Chirurgia łąkotki: wszystko, co musisz wiedzieć

Meniscektomia to zabieg chirurgiczny polegający na całkowitym lub częściowym usunięciu łąkotki, czyli chrząstki wokół kolana. Twój lekarz może zasugerować całkowite lub częściowe usunięcie łąkotki, jeśli rozerwiesz łąkotkę. Meniscektomię można wykonać w znieczuleniu miejscowym lub ogólnym (w którym zostajesz uśpiony) i może zmniejszyć ból i przywrócić mobilność.

Co to jest meniscektomia?

Meniscektomia to planowana ambulatoryjna operacja polegająca na usunięciu rozdartej łąkotki w kolanie. Zwykle jest to zabieg artroskopowy. Obejmuje to małe nacięcia, o długości około centymetra, które chirurg użył do wprowadzenia artroskopu (małej kamery chirurgicznej) i małych narzędzi do usunięcia części lub całości łąkotki.

Rodzaje operacji łąkotki obejmują:

• Częściowe wycięcie łąkotki: usuwa mały kawałek rozdartej łąkotki
• Całkowita łąkotka: usuwa całą łąkotkę

W większości przypadków wykonuje się częściową łąkotkę, aby zachować jak największą część chrząstki. Usunięcie całej łąkotki może zwiększyć ryzyko zapalenia stawów około 10 lat później. To dlatego, że łąkotka pomaga zmniejsza obciążenie kolana i zapewnia amortyzację, stabilność i smarowanie stawów. Bez łąkotki wpływ stresu na kolano podczas ćwiczeń jest trzykrotnie większy.

Przeciwwskazania

Nie zaleca się wycięcia łąkotki, jeśli leczenie w domu może odpowiednio złagodzić objawy lub jeśli zerwana łąkotka może zostać naprawiona poprzez operację naprawy łąkotki. Może to zależeć od rodzaju i ciężkości łzy, a także od jej lokalizacji.

Operacja naprawy łąkotki wydaje się być bardziej skuteczna u osób poniżej 30 roku życia, które mają zabieg w ciągu dwóch miesięcy po urazie. Osoby powyżej 30. roku życia mogą mieć mniejsze szanse na pomyślną operację, ponieważ tkanka łąkotki zaczyna słabnąć z wiekiem.

Twój lekarz określi opcje chirurgiczne, aby zasugerować najlepszą opcję w oparciu o Twój stan, a także wiek, poziom aktywności i ogólny stan zdrowia. Niektóre schorzenia mogą zwiększać ryzyko powikłań.

Potencjalne zagrożenia

Potencjalne powikłania po meniscektomii obejmują:

• Uraz nerwów i naczyń krwionośnych
• Zwiększony ból lub sztywność stawu
• Zakrzep krwi (zakrzepica żył głębokich)
• Długotrwałe ryzyko zapalenia stawów kolana

Cel meniscektomii

Łąkotka to twardy, gumowaty kawałek chrząstki, który znajduje się powyżej kości piszczelowej i zapewnia amortyzację i stabilność kolana.

Rozerwanie łąkotki może pojawić się nagle z powodu urazu (np. Skręcenia kolana) lub powoli z powodu choroby zwyrodnieniowej, takiej jak choroba zwyrodnieniowa stawów. Wraz z wiekiem chrząstka staje się mniej sprężysta. Z tego powodu urazy mogą się zdarzać częściej, czy to podczas uprawiania sportu, czy drobnych wydarzeń, takich jak wejście na nierówną powierzchnię.

Uszkodzenie łąkotki może powodować znaczny ból i objawy mechaniczne, takie jak trzaskanie lub zaczepianie w kolanie. Wycięcie łąkotki może pomóc rozwiązać te problemy w przypadkach, gdy bardziej zachowawcze opcje leczenia nie są skuteczne.

Umiejscowienie łzy może decydować o możliwości naprawy łąkotki. Zewnętrzna jedna trzecia łąkotki ma bogate ukrwienie. Łzy w tej „czerwonej strefie” łąkotki często goją się same lub można je naprawić operacyjnie.

