Po dziesięcioleciach badań wciąż nie ma lekarstwa na HIV. Jednak obecnie mamy terapie pomagające osobom zarażonym zminimalizować wpływ wirusa na ich życie, a także leki zapobiegawcze, które zmniejszają ryzyko przeniesienia wirusa HIV. Obecnie istnieje 48 zatwierdzonych przez Amerykańską Agencję ds.Żywności i Leków (FDA) leków do leczenia HIV.
Lekarz zdecyduje, który lek należy zażyć, w zależności od miana wirusa, liczby limfocytów T, posiadanego szczepu wirusa HIV, ciężkości zakażenia, innych przyjmowanych leków i innych chorób. Zazwyczaj HIV leczy się dwoma lekami w tym samym czasie, aby zaatakować wirusa i zapobiec oporności na lek.
Przegląd leczenia HIVTowfiqu Barbhuiya / EyeEm / Getty Images
Leki zmniejszające HIV
Terapia antyretrowirusowa (ART) jest stosowana w celu zmniejszenia ilości wirusa HIV w organizmie osoby zakażonej, co jest określane jako miano wirusa. HIV atakuje i niszczy komórki CD4 układu odpornościowego zwalczające infekcje. Utrata tych komórek utrudnia organizmowi zwalczanie infekcji i chorób. ART zapobiega namnażaniu się wirusa, a posiadanie mniejszej ilości wirusa HIV w organizmie daje układowi odpornościowemu szansę na regenerację i produkcję większej liczby komórek CD4. Dzięki temu układ odpornościowy staje się wystarczająco silny, aby chronić organizm przed infekcjami i chorobami.
Zatwierdzone leki przeciwretrowirusowe (ARV) na HIV są podzielone na siedem klas leków w zależności od tego, jak każdy lek wpływa na cykl życiowy HIV, w tym nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy (NRTI), nienukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy (NNRTI), inhibitory proteazy (PI), inhibitory fuzji, antagoniści CCR5, inhibitory po przyłączeniu i inhibitory transferu nici integrazy (INSTI).
ART jest polecany każdemu, kto jest nosicielem wirusa HIV i powinien rozpocząć leczenie tak szybko, jak to możliwe. Początkowy schemat leczenia HIV danej osoby na ogół obejmuje trzy leki przeciw HIV z co najmniej dwóch różnych klas leków przeciw HIV.
Nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy (NRTI)
NRTI są najskuteczniejszą formą ART. Kiedy HIV dostaje się do zdrowej komórki, próbuje wykonać swoje kopie za pomocą enzymu zwanego odwrotną transkryptazą. NRTI działają poprzez blokowanie tego enzymu, aby wirus HIV nie mógł tworzyć nowych kopii samego siebie.
NRTI to pierwsza klasa leków przeciwretrowirusowych, które zostały zatwierdzone przez FDA. Wiele NRTI jest stosowanych w połączeniu z innymi lekami, które szybko redukują retrowirus HIV.
Różne leki NRTI obejmują:
- Abakawir (Ziagen)
- Emtrycytabina (Emtriva)
- Lamiwudyna (Epivir)
- Fumaran dizoproksylu tenofowiru (Viread)
- Zydowudyna (Retrovir)
Osobnik HIV-dodatni zwykle zaczyna od dwóch NRTI, a następnie NNRTI, inhibitora proteazy (ze wzmocnieniem rytonawiru) lub inhibitora integrazy.
Leki te mogą powodować poważne i zagrażające życiu skutki uboczne, w tym gromadzenie się kwasu mlekowego we krwi (kwasica mleczanowa), problemy z wątrobą i zapalenie trzustki. Mogą być stosowane w leczeniu zakażenia wirusem HIV u dorosłych, dzieci i niemowląt .
Nukleozydowe inhibitory odwrotnej transkryptazy (NNRTI)
NNRTI powstrzymują replikację wirusa poprzez wiązanie się z odwrotną transkryptazą i późniejsze jej zmienianie.
