Dzięki znacznym postępom w terapii antyretrowirusowej pary żyjące z HIV mają znacznie lepsze możliwości rodzenia dzieci niż kiedykolwiek wcześniej - umożliwiając im zajście w ciążę, jednocześnie minimalizując ryzyko przeniesienia zakażenia zarówno na dziecko, jak i na niezakażonego partnera.
Wavebreakmedia / iStock / Getty ImagesWedług Organizacji Narodów Zjednoczonych prawie połowa wszystkich par żyjących z HIV na całym świecie jest serodiscordantami, co oznacza, że jeden partner jest nosicielem wirusa HIV, a drugi nie. Szacuje się, że w samych Stanach Zjednoczonych jest ich ponad 140 000 serodiscordant heteroseksualnych par, z których wiele jest w wieku rozrodczym.
Nowsze strategie profilaktyczne praktycznie wyeliminowały ryzyko przeniesienia wirusa HIV, jeśli przepisana terapia (lub terapie) są stosowane zgodnie z zaleceniami.
Strategie poprzedzające koncepcję
Serodiscordance nie oznacza, że partner HIV-ujemny jest z natury narażony na ryzyko zakażenia. Obecnie istnieją niezwykle skuteczne sposoby zapobiegania zarażeniu się lub przenoszeniu wirusa.
HIV PrEP
Profilaktyka przedekspozycyjna HIV (PrEP) to strategia zapobiegawcza, w której codzienne stosowanie skojarzonego leku przeciwretrowirusowego Truvada (emtrycytabina + fumaran dizoproksylu tenofowiru) lub Descovy (emtrycytabina + alafenamid tenofowiru) może zmniejszyć ryzyko zakażenia HIV nawet o 99% .
Wymaga to zaangażowania ze strony partnera nie będącego nosicielem wirusa HIV - nie tylko do codziennego przyjmowania leku, ale także do poddawania się testom laboratoryjnym co trzy miesiące w celu sprawdzenia skutków ubocznych i upewnienia się, że nie doszło do przeniesienia wirusa HIV.
Po uruchomieniu PrEP minie około 21 dni, zanim stężenie leku we krwi osiągnie maksymalną ochronę. Do tego czasu podczas seksu należy używać prezerwatyw.
Większość ubezpieczycieli zdrowotnych pokryje koszty PrEP, istnieją nawet programy pomocy współpłacącej, które mogą pomóc w pokryciu kosztów z własnej kieszeni.
Leczenie jako zapobieganie (TasP)
Chociaż PrEP może radykalnie zmniejszyć ryzyko zarażenia się wirusem HIV, istnieją środki, które partner HIV-pozytywny może zastosować wszystko dla wszystkich, ale wyeliminować ryzyko.
W 2019 roku przełomowe badanie opublikowane wPlikLancetdoszli do wniosku, że osoby z HIV mogą zmniejszyć ryzyko przeniesienia wirusa do zera, utrzymując niewykrywalne miano wirusa podczas terapii przeciwretrowirusowej. Ośmioletnie badanie, w którym wzięło udział 777 par z dysonansem serologicznym, wykazało, że nie wystąpiło ani jedno zakażenie u par, w przypadku których partner HIV-pozytywny był zahamowany wirusowo.
Strategia określana jako leczenie jako profilaktyka (TasP) nie oznacza, że para nie musi już martwić się wirusem HIV. Dzieje się tak, ponieważ jedyny czynnik potrzebny do działania TasP - niewykrywalne miano wirusa - występuje rzadziej, niż mogłoby się wydawać.
Według danych Centers for Disease Control and Prevention (CDC) tylko około 65% osób poddawanych terapii przeciwretrowirusowej jest w stanie osiągnąć całkowitą supresję wirusa. Główną tego przyczyną jest słabe przyleganie leków.
Jeśli para z dysonansami serologicznymi w pełni zamierza zajść w ciążę, ważne jest, aby partner HIV-dodatni osiągnął niewykrywalne miano wirusa i był rutynowo testowany w celu zapewnienia trwałej kontroli wirusologicznej.
Ponadto należy przeprowadzić badanie przesiewowe w kierunku chorób przenoszonych drogą płciową przed przystąpieniem do planu poczęcia. Dzieje się tak, ponieważ choroby przenoszone drogą płciową mogą zwiększać ryzyko przeniesienia wirusa HIV nawet u osób z niewykrywalną wiremią z powodu zjawiska zwanego złuszczaniem narządów płciowych.
Jeśli obaj partnerzy są nosicielami wirusa HIV
Nawet jeśli oboje partnerzy są nosicielami wirusa HIV, ważne jest, aby oboje mieli niewykrywalne miano wirusa, aby zapobiec ponownej infekcji. Ponowna infekcja może prowadzić do przeniesienia oporności, w której lekooporny szczep wirusa HIV na partnera potencjalnie osłabia skuteczność przyjmowanych leków.
Bezpieczniejsze poczęcie
Oboje partnerzy leczeni - jeden na PrEP, a drugi na stałej terapii przeciwretrowirusowej - znacznie zmniejsza ryzyko transmisji, ale także chroni dziecko.