Jeśli łza w tym obszarze jest niewielka, może być bardziej prawdopodobne, że zagoi się za pomocą zabiegów niechirurgicznych, takich jak:

• Protokół RICE: odpoczynek, lód (jednorazowo 20 minut), ucisk (bandaż) i uniesienie
• Użycie klamry
• Modyfikacja aktywności
• Niesteroidowe leki przeciwzapalne
• Zastrzyki steroidowe
• Fizjoterapia

Z drugiej strony, wewnętrzne dwie trzecie łąkotki nie ma bogatego ukrwienia. Jeśli łza pojawi się w tym miejscu, łąkotka może nie mieć zdolności do gojenia z powodu braku składników odżywczych z krwi. Rozerwanie tej części nienaczyniowej lub „białej strefy” może wymagać usunięcia łąkotki.

Rezonans magnetyczny (MRI) służy do potwierdzenia i oceny stopnia pęknięcia łąkotki.

Objawy zwyrodnieniowej łzy czasami ustępują bez operacji. Lekarz może rozważyć operację, jeśli kolano jest „zablokowane”, uporczywie opuchnięte lub uniemożliwiające wykonywanie normalnych czynności przez trzy do sześciu miesięcy pomimo leczenia, takiego jak fizjoterapia i zastrzyki.

Przed pójściem na operację odbędziesz wizytę u ortopedy. Twój chirurg przeprowadzi badanie fizykalne, aby ocenić tkliwość linii stawów w miejscu łąkotki, ból podczas obracania kolana, klikanie w stawie i zakres ruchu.

Aby zaplanować operację i znieczulenie, możesz potrzebować badania krwi lub elektrokardiogramu (EKG lub EKG).

Jak przygotować

Będziesz umówiony na spotkanie z chirurgiem i zadawanie pytań przed zabiegiem. Dzięki temu będziesz mógł dowiedzieć się więcej o ryzyku i korzyściach związanych z Twoją chorobą.

Twój chirurg porozmawia z Tobą o rodzaju znieczulenia, którego będziesz potrzebować, niezależnie od tego, czy jest to znieczulenie ogólne, regionalne czy miejscowe. Poinformują Cię również, czego możesz się spodziewać w dniu operacji i jak możesz się przygotować do fazy rekonwalescencji.

Twój lekarz może wypisać Ci receptę na lek przeciwbólowy przed zabiegiem, abyś mógł go napełnić i mieć pod ręką do użycia po wypisaniu ze szpitala. Przed zabiegiem możesz zostać skierowany do fizjoterapeuty, aby dopasować kule i poinstruować, jak ich używać.

Lokalizacja

Łąkotkomię wykonuje się na szpitalnej sali operacyjnej lub w ambulatoryjnym ośrodku chirurgicznym. W ramach przygotowań ustal, czy ktoś przywiezie Cię do domu po zabiegu.

W co się ubrać

Przed zabiegiem zostaniesz poproszona o przebranie się w szpitalną fartuch. Przynieś lub załóż luźne szorty lub spodnie, które będą łatwe do założenia na bandaż i opatrunek po operacji.

Jedzenie i picie

Postępuj zgodnie z instrukcjami chirurga, kiedy przestać jeść i pić przed operacją. Mogą zalecić przerwanie jedzenia po północy w noc poprzedzającą operację, ponieważ znieczulenie ogólne wymaga pustego żołądka.

Leki

Na dwa tygodnie przed operacją lekarz może zalecić zaprzestanie przyjmowania leków, które mogą zwiększać ryzyko krwawienia. Należą do nich aspiryna, Advil (ibuprofen), Aleve (naproksen) i Coumadin (warfaryna).

Aby uniknąć komplikacji, powiedz swojemu lekarzowi o wszelkich receptach i lekach dostępnych bez recepty, które bierzesz. Powinno to obejmować leki, witaminy, suplementy i preparaty ziołowe.

Co przynieść

Jeśli otrzymałeś kule od fizjoterapeuty, pamiętaj, aby przynieść je w dniu operacji. Jeśli nie masz kul, po zabiegu należy je podać w szpitalu.

