Przegląd seromas piersi

Surowiczak piersi to zbiór (kieszonka) surowiczego płynu, który może powstać po urazie piersi lub po zabiegach, takich jak chirurgia piersi lub radioterapia. Płyn surowiczy to przezroczysty, bladożółty płyn, który zawiera białko, ale nie zawiera krwinek ani ropy. Najczęściej surowiczaki są ponownie wchłaniane przez organizm w ciągu kilku tygodni, ale czasami do usunięcia płynu potrzebny jest drenaż cienkoigłowy. Chociaż surowiczaki nie zwiększają ryzyka raka piersi, czasami goją się tkanką bliznowatą lub zwapnieniami, które mogą budzić obawy przy wykonywaniu mammografii w przyszłości.

Objawy

Objawy surowiczaka najczęściej pojawiają się od tygodnia do 10 dni po urazie, biopsji, zabiegu chirurgicznym lub po usunięciu drenażu chirurgicznego, ale może się to różnić. Czasami objawy pojawiają się bardzo szybko po urazie lub zabiegu, a innym razem, mogą stać się problemem kilka tygodni później.

Początkowo obszar może być bolesny i opuchnięty, z dyskretnym guzkiem i zaczerwienieniem pojawiającym się w ciągu jednego lub dwóch dni. Guz może być miękki i dość obolały.

Komplikacje

Surowiczak nie tylko powoduje ból, ale także zwiększa ryzyko rozwoju infekcji w piersi. W zależności od lokalizacji może również zwiększać nacisk na miejsce operacji, a czasem może spowodować rozerwanie nacięcia (tzw. Rozejście się rany). Gdy surowiczaki pojawią się wkrótce po operacji, mogą wydłużyć czas pobytu w szpitalu.

Kiedy surowiczak goi się, może pozostawić blizny, które czasami mogą być trudne do odróżnienia od raka w mammografii, co może prowadzić do fałszywie dodatnich testów.

Obecność surowicza przez dłuższy czas może również spowodować rozciągnięcie skóry, co może spowodować jej późniejsze zwiotczenie.

Być może najbardziej przerażającym powikłaniem jest jednak rozwój obrzęku limfatycznego, który jest zablokowaniem przewodów chłonnych, co powoduje potencjalnie nieprzyjemne lub bolesne gromadzenie się płynu. Badania pokazują, że seromy z grubsza podwajają ryzyko obrzęku limfatycznego po operacji raka piersi.

Seromy i ryzyko raka piersi

Seromasnie róbzwiększają ryzyko zachorowania na raka piersi, ale mogą budzić obawy ze względu na ich pojawienie się na egzaminie lub badaniach obrazowych.

Przyczyny

Naukowcy podejrzewają, że surowiczaki są wynikiem reakcji zapalnej związanej z gromadzeniem się płynów i mogą rozwinąć się niemal w każdym miejscu ciała po operacji.

Surowiczaki sutka są szczególnie częste, a badanie z 2014 r. Wykazało, że skany tomografii komputerowej (CT) sześć miesięcy po operacji raka piersi ujawniły oznaki surowiczaka u 20% uczestników.

Czynniki ryzyka

Czynniki ryzyka dla surowiczaków piersi obejmują:

• Operacje raka piersi, w tym mastektomia (usunięcie piersi) lub lumpektomia (operacja oszczędzająca pierś)
• Chirurgia węzłów chłonnych, w tym biopsja węzła wartowniczego i rozwarstwienie węzłów chłonnych
• Operacja powiększania piersi
• Operacja zmniejszenia piersi
• Biopsja piersi
• Operacja rekonstrukcji piersi po mastektomii lub lumpektomii
• Radioterapia piersi
• Uraz piersi, taki jak uraz w wyniku wypadku samochodowego

Podczas gdy seroma może rozwinąć się po jakiejkolwiek operacji piersi, a nawet biopsji, tylko kilka czynników wiąże się ze zwiększonym ryzykiem, w tym zakres operacji (częściej występują po mastektomii niż po lumpektomii), jak długo trwała operacja i liczbę usuniętych węzłów chłonnych.

Seromy występują częściej, gdy nie stosuje się drenów chirurgicznych, ale używanie drenów nie eliminuje w pełni ryzyka.

Ważne jest, aby skontaktować się z lekarzem, jeśli pojawi się guzek po zdarzeniu, które może prowadzić do surowiczego lub za każdym razem, gdy zauważysz guzek w piersi.

Diagnoza

Podczas badania piersi często można wyczuć lub nawet zobaczyć surowiczaki piersi. Ponieważ mogą tworzyć wyczuwalne dotykiem guzki, często budzą obawy, że rak powrócił lub że nie cały rak został usunięty podczas operacji.

Obrazowanie

Ultradźwięki są często najlepszym narzędziem do identyfikacji surowiczaka. Kieszeń płynu pojawia się jako ciemny obszar. Jeśli seroma ulegnie zwapnieniu, będzie to widoczne na mammografii.

Diagnoza różnicowa

Podczas egzaminu kilka stanów może wyglądać podobnie do surowiczego. Obejmują one:

• Krwiaki piersi: Krwiaki w piersi to gromadzenie się krwi zamiast płynu surowiczego, ale mają podobne czynniki ryzyka do surowiczych. Ponadto mogą występować razem surowiczaki i krwiaki.
• Limfocele: zbiór płynu limfatycznego może wyglądać podobnie do surowiczaka.
• Ropnie: Obszary infekcji, które zostały zamurowane, mogą również wyglądać podobnie do surowiczaka, chociaż zawartość jest inna.

