Pismo odręczne, które staje się coraz mniejsze - coś, co lekarze nazywają „mikrografią” - prawdopodobnie nie wydaje się być głównym problemem. Ale jeśli pismo odręczne jest mniejsze niż kiedyś i staje się coraz mniejsze, może to być objaw choroby, takiej jak choroba Parkinsona.
Daisy Daisy / Getty ImagesChoroba Parkinsona to choroba mózgu powodująca utratę równowagi, sztywność, spowolnienie ruchów, a czasem drżenie. Jest progresywny, co oznacza, że z czasem będzie się pogarszał i nie można go wyleczyć. Istnieją jednak dostępne metody leczenia, które mogą pomóc w kontrolowaniu objawów.
Mikrografia jest jednym z tych objawów i może być wczesnym sygnałem ostrzegawczym choroby Parkinsona. Osoby z chorobą Parkinsona mają tendencję do stwierdzania, że ich pismo odręczne staje się mniejsze, nawet jeśli nie zamierzają pisać mniejszym.
W chorobie Parkinsona słowa, które piszesz, mogą być bliżej siebie na stronie (nawet zatłoczone razem, aby były trudne do odczytania), a rozmiary twoich liter mogą być również mniejsze. Wreszcie, twoje pismo może przechylić się w górę w prawo na stronie. Wszystko to są ślady mikrografii.
Kto ma Micrographię?
Mikrografia ma inne możliwe przyczyny, w tym udar, ale większość osób, u których występuje ten szczególny problem z pisaniem ręcznym, ma chorobę Parkinsona.
W jednym z badań naukowcy wykryli mikrografię u prawie połowy wszystkich pacjentów z chorobą Parkinsona. To badanie, które zostało przeprowadzone w szpitalu US Veterans Administration i obejmowało tylko mężczyzn, wykazało, że osoby z mniejszym niż zwykle pismem odręcznym częściej miały również gorsze ogólne objawy choroby Parkinsona oraz problemy z myśleniem i koncentracją (co może być powiązane na chorobę Parkinsona).
Osoby z mikrografią były również bardziej narażone na spowolnienie ruchów (problem, który lekarze nazywają „bradykinezją”) i słaby głos (co lekarze nazywają „hipofonią”).
Naprawianie mniejszego niż normalne pisma ręcznego
Niektórzy lekarze i terapeuci pracowali z osobami cierpiącymi na chorobę Parkinsona, próbując poprawić ich charakter pisma, ale z pewnym ograniczonym sukcesem.
W jednym badaniu, przeprowadzonym w Buenos Aires w Argentynie, 30 osób z chorobą Parkinsona uczestniczyło w raz w tygodniu w sesjach szkoleniowych z pisania ręcznego przez dziewięć tygodni. Każda sesja trwała 90 minut i miała na celu wyszkolenie ludzi w używaniu odważniejszych, szerszych pociągnięć (często długopisami z szerokimi końcówkami) i używaniu mięśni ramion do pisania.
Pod koniec szkoleń uczestnicy napisali większe wersje litery „e”, a także wykorzystali więcej miejsca na stronie na swoje podpisy. Skłonili się również do nieco większych rozmiarów liter. Niestety, nadal pisali mniejsze litery, a ich pismo nadal miało tendencję do przechylania się w górę w prawo od strony.
Badania wykazały również, że osoby z chorobą Parkinsona mogą poprawić swój charakter pisma ręcznego, jeśli przypomni im się - za pomocą wskazówek wizualnych lub podpowiedzi werbalnych - aby ich litery były większe podczas pisania.
