa, dostępna jest również dotacja, aby obniżyć wydatki z własnej kieszeni.

Dopłatę do składki można wpłacić bezpośrednio do swojego ubezpieczyciela lub możesz ubiegać się o nią w zeznaniu podatkowym. Jest to ulga podatkowa podlegająca zwrotowi, więc otrzymasz ją, nawet jeśli nie jesteś winien żadnego podatku dochodowego.

Jeśli kupię ubezpieczenie, czy plan zdrowotny może mnie odrzucić, jeśli jestem chory?

Nie! (chyba że kupujesz plan, który nie podlega wymaganiom ACA, taki jak krótkoterminowy plan zdrowotny lub plan stałych odszkodowań). Wszystkie indywidualne plany rynkowe zostały objęte gwarantowaną emisją od stycznia 2014 r. Rejestracja jest ograniczona do corocznego otwartego okresu zapisów, który rozpoczyna się każdej jesieni 1 listopada lub specjalnego okresu rejestracji wywołanego przez zdarzenie kwalifikujące, ale ubezpieczyciele nie pytają już o medyczne historii, kiedy ubiegasz się o ubezpieczenie. Wcześniej istniejące warunki są teraz objęte wszystkimi planami, z wyjątkiem indywidualnych planów rynkowych objętych prawami nabytych i oczywiście planów, które w ogóle nie podlegają regulacjom ACA.

Czy muszę płacić wyższe podatki z powodu reformy zdrowia?

Od 1 stycznia 2013 r. Osoby, które zarabiają ponad 200 000 USD rocznie lub pary zarabiające ponad 250 000 USD rocznie - około 2% Amerykanów - zaczęły zauważać wzrost podatków dochodowych, w tym:

• Dodatkowa opłata w wysokości 0,9% za ubezpieczenie szpitalne Medicare Część A, wzrost z 1,45% do 2,35%. Na przykład, jeśli jesteś zamożną rodziną z rocznym dochodem w wysokości 350 000 USD, płacisz dodatkowe 900 USD rocznie w Podatki na Medicare.
• 3,8% podatek Medicare od niezarobionych dochodów, takich jak zyski kapitałowe, dywidendy i tantiemy. Wcześniej podatki Medicare były naliczane tylko od dochodu uzyskanego, takiego jak wynagrodzenie z pracy lub dochody z samozatrudnienia.

Istnieją jednak pewne kwestie podatkowe, które dotyczą większej liczby osób. Obejmują one:

• Kara podatkowa za nieposiadanie ubezpieczenia zdrowotnego obowiązująca od 2014 do 2018 roku.
• Niektóre zmiany w sposobie zarządzania kontem oszczędnościowym zdrowia (HSA). Od 1 stycznia 2011 r. Nie można już otrzymać bez podatku zwrotu kosztów leków dostępnych bez recepty.