Stan astmatyczny lub w skrócie SA to ciężki atak astmy, który pojawia się nagle lub trwa bardzo długo. W SA objawy astmy utrzymują się, a funkcja oddechowa pogarsza się pomimo standardowego leczenia. W Stanach Zjednoczonych astma dotyka około 7,7% dorosłych i 9,6% dzieci. Spośród nich od 3,9% do 4,3% cierpi na ciężkie postacie astmy, które narażają ich na zwiększone ryzyko wystąpienia stanu astmatycznego.
Blend Images / ERproductions Ltd / Getty ImagesSA może prowadzić do niewydolności oddechowej, przedłużonej hospitalizacji, a nawet śmierci. Oznacza nagły wypadek wymagający natychmiastowego i agresywnego leczenia. Około 1,5% osób hospitalizowanych z powodu stanu astmatycznego nie przeżywa.
Pomimo postępów w leczeniu doraźnym stan astmy pozostaje poważnym problemem. Każdego roku w Stanach Zjednoczonych z powodu astmy umiera około 3500. Każdy, kto choruje na astmę lub bez niej, powinien znać typowe znaki i objawy ostrzegawcze.
Rodzaje stanu Asthmaticus
Istnieją dwa typy SA:
- Atak o powolnym początku: ten bardziej powszechny typ może zająć dużo czasu i zwykle jest wynikiem nieodpowiedniego leczenia. Osoba z tym typem SA będzie doświadczać dni lub tygodni nasilających się objawów, przerywanych chwilami ulgi i kończących się objawami, których nie można odwrócić za pomocą leków w domu.
- Nagły napad: osoba doświadczająca tego typu SA nie doświadczyła żadnych nasilających się objawów w poprzednich tygodniach, ale atakuje ją nagły i silny skurcz oskrzeli, duszność, świszczący oddech i kaszel. Ten typ ataku astmy jest często wywoływany przez duże narażenie na substancje wyzwalające, takie jak pyłki, kurz lub alergeny pokarmowe.
Objawy
Objawy astmy nie różnią się od objawów astmy, ale są znacznie poważniejsze. Poważne ograniczenie dostępu powietrza w połączeniu z nasileniem skurczów oskrzeli zwykle objawia się niektórymi lub wszystkimi z następujących objawów:
- Trudności w oddychaniu
- Obfite pocenie
- Kłopoty z mówieniem
- Ekstremalne zmęczenie i osłabienie
- Ból mięśni brzucha, pleców lub szyi
- Panika
- Dezorientacja
- Sine zabarwienie ust lub skóry (sinica)
- Utrata przytomności
Kiedy zadzwonić pod numer 911
Poszukaj pomocy doraźnej, jeśli objawów astmy nie można usunąć za pomocą inhalatora ratunkowego i innych leków ratunkowych. Wiele osób z SA opisuje „poczucie zbliżającej się zagłady”, gdy pojawiają się objawy. Podążaj za swoim instynktem i nie wahaj się zadzwonić pod numer 911.
W sytuacjach nagłych objawy te są powszechnie określane jako „zespół krytycznej astmy” (CAS) i sugerują, że ryzyko śmierci u dziecka lub osoby dorosłej jest zwiększone.
Przyczyny
Podczas ciężkiego ataku astmy normalny sposób, w jaki organizm przetwarza gazy oddechowe w pęcherzykach płucnych, jest upośledzony. Prowadzi to do niższego poziomu tlenu i wyższego poziomu dwutlenku węgla we krwi, co w skrajnych przypadkach może powodować śpiączkę i śmierć.Astma powoduje również uwięzienie powietrza w płucach, stan, który powoduje zwiększone ciśnienie w klatce piersiowej. Może to spowodować zapaść płuc, a nawet zatrzymanie akcji serca.