Przynieś także wszelkie dokumenty, kartę ubezpieczeniową i dowód tożsamości, taki jak prawo jazdy. Wiele szpitali przypomni Ci o pozostawieniu w domu wszelkich wartościowych rzeczy (takich jak portfel, biżuteria).

Zmiany stylu życia przed rozpoczęciem gry

Jeśli obecnie palisz, poinformuj swojego chirurga przed operacją. Palenie może zwiększać ryzyko powikłań, ponieważ wpływa na przepływ krwi, zwiększając ryzyko powstania zakrzepów. Skutki palenia mogą również spowolnić gojenie się kości i ran.

Czego można się spodziewać w dniu operacji

Twoja pielęgniarka przedoperacyjna lub asystent lekarza spotka się z Tobą, aby omówić z Tobą szczegóły operacji. Twoja pielęgniarka przeprowadzi badanie fizykalne i sprawdzi twoje funkcje życiowe. Możesz zostać poproszony o podpisanie formularza zgody przed operacją.

Podczas zabiegu

Twój zabieg powinien trwać około godziny. Po wyjściu na salę operacyjną zostanie podana planowana forma znieczulenia:

• Jeśli masz znieczulenie miejscowe, do kolana zostanie wstrzyknięty lek znieczulający. Możesz otrzymać leki, które Cię odprężą, ale podczas całego zabiegu będziesz przytomny.
• W znieczuleniu regionalnym lek przeciwbólowy wstrzykuje się w przestrzeń w kręgosłupie. Będziesz odrętwiały poniżej talii, ale będziesz przytomny podczas operacji.
• W znieczuleniu ogólnym otrzymasz leki usypiające przez dożylną (IV) linię w ramieniu lub przez maskę do oddychania. Anestezjolog będzie monitorował twoje funkcje życiowe podczas całego zabiegu. Kiedy śpisz, anestezjolog może włożyć rurkę do oddychania do tchawicy, aby chronić drogi oddechowe.

Twój chirurg robi wtedy małe dziury lub portale w kolanie. W jedno z nacięć wprowadza się artroskop, który zawiera światło i kamerę. Do wprowadzenia roztworu soli fizjologicznej służy jedno lub więcej nacięć, aby pomóc chirurgowi zobaczyć i umieścić niezbędne narzędzia chirurgiczne używane podczas zabiegu.

Twój chirurg zbada wnętrze twojego kolana i obejrzy łzę łąkotki. Twój chirurg następnie odetnie i usunie podarty kawałek za pomocą małych instrumentów zwanych stemplami. Krawędzie menisku są wygładzane za pomocą golarki, która jest zmotoryzowanym instrumentem z odsysaniem.

Ponownie przepłukuje się kolano solą fizjologiczną, aby wypłukać wszelkie luźne cząsteczki, a następnie nacięcia zamyka się szwami lub taśmą chirurgiczną.

Po operacji

Pozostaniesz w sali pooperacyjnej do momentu ustąpienia znieczulenia. Chociaż wymagania dotyczące wypisu mogą się różnić, prawdopodobnie będziesz w stanie wrócić do domu, gdy zespół medyczny stwierdzi, że twoje funkcje życiowe są stabilne i możesz oddawać mocz, pić płyny i chodzić o kulach.

Zwykle możesz wrócić do domu tego samego dnia po operacji.

Twoje kolano zostanie owinięte opatrunkiem i elastycznym bandażem, a otrzymasz okład z lodu, który pomoże Ci złagodzić ból i obrzęk. Pozostaw bandaż na miejscu zgodnie z instrukcjami chirurga.

Poprawa

Twój czas powrotu do zdrowia może się różnić w zależności od zakresu zabiegu, wieku i ogólnego stanu zdrowia. Możesz umówić się, aby ktoś był z Tobą przez pierwsze dwa dni po operacji, aby pomagać w domu podczas rekonwalescencji.

