Przyczyny i czynniki ryzyka choroby Huntingtona

Choroba Huntingtona jest rzadką chorobą, dotykającą około 1,22 na 100 000 osób w Stanach Zjednoczonych. Choroba przebiega rodzinnie i zawsze jest wywoływana przez dziedziczny gen.

Defekt genetyczny związany z chorobą Huntingtona powoduje degenerację komórek nerwowych w pewnych obszarach mózgu, które kontrolują ruch i myślenie. Z biegiem czasu stopniowo postępująca degradacja mózgu prowadzi do charakterystycznych objawów choroby Huntingtona.

Yuichiro Chino / Getty Images

Wzór dziedziczenia

Dziedziczność jest jedyną znaną przyczyną choroby Huntingtona. Jest dziedziczony w sposób autosomalny dominujący. Jeśli dana osoba odziedziczy gen powodujący chorobę Huntingtona, wówczas gen wywołujący chorobę „dominuje” nad drugą, normalną, nie powodującą choroby wersją genu, a osoba z pewnością zachoruje.

Każdy, kto choruje, musi mieć co najmniej jedną kopię genu wywołującego chorobę. Jeśli dana osoba jest nosicielem genu powodującego chorobę Huntingtona, każde z jego potomstwa ma 50% szans na odziedziczenie wadliwego genu.

Ponieważ zwykle choroba zaczyna się w wieku od 30 do 50 lat, wiele osób z tą chorobą nie rozwinęłoby objawów przed urodzeniem dzieci.

W rodzinie, w której jedno z rodziców ma gen, oczekuje się, że około połowa rodzeństwa odziedziczy gen powodujący chorobę Huntingtona, a zatem rozwinie tę chorobę.

Potomstwo osoby z chorobą Huntingtona ma również 50% szans na to, że nie odziedziczy genu - i tym samym nie rozwinie chorobylubprzekazać chorobę swoim własnym dzieciom.

Genetyka

Gen HTT jest genem powodującym chorobę Huntingtona i znajduje się na chromosomie czwartym. Każda osoba dziedziczy dwie kopie chromosomu czwartego, jedną od biologicznego ojca i jedną od biologicznej matki.

Defekt genetyczny powodujący chorobę Huntingtona jest opisany jako powtórzenie CAG w genie HTT. Jest to mutacja (zmiana w stosunku do normalnej sekwencji) w cząsteczce kwasu dezoksyrybonukleinowego (DNA).

Mutacja składa się z powtarzającego się wzoru cytozyny, adeniny i guaniny, które są nukleotydami w cząsteczce DNA, które kodują wytwarzanie cech organizmu.

Większość pacjentów z chorobą Huntingtona ma od 40 do 50 powtórzeń CAG, a normalna liczba powtórzeń jest mniejsza niż 28. Te dodatkowe nukleotydy zmieniają instrukcje genu HTT, co w konsekwencji prowadzi do powstania nieprawidłowego lub zmutowanego białka huntingtyny. Osoba cierpiąca na chorobę Huntingtona niekoniecznie będzie miała dokładnie taką samą liczbę powtórzeń CAG jak rodzic, od którego odziedziczyła chorobę.

Młodzieńcza choroba Huntingtona

Istnieje również młodzieńcza postać choroby Huntingtona, która zaczyna się w dzieciństwie lub w młodym wieku dorosłym i rozwija się szybciej niż postać dorosła, powodując cięższe i szybciej postępujące skutki w młodszym wieku.

Forma młodzieńcza, która ma ten sam dziedziczny wzorzec autosomalnej dominacji co postać dorosła, jest związana z większą liczbą powtórzeń CAG niż postać dorosła. Osoby z młodzieńczą chorobą Huntingtona mają średnio około 60 powtórzeń CAG w genie HTT.

Napraw białka

Oprócz mutacji powtórzeń CAG genu HTT, osoby z chorobą Huntingtona mają również defekty genów, które kodują białka pomagające w naprawie DNA.

