Paralityk (czasami nazywany środkiem zwiotczającym mięśnie) to kategoria leków, które powodują ekstremalne rozluźnienie mięśni, co powoduje, że większość mięśni ciała nie jest w stanie się poruszać. Sukcynylocholina, szybko działający, krótko działający depolaryzujący środek zwiotczający mięśnie, jest tradycyjnie lekiem z wyboru, gdy potrzebne jest szybkie rozluźnienie mięśni.
Caiaimage / Sam Edwards / Getty ImagesDlaczego używane są paralityki
W niektórych przypadkach środki paraliżujące są stosowane jako część znieczulenia ogólnego, aby zapobiec ruchom podczas operacji. Gdyby znieczulenie spowodowało, że pacjent zasnął, nadal mógłby się poruszać podczas zabiegu. Skutkowałoby to poważnymi problemami dla chirurga, który pracuje z bardzo ostrymi narzędziami na delikatnych obszarach ciała.
Podczas operacji nawet najmniejszy mimowolny ruch, taki jak skurcz mięśni, może spowodować błąd chirurgiczny. Coś w rodzaju kichnięcia może być katastrofalne. Z tego powodu, szczególnie w przypadku niektórych rodzajów operacji, absolutnie konieczne jest, aby pacjent nie poruszał się podczas operacji, z wyjątkiem ruchu niezbędnego do oddychania.
Typowe zastosowania
Leki paraliżujące są najczęściej używane do określonych celów; na przykład:
- Umieszczenie rurki do oddychania w tchawicy
- Operacja brzucha
- Operacja gardła
- Niektóre operacje klatki piersiowej dotyczące serca i / lub płuc
Jak działają leki paraliżujące
Wiele leków paraliżujących opiera się na botanicznym środku farmaceutycznym zwanym kurara. Roślina pochodząca z Ameryki Południowej, pierwotnie była używana do paraliżowania zwierząt podczas polowań, a do połowy lat czterdziestych XX wieku kurara była używana jako dodatek do znieczulenia.
Od lat pięćdziesiątych XX wieku naukowcy zaczęli tworzyć syntetyczne leki paraliżujące. Chociaż były one przydatne w chirurgii, wiele z nich miało wady, takie jak powolny początek lub nieprzewidywalność.
Leki paraliżujące rozluźniają mięśnie do tego stopnia, że niemożliwe jest użycie większości mięśni ciała. Mięśnie przepony, które pomagają płucom napełniać się tlenem, również nie są w stanie się poruszać, więc nie można oddychać, a po podaniu leku paraliżującego niezbędny jest respirator i rurka do oddychania.
Ten rodzaj leków jest podawany dożylnie i jest dostępny tylko w szpitalach i placówkach chirurgicznych. Pacjenci muszą być ściśle monitorowani, a dawkowanie musi być starannie dobrane.
Nawet przy odpowiednim stosowaniu i uważnym monitorowaniu mogą wystąpić skutki uboczne. Niektóre częste działania niepożądane obejmują szybkie bicie serca, szybki oddech, zawroty głowy, ból głowy, ból w klatce piersiowej i podwyższoną temperaturę ciała.
Po zakończeniu operacji podaje się lek, aby odwrócić działanie leków paraliżujących. Przykłady obejmują inhibitory acetylocholinoesterazy, neostygminę i edrofonium. Podobnie jak w przypadku leków paraliżujących, dawkowanie musi być odpowiednie, aby uniknąć negatywnych skutków ubocznych.
Czego nie robią paralityki
Paralityki tylko powstrzymują ciało przed ruchem; nie mają wpływu na ból ani pamięć, bez sedacji pacjent byłby przytomny podczas zabiegu i niezdolny do poruszania się.
Z tego powodu podczas operacji podawana jest również sedacja, aby pacjent nie odczuwał bólu lub nie pamiętał doświadczenia operacji. To połączenie leków uspokajających i paraliżujących sprawia, że znieczulenie ogólne jest skuteczne u wielu pacjentów chirurgicznych.
.jpg)
-interactions.jpg)
