Kardiomiopatia okołoporodowa

W rzadkich przypadkach ciąża może prowadzić do stanu zwanego kardiomiopatią okołoporodową lub niewydolnością serca związaną z ciążą. Kardiomiopatia okołoporodowa jest postacią kardiomiopatii rozstrzeniowej. (Kardiomiopatia oznacza osłabienie mięśnia sercowego.)

U kobiet, u których rozwinęła się kardiomiopatia okołoporodowa, niewydolność serca zaczyna się w ostatnim miesiącu ciąży lub w ciągu pięciu miesięcy po porodzie. („Okres okołoporodowy” oznacza „mniej więcej w czasie porodu”).

Kobiety, u których rozwija się ten stan, zwykle nie mają wcześniejszej podstawowej choroby serca ani żadnej innej możliwej do zidentyfikowania przyczyny rozwoju choroby serca. Ich niewydolność serca może być stanem przejściowym, samoograniczającym się lub przejść do trwałej, ciężkiej, zagrażającej życiu niewydolności serca.

Co powoduje kardiomiopatię okołoporodową?

Przyczyna kardiomiopatii okołoporodowej nie jest w pełni poznana. Istnieją dowody na to, że zapalenie mięśnia sercowego (zwane również zapaleniem mięśnia sercowego) może odgrywać ważną rolę i może być związane z białkami zapalnymi, które czasami można znaleźć we krwi podczas ciąży.

Istnieją również dowody na to, że komórki płodowe, które czasami przedostają się do krwiobiegu matki, mogą wywołać reakcję immunologiczną prowadzącą do zapalenia mięśnia sercowego. Ponadto w niektórych rodzinach może występować genetyczna predyspozycja do kardiomiopatii okołoporodowej.

W ostatnich latach zgromadzono dowody na to, że kardiomiopatia okołoporodowa (jak również inne zaburzenie ciąży zwane stanem przedrzucawkowym) może być spowodowane czymś zwanym „zaburzeniem równowagi angiogennej”. Brak równowagi angiogennej odnosi się do ucieczki do krążenia matczynego substancji powstałych w łożysku, które częściowo blokują czynnik wzrostu śródbłonka naczyniowego (VEGF) u matki.

Brak wystarczającej ilości VEGF może uniemożliwić pełną naprawę naczyń krwionośnych matki podczas normalnego użytkowania. Koncepcja braku równowagi angiogennej może stanowić owocną drogę do badań nad terapiami do leczenia lub zapobiegania kardiomiopatii okołoporodowej i innym zaburzeniom ciąży.

Kto to dostaje?

Podczas gdy kardiomiopatia okołoporodowa jest na szczęście rzadkim stanem (występującym w około 1 na 4000 porodów w USA), wydaje się, że niektóre kobiety są bardziej zagrożone niż inne.

Czynniki ryzyka kardiomiopatii okołoporodowej obejmują: wiek powyżej 30 lat, poród przed porodem, ciążę z wieloma płodami, pochodzenie afrykańskie, historię stanu przedrzucawkowego lub nadciśnienia poporodowego, historię wcześniejszej kardiomiopatii okołoporodowej lub nadużywanie kokainy.

Objawy

Ponieważ kardiomiopatia okołoporodowa prowadzi do niewydolności serca, objawy są zasadniczo takie same, jak w przypadku większości innych postaci niewydolności serca. Te objawy niewydolności serca najczęściej obejmują duszność, ortopne, napadową duszność nocną i zatrzymanie płynów.

Leczenie

Z kilkoma godnymi uwagi wyjątkami kardiomiopatia okołoporodowa jest podobna do leczenia wszelkich postaci kardiomiopatii rozstrzeniowej.

Godne uwagi wyjątki od „standardowego” leczenia niewydolności serca wchodzą w grę, gdy niewydolność serca występuje przed urodzeniem dziecka. Niektóre z „rutynowych” metod leczenia niewydolności serca należy wstrzymać do czasu porodu.

W szczególności inhibitory ACE, takie jak Vasotec (enalapril), które są lekami rozszerzającymi naczynia krwionośne, nie powinny być stosowane w czasie ciąży, ponieważ leki te mogą niekorzystnie wpływać na płód. Zamiast tego hydralazyna może być zastępowana jako środek rozszerzający naczynia krwionośne do czasu porodu.

Podobnie, leki spironolakton i Inspra (eplerenon) - tak zwani antagoniści aldosteronu, które mogą pomóc w leczeniu niektórych pacjentek z kardiomiopatią rozstrzeniową - nie były testowane w czasie ciąży i należy ich unikać.

Niedawno pojawiły się wstępne dowody sugerujące, że kobiety z kardiomiopatią okołoporodową mogą odnieść korzyści z bromokryptyny - leku stosowanego w leczeniu różnych zaburzeń, w tym choroby Parkinsona i hiperprolaktynemii.

Bromokryptyna nie jest jednak lekiem całkowicie łagodnym (między innymi hamuje laktację) i konieczne będą bardziej rozległe badania kliniczne, zanim będzie można ją ogólnie zalecić.

Ogólnie rokowanie kobiet z kardiomiopatią okołoporodową wydaje się być nieco lepsze niż w przypadku kobiet z innymi typami kardiomiopatii.

W niektórych badaniach aż 60 procent kobiet z tym schorzeniem całkowicie wyzdrowiało. Mimo to śmiertelność z kardiomiopatią okołoporodową po dwóch latach wynosi nawet 10 procent.

Zagadnienia długoterminowe

Szczególnie ważne jest, aby wiedzieć, że kobiety, które przeszły kardiomiopatię okołoporodową - nawet kobiety, które wydają się całkowicie wyzdrowieć - są szczególnie narażone na ponowne wystąpienie tej choroby podczas kolejnych ciąż.

A jeśli kardiomiopatia okołoporodowa wystąpi po raz drugi, ryzyko bardziej trwałego i ciężkiego uszkodzenia serca staje się bardzo wysokie.

Dlatego też, gdy kobieta przeszła kardiomiopatię okołoporodową, ważne jest, aby podjąć kroki w celu uniknięcia ponownego zajścia w ciążę.

Słowo od Verywell

Kardiomiopatia okołoporodowa to poważna choroba serca, która powoduje niewydolność serca podczas późnej ciąży lub wkrótce po porodzie. Chociaż dostępne jest leczenie, które pomaga większości dotkniętych nią kobiet wyzdrowieć, nadal jest to niebezpieczny problem kardiologiczny, który powoduje znaczny odsetek niepełnosprawności i zgonów. Kobiety, które miały ten stan, są narażone na wysokie ryzyko nawrotu podczas kolejnych ciąż.