Zdecydowana większość nerwów, które przesyłają informacje do iz mózgu, przekazuje te informacje przez rdzeń kręgowy, który jest owinięty ochronną kością kręgów, pomiędzy którymi otwory (otwory) umożliwiają przejście korzeni nerwowych. Nerwy te tworzą obwodowy układ nerwowy.
Czasami te korzenie nerwowe mogą zostać ściśnięte przez wyrostek kostny z kręgów lub przesunięcie jednego kręgu nad drugim zwęża otwór (otwór), przez który przebiega nerw. Kiedy tak się dzieje, korzeń nerwu zostaje uszkodzony w tak zwanej radikulopatii. Wynikające z tego objawy różnią się w zależności od umiejscowienia korzenia nerwu.
SARINYAPINNGAM / Getty ImagesAnatomia kręgosłupa
Chociaż istnieją pewne różnice między osobami, w większości przypadków wszyscy mamy siedem kręgów w szyi, zwanych kręgami szyjnymi. Poniżej znajdują się kręgi piersiowe (przymocowane do żeber), a następnie pięć kręgów lędźwiowych. Ostatni kręg lędźwiowy jest przymocowany do kości krzyżowej, dużej kości, która tworzy krąg miednicy.
Kręgi są zwykle skracane do liczby i litery, licząc od góry kręgosłupa do dołu. Na przykład C5 oznacza piąty kręg szyjny od góry kręgosłupa. T8 oznacza ósmy krąg piersiowy w dół od C7 (ostatni krąg szyjny).
Ogólnie korzenie nerwowe są nazwane na cześć kości znajdującej się nad nimi. Na przykład korzeń nerwu wychodzący między 4. a 5. kręgiem lędźwiowym będzie nazywany L4. Nerwy szyjne są jednak inne: chociaż jest tylko 7 kręgów szyjnych, jest 8 nerwów szyjnych, z których pierwszy istniejepowyżejpierwszy kręg szyjny. Tak więc na szyi nerwy są oznaczone za kręgamiponiżejim. Aby było jasne, zwykle najlepiej jest określić korzenie nerwowe, odnosząc się do obu kręgów, np. (C7-T1), ale większość lekarzy nie robi tego w codziennej praktyce.
Sam rdzeń kręgowy w rzeczywistości schodzi do L1 - L2 u dorosłych, gdzie kończy się strukturą zwaną conus medullaris. Jednak od tego miejsca nerwy nadal zwisają, unosząc się w worku płynu mózgowo-rdzeniowego. Ten zbiór nerwów nazywany jest ogonem końskim, po łacinie „koński ogon”, który luźne nerwy nieco przypominają, dopóki nie wyjdą z otworu między kręgami lędźwiowymi.
Objawy radikulopatii
Każdy korzeń nerwowy, który wychodzi z rdzenia kręgowego, przenosi komunikaty z mózgu, aby wprawić poszczególne mięśnie w ruch, i odbiera komunikaty z określonych obszarów skóry. W związku z tym na podstawie występujących objawów można wywnioskować, na jakim poziomie występuje radikulopatia. Co więcej, radikulopatie prawie zawsze są bolesne, podczas gdy wiele innych problemów związanych z nerwami nie jest.
Wiele radikulopatii jest spowodowanych subtelnymi zmianami w architekturze szkieletowej kręgosłupa. Kręgi piersiowe nie mogą się zbytnio przesuwać, ponieważ są zakotwiczone w klatce piersiowej. Z tego powodu najbardziej widoczne radikulopatie występują w odcinku szyjnym i lędźwiowym kręgosłupa.
Radikulopatie szyjki macicy
Nerwy, które rozgałęziają się od rdzenia kręgowego w szyi, wychodzą z otworów kręgowych, tworząc mieszany wzór zwany splotem ramiennym. Stamtąd nerwy unerwiają skórę i mięśnie ramienia. Ze względów praktycznych najważniejszymi korzeniami nerwowymi w ramieniu są C5, C6 i C7.
- C5: Mięsień naramienny (mięsień barku, który unosi ramię z ciała) jest unerwiony przez nerwy pochodzące z C5. Oprócz osłabienia barku ta radikulopatia może prowadzić do drętwienia barku i ramienia.
- C6: Radikulopatia C6 może prowadzić do osłabienia bicepsa i prostowników nadgarstka, ponadto mogą wystąpić zaburzenia czucia w palcach wskazujących i środkowych, a także w części przedramienia.
- C7: Prawie połowa (46 procent) wszystkich radikulopatii szyjki macicy obejmuje ten korzeń nerwowy. Główną słabością jest mięsień trójgłowy, który prostuje ramię. Może również wystąpić utrata czucia w części dłoni, takiej jak palec serdeczny.
Radikulopatie lędźwiowe
Nerwy, które wychodzą z otworów nerwowych w odcinku lędźwiowym kręgosłupa, tworzą splot lędźwiowy, złożone zespolenie różnych nerwów. Stamtąd nerwy unerwiają skórę i mięśnie nóg.
- L4: Mięśnie biodrowo-lędźwiowe, które zginają biodro, mogą być słabe, podobnie jak mięśnie czworogłowe, które rozciągają nogę w kolanie. Kolano i część podudzia również mogą być zdrętwiałe.
- L5: Możliwość podniesienia czubka stopy z podłogi może być zmniejszona, a górna powierzchnia stopy może być zdrętwiała. Ten korzeń nerwowy jest zaangażowany w około 40 do 45 procent radikulopatii lędźwiowo-krzyżowych.
- S1: Możliwość skierowania stopy w kierunku podłogi (tak, jakbyś miał stać na palcach) jest osłabiona i może wystąpić drętwienie małego palca i podeszwy stopy. Ten korzeń nerwowy jest zaangażowany w około 45 do 50 procent radikulopatii lędźwiowo-krzyżowych.
Właśnie przejrzeliśmy anatomię nerwów wychodzących z rdzenia kręgowego. Chociaż omówiliśmy niektóre objawy, nawet nie zaczęliśmy badać wielu różnych przyczyn neuropatii lub ich leczenia. Podczas gdy większość bólu pleców ustępuje samoistnie, jeśli rozwija się osłabienie, jest to znak, że może być konieczna bardziej agresywna terapia.
.jpg)
.jpg)
