Osteopetroza to stan, w którym nieprawidłowy wzrost kości i wysoka gęstość kości mogą prowadzić do podatności na złamania kości i inne skutki, takie jak krwawienie. Osteopetroza należy do rodziny stwardniających dysplazji kości, które charakteryzują się upośledzeniem prawidłowego wchłaniania zwrotnego kości (przebudowa kości).
Badacze zidentyfikowali kilka różnych typów osteopetrozy o różnym nasileniu. Czytaj dalej, aby dowiedzieć się więcej o osteopetrozie, w tym o jej typach, objawach, przyczynach i nie tylko.
real444 / Getty Images
Rodzaje osteopetrozy
Osteopetrozę klasyfikuje się na podstawie objawów, wieku zachorowania i wzorców dziedziczenia. Najczęstsze typy to autosomalna dominująca, autosomalna recesywna, pośrednia autosomalna osteopetroza i osteopetroza o opóźnionym początku u dorosłych.
Autosomalna dominująca osteopetroza
Osteopetroza z dominacją autosomalną, choroba Albersa-Schönberga, jest najczęstszym typem osteopetrozy, rozpoczynającym się w okresie dojrzewania lub dorosłości.
Ten typ jest związany ze złamaniami kości długich (kości dłuższe niż szerokie) lub tylnej części kręgów (kości kręgosłupa). Może również prowadzić do skoliozy, choroby zwyrodnieniowej stawów biodrowych, zapalenia kości i szpiku żuchwy (infekcja kości dolnej szczęki), anemii (mała liczba czerwonych krwinek, erytrocyty) i / lub septycznego zapalenia kości (zakażenie kości).
Autosomalna recesywna osteopetroza (ARO)
Nazywany również złośliwym typem niemowlęcym, ARO rozwija się we wczesnym okresie niemowlęcym. Znana jest ze złamań, upośledzenia wzrostu, zgrubienia podstawy czaszki prowadzącego do ucisku nerwu wzrokowego, porażenia twarzy i utraty słuchu.
ARO jest również związane z brakiem jamy szpiku kostnego, co prowadzi do ciężkiej niedokrwistości, trombocytopenii (niedobór płytek krwi prowadzącej do nieprawidłowego krwawienia), nawracających infekcji, nieprawidłowości zębów i zębów, infekcji i zapalenia szczęki, hipokalcemii (niskiego poziomu wapnia) drgawki i za dużo parathormonu.
Bez leczenia maksymalny okres życia wynosi około 10 lat.
Pośrednia autosomalna osteopetroza (IAO)
Początek IAO ma miejsce w dzieciństwie. Charakterystyka IOA obejmuje predyspozycje do złamań po niewielkich urazach, zmiany kostne, łagodną niedokrwistość i zaburzenia widzenia spowodowane uciskiem nerwu wzrokowego. IOA nie wpływa na oczekiwaną długość życia.
Osteopetroza o opóźnionym początku u dorosłych
Osteopetroza o opóźnionym początku u dorosłych jest łagodniejszym typem osteopetrozy autosomalnej dominującej, która rozpoczyna się w wieku dorosłym.
Osoby z tym typem osteopetrozy mają normalną strukturę kości po urodzeniu. Osteopetroza o opóźnionym początku u dorosłych jest klasyfikowana jako łagodna. W rzeczywistości do 40% osób z początkiem choroby w wieku dorosłym nie ma objawów (bez objawów).
Masa kości będzie wzrastać wraz z wiekiem, ale objawy na ogół nie wydają się mieć wpływu na zdrowie, funkcjonowanie mózgu ani długość życia. Diagnozę osteopetrozy u dorosłych zwykle stawia się na podstawie nieprawidłowości kości stwierdzonych w badaniach obrazowych przeprowadzonych w innym celu. U niektórych osób diagnozuje się zapalenie kości i szpiku szczęki.
Dodatkowe objawy związane z osteopetrozą pojawiającą się w wieku dorosłym obejmują ból kości, złamania, ból pleców i zwyrodnieniowe zapalenie stawów.
