Stosowanie wkładki domacicznej u nieródek

Kiedy wkładka ParaGard została po raz pierwszy wprowadzona w Stanach Zjednoczonych w 1988 r., Na etykiecie produktu wskazano, że wkładka wewnątrzmaciczna (IUD) była przeznaczona dla kobiet, które urodziły co najmniej jedno dziecko. które nigdy nie rodziły), jednocześnie pozwalając kobietom będącym w ciąży na używanie produktu.

W 2005 roku amerykańska Agencja ds.Żywności i Leków (FDA) usunęła ograniczenia, rozszerzając stosowanie wkładki Paragard zarówno na kobiety po porodzie, jak i nieródki.

Podobna sytuacja miała miejsce w przypadku wkładki Mirena, chociaż oryginalna etykieta produktu zalecała urządzenie kobietom, które urodziły co najmniej jedno dziecko, te ograniczenia również zostały usunięte, w dużej mierze bez wyjaśnienia.

Więc co daje? Czy są powody, dla których powinieneś unikać wkładki Paragard lub Mirena, jeśli nie masz dzieci?

Wczesne błędne przekonania

Jednym z głównych powodów, dla których nieródki zniechęcano do stosowania wkładek domacicznych, był w dużej mierze bezpodstawny strach, że będą one zbyt trudne do założenia. Ogólnie rzecz biorąc, szyjka macicy nieródki ma mniejszą średnicę, co wielu uważa, że ​​może prowadzić do trudnych i niewygodnych założeń wkładki wewnątrzmacicznej.

Założono, że te kobiety mogą wymagać specjalistycznych zabiegów, w tym rozszerzenia szyjki macicy, tymczasowej blokady nerwów i USG, aby prawidłowo umieścić urządzenie. Żaden z nich nie jest generalnie potrzebny kobietom w ciąży.

Problem z ograniczeniem FDA polega na tym, że wielu w społeczności medycznej wierzyło, że wkładki domaciczne są w jakiś sposób bardziej ryzykowne u kobiet nieródek niż u kobiet po ciąży, a to po prostu nieprawda.

Niestety, zanim ograniczenia zostały zniesione, wiele z tych postaw utrwaliło się w umysłach zarówno osób leczących, jak i użytkowników. W rzeczywistości, według badania z 2012 roku wPołożnictwo i ginekologia,co najmniej 30% lekarzy, w tym lekarzy, miało błędne przekonania na temat bezpieczeństwa wkładek.

Z tego powodu absorpcja wkładek Paragard i Mirena wśród nieródek była historycznie niska, zwiększając się z 0,5% w 2002 r. Do zaledwie 4,8% w 2013 r., Zgodnie z National Survey of Family Growth (NSFG) 2011-2013.

Aktualne dowody

W ostatnich latach organizacje takie jak American College of Obstetricians and Gynecologists (ACOG) próbowały wyjaśnić to zamieszanie, wydając opinie komisji na temat stosowania wkładki wewnątrzmacicznej u nieródek.

Według ACOG, lekarze powinni „zachęcać do rozważenia implantów i wkładek wewnątrzmacicznych dla wszystkich odpowiednich kandydatów, w tym nieródek i nastolatków”. Opinia została oparta na badaniach klinicznych, których do 2005 r. W dużej mierze brakowało.

Wskaźniki awaryjności

Wkładki wewnątrzmaciczne mają niski wskaźnik awaryjności zarówno u kobiet po porodzie, jak i po nieródkach. W pierwszym roku użytkowania wskaźnik awaryjności wynosi tylko około 0,2%, zgodnie z przeglądem badań opublikowanym w czasopiśmie z 2011 rokuKoncepcjaDotyczy to zarówno wkładki wewnątrzmacicznej Paragard na bazie miedzi, jak i hormonalnej wkładki Mirena.

Zadowolenie użytkownika

Pomimo całego strachu przed ryzykiem i komplikacjami, nieródki wyraziły wysoki poziom akceptacji i satysfakcji zarówno z wkładek Paragard, jak i Mirena.

Wśród kobiet uczestniczących w projekcie Contraceptive CHOICE przeprowadzonym w 2011 r. 85% użytkowników systemu Mirena i 80% użytkowników Paragard było „bardzo zadowolonych” lub „nieco zadowolonych” w wieku 12 miesięcy. Odsetek odpowiedzi był taki sam, niezależnie od tego, czy respondenci byli parami, czy nieródkami.

Wskaźniki wydaleń

Podobnie wydaje się, że nieródki mają taki sam lub niższy wskaźnik niezamierzonych wydaleń niż kobiety po porodzie. Dowodem na to jest wspomniany wcześniej projekt Contraceptive CHOICE, w którym 4219 kobiet używających wkładki Mirena i 1184 kobiet używających wkładki Paraguard doświadczyło wydalenia na poziomie 10,2% w ciągu 36 miesięcy.

Odsetek nie zmienił się statystycznie, niezależnie od tego, czy kobieta rodziła wcześniej, czy nie.

Po uwzględnieniu czynników zakłócających, takich jak otyłość i wady szyjki macicy, nieródki faktycznieniższywskaźniki wydalenia z użyciem systemu Mirena niż kobiety rodzące.

Skutki uboczne

Mówiąc względnie, wkładka Mirena ma więcej skutków ubocznych niż Paragard tylko dlatego, że jest oparta na hormonach. Oczekiwane skutki uboczne systemu Mirena to skurcze, plamienia i tendencja do braku miesiączki (brak miesiączki).

Jeśli chodzi o skutki uboczne u nieródek w porównaniu z kobietami w ciąży, ból był bardziej powszechny u kobiet, które nigdy nie rodziły, niż u tych, które to zrobiły, niezależnie od typu wkładki. Jednak w przypadku systemu Mirena odczuwany ból był silniejszy.

Według badania przeprowadzonego w 2014 r. Przez George Washington University, ból był główną przyczyną przerwania leczenia u około 5% użytkowników systemu Mirena, co na ogół występowało w ciągu trzech miesięcy od założenia. Mając to na uwadze, na wskaźnik przerwania leczenia nie wpłynęło to, czy kobieta kiedykolwiek urodziła, czy nie.

Pomimo sugestii przeciwnych, niewiele jest dowodów na to, że wkładka Paragard lub Mirena zwiększa ryzyko perforacji, zapalenia miednicy mniejszej (PID) lub bezpłodności u nieródek w stopniu większym niż u kobiet po porodzie.

We wszystkich takich przypadkach ryzyko jest uważane za niskie lub nieistotne.

Słowo od Verywell

Ogólny konsensus wśród ekspertów ds. Zdrowia kobiet jest taki, że wkładki domaciczne są bezpieczną i skuteczną metodą kontroli urodzeń dla kobiet, które urodziły dzieci i tych, które ich nie urodziły. ACOG podkreśla ponadto, że korzyści płynące z wkładek ParaGard i Mirena znacznie przewyższają ryzyko, postrzegane lub sprawdzone.

Ponadto wkładka ParaGard może być doskonałą opcją pierwszego rzutu dla kobiet, które nie mogą lub nie chcą stosować antykoncepcji hormonalnej.