Obecnie dostępne leki NNRTI obejmują:
- Dorawiryna (Pifeltro)
- Efawirenz (Sustiva)
- Etrawiryna (Intelence)
- Newirapina (Viramune, Viramune XR)
- Rilpiwiryna (Edurant)
Poważne skutki uboczne tych leków obejmują zespół zapalny rekonstytucji immunologicznej (zmiany w układzie odpornościowym), problemy psychiczne i problemy z wątrobą.
Inhibitory integrazy
Inhibitory integrazy blokują integrazę HIV, inny enzym, którego HIV potrzebuje, aby kopiować się.
Leki z grupy inhibitorów integrazy obejmują:
- Isentress (raltegravir)
- Tivicay (dolutegravir)
- Vitekta (elwitegrawir)
- Triumeq (dolutegrawir + abakawir + lamiwudyna)
- Stribild (elwitegrawir + kobicystat + tenofowir + emtrycytabina)
- Genvoya (elwitegrawir + kobicystat + tenofowir AF + emtrycytabina)
- Juluca (dolutegrawir + rylpiwiryna)
- Biktarvy (biktegrawir + tenofowir AF + emtrycytabina)
Inhibitory integrazy mają proste schematy dawkowania, mniej skutków ubocznych i są preferowanym wyborem leczenia. Ich skutki uboczne obejmują reakcje alergiczne i problemy z wątrobą.
Inhibitory proteazy (PI)
PI blokują proteazę HIV, inny enzym, który HIV musi wykonać kopię samego siebie. Odkryte w połowie lat 90., PI muszą być przyjmowane trzy razy dziennie ze względu na ich szybki metabolizm. Toksyczność leku jest również powszechna w przypadku tego leku, ponieważ jest on przyjmowany tak często. Jeden z wcześniejszych PI ritonavir został zatwierdzony w 1996 r. Obecnie rytonawir jest przepisywany jako wzmacniacz w leczeniu. Oznacza to, że jest stosowany jako dodatkowe leczenie oprócz bardziej regularnych leków.
Leki PI obejmują:
- Atazanavir (Reyataz)
- Darunawir (Prezista)
- Fosamprenawir (Lexiva)
- Lopinawir (dostępny w skojarzeniu leku Kaletra)
- Ritonavir (Norvir)
- Tipranawir (Aptivus)
Wiele z tych leków należy przyjmować jako leki skojarzone lub, jeśli są przyjmowane samodzielnie, należy je przyjmować z innym rodzajem leku na HIV w celu uzupełnienia terapii przeciwretrowirusowej.
PI, które nie są używane tak często, jak indynawir, nelfinawir i sakwinawir, ponieważ mają więcej skutków ubocznych, w tym nudności, ból głowy, biegunkę, wymioty, osłabienie i kamienie nerkowe.
Inhibitory wejścia
Inhibitory wejścia zapobiegają wpływowi wirusa HIV na komórki CD4. Podczas gdy PI, NRTI i NNRTI wpływają na komórkę CD4 po zaatakowaniu jej przez HIV, inhibitory wejścia zapobiegają przyczepianiu się wirusa do powierzchni komórek CD4. Dlatego HIV nie może dostać się do komórki CD4. Rodzaje inhibitorów wejścia obejmują inhibitory przyłączenia, inhibitory koreceptorów i inhibitory fuzji.
Inhibitory wejścia mogą być również stosowane u osób, które stały się oporne na PI, NRTI i NNRTI.
Inhibitory fuzji
Inhibitory fuzji blokują przedostawanie się wirusa HIV do komórek CD4 układu odpornościowego. Ten lek podaje się dwa razy dziennie we wstrzyknięciu podskórnym. Czasami może powodować poważne skutki uboczne, takie jak reakcja alergiczna lub zapalenie płuc.
Jedynym inhibitorem fuzji dostępnym w Stanach Zjednoczonych jest enfuwirtyd. Enfuwirtyd jest stosowany u osób, których zakażenie nie jest dobrze kontrolowane przez ciągłe leczenie innymi lekami przeciw HIV. Nie wiadomo, czy enfuwirtyd jest bezpieczny i skuteczny w stosowaniu u dzieci poniżej 6 roku życia. Enfuwirtyd jest zawsze stosowany w skojarzeniu z innymi lekami przeciw HIV.
