Leki na zaburzenia osobowości z pogranicza

Psychoterapia jest centralnym punktem leczenia zaburzeń osobowości typu borderline (BPD), ponieważ leki nie odnoszą się do podstawowych cech osobowości i zachowań typowych dla tego zaburzenia psychicznego. Zamiast tego często stosuje się leki w celu złagodzenia objawów BPD, takich jak wahania nastroju, depresja, impulsywność i agresja.

Żaden schemat leków nie okazał się skuteczny u wszystkich osób z BPD i nie ma leków zatwierdzonych przez Amerykańską Agencję ds.Żywności i Administracji (FDA) do leczenia BPD. Jako takie, leczenie farmaceutyczne, zazwyczaj obejmujące jedną z czterech klas leków, musi być zindywidualizowane.

Leki przeciwdepresyjne

Badania przeprowadzone w różnych krajach wykazały, że leki przeciwdepresyjne to najczęściej przepisywana klasa leków osobom z BPD, przy czym przyjmuje je blisko 80% pacjentów z BPD.

Najczęściej badano leki przeciwdepresyjne, a mianowicie selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI) i inhibitory monoaminooksydazy (IMAO).

Podczas gdy SSRI działają głównie poprzez zwiększanie poziomu serotoniny (ważne dla kontroli nastroju), MAOI działają poprzez blokowanie kilku innych neuroprzekaźników.

IMAO

IMAO były pierwszymi lekami na rynku do leczenia depresji. Są również stosowane w leczeniu innych zaburzeń psychicznych, w tym lęku napadowego i fobii społecznej.

Jak sama nazwa wskazuje, MAOI hamują rozkład neuroprzekaźników w mózgu przez enzym oksydazy monoaminowej, a mianowicie norepinefrynę, serotoninę i dopaminę. Ta blokada zwiększa poziom tych neuroprzekaźników i pozwala im pracować na komórkach dotkniętych depresją.

Istnieją różne IMAO, dwa, które badano w BPD to:

• Nardil (fenelzyna): poprawia depresję i impulsywną agresję w BPD. Podstawowym skutkiem ubocznym tego leku może być niewygodna aktywacja.
• Parnate (tranylcypromine): istnieją ograniczone dane, ale niektóre badania wykazały, że ten lek poprawia objawy afektywne i wrażliwość interpersonalną w BPD.

IMAO nie są lekami pierwszego wyboru w leczeniu depresji. W porównaniu z SSRI, IMAO mają więcej skutków ubocznych, które obejmują suchość w ustach, senność, bezsenność, zawroty głowy i oszołomienie. Leki te są również powiązane z istotnymi interakcjami z lekami i mogą potencjalnie wywołać wysokie ciśnienie krwi, jeśli nie są przestrzegane pewne ograniczenia dietetyczne.

SSRI

SSRI działają poprzez zwiększenie poziomu dostępnej serotoniny w mózgu. Uważa się, że ten neuroprzekaźnik ma pozytywny wpływ między innymi na nastrój, sen i regulację emocji.

Skutki uboczne SSRI są zazwyczaj przejściowe i łagodne i obejmują zmniejszone zainteresowanie seksualne, bezsenność, zmęczenie, bóle głowy, rozstrój żołądka, nudności lub biegunkę.

Rodzaje SSRI obejmują:

• Prozac (fluoksetyna): wykazano, że lek ten prowadzi do łagodnej poprawy objawów afektywnych, złości i impulsywnej agresji. Efekty mogą być bardziej widoczne u mężczyzn i osób z wysokim poziomem impulsywnej agresji.
• Luvox (fluwoksamina): w niektórych badaniach wykazano, że ten lek prowadzi do łagodnej poprawy niestabilności afektywnej, a nie impulsywności.
• Paxil (paroksetyna): Ograniczone dane pokazują, że ten lek prowadzi do możliwego zmniejszenia samobójstw bez znaczącego wpływu na depresję.

