Można by sobie wyobrazić, że test na obecność wirusa HIV byłby dość cięty i suchy, a jego wyniki byłyby albo HIV-ujemne, albo HIV-dodatnie. HIV-ujemny oznacza, że nie masz żadnych oznak HIV we krwi; dodatni wynik testu na obecność wirusa HIV oznacza, że masz oznaki wirusa HIV we krwi. Możesz być pozytywny na HIV, nawet jeśli nie masz żadnych objawów.
Martin Harvey / Gallo Images / Getty ImagesAle jest scenariusz, w którym negatywny wynik testu na HIV może nie być wszystkim, na co się wydaje. Podczas badania na obecność wirusa HIV istnieje krótki okres, w którym dana osoba może dać wynik negatywny i faktycznie mieć wirusa w swoim systemie.
Powody są proste: kiedy dochodzi do zakażenia wirusem HIV, układ odpornościowy człowieka zaczyna wytwarzać wyspecjalizowane białka zwane przeciwciałami, które są specyficzne dla konkretnego patogenu, który ma zneutralizować (w tym przypadku HIV). To właśnie te przeciwciała wykrywa większość testów na obecność przeciwciał na obecność przeciwciał.
Wytworzenie wystarczającej ilości tych przeciwciał zajmuje trochę czasu, aby test na obecność wirusa HIV mógł je wykryć. Dlatego też, jeśli podczas testu zostanie wyprodukowane zbyt mało przeciwciał HIV, wynik testu zostanie zwrócony jako ujemny, pomimo faktu, że wystąpiła faktyczna infekcja.
Negatywna dokładność testu na obecność wirusa HIV
Niektóre rodzaje testów na obecność wirusa HIV będą szukać tylko przeciwciał. Testy na obecność wirusa HIV wykonane w gabinecie lekarskim mogą również wykryć białka HIV (tj. Antygeny) wytwarzane przez wirusa, które można wykryć wcześniej po ekspozycji, co skraca okno wykrywania.
Większość lekarzy zaleca powtórzenie testu po trzech miesiącach od ekspozycji, aby upewnić się, że ktoś ma naprawdę negatywny wynik testu na HIV. Niektórzy lekarze zalecają również kolejny test na obecność wirusa HIV sześć miesięcy później.
Nowsze testy, wykorzystujące kombinację wykrywania przeciwciał / antygenów, są znacznie dokładniejsze i bardziej czułe niż testy przeciwciał starszej generacji. Są one bardziej zdolne do wykrywania wirusa HIV we wczesnych, ostrych stadiach zakażenia, skracając okres okna nawet o miesiąc.
Testy te polegają na wykrywaniu specyficznych dla HIV białek zwanych antygenami, które inicjują odpowiedź immunologiczną i dlatego są wytwarzane szybciej po zakażeniu niż przeciwciała.
Jeśli wszystkie testy są negatywne, a dana osoba nie była już narażona na zakażenie wirusem HIV, uznaje się, że są one ujemne i wolne od zakażenia.
Jeśli jednak dana osoba ma inną możliwą ekspozycję na wirusa między testami (np. Seks bez prezerwatywy lub wspólne używanie narkotyków dożylnych), testy będą musiały zostać powtórzone, zaczynając od momentu nowej ekspozycji.
Zawsze rozmawiaj ze swoim lekarzem o tym, kiedy należy wykonać badanie i czy może być potrzebne ponowne badanie, aby zapewnić większą pewność wyników.
Testowanie zastrzeżeń
Należy pamiętać, że chociaż wiele nowszych testów na obecność wirusa HIV - takich jak testy oparte na RNA lub wspomniane powyżej testy przeciwciał / antygenów - może mieć krótszy przedział czasowy, ich dokładność i czułość mogą się różnić, czasem znacznie.
Nawet wśród testów kombinowanych niektóre są znane z 87% dokładnością podczas ostrej infekcji, podczas gdy inne osiągają 54%.
Biorąc to wszystko pod uwagę, szybkie testy na obecność wirusa HIV są nadal powszechnie stosowane w klinikach i w domu i służą do testowania przeciwciał przeciwko wirusowi HIV. W 2012 roku Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) zatwierdziła pierwszy zestaw do szybkiego użytku domowego na HIV, OraQuick. Dostępny w większości aptek, OraQuick wykrywa przeciwciała HIV w ślinie z wynikiem od 20 do 40 minut.
Ale w przeciwieństwie do podobnych testów przeprowadzanych w klinikach i szpitalach, wersja do użytku domowego da około jeden fałszywie negatywny wynik na każde 12 wykonanych testów. Jeśli test zostanie wykonany nieprawidłowo lub zbyt wcześnie, prawdopodobieństwo fałszywego wyniku będzie tylko większe.
Jeśli korzystasz z testu w domu, nie ryzykuj. Skontaktuj się z całodobową infolinią podaną na ulotce dołączonej do opakowania, jeśli masz jakiekolwiek pytania, wątpliwości lub wątpliwości dotyczące dokładności i użytkowania urządzenia.
Co zrobić, jeśli jesteś narażony na zakażenie wirusem HIV?
Jeśli uważasz, że zostałeś narażony na HIV, natychmiast udaj się do lekarza lub na pogotowie i natychmiast poddaj się badaniu. Możesz otrzymać profilaktykę poekspozycyjną, lek na HIV, który może zmniejszyć ryzyko zachorowania na HIV, najlepiej jeśli zostanie rozpoczęty w ciągu 72 godzin od ekspozycji.
.jpg)
.jpg)