Białka te pomagają w utrzymaniu normalnej struktury DNA i mogą pomóc w zapobieganiu mutacjom powtórzeń CAG. Istnieją dowody na to, że posiadanie większej liczby defektów w tych genach naprawy może również prowadzić do większej liczby powtórzeń CAG i wcześniejszego początku choroby.

Mózg Zmiany

Badania pokazują, że osoby z chorobą Huntingtona mają nieprawidłowości w obszarach ogoniastych i skorupowych mózgu, które są zwykle związane z myśleniem, pamięcią, zachowaniem i kontrolą motoryczną. Zmieniona funkcja neuroprzekaźników, zwłaszcza dopaminy, w tych obszarach może odgrywają rolę w chorobie Huntingtona.

Zmiany te obejmują atrofię (kurczenie się), a także odkładanie się materiału, takiego jak estry cholesterylu (CE), rodzaj cząsteczki tłuszczu.

Choroba Huntingtona jest związana z zapalnym zniszczeniem komórek mózgowych, które wcześniej były sprawne i zdrowe. Uważa się, że wadliwe białko huntingtyny odgrywa rolę w rozwoju choroby. Funkcja tego białka nie jest znana na pewno, ale może być zaangażowane w ochronę komórek mózgowych przed toksynami.

W chorobie Huntingtona proces określany jako autofagia zachodzi, gdy komórki są niszczone, a następnie degenerowane. Sugeruje się, że choroba może wystąpić z powodu uszkodzeń wywołanych przez toksyny, przy niedostatecznej ochronie komórek mózgowych. Wada genetyczna może sprzyjać produkcji toksyn lub skutkować niewystarczającą ochroną przed toksynami.

Czynniki ryzyka związane ze stylem życia

Choroba Huntingtona zwykle pojawia się w wieku średnim, a postać młodzieńcza rozwija się po rozpoczęciu normalnego rozwoju neurologicznego.

W przeciwieństwie do niektórych chorób dziedzicznych, nie ma problemu z tworzeniem się mózgu w chorobie Huntingtona - zamiast tego istnieje problem zutrzymaniezdrowie komórek mózgowych po odpowiednim uformowaniu.

Istnieją populacje, w których częstość występowania choroby Huntingtona jest nieco wyższa, ale nie wykazano żadnych czynników związanych ze stylem życia ani nawyków, które powodują tę chorobę lub pomagają jej zapobiegać.

Choroba Huntingtona występuje na całym świecie, z nieco mniejszą częstością w krajach azjatyckich niż w Europie, Stanach Zjednoczonych i Australii. Choroba ta występuje również nieco częściej u kobiet niż u mężczyzn i nieco częściej u osób o niższym poziom społeczno-ekonomiczny.

Eksperci nie są pewni przyczyny tych trendów, a obecnie wiadomo, że niektóre populacje są bardziej narażone na mutację sprawczą.

Inne wyjaśnienia różnej częstości występowania w różnych populacjach obejmują:

• Badacze sugerują, że testy genetyczne i identyfikacja choroby mogą się różnić w różnych populacjach i że może to być raczej przyczyną zróżnicowania diagnozy, a nie faktyczną różnicą w jej występowaniu.
• Badacze sugerują, że kobiety mogą być bardziej predysponowane do większej liczby powtórzeń CAG niż mężczyźni.
• Badania pokazują, że posiadanie deficytów poznawczych i motorycznych może prowadzić do niższych poziomów dochodów osób dotkniętych tą chorobą i ich potomstwa.

Słowo od Verywell

Choroba Huntingtona jest spowodowana dziedziczną wadą genetyczną chromosomu czwartego. Fizjologiczny proces, w wyniku którego defekt genetyczny powoduje skutki choroby, jest złożony i obejmuje postępujące uszkodzenie niektórych obszarów mózgu.

Chociaż nie można nic zrobić, aby zapobiec rozwojowi choroby Huntingtona lub odwrócić degenerację neurologiczną, jeśli odziedziczyłeś gen sprawczy, zrozumienie przyczyny biologicznej może ostatecznie doprowadzić do odkryć, które mogą pomóc w zapobieganiu progresji choroby u osób z mutacją genu.