Niektórzy ludzie mogą wrócić do pracy i prowadzić samochód po tygodniu. Możesz być w stanie powrócić do normalnej aktywności i ćwiczeń po miesiącu lub po przywróceniu siły i zakresu ruchu. Skontaktuj się z lekarzem, aby dowiedzieć się, kiedy możesz wznowić różne czynności i czy musisz wprowadzić jakieś modyfikacje, aby chronić kolano.

Twój lekarz może zasugerować ćwiczenia, które możesz wykonać, aby szybko wrócić do normy. Mogą one pomóc w poprawie kontroli mięśni nóg i poprawie zakresu ruchu kolan. Możesz to zrobić w domu lub lekarz może zasugerować wizytę u fizjoterapeuty.

Prawdopodobnie będziesz potrzebować wizyty kontrolnej u lekarza jeden do dwóch tygodni po operacji.

Gojenie: zdrowienie

Przez około tydzień po operacji możesz odczuwać ból i obrzęk. Przez pierwsze dwa dni po operacji chirurg może zasugerować nakładanie lodu na kolano na 20 minut, kilka razy dziennie, aby zmniejszyć ból i obrzęk. Możesz pomóc zmniejszyć obrzęk podczas odpoczynku, kładąc dwie lub trzy poduszki pod kolanem, leżąc płasko na plecach.

Twój chirurg poinformuje Cię, kiedy można bezpiecznie wziąć kąpiel lub prysznic. Mogą zalecić zakrycie kolana plastikiem, aby zapobiec zamoczeniu nacięć i zmniejszyć ryzyko infekcji.

Użyj kul, aby odciążyć kolano podczas gojenia. Twój fizjoterapeuta będzie współpracował z Tobą, aby określić, kiedy możesz przestać ich używać. Zwykle może się to zdarzyć, gdy możesz wygodnie obciążyć nogę po zabiegu chirurgicznym.

Leki przeciwbólowe, w tym opioidy, takie jak hydrokodon lub oksykodon, mogą być przepisywane przez pierwsze 48 godzin, chociaż zwykle nie są potrzebne po tej procedurze. Leki te mogą być bezpieczne, jeśli są stosowane prawidłowo i przez krótki czas. Postępuj zgodnie z instrukcjami chirurga, aby uniknąć nadużywania opioidów, które może prowadzić do przedawkowania, uzależnienia lub śmierci.

Twój chirurg może następnie zalecić stosowanie dostępnych bez recepty leków przeciwbólowych. Większość pacjentów jest w stanie odstawić leki przeciwbólowe po pierwszym tygodniu.

Kiedy zadzwonić do chirurga lub lekarza

Poniżej przedstawiono możliwe oznaki powikłań i wymagają oceny lekarskiej:

• Gorączka (101 stopni F lub więcej)
• Zaczerwienienie
• Narastający ból, którego nie łagodzi lód ani leki
• Drenaż przypominający ropę lub cuchnący
• Problemy z oddychaniem
• Ból łydki podczas zginania stopy
• Obrzęk nogi, kostki lub stopy

Możliwe przyszłe operacje

Osoby z chorobą zwyrodnieniową stawów i po meniscektomii mogą być bardziej narażone na konieczność operacji wymiany stawu kolanowego w przyszłości.

Badanie z 2016 roku wykazało, że pacjenci z chorobą zwyrodnieniową stawów, którzy przeszli artroskopową łąkotkę, byli trzy razy bardziej narażeni na konieczność wymiany stawu kolanowego niż pacjenci z chorobą zwyrodnieniową stawów, którzy nie mieli łąkotki.

Porozmawiaj z lekarzem, jeśli masz jakiekolwiek pytania dotyczące skuteczności meniscektomii w twoim stanie i czy może to prowadzić do przyszłych operacji.

Słowo od Verywell

Meniscektomia może być opcją, jeśli masz łąkotkę powodującą poważne objawy, które nie ustępują po leczeniu zachowawczym. Przed zaleceniem operacji chirurg rozważy rodzaj łzy, objawy oraz lokalizację i przyczynę łzy. Będą w stanie powiedzieć Ci, czy operacja łąkotki może pomóc złagodzić ból i problemy z poruszaniem się oraz umożliwić powrót do normalnych zajęć.