Przegląd typów drżeń

Aby określić przyczynę drżenia, a co za tym idzie, najlepsze opcje leczenia, ważne jest, aby znać typ drżenia, które masz. Przyjrzyjmy się, jak drżenia są klasyfikowane w różnych kategoriach, a także niektórym terminom używanym do opisania charakterystyk różnych wstrząsów.

Ocena drżenia

Oceniając osobę, która ma drżenie, takie jak drżenie palców lub drżenie dłoni, neurolog zada pytania o to, co sprawia, że ​​drżenie jest lepsze lub gorsze, czy ktoś z rodziny miał drżenie i inne objawy, które mogą dostarczyć wskazówek co do przyczyny.

Korzystając z tej historii i po wykonaniu badania fizykalnego, neurolodzy wykorzystają wszystkie zebrane informacje, aby przypisać drżenie do jednej z kilku kategorii. Każda kategoria jest związana z różnymi typami chorób, a zatem także z różnymi rodzajami leczenia.

Aby ułatwić zrozumienie tych kategorii, najpierw wyjaśnijmy niektóre terminologie, które możesz tutaj znaleźć.

Opisywanie drżenia

Istnieje kilka terminów, które są używane do opisania drżenia. Wiele z nich opiera się na tym, czy działania (ruch) pogarszają drżenie.

• Drżenie spoczynkowe: drżenie występujące w spoczynku
• Drżenie ruchowe: drżenie, które pojawia się, gdy część ciała jest poruszana
• Drżenie intencji: Drżenie intencji występuje również podczas ruchu, ale nasila się, gdy zbliżasz się do celu
• Drżenie kinetyczne: drżenie występujące podczas świadomego ruchu
• Drżenie specyficzne dla zadania: Drżenie, które występuje tylko przy określonych czynnościach
• Drżenie izometryczne: Drżenie, które występuje, gdy część ciała się nie porusza, ale mięśnie są napięte. Często używanym przykładem jest trzęsienie ramionami podczas wykonywania pompek, gdy Twoja pozycja jest utrzymywana.
• Drżenie postawy: drżenie, które występuje, gdy część ciała jest trzymana wbrew grawitacji (trzymając ręce prosto przed sobą)

Klasyfikacja drżenia w kategorie

Prawidłowe sklasyfikowanie rodzaju drżenia może pomóc w uzyskaniu odpowiedniego rodzaju leczenia dla twojego stanu. Klasyfikacje drżenia są następujące:

Fizjologiczne drżenie

Każdy ma fizjologiczne drżenie, chociaż zwykle nie jest ono zbyt zauważalne. Jest to drżenie, które mogłeś zauważyć, wyciągając rękę z wyciągniętymi palcami. Może stać się bardziej zauważalne (stając się tym samym „wzmocnionym drżeniem fizjologicznym”) z powodu niepokoju, zmęczenia, środków pobudzających, takich jak kofeina, gorączka, odstawienie alkoholu, niski poziom cukru we krwi, niektóre leki i nie tylko. Zwiększone fizjologiczne drżenie ustępuje, gdy podłoże przyczyna została naprawiona.

Drżenie samoistne

Drżenie samoistne dotyka do sześciu procent populacji i postępuje bardzo powoli i zwykle narasta wraz z wiekiem, dotykając zwłaszcza osoby powyżej 60. roku życia. Najbardziej dotknięte są zwykle ręce. Drżenie jest drżeniem wywołanym działaniem, co oznacza, że ​​jest najbardziej widoczne, gdy ktoś próbuje użyć rąk, aby coś zrobić. Ponieważ drżenie pojawia się podczas wykonywania różnych czynności, może powodować irytujące problemy, takie jak rozlanie kawy i urazy podczas golenia.

Drżenie pogarsza się również wraz z emocjami, stresem lub fizycznym wyczerpaniem, a czasami ustępuje po wypiciu niewielkiej ilości alkoholu. Zasadnicze drżenie często występuje w rodzinach, ale nie znaleziono żadnego pojedynczego genu, który wyjaśniałby zaburzenie. Część mózgu, w której występuje drżenie samoistne, jest niepewna, chociaż niektórzy uważają, że prawdopodobnie dotyczy to móżdżku lub wzgórza.

Nie zawsze jest konieczne leczenie drżenia samoistnego lekami. Jeśli stosuje się lek, najczęściej akceptowanymi lekami są propranolol (beta-bloker) i prymidon. Oczywiście żaden lek nie jest pozbawiony możliwych skutków ubocznych, a potencjalne ryzyko należy rozważyć w porównaniu z możliwymi korzyściami płynącymi z przyjmowania jakiegokolwiek leku. .