Antagoniści koreceptorów chemokin (antagoniści CCR5)
Ten lek blokuje koreceptory CCR5 (białko na powierzchni komórki, które służy jako drugie miejsce wiązania wirusa lub innej cząsteczki) na powierzchni niektórych komórek odpornościowych, które wirus HIV musi dostać się do komórek. Antagoniści CCR5 są również rzadko wykorzystywani w Stanach Zjednoczonych. Może powodować poważne, zagrażające życiu skutki uboczne, takie jak problemy z wątrobą i sercem.
Jedynym antagonistą CCR5 dostępnym w Stanach Zjednoczonych jest marawirok. Jest on zawsze stosowany w połączeniu z innymi lekami przeciw HIV. Marawirok powinien być stosowany tylko u osób, których szczep wirusa HIV wykorzystuje koreceptor CCR5. Twój lekarz może to ustalić na podstawie badania krwi. Marawiroku nie należy stosować u wcześniaków ani dzieci o masie ciała poniżej 4,4 funta.
Inhibitory po przywiązaniu
Inhibitory post-przyczepienia blokują receptory CD4 na powierzchni niektórych komórek odpornościowych, których HIV potrzebuje, aby dostać się do komórek. Muszą być stosowane z innymi lekami w celu uzyskania pełnego schematu leczenia HIV. Ten lek zapobiega przedostawaniu się wirusa HIV do pewnych komórek odpornościowych.
Jedynym inhibitorem po przywiązaniu zatwierdzonym przez FDA jest ibalizumab-uiyk (Trogarzo). Jest stosowany w leczeniu zakażenia wirusem HIV u dorosłych, u których inne leki przeciw HIV nie zadziałały i którzy spełniają określone wymagania określone przez pracownika służby zdrowia.
Dołączaj inhibitory
Inhibitory przyłączania wiążą się z białkiem gp120 na zewnętrznej powierzchni wirusa HIV, zapobiegając przedostawaniu się wirusa HIV do komórek CD4. Jedynym inhibitorem przyczepu zatwierdzonym przez FDA w Stanach Zjednoczonych jest fostemsavir (Rukobia), który został zatwierdzony w 2020 roku.
Leki złożone
Skojarzone leki na HIV zawierają dwa lub więcej leków przeciw HIV z jednej lub więcej klas leków. Czasami pacjentom przepisuje się od dwóch do czterech leków przeciwretrowirusowych, aby działały w połączeniu. Inni pacjenci mogą otrzymać jedną receptę na dwa leki w jednej postaci. Nazywa się to schematem pojedynczej tabletki (STR), który jest zwykle stosowany u osób, które nie mają doświadczenia z leczeniem HIV.
Leki złożone, które składają się z dwóch lub trzech NRTI, obejmują:
- Abakawir, lamiwudyna i zydowudyna (Trizivir)
- Abakawir i lamiwudyna (Epzicom)
- Emtrycytabina i fumaran alafenamidu tenofowiru (Descovy)
- Emtrycytabina i fumaran dizoproksylu tenofowiru (Truvada)
- Lamiwudyna i fumaran dizoproksylu tenofowiru (Cimduo, Temixys)
- Lamiwudyna i zydowudyna (Combivir)
Wzmacniacze farmakokinetyczne
Wzmacniacze farmakokinetyczne zwiększają skuteczność leków na HIV. Gdy leki wzmacniające farmakokinetykę i leki ARV są podawane razem, wzmacniacz farmakokinetyczny przeszkadza rozpadowi innego leku, co pozwala mu pozostać w organizmie dłużej przy wyższym stężeniu.
Przykładami wzmacniaczy farmakokinetycznych są:
- Norvir (rytonawir)
- Tybost (kobicystat)
Oba leki hamują CYP3A4, enzym metabolizujący inhibitory proteazy, przy czym kobicystat jest bardziej swoistym inhibitorem CYP niż rytonawir W przeciwieństwie do rytonawiru kobicystat nie wykazuje działania przeciwretrowirusowego.