Osteopetroza sprzężona z chromosomem X
W rzadkich przypadkach osteopetroza ma wzór dziedziczenia sprzężony z chromosomem X. Osteopetroza sprzężona z chromosomem X charakteryzuje się obrzękiem limfatycznym (nieprawidłowym obrzękiem kończyn spowodowanym gromadzeniem się płynu limfatycznego) i anhydrotyczną dysplazją ektodermalną, stanem, który powoduje nieprawidłowy rozwój skóry, włosów, zębów i gruczołów potowych.
Osoby dotknięte osteopetrozą sprzężoną z chromosomem X mają upośledzenie układu odpornościowego, które prowadzi do nawracających infekcji.
Objawy osteopetrozy
Osteopetroza powoduje nadmierne tworzenie się kości i łamliwość kości. Łagodne typy osteopetrozy zwykle nie powodują objawów ani powikłań, ale ciężkie typy mogą powodować wiele oznak i objawów.
Mogą to być:
- Zwiększone ryzyko złamań
- Zachamowany wzrost
- Deformacje kości, w tym kości kończyn, żeber i kręgosłupa
- Nawracające infekcje
- Zwężenie szpiku kostnego z powodu ekspansji kości, co prowadzi do anemii, trombocytopenii i leukopenii (małe ilości białych krwinek, białych krwinek)
- Hmatopoeza pozaszpikowa: stan, w którym komórki prekursorowe krwi, które zwykle znajdują się w szpiku kostnym, gromadzą się poza szpikiem kostnym
- Ślepota, paraliż twarzy lub głuchota z powodu zwiększonego nacisku kości na odpowiednie nerwy czaszkowe
- Nieprawidłowości kości kortyzolu: kortyzol na ogół blokuje wapń, co zmniejsza wzrost komórek kostnych
- Problemy z regulacją temperatury
- Ból kości i choroba zwyrodnieniowa stawów
- Kraniosynostoza: wada wrodzona, w której kości czaszki dziecka łączą się ze sobą zbyt szybko
- Hipokalcemia: niższy niż normalny poziom wapnia we krwi
- Wodogłowie: nagromadzenie płynu wokół mózgu
- Makrocefalia: Nieprawidłowe powiększenie głowy
Przyczyny
Osteopetroza typu autosomalnego dominującego dotyka około 1 na 20 000 osób, podczas gdy typy autosomalne recesywne dotykają około 1 na 250 000 osób. Inne rodzaje osteopetrozy są rzadkie i są wymieniane w literaturze medycznej.
Dziedziczenie autosomalne dominujące występuje, gdy do wywołania zaburzenia konieczna jest tylko jedna kopia zmutowanego genu. W przypadku tego typu osteopetrozy choroba dziedziczy się od jednego chorego rodzica.
Dziedziczenie autosomalne recesywne oznacza, że do wywołania zaburzenia potrzebne są dwie kopie zmutowanego genu. Każdy z rodziców osoby z chorobą autosomalną recesywną będzie nosił przynajmniej jedną kopię zmutowanego genu. Rodzic osoby z chorobą recesywną może mieć tę chorobę, jeśli ma 2 kopie zmutowanego genu, ale rodzice z tylko jedną kopią zmutowanego genu nie wykazywaliby żadnych objawów choroby.
Dziedziczenie recesywne sprzężone z chromosomem X odnosi się do chorób dziedzicznych związanych z mutacjami chromosomu X. Te stany dotyczą głównie genetycznych samców, ponieważ mają tylko jeden chromosom X. U genetycznych samic, które mają dwa chromosomy X - jeśli niosą mutację genu tylko na jednym chromosomie X, ale nie na drugim chromosomie X, nie wykazywałyby oznak recesywnego zaburzenia związanego z chromosomem X.
W około 30% przypadków osteopetrozy przyczyna choroby jest nieznana.
Rozwój
Osteoklasty to komórki, które biorą udział w procesie przebudowy kości i odgrywają rolę w osteopetrozie.
Przebudowa kości to trwający przez całe życie proces rozpadu kości (reabsorpcja) przez osteoklasty. Po reabsorpcji następuje tworzenie nowej tkanki kostnej przez komórki zwane osteoblastami.
Defekty genów związane z osteopetrozą mogą prowadzić do niedoboru lub dysfunkcji osteoklastów. Bez dostatecznie działających osteoklastów reabsorpcja jest upośledzona, nawet w przypadku tworzenia się nowej tkanki kostnej. Dlatego kości stają się niezwykle gęste i mają nienormalną strukturę.
