Skutki samookaleczenia szyi

Chociaż te incydenty nie są częste, okresowo zgłaszane są tragiczne konsekwencje samookaleczenia szyi spowodowanego urazem szyi. Badania pokazują, że większość osób, które cierpią z powodu samookaleczenia szyi, nie wiedziała o potencjalnych zagrożeniach. Dlatego świadomość tych problemów może im pomóc.

W szczególności młodzi ludzie są narażeni na przypadkowe lub celowe samookaleczenie szyi w wyniku takich działań, jak próby samobójcze i zabawy w zadławienie. Kilka rodzajów czynności, które powodują ucisk na szyję, może powodować urazy tętnic szyi lub kręgosłupa. Konsekwencje tego typu urazów szyi mogą obejmować udar, uszkodzenie mózgu, uszkodzenie kręgosłupa lub śmierć.

Próby samobójcze

Większość ludzi nigdy nie słyszała o komplikacjach związanych z próbą samobójczą. Uszkodzenie mózgu i udar należą do najpoważniejszych, zmieniających życie konsekwencji próby samobójczej.

Ucisk szyi, który jest wynikiem próby uduszenia, może spowodować niedokrwienie (brak dopływu krwi) mózgu w wyniku fizycznego ucisku tętnic szyjnych lub kręgowych.

Ten rodzaj zewnętrznego uszkodzenia tętnic szyjnych i tętnic kręgowych może powodować połączenie długoterminowych konsekwencji, takich jak osłabienie, trudności w mówieniu, utrata wzroku, problemy z koordynacją, zaburzenia pamięci, zmiany w zachowaniu i niezdolność do chodzenia.

Nagłe uszkodzenie naczyń krwionośnych wymaga pilnej interwencji, która może obejmować rozległe zabiegi chirurgiczne. Nawet po chirurgicznej naprawie naczyń krwionośnych szyi niektórzy ocalali cierpią na trwałe uszkodzenie mózgu lub śmierć mózgu.

Uduszenie i uduszenie autoerotyczne

Zgłoszono, że niektórzy młodzi ludzie, a także dorośli, brali udział w samotnych lub grupowych zajęciach polegających na „powieszeniu”, które ma być tymczasowe. Takie działania obejmują zmniejszanie ilości tlenu dostarczanego do mózgu i mogą mieć na celu wywołanie u uczestników pewnego rodzaju przyjemności.

Niedobór tlenu może nastąpić bardzo szybko z powodu ucisku na szyję, powodując szybkie uszkodzenie mózgu. Wynikająca z tego fizyczna słabość, dezorientacja lub majaczenie mogą uniemożliwić uczestnikom świadome odwrócenie nacisku na szyję, ostatecznie skutkując śmiercią lub trwałym uszkodzeniem mózgu.

W niektórych przypadkach trudno jest ustalić, czy zgony były przypadkowe czy zamierzone.

Rekreacyjne zadławienie

Sporadycznie pojawiają się doniesienia o dzieciach, nastolatkach i młodych dorosłych, którzy odnieśli kontuzje lub zmarli podczas udziału w źle zdefiniowanych „wyzwaniach” lub grach w pojedynkę lub w grupie.

Rekreacyjne zabawy lub rytuały związane z zadławieniem mogą spowodować uraz tętnic szyjnych i tętnic kręgowych oraz mogą skutkować pozbawieniem mózgu tlenu. Może to spowodować natychmiastową śmierć lub poważne uszkodzenie mózgu. W niektórych przypadkach można podjąć pilną operację w celu naprawy uszkodzonych naczyń krwionośnych. Jednak nawet jeśli naczynia krwionośne zostaną naprawione, prawdopodobne jest resztkowe uszkodzenie mózgu.

Urazy tętnic szyjnych i tętnic kręgowych

Kiedy dopływ krwi do mózgu zostaje przerwany, w mózgu brakuje niezbędnego tlenu i składników odżywczych, co powoduje utratę funkcji komórek mózgowych.

• Tętnice szyjne w szyi: Dopływ krwi do mózgu odbywa się przez dwa duże naczynia krwionośne zwane tętnicami szyjnymi. Tętnice szyjne biegną po stronie szyi, jedną po lewej stronie, a drugą po prawej stronie. Krew z tętnic szyjnych przenosi tlen i składniki odżywcze do płatów czołowych, płatów ciemieniowych i płatów skroniowych.
• Tętnice kręgowe: Tętnice kręgowe znajdują się w tylnej części szyi i dostarczają krew do tylnych (tylnych) obszarów mózgu. Tętnice kręgowe dostarczają krew głównie do pnia mózgu, móżdżku i płata potylicznego.

Słowo od Verywell

Urazy szyi spowodowane samookaleczeniami są stosunkowo rzadkie, ale mogą zagrażać życiu. Ważne jest, aby zdawać sobie sprawę z niebezpieczeństw związanych z fizycznym naciskiem na szyję i unikać celowego nacisku na szyję z jakiegokolwiek powodu.

Jedno z badań wykazało, że około 7% młodzieży deklaruje udział w zadławionych zabawach lub podobnych zajęciach, a małe dzieci, a nawet młodzi dorośli często nie zdają sobie sprawy, że niektóre z tych zachowań mogą być szkodliwe. Dlatego też dla dorosłych, takich jak rodzice, nauczyciele i pracownicy służby zdrowia, korzystne jest zidentyfikowanie młodzieży, która może być zagrożona lub która może uczestniczyć w takich działaniach, i interweniowanie, gdy takie działania są podejrzane lub zidentyfikowane.