Drżenie Parkinsona

Drżenie parkinsonowskie jest najbardziej zauważalne, gdy ręce są w spoczynku. Zostało to opisane jako drżenie „zwijania pigułek”, ponieważ klasycznie wygląda tak, jakby pigułka była zwijana między kciukiem a palcami dłoni. Może to również obejmować nogi, podbródek i ciało. Podobnie jak inne drżenia, drżenie parkinsonowskie może być nasilone przez stres. Pomimo nazwy drżenie parkinsonowskie nie zawsze jest spowodowane chorobą Parkinsona, ale może być również spowodowane innymi zaburzeniami neurodegeneracyjnymi, lekami, infekcjami i toksynami. Jeśli drżenie jest spowodowane chorobą Parkinsona, zwykle zaczyna się bardziej po jednej stronie ciało niż inne.

Jeśli przyczyną drżenia parkinsonowskiego jest choroba Parkinsona, może dobrze reagować na lewodopę lub inne leki dopaminergiczne. Inne możliwości obejmują amantadynę i leki przeciwcholinergiczne.

Drżenie dystoniczne

Dystonia to zaburzenie ruchowe, w którym mięśnie kurczą się mimowolnie, powodując nieprawidłowe postawy, które mogą być bolesne. Drżenie może oznaczać próbę skorygowania nieprawidłowego skurczu mięśni, który wielokrotnie kończy się niepowodzeniem. W przeciwieństwie do innych form drżenia, poruszanie się lub trzymanie ciała w określony sposób może pogorszyć drżenie dystoniczne. Drżenie może ulec poprawie podczas odpoczynku lub dotykania części ciała (zwykle, ale nie zawsze, części ciała dotkniętej dystonią).

Leczenie dystonii, jak również towarzyszącego jej drżenia, często wykonuje się za pomocą zastrzyków z atenuowaną toksyną botulinową, pomocny może być również klonazepam lub leki przeciwcholinergiczne.

Drżenie móżdżkowe i potokowe

Klasyczne drżenie móżdżku jest drżeniem intencjonalnym, co oznacza, że ​​jest najbardziej widoczne podczas aktu koordynacji, takiego jak naciśnięcie przycisku. Drżenie będzie najsilniejsze, gdy palec właśnie dotrze do celu. Jak sama nazwa wskazuje, drżenie móżdżku jest spowodowane uszkodzeniem móżdżku lub jego ścieżek w pniu mózgu.

Drżenie rubralne jest mniej powszechnym podtypem drżenia móżdżkowego. Jest powolny, ma dużą amplitudę i może występować we wszystkich kierunkach. Niestety nie ma łatwych metod leczenia drżenia móżdżku. Jeśli to możliwe, należy zająć się podstawową przyczyną.

Drżenie ortostatyczne

W drżeniu ortostatycznym nogi i tułów zaczynają drżeć wkrótce po wstaniu. Ktoś z drżeniem ortostatycznym może nie zauważyć drżenia po wstaniu tak bardzo, jak niestabilność. Poprawia się, gdy tylko ktoś usiądzie. Leczenie można przeprowadzić za pomocą klonazepamu lub prymidonu.

Drżenie psychogenne

Podobnie jak inne zaburzenia psychogenne (zaburzenia psychosomatyczne), drżenie psychogenne jest diagnozą wykluczenia, co oznacza, że ​​należy wykluczyć inne formy drżenia. Drżenie psychogenne może być również określane jako drżenie funkcjonalne. Wskazówki, że drżenie jest psychogenne, obejmują drżenie zanikające, gdy ktoś jest rozproszony, drżenie pojawiające się nagle po stresującym incydencie lub częste i niewytłumaczalne zmiany w części ciała dotkniętej drżeniem. Mogą również wystąpić inne objawy zaburzeń konwersji lub choroby psychicznej być pomocnym w diagnozowaniu drżenia psychogennego.

Poszukiwanie leczenia

We wszystkich przypadkach drżenia, w tym drżenia psychogennego, należy przede wszystkim skupić się na jak największym leczeniu dowolnego zaburzenia, a nie tylko na leczeniu objawu (drżenia).

Fizjoterapia może być również pomocna w przypadku drżenia.

W przypadkach, gdy terapie medyczne i fizyczne okazały się niewystarczające, a drżenie pozostaje naprawdę wyniszczające, można rozważyć bardziej inwazyjne opcje, takie jak operacja mózgu lub głęboka stymulacja mózgu. Jak zawsze, opcje leczenia należy dokładnie omówić z lekarzem.