Stabilizatory nastroju i leki przeciwdrgawkowe

Stabilizatory nastroju i leki przeciwdrgawkowe są stosowane w leczeniu objawów BPD, takich jak złość, wahania nastroju i impulsywność. Stabilizatory nastroju są tradycyjnie stosowane w leczeniu zaburzeń afektywnych, takich jak choroba afektywna dwubiegunowa. Około 36% pacjentów z BPD przyjmuje stabilizatory nastroju.

Stabilizatory nastroju i leki przeciwdrgawkowe przepisywane osobom z BPD obejmują:

• Tegretol (karbamazepina): ten lek może poprawić impulsywność, ale może również pogorszyć depresję melancholiczną.
• Depakote (divaiproex sodu): poprawia wrażliwość interpersonalną, drażliwość i agresję (głównie u osób z wysoką impulsywną agresją).
• Lamictal (cel lamotryginy): poprawia gniew, niestabilność afektywną i impulsywność, ale niesie ryzyko potencjalnie zagrażającej życiu wysypki.
• Eskalith (węglan litu): Ograniczone dane wskazują na poprawę niestabilności afektywnej i prawdopodobnie ogólnego funkcjonowania podczas stosowania tego leku.
• Topamax (topiramat): poprawia złość, lęk, zaburzenia interpersonalne i zgłaszaną przez siebie jakość życia, ale jego efekt uboczny utraty wagi może być problematyczny dla osób, które również mają zaburzenia odżywiania.

Przegląd z 2018 roku wykazał, że większość osób z BPD przyjmowała leki przeciwdepresyjne, a następnie leki przeciwlękowe (46,6%), przeciwdrgawkowe (38,6%) i stabilizatory nastroju (35,9%). Stwierdzono, że około 71% osób z BPD przyjmuje jakąś formę leków na BPD przez co najmniej sześć lat.

Leki przeciwpsychotyczne

Leki przeciwpsychotyczne mogą być pomocne w radzeniu sobie z problemami związanymi z gniewem, które są częste u pacjentów z BPD. Podczas gdy atypowe leki przeciwpsychotyczne mogą być stosowane w leczeniu impulsywnej agresji i poprawie niestabilności afektywnej, psychozy i dysfunkcji interpersonalnych w BPD, długoterminowe ryzyko i korzyści płynące z tej klasy leków dla osób z BPD nie są jasne.

Typowe leki przeciwpsychotyczne stosowane w leczeniu BPD obejmują:

• Prolixin Decanoate (dekanian flufenazyny) i Fluanxol Depot (depot flupentiksolu): Oba mają ograniczone dane na temat skuteczności, ale są stosowane w leczeniu samobójstw i zachowań samookaleczających.
• Haldol (haloperidol): ten lek łagodzi paranoję i złość oraz potencjalnie leczy lęk i objawy afektywne. Może jednak nasilać uspokojenie i depresję.
• Loxitane (loksapina): ograniczone dane potwierdzają jego skuteczność, ale jest stosowany w leczeniu depresji i złości.
• Navane (tiotiksen): Ograniczone dane potwierdzają jego skuteczność, ale jest stosowany w celu poprawy objawów poznawczo-percepcyjnych i psychotyczności.

Nietypowe leki przeciwpsychotyczne stosowane w BPD obejmują:

• Abilify (arypiprazol): ten lek poprawia objawy afektywne, agresję, paranoję i ogólne funkcjonowanie.
• Zyprexa (olanzapina): poprawia wahania nastroju, impulsywność, agresję, wrażliwość interpersonalną i ogólnie nasilenie zaburzenia. Niesie ze sobą duże ryzyko przybierania na wadze i efektów metabolicznych.

Pomimo pewnych dowodów na poprawę poszczególnych objawów BPD, typowe leki przeciwpsychotyczne jako klasa leków są związane z nasileniem ogólnych objawów BPD. Ich użycie powinno być ściśle monitorowane. Godne uwagi skutki uboczne obejmują spowolnienie, sztywność, drżenie, niepokój, a przy długotrwałym stosowaniu ryzyko późnych dyskinez (mimowolne ruchy, które mogą stać się trwałe).