Leczenie

Najczęściej surowiczaki ustępują samoistnie z czasem, gdy organizm ponownie wchłania płyn. Ten proces trwa średnio około miesiąca, ale w niektórych przypadkach może potrwać nawet rok. Seromy nie wymagają leczenia, chyba że powodują problemy, takie jak ból lub ciśnienie, lub jeśli rosną.

Drenaż igły

Aspiracja cienkoigłowa jest metodą z wyboru w celu usunięcia płynu z surowiczaka, który jest bolesny lub uporczywy. Podczas tej procedury skóra jest znieczulana za pomocą środka miejscowo znieczulającego, a następnie lekarz wprowadza długą, cienką igłę przez skórę do surowicza, aby spuścić płyn.

Aspiracja igłowa może zwiększyć ryzyko infekcji, dlatego ważne jest, aby rozważyć ryzyko i korzyści wynikające z czekania w porównaniu z opróżnieniem surowiczaka.

Po drenażu może dojść do ponownego nagromadzenia się płynu surowiczego, dlatego może być konieczne powtórzenie zabiegu.

Strona główna zadośćuczynienie i leczenie

Zastosowanie ciepła za pomocą poduszki grzewczej lub ciepłych, wilgotnych okładów może pomóc w odprowadzaniu płynów, przyspieszyć proces gojenia i zmniejszyć ból.

Ważne jest również, aby skóra pokrywająca surowiczą była czysta, zwłaszcza po aspiracji cienkoigłowej.

Kiedy zadzwonić do lekarza

Jeśli zdiagnozowano już seroma, zadzwoń, jeśli:

• Obszar wokół surowicza staje się czerwony lub opuchnięty
• Zauważysz wyładowanie
• Seroma powiększa się
• Masz gorączkę

Ponieważ surowiczaki zwiększają ryzyko obrzęku limfatycznego, ważne jest również przestrzeganie wszelkich zaleceń lekarza, takich jak unikanie pobierania krwi i odczytów ciśnienia krwi po tej stronie ciała, w której usunięto raka piersi.

Zapobieganie

Chirurdzy badali, które techniki operacyjne są najlepsze w celu zmniejszenia częstości występowania surowiczaków. Wydaje się, że elektrokoagulacja stosowana w chirurgii w celu zapobiegania utracie krwi zwiększa ryzyko wystąpienia surowiczaka, ponieważ powoduje uszkodzenie tkanek przez ciepło. Chirurdzy muszą zrównoważyć ryzyko wystąpienia surowiczaka ze skutecznością kauteryzacji w zapobieganiu krwawieniom. Dwa małe badania, jedno opublikowane w 2019 r. I jedno w 2017 r., Sugerują, że pewna technika szycia może zminimalizować powstawanie surowiczaka.

W kilku badaniach klinicznych przyjrzano się zastosowaniu kleju fibrynowego o niskiej zawartości trombiny po operacji węzłów chłonnych z powodu raka piersi i kiedyś uważano, że zmniejsza to ryzyko wystąpienia surowiczaków. Jednak badanie z 2017 r. Nie wykazało, że to podejście jest pomocne w redukcji surowiczaków, chociaż wiązało się z krótszymi hospitalizacjami.

Dreny chirurgiczne

Dreny chirurgiczne (zamknięte dreny ssące) mogą zmniejszyć ryzyko tworzenia się surowiczaków, ale także zwiększają ryzyko infekcji, gdy są pozostawione na miejscu przez dłuższy czas. Wielu chirurgów popełnia błąd, nie usuwając drenów zbyt szybko po operacji.

Ruch ramionami

Wczesny ruch barku może zwiększać ryzyko powstania surowiczaka, ale opóźnianie ruchu również zwiększa ryzyko. Ważne jest, aby porozmawiać z chirurgiem o zaleceniach dotyczących ruchu po operacji.

Kompresja

W przeszłości często stosowano bandaże uciskowe, aby zapobiegać powstawaniu surowiczaków, ale obecnie praktyka ta jest znacznie mniej powszechna. Mimo to pacjenci są często zachęcani do noszenia po operacji dobrze dopasowanego stanika lub innej odzieży.

Korona

Jeśli miałaś raka piersi, najtrudniejszą częścią radzenia sobie z surowiczą jest prawdopodobnie zmartwienie, które może spowodować nawrót raka. Natychmiastowe sprawdzenie grudek może pomóc ci uspokoić umysł, a także szybko złapać wszelkie nawroty.

Jeśli masz bolesny seroma, może to utrudnić noszenie stanika. Możesz poeksperymentować z różnymi dopasowaniami i dopasowaniami, aby zobaczyć, co jest najwygodniejsze.

Pamiętaj, aby porozmawiać z lekarzem, jeśli okaże się, że surowicza powoduje problemy, fizyczne lub emocjonalne.

Słowo od Verywell

Podczas gdy wiele serom ustępuje samoistnie i są dość łatwe do wyleczenia, jeśli tak się nie stanie, mogą powodować ból i znaczny niepokój w czasie, gdy wiele osób już odczuwa lęk. Jeśli to możliwe, najlepszym sposobem leczenia jest profilaktyka i ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem o zaleceniach dotyczących ruchu i drenażu po operacji oraz o powodach ich powstania.