RYZYKO CHOROBY ZWYRODNIENIOWEJ STAWóW I ŚMIERTELNOŚCI

Historia badań nad łączem

W 2008 roku Hochberg opublikował wyniki systematycznego przeglądu badań, które rozważały śmiertelność i przeżycie u osób z chorobą zwyrodnieniową stawów. Przedstawił siedem badań, które spełniały kryteria włączenia:

Pierwsze amerykańskie badanie dotyczące choroby zwyrodnieniowej stawów i śmiertelności zostało opublikowane w 1976 roku. Pacjenci przyjęci do szpitala w celu odpoczynku w łóżku i fizjoterapii zostali porównani z populacją ogólną. Przez pierwsze 10 lat po hospitalizacji wskaźniki przeżycia dla mężczyzn i kobiet były podobne do populacji ogólnej, ale później spadły. Miażdżycowa choroba serca była najczęstszą przyczyną zgonów, powodując 40 procent zgonów. Problemy żołądkowo-jelitowe, stanowiące 6 procent wszystkich zgonów wśród osób z chorobą zwyrodnieniową stawów, występowały dwukrotnie częściej niż w populacji ogólnej. Uważa się, że spożycie aspiryny jest związane z przyczynami zgonu z przewodu pokarmowego w grupie osób z chorobą zwyrodnieniową stawów.

Drugie badanie przeprowadzone w Stanach Zjednoczonych w 1989 roku oceniało śmiertelność u osób z objawami choroby zwyrodnieniowej stawu kolanowego na podstawie zdjęć rentgenowskich w porównaniu z osobami bez dowodów na chorobę zwyrodnieniową stawu kolanowego. Wyniki ujawniły zwiększoną śmiertelność, która była statystycznie istotna tylko u kobiet, u których prześwietlono chorobą zwyrodnieniową stawu kolanowego.

Cerhan w USA w 1995 roku ocenił śmiertelność w kohorcie kobiet, które pracowały w przemyśle malowania tarcz radiem. U kobiet zaklasyfikowanych jako narażone na małą ekspozycję na rad, 55 stawów oceniano pod kątem stopnia choroby zwyrodnieniowej stawów. Choroba zwyrodnieniowa rąk, obu kolan i kręgosłupa szyjnego wiązała się ze zmniejszeniem przeżywalności lub zwiększeniem śmiertelności. Co ciekawe, choroba zwyrodnieniowa stawów bioder, stóp czy kręgosłupa lędźwiowego nie występowała. Badacze doszli do wniosku, że może się do tego przyczynić zmniejszona aktywność fizyczna lub stosowanie leków.

Watson badał zdarzenia naczyniowe u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów w 2003 r. Uwzględniono także osoby z reumatoidalnym zapaleniem stawów oraz osoby w wieku 40 lat i starsze bez zapalenia stawów. Nie stwierdzono różnic statystycznych dotyczących śmierci naczyniowej i nagłej śmierci w tych trzech grupach. Jednakże zauważono, że istnieją ograniczenia w wykorzystywanych danych.

Fińskie badanie, przeprowadzone w 2003 i 2004 roku, dotyczyło związku między chorobą zwyrodnieniową stawów palców i stawem nadgarstkowo-nadgarstkowym kciuka a śmiertelnością. Kobiety z symetryczną chorobą zwyrodnieniową stawów obejmującą staw DIP (dystalny międzypaliczkowy) miały zwiększone ryzyko zgonu. Ale tak nie było w przypadku kobiet, które miały chorobę zwyrodnieniową stawów w jakimkolwiek przypadkowym stawie palca lub mężczyzn z chorobą zwyrodnieniową stawów w którymkolwiek palcu lub symetryczną chorobą zwyrodnieniową stawów DIP. Choroba zwyrodnieniowa stawu nadgarstkowo-nadgarstkowego kciuka również nie wiązała się ze zwiększonym ryzykiem zgonu.

Badanie przeprowadzone w Wielkiej Brytanii w 2007 roku oceniało śmiertelność z wszystkich przyczyn i śmiertelność związaną z chorobą niedokrwienną serca i nowotworami złośliwymi u osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów, ich rodzeństwa tej samej płci oraz osób z chorobą zwyrodnieniową stawów kończyn dolnych. Grupa z chorobą zwyrodnieniową stawów miała zwiększone ryzyko śmiertelności z powodu choroby niedokrwiennej serca, ale nie z powodu nowotworów złośliwych. Badacze doszli do wniosku, że choroba niedokrwienna serca może być związana ze zmniejszoną aktywnością fizyczną i stosowaniem NLPZ (niesteroidowych leków przeciwzapalnych).

Choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego i zwiększone ryzyko śmiertelności

Brytyjscy naukowcy w 2015 roku przeanalizowali dane z Chingford Study, aby ocenić wczesną śmiertelność kobiet w średnim wieku z chorobą zwyrodnieniową stawów. Ustalili, że choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego była silnie związana z wczesną śmiertelnością z jakiejkolwiek przyczyny i śmiertelnością z przyczyn sercowo-naczyniowych. W rzeczywistości kobiety z bólem kolana i prześwietleniem rentgenowskim choroby zwyrodnieniowej stawów miały dwukrotnie większe ryzyko przedwczesnej śmierci i ponad trzykrotnie większe ryzyko zgonu z przyczyn sercowo-naczyniowych w porównaniu z kobietami bez bólu kolana lub objawów choroby zwyrodnieniowej stawów. Nie znaleźli związku między chorobą zwyrodnieniową stawów dłoni a zwiększonym ryzykiem zgonu.

W 2014 roku Cleveland RJ i wsp. opublikowali wyniki badań w chorobie zwyrodnieniowej stawów i chrząstki, które ujawniły, że ciężka choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego (zarówno objawowa, jak i radiologiczna choroba zwyrodnieniowa stawu kolanowego) była związana ze zwiększonym ryzykiem zgonu. Tak było nawet po dostosowaniu do palenia, rozmiaru ciała i niektórych chorób współistniejących. Badacze zasugerowali, że wskazuje to na skutki ogólnoustrojowe w przypadku radiologicznej choroby zwyrodnieniowej dużych stawów, a także objawowej choroby zwyrodnieniowej stawów.

Słowo od Verywell

Choroba zwyrodnieniowa stawów i śmiertelność nie są dobrze zbadanymi konsekwencjami choroby. Ale zrobiono wystarczająco dużo, aby zasugerować, że choroba zwyrodnieniowa stawów w niektórych stawach, zwłaszcza dużych stawach, może być związana z wyższym ryzykiem śmiertelności.

Jeśli mamy zrozumieć, czy jest to spowodowane ogólnoustrojowymi skutkami choroby zwyrodnieniowej stawów czy konsekwencjami niepełnosprawności, ograniczonej aktywności fizycznej, stosowania leków lub stylu życia, potrzeba więcej badań wysokiej jakości. W tej chwili dostępne są umiarkowane dowody.