Anksjolityki

Osoby z BPD mogą odczuwać intensywny lęk trwający od kilku godzin do kilku dni. W związku z tym mogą być przepisywane leki przeciwlękowe zwane anksjolitykami.

Leki przeciwlękowe działają poprzez zwiększenie GABA (naturalny środek uspokajający, który zmniejsza aktywność mózgu) i jako takie mogą być przydatne w okresach skrajnego pobudzenia i cierpienia. W żadnych randomizowanych, kontrolowanych badaniach klinicznych nie oceniano ich przydatności i istnieje bardzo niewiele badań potwierdzających ich zastosowanie w leczeniu BPD.

Ogólne skutki uboczne leków przeciwlękowych obejmują uczucie senności, zmęczenie i zamglenie psychiczne lub oszołomienie. Leki przeciwlękowe mogą z czasem gromadzić się w organizmie człowieka. Długotrwałe stosowanie wiąże się z problemami ze snem, problemami z pamięcią, rozregulowaniem emocjonalnym i uzależnieniem.

Anksjolityki powszechnie przepisywane na BPD obejmują:

• Ativan (lorazepam): Podobnie jak inne leki z tej listy, ta benzodiazepina działa uspokajająco, wzmacniając działanie GABA.
• Klonopin (clonazepam): ten lek jest zatwierdzony do leczenia lęku napadowego.
• Xanax (alprazolam): jest stosowany w leczeniu zaburzeń lękowych i paniki.
• Valium (diazepam): jest zwykle stosowany w leczeniu lęku, drgawek i odstawienia alkoholu.

Nagłe odstawienie tych leków może spowodować objawy odstawienia, w tym drażliwość, nudności, drżenie, zawroty głowy, zmiany ciśnienia krwi, przyspieszenie akcji serca i drgawki.

Jeśli Ty lub ktoś, kogo znasz, znajduje się w kryzysie, zadzwoń pod bezpłatny numer National Suicide Prevention Lifeline (NSPL) pod numerem 1-800-273-TALK. Usługa jest dostępna dla wszystkich 24 godziny na dobę, siedem dni w tygodniu.

Osoby niesłyszące lub niedosłyszące mogą skontaktować się z Lifeline przez TTY pod numerem 1-800-799-4889. Wszystkie rozmowy są bezpłatne i poufne. Zadzwoń pod numer 911 w nagłych wypadkach.

Nowatorskie zabiegi w trakcie dochodzenia

Naukowcy analizują kilka nowych metod leczenia BPD, w tym:

• Kwasy tłuszczowe omega-3: mogą przynosić pewne korzyści w postaci impulsywności i agresji. Są uważane za bezpieczne nawet w BPD i zaburzeniach związanych z używaniem substancji.
• Antagoniści opioidów: Antagoniści opioidowi odnieśli pewne wstępne sukcesy w ograniczaniu zachowań samookaleczających charakterystycznych dla BPD.
• Antagoniści wazopresyny: W przypadku tych leków naukowcy pracują nad odkryciem, że stężenie wazopresyny w płynie mózgowo-rdzeniowym jest dodatnio skorelowane z niehamowaną agresją, że donosowe wytwarzanie wazopresyny zwiększa postrzeganie zagrożeń w odpowiedzi na bodźce obojętne oraz że zwiększone stężenie wazopresyny może częściowo wyjaśnić predyspozycje do zwiększonej drażliwości i agresji u osób z BPD.
• Inhibitory deacetylazy histonowej: leki te działają poprzez zmianę epigenetycznej modyfikacji histonów (podstawowych białek związanych z DNA). Innymi słowy, mogą pomóc cofnąć zmiany biologiczne, które pojawiają się w wyniku stresu we wczesnym okresie życia (dobrze znanego czynnika ryzyka BPD). Naukowcy twierdzą, że właściwości walproinianu sodu w zakresie hamowania deacetylazy (tj. Jego zdolność do odwracania modyfikacji epigenetycznych i ekspresji genów) mogą częściowo wyjaśniać jego skuteczność w leczeniu BPD.

Słowo od Verywell

Leki