Piriformis to mięsień znajdujący się za stawem biodrowym w pośladkach. Mięsień gruszkowaty jest mały w porównaniu z innymi mięśniami wokół biodra i uda i pomaga w zewnętrznej rotacji (wykręcaniu) stawu biodrowego. Mięsień gruszkowaty i jego ścięgno mają ścisły związek z nerwem kulszowym - największym nerwem w ciele - który zapewnia kończynom dolnym funkcje motoryczne i czuciowe. Ścięgno gruszkowate i nerw kulszowy krzyżują się za stawem biodrowym, w głębokim pośladku. Obie struktury mają około jednego centymetra średnicy. Stan zespołu gruszkowatego został opisany jako podrażnienie nerwu kulszowego od mięśnia gruszkowatego. Istnieją kontrowersje co do tego, czy jest to charakterystyczna jednostka diagnostyczna, chociaż była wielokrotnie opisywana w literaturze medycznej.
Maridav / Getty Images
Przyczyna
Kiedy u ludzi zdiagnozowany jest zespół gruszkowaty, uważa się, że ścięgno gruszkowate może wiązać nerw kulszowy, powodując podrażnienie nerwu. Chociaż nie zostało to udowodnione, teoria wspierana przez wielu lekarzy mówi, że gdy mięsień gruszkowaty i jego ścięgno są zbyt napięte, nerw kulszowy jest uciskany. Może to zmniejszyć dopływ krwi do nerwu i podrażnić nerw w wyniku ucisku. Większość lekarzy uważa, że zespół gruszkowaty występuje w wyniku anatomicznych zmian mięśni i ścięgien. Uważa się, że u niektórych osób związek ten powoduje podrażnienie nerwu, co prowadzi do objawów rwy kulszowej.
Objawy
Typowe oznaki i objawy doświadczane przez osoby, u których zdiagnozowano zespół gruszkowaty, obejmują:
- Ból za biodrem w pośladkach
- Bóle porażenia prądem przemieszczające się w dół tylnej części kończyny dolnej
- Drętwienie kończyn dolnych
- Tkliwość z uciskiem mięśnia gruszkowatego (często powodująca ból podczas siedzenia na twardych krzesłach)
U niektórych osób objawy pojawiają się nagle, podczas gdy u innych obserwuje się stopniowe nasilanie się objawów z tyłu uda. Większość osób, u których zdiagnozowano zespół piriformis, to na ogół osoby aktywne, które doświadczają narastających trudności z niektórymi rodzajami aktywności sportowej w wyniku objawów dyskomfortu w tylnej części uda.
Diagnoza
Nie ma konkretnych testów, które mogłyby dokładnie zdiagnozować zespół piriformis. Wielu lekarzy zleca badania, w tym badania rezonansu magnetycznego i przewodnictwa nerwowego, ale są one często normalne. Ponieważ zespół piriformis jest trudny do zdiagnozowania, prawdopodobnie istnieje wiele przypadków błędnej diagnozy. Oznacza to, że niektórzy ludzie z tą chorobą nie mają diagnozy piriformis. Ponadto niektóre osoby z niewyraźnym bólem biodra mogą otrzymać tę diagnozę, nawet jeśli nie mają tego schorzenia.
Czasami określany jako „głęboki ból pośladków”, inne przyczyny tego rodzaju bólu obejmują problemy z kręgosłupem, takie jak przepuklina krążka międzykręgowego, zwężenie kręgosłupa i radikulopatia (rwa kulszowa), a także inne problemy, takie jak zapalenie kaletki stawu biodrowego. Diagnoza zespołu gruszkowatego jest często podawana, gdy wszystkie te diagnozy zostaną wyeliminowane jako możliwe przyczyny bólu.
Gdy diagnoza jest niepewna, często wstrzykuje się w okolicę mięśnia gruszkowatego. Istnieją różne leki, które można wstrzykiwać, ale często wykonanie wstrzyknięcia może pomóc w określeniu konkretnego miejsca dyskomfortu. Zazwyczaj wstrzyknięcie do mięśnia lub ścięgna gruszkowatego wykonuje się pod kontrolą USG, aby upewnić się, że igła podaje lek we właściwe miejsce.
Leczenie
Niestety leczenie zespołu gruszkowatego jest dość ogólne i często jest to stan trudny do wyzdrowienia. Typowe sugestie dotyczące leczenia obejmują następujące.
- Odpoczynek: Unikaj czynności, które powodują objawy przez co najmniej kilka tygodni.
- Fizjoterapia: Nacisk na rozciąganie i wzmacnianie mięśni rotatorów bioder.
- Leki przeciwzapalne: Aby zmniejszyć stan zapalny wokół ścięgna.
- Masaż głęboki: zalecany przez niektórych lekarzy.
- Zastrzyki z kortyzonu: Zastrzyki w okolicy ścięgna gruszkowatego mogą zmniejszyć stan zapalny i obrzęk.
- Wstrzyknięcie toksyny botulinowej: Wstrzyknięcia toksyny botulinowej mogą sparaliżować mięśnie, zmniejszając ból i dyskomfort.
W rzadkich przypadkach można przeprowadzić operację w celu poluzowania ścięgna gruszkowatego, zwanego uwolnieniem gruszkowatym. Ten zabieg chirurgiczny należy brać pod uwagę tylko wtedy, gdy przez co najmniej 6 miesięcy próbowano zastosować proste metody leczenia i gdy wystąpiły inne częste przyczyny bólu. został oceniony i wykluczony. Chociaż operacja jest prosta, jest inwazyjna, a powrót do zdrowia trwa kilka miesięcy.
Słowo od Verywell
Zespół mięśnia gruszkowatego to kontrowersyjna diagnoza. Niektórzy lekarze regularnie leczą ten stan, podczas gdy inni nie wierzą, że istnieje jako specyficzna jednostka diagnostyczna. Nie ma uzgodnionych kryteriów do ustalenia rozpoznania zespołu piriformis, a testy do zabiegu są zwykle wykonywane w celu wyeliminowania innych możliwych diagnoz, a nie w celu potwierdzenia istnienia zespołu piriformis. Większość protokołów leczenia ma na celu poprawę zakresu ruchu i elastyczności wokół biodra, a także zmniejszenie stanu zapalnego wokół nerwu kulszowego.
