Chorobie Alzheimera i innym demencjom często towarzyszą trudne zachowania, na które nie zawsze jesteśmy przygotowani. Czasami demencja wydaje się jeszcze bardziej uwydatniać podstawową osobowość jednostki. Innym razem, wraz z postępem demencji, osobowości wydają się być zupełnie inne.
Monkey Business Images Stockbyte / Getty ImagesNa przykład ukochana osoba może wstawiać znaki interpunkcyjne w każdym zdaniu za pomocą & **% *** #% * - słów, których nigdy nie wypowiedziała przez całe swoje życie. Mąż, który był wierny swojej żonie przez całe małżeństwo, może teraz próbować niewłaściwie kogoś dotknąć lub zacząć mieć „dziewczynę” w placówce, w której mieszka. Jeszcze inna osoba mogła zawsze być gościnna i serdeczna, a teraz odmawia otwierania drzwi gościom i słychać, jak krzyczy, aby wyszli.
Dlaczego używa się terminu „trudne zachowania”?
Możesz to nazwać, jak chcesz, ale często zachowania w demencji stanowią wyzwanie zarówno dla nas, jak i dla osoby, która ich doświadcza. Inne terminy używane do ich opisu to:
- Problemy z zachowaniem
- Behawioralne i psychologiczne objawy demencji
- Obawy dotyczące zachowania
- Zmiany w zachowaniu
- Aktorstwo
- Trudne zachowania
- Zachowania destrukcyjne
- Objawy behawioralne
- Niewłaściwe zachowanie
Czy wszyscy chorzy na chorobę Alzheimera doświadczają trudnych zachowań?
Są ludzie, którzy pozostają „przyjemnie zdezorientowani” przez cały czas trwania demencji. Z jakiegoś powodu osoby te nie stają się niespokojne ani pobudzone, ale raczej przechodzą od stopniowego zapominania do zmniejszonej świadomości. Jednak jest to zwykle raczej wyjątek niż reguła.
Kilka przykładów
- Płot
- Obnażanie się
- Przysięga
- Powtórzenie
- Paranoja / podejrzenie
- Apatia
- Tempo
- Wycofanie
- Gniew
- Niewłaściwe zachowania seksualne
- Podniecenie
- Agresja fizyczna
- Agresja słowna
- Zachowania obsesyjno-kompulsywne
- Wędrowny
Przyczyny
Alzheimer to choroba, która atakuje mózg, a mózg kontroluje nasze zachowania. Wynika z tego, że wpływa to nie tylko na nasze myślenie i pamięć, ale także na nasze zachowania.
Wiele razy możemy wykorzystać nasze umiejętności detektywistyczne i znaleźć przyczynę takiego zachowania, a to pomaga nam określić, w jaki sposób powinniśmy zareagować i spróbować temu zapobiec. Istnieją trzy rodzaje czynników, które powodują trudne zachowania:
- Fizyczne przyczyny trudnych zachowań, w tym dyskomfort lub choroba
- Psychologiczne / poznawcze przyczyny trudnych zachowań, takich jak dezorientacja lub paranoja
- Środowiskowe / zewnętrzne przyczyny trudnych zachowań, takich jak nadmierna stymulacja środowiska lub inna rutyna
Na jakim etapie występują trudne zachowania w chorobie Alzheimera?
Na etapach choroby Alzheimera występują różne rodzaje zachowań. Zazwyczaj we wczesnych stadiach demencji ludzie walczą z utratą pamięci, inicjując zachowania, które ich zdaniem pomagają im kontrolować sytuację lub zapobiegać problemom. Na przykład nie jest niczym niezwykłym obserwowanie u kogoś poziomu obsesyjno-kompulsywnego zachowania, ponieważ rutyna i powtarzalność dodają otuchy i mogą zapobiec błędom.
Inne osoby we wczesnej demencji zaczną gromadzić rzeczy, albo dlatego, że zapomniały, że już je miały, lub ponieważ czują się pocieszone, wiedząc, że mają wiele przedmiotów w nagłych wypadkach.
W miarę jak choroba przechodzi do środkowych stadiów, u poszczególnych osób może rozwinąć się większa złość, agresja i pobudzenie. Etapy środkowe wydają się być najtrudniejsze pod względem zachowań, ponieważ zdolność osoby do rozumowania lub używania logiki spadła. Osoby na środkowym etapie mogą również doświadczać pewnych zachowań psychologicznych, takich jak halucynacje lub paranoja, które mogą być bardzo denerwujące i niepokojące dla osoby i jej bliskich.
W późniejszych stadiach demencji ludzie częściej doświadczają apatii i wycofania. Uzyskanie odpowiedzi od ukochanej osoby może być trudniejsze. Osoby w późnym stadium choroby Alzheimera zwykle wymagają od Ciebie większej pomocy fizycznej w wykonywaniu codziennych czynności, ale wykazują mniej trudnych zachowań.
Reagowanie na trudne zachowania
Wiedza o tym, jak reagować na trudne zachowania, może być prawdziwym wyzwaniem. Kiedy bliscy stają się źli lub agresywni, nie jest niczym niezwykłym, że czują się zranieni lub sfrustrowani. Przypominanie sobie, że zachowanie, które widzisz, jest wynikiem choroby, a nie wyborem osoby, może pomóc ci poradzić sobie z tymi uczuciami.
Czasami rodzina lub przyjaciele mogą skorzystać na krótkiej przerwie, jeśli frustracja jest zbyt duża. Dobrze jest dać sobie czas na głęboki oddech, a po uspokojeniu się wrócić do ukochanej osoby.
Niektórzy lekarze przepisują leki, które pomagają złagodzić te objawy behawioralne, ale należy pamiętać, że najpierw należy wypróbować metody nielekowe i konsekwentnie.