Jeśli partnerka jest zakażona wirusem HIV, utrzymywanie niewykrywalnego miana wirusa zmniejsza ryzyko przeniesienia wirusa z matki na dziecko do około 0,1% do 0,3%. Ostatnie badania sugerują, że posiadanie niewykrywalnego miana wirusaprzedpoczęcie może zmniejszyć ryzyko do zera.
Jeśli PrEP nie jest możliwy ze względu na nietolerancję leków lub przeciwwskazania do leczenia, para może nadal zajść w ciążę, jeśli partner HIV-dodatni jest zahamowany wirusowo.
Gdy to zostanie osiągnięte, stosunek płciowy można zaplanować za pomocą metod wykrywania owulacji (takich jakClearblue EasylubPierwsza odpowiedźbadania moczu), aby mieć pewność, że będziesz uprawiać seks tylko wtedy, gdy poczęcie jest możliwe. Poza tym „płodnym oknem” należy używać prezerwatyw.
Po potwierdzeniu ciąży partner HIV-dodatni będzie kontynuował terapię antyretrowirusową, podczas gdy partner HIV-ujemny może zdecydować, czy kontynuować PrEP, czy nie.
Truvada i Descovy są lekami kategorii B ciążowej, co oznacza, że są ogólnie uważane za bezpieczne w czasie ciąży. Mimo to ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem, aby w pełni zrozumieć korzyści i zagrożenia związane z leczeniem.
Zostałyby wówczas wdrożone wszystkie inne przepisy zapewniające bezpieczną ciążę.
Jak zapobiegać przenoszeniu wirusa HIV z matki na dzieckoAlternatywne strategie
Jeśli z jakiegoś powodu para postanowi nie zajść w ciążę w sposób naturalny, może współpracować ze specjalistą od płodności, aby zbadać opcje wspomaganej płodności w zależności od tego, który partner jest nosicielem wirusa HIV.
Jeśli partnerka jest nosicielką wirusa HIV, opcje obejmują:
- Inseminacja domaciczna (IUI), w której nasienie partnera płci męskiej jest wprowadzane do pochwy partnerki
- Zapłodnienie in vitro (IVF), w którym komórka jajowa partnerki jest zapładniana w laboratorium przez nasienie partnera płci męskiej
Jeśli partner płci męskiej jest nosicielem wirusa HIV (lub oboje partnerzy mają HIV), przemywanie nasienia znacznie zmniejsza ryzyko przeniesienia. Obejmuje to oddzielenie dojrzałych plemników (plemników) od płynu nasiennego (nasienia) zakażonego wirusem HIV w celu wykorzystania w IUI lub IVF.
Jednym z głównych czynników ograniczających IUI i IVF są koszty. W przypadku IUI cena bez ubezpieczenia może wynosić od 300 do 1000 USD za próbę. W przypadku IVF opłata za jeden cykl (w tym leki, zabiegi, znieczulenie, ultradźwięki, badania krwi, prace laboratoryjne i przechowywanie zarodków) wynosi około 15 000 USD , według Planned Parenthood.
Skutki uboczne IVF mogą być szczególnie rozległe, w tym nudności, tkliwość piersi, wzdęcia, uderzenia gorąca, wahania nastroju, ból miednicy, porody mnogie i zespół hiperstymulacji jajników (OHSS).
Przed przystąpieniem do IUI lub IVF upewnij się, że Twój lekarz zajmujący się HIV jest na bieżąco. Mężczyźni i kobiety z HIV mają wyższy wskaźnik bezpłodności z powodu nieprawidłowości hormonalnych, wcześniejszych infekcji i innych czynników, które osłabiają płodność.
Współpracując, Twoi lekarze mogą znaleźć dla Ciebie najlepsze opcje na podstawie Twojego aktualnego stanu zdrowia i historii medycznej.
Słowo od Verywell
Jeśli jesteś kobietą zarażoną wirusem HIV i zamierzasz zajść w ciążę, większość leków przeciwretrowirusowych jest uważana za bezpieczną w czasie ciąży. Jeśli jesteś obecnie w trakcie leczenia, prawdopodobnie zaleci ci się kontynuowanie leczenia w przypadku zajścia w ciążę, o ile masz niewykrywalne miano wirusa.
Jedynym wyjątkiem jest Sustiva (efawirenz), którego leku od dawna unikano w ciąży ze względu na obawy dotyczące wad wrodzonych. Jeśli jesteś na Sustivie i zajdziesz w ciążę (lub aktywnie kontynuujesz ciążę), na wszelki wypadek możesz przejść na inny lek.
Chociaż dane z Antyretrowirusowego Rejestru Ciąż (APR) wykazały, że odsetek wad wrodzonych u matek przyjmujących preparat Sustiva nie różni się od wskaźnika w populacji ogólnej, FDA nadal odradza jego stosowanie w pierwszym trymestrze ciąży. Wcześniejsze
.jpg)
-everything-you-need-to-know.jpg)