Czynniki ryzyka
W przypadku astmy o powolnym początku istnieje kilka znaków ostrzegawczych, które powinny skłonić Cię do wezwania lekarza lub poszukania pomocy w nagłych wypadkach. Obejmują one:
- Spadek szczytowego przepływu wydechowego (PEF) o 20% lub więcej przy użyciu szczytowego przepływomierza
- Zwiększona potrzeba użycia inhalatora ratunkowego
- Budzenie się w nocy z powodu astmy
- Narastająca duszność pomimo konsekwentnego stosowania leków na astmę
- Używanie jednego lub więcej pojemników krótko działającego inhalatora w ciągu ostatniego miesiąca
Każda osoba z astmą, u której PEF spadł o 30% lub więcej, szczególnie jeśli inhalatory ratunkowe nie są skuteczne, powinna bez wyjątku skorzystać z pomocy medycznej w nagłych wypadkach.
Diagnoza
Stan astmatyczny jest zwykle diagnozowany na podstawie objawów i poparty różnymi testami, które mierzą częstość oddechów i poziom tlenu we krwi. Typowe objawy diagnostyczne SA obejmują:
- Brak tchu w spoczynku
- Niezdolność do mówienia zdaniami lub brak możliwości mówienia w ogóle
- Zwiększona częstość oddechów w spoczynku (powyżej 30 oddechów na minutę)
- Podwyższone tętno w spoczynku (ponad 120 uderzeń na minutę)
- Pobudzenie i drażliwość
- Niski poziom tlenu we krwi (hipoksemia, a następnie niedotlenienie)
- Zmniejszona pojemność oddechowa (mierzona przez pikflometr)
Leczenie
Stan astmatyczny jest zawsze traktowany jako nagły wypadek medyczny. Standardowe protokoły leczenia na izbie przyjęć obejmują:
- Doraźna terapia tlenowa za pomocą maski
- Krótko działający beta-agoniści (tacy jak albuterol) przez inhalator lub nebulizator
- Kortykosteroidy (takie jak prednizon) podawane doustnie lub dożylnie (do żyły)
- Wziewne leki antycholinergiczne (takie jak Atrovent)
- Beta-agoniści (np. Terbutalina) wstrzykiwani pod skórę
- Siarczan magnezu podawany dożylnie
- Modyfikatory leukotrienu (takie jak zafirlukast lub zileuton) przyjmowane doustnie
Wentylacja mechaniczna jest ogólnie uważana za leczenie ostateczne ze względu na ryzyko urazu płuc i zwiększone ryzyko zgonu. Mniej niż 1% wizyt na ostrym dyżurze z powodu astmy wymaga wentylacji mechanicznej.
Ostatnim sposobem leczenia jest pozaustrojowe utlenianie membranowe (ECMO), które okazało się skuteczne u kilku pacjentów, u których astma byłaby śmiertelna nawet przy wentylacji mechanicznej. ECMO (pozaustrojowe natlenianie membranowe) to kolejna ostatnia deska ratunku i ostateczna metoda leczenia dla tych, u których zawiodły wszystkie metody leczenia, w tym wentylacja mechaniczna.
Obecnie uważa się, że ECMO należy traktować jako wczesne leczenie osób ze stanem astmatycznym, które mają słabą wymianę gazową (niewystarczające spożycie tlenu i wydychanie dwutlenku węgla) i nie reagują na standardowe interwencje ratunkowe. ECMO oferuje sposób przywrócenia wymiany gazowej w organizmie przy jednoczesnym zapobieganiu urazom płuc związanym z wentylacją mechaniczną.
Słowo od Verywell
Wiele osób z astmą nie zdaje sobie sprawy, jak silne są ich leki i nie informuje swoich lekarzy, jeśli nie działają już tak dobrze, jak kiedyś. Jeśli nikt nie interweniuje w celu naprawienia tych niedociągnięć, może się okazać, że leczenie astmy w nagłych sytuacjach jest trudniejsze.
Aby uniknąć potencjalnie zagrażających życiu nagłych przypadków, zawsze informuj lekarza o tym, jak dobrze działają leki i jak często potrzebujesz inhalatora ratunkowego.