Kombinacje wielolekowe
Ponieważ HIV może mutować, przyjmowanie kombinacji leków przeciwretrowirusowych zapewnia, że leki będą odgrywać rolę zespołu tagów i tłumić HIV na różnych etapach jego cyklu życiowego. Leki skojarzone to dwa lub więcej różnych leków na HIV połączonych w jednej pigułce i przeważnie powstrzymują mutację i replikację wirusa. Jest to również wygodniejszy schemat, ponieważ pacjenci muszą przyjąć tylko jedną tabletkę.
Przykłady kombinacji wielolekowych, które obejmują NRTI i NNRTI to:
- Dorawiryna, lamiwudyna i fumaran dizoproksylu tenofowiru (Delstrigo)
- Efawirenz, lamiwudyna i fumaran dizoproksylu tenofowiru (Symfi)
- Efawirenz, lamiwudyna i fumaran dizoproksylu tenofowiru (Symfi Lo)
- Efawirenz, emtrycytabina i fumaran dizoproksylu tenofowiru (Atripla)
- Emtrycytabina, rylpiwiryna i fumaran alafenamidu tenofowiru (Odefsey)
- Emtrycytabina, rylpiwiryna i fumaran dizoproksylu tenofowiru (Complera)
Profilaktyka przedekspozycyjna (lub PrEP)
PrEP to codzienny lek przeciwretrowirusowy dla osób, które nie są zakażone wirusem HIV, ale są narażone na wysokie ryzyko zarażenia się nim. Wiadomo, że zmniejsza ryzyko zarażenia się wirusem HIV o 72% do 92% PrEP należy zawsze stosować w połączeniu z prezerwatywami i częstymi testami.
PrEP to mieszanka narkotyków tenofowiru i emtrycytabiny i nosi nazwę Truvada.
Grupy wysokiego ryzyka obejmują:
- Mężczyźni, którzy uprawiają seks z mężczyznami i nie są monogamiczni, uprawiają seks bez prezerwatywy, chorowali na chorobę przenoszoną drogą płciową w ciągu ostatnich sześciu miesięcy lub są w związku serodiscordant (gdy jeden z partnerów jest nosicielem wirusa HIV)
- Heteroseksualni mężczyźni lub kobiety, którzy uprawiają seks bez prezerwatywy lub pozostają w związku serologicznym
- Wstrzykiwanie osób używających narkotyków, którzy dzielą się igłami z innymi
Profilaktyka poekspozycyjna (PEP)
PEP jest stosowany w przypadku osób, które uważają, że mogły być narażone na zakażenie wirusem HIV w ciągu ostatnich 72 godzin w wyniku czynności wysokiego ryzyka, takich jak seks lub używanie narkotyków. Może zapobiegać przedostawaniu się wirusa do organizmu, ale działa tylko wtedy, gdy zostanie przyjęty w ciągu 72 godzin. Dlatego każdy, kto podejrzewa, że był narażony na zakażenie wirusem HIV, powinien jak najszybciej porozmawiać z lekarzem o PEP.
PEP to 28-dniowy kurs, w którym osoba będzie przyjmować Truvadę raz dziennie, plus 400 mg inhibitora integrazy Isentress (raltegrawir) lub 50 mg Tivicay (dolutegrawir) raz dziennie.
Co robić w przypadku przypadkowego narażenia na zakażenie wirusem HIVSłowo od Verywell
Kiedy poziom wiremii jest obniżony podczas przyjmowania leków, oznacza to, że lek wykonuje swoją pracę. Nigdy nie przerywaj przyjmowania leków na HIV. Poznanie swojego leczenia antyretrowirusowego i przyjmowanych leków jest niezbędne dla Twojego życia z HIV. Oprócz przyjmowania leków, rzuć palenie, umiarkowanie w piciu i bądź na bieżąco z szczepionkami.
Każdy lek ma swój zestaw zalet i wad. Leki na HIV mają różne kształty i formy. Nie ma jednego schematu, który byłby absolutnie idealny dla pacjenta. Twój lekarz będzie współpracował z Tobą, aby zapewnić Ci najlepsze leczenie.
Osoby zarażone wirusem HIV prowadzą znacznie zdrowsze i dłuższe życie niż kiedykolwiek wcześniej. Leki na HIV to przełomowy postęp naukowy, który przekształcił śmiertelną infekcję w chorobę przewlekłą, którą można opanować.
.jpg)
.jpg)