Diagnoza
Osteopetrozę zwykle podejrzewa się, gdy na zdjęciu rentgenowskim lub innym obrazowaniu widoczne są nieprawidłowości kostne lub zwiększona gęstość kości. Można przeprowadzić dodatkowe testy w celu wyszukania innych problemów, w tym związanych ze wzrokiem i słuchem, składem krwi i nieprawidłowościami w mózgu.
Biopsja kości może potwierdzić diagnozę, ale ta procedura wiąże się z ryzykiem infekcji.
Można wykonać testy genetyczne w celu potwierdzenia diagnozy i określenia rodzaju osteopetrozy. Testy genetyczne mogą być również pomocne w określaniu rokowania, odpowiedzi na leczenie i ryzyka nawrotu.
Leczenie
Leczenie osteopetrozy u niemowląt i dzieci obejmuje leki wpływające na tworzenie się kości oraz leki leczące różne skutki tego schorzenia.
Kalcytriol: jest to syntetyczna forma witaminy D3, która może być pomocna w stymulowaniu uśpionych osteoklastów w celu stymulowania wchłaniania zwrotnego kości.
Interferon gamma: Uważa się, że terapia interferonem gamma zwiększa czynność białych krwinek i zmniejsza ryzyko infekcji. Może również pomóc zmniejszyć objętość masy kostnej i zwiększyć rozmiar szpiku kostnego. Wykazano, że terapia skojarzona z kalcytriolem poprawia długoterminowe wyniki, ale jest ona stosowana z ostrożnością w leczeniu osteopetrozy typu niemowlęcego.
Erytropoetyna: syntetyczna postać hormonu wytwarzanego głównie w nerkach może być stosowana do zwiększania produkcji erytrocytów.
Kortykosteroidy: terapia kortykosteroidami może pomóc w leczeniu niedokrwistości i stymulować wchłanianie kości.
Osteopetroza dorosłych zwykle nie wymaga leczenia, chociaż należy leczyć powikłania choroby.
Procedury
- Leczenie autosomalnej recesywnej złośliwej osteopetrozy u niemowląt może również obejmować przeszczepienie hematopoetycznych komórek macierzystych (HSCT). HSCT sprzyja przywróceniu procesu resorpcji kości przez osteoklasty pochodzące od dawców.
- Udowodniono, że przeszczep szpiku kostnego jest skuteczny w leczeniu ciężkiej osteopetrozy u niemowląt. Może rozwiązać niewydolność szpiku kostnego i zwiększyć szanse przeżycia po osteopetrozie wieku dziecięcego.
- Może być konieczna operacja w celu leczenia złamań.
Rokowanie
Długoterminowe perspektywy osteopetrozy zależą od rodzaju i ciężkości choroby. Niemowlęce typy osteopetrozy są związane ze skróceniem oczekiwanej długości życia, zwłaszcza jeśli nie są leczone.
Przeszczep szpiku kostnego może wyleczyć niektóre niemowlęta z tej choroby, poprawiając w ten sposób oczekiwaną długość życia. Ale długoterminowe rokowanie po przeszczepie szpiku kostnego z powodu osteopetrozy jest nieznane.
Rokowanie w osteopetrozie w dzieciństwie i wieku młodzieńczym będzie zależało od objawów, w tym kruchości kości i ryzyka złamań.
Oczekiwana długość życia w osteoporozie typu dorosłego jest zasadniczo niezmieniona.
Słowo od Verywell
Osteopetroza to rzadkie zaburzenie. U wielu osób stan ten powoduje łagodne objawy lub nie powoduje ich wcale. Kiedy dotyka niemowlęta, dzieci i nastolatki, rodzice powinni być świadomi możliwych powikłań choroby i sposobów zapobiegania takim powikłaniom.
Dobre odżywianie jest ważne dla dzieci i dorosłych z osteopetrozą, w tym odpowiednia suplementacja wapnia i witaminy D.
Poradnictwo genetyczne jest opcją dla rodzin dotkniętych osteopetrozą. Może pomóc w planowaniu rodziny, wczesnej diagnostyce i zapewnieniu działań zapobiegających powikłaniom choroby.
.jpg)
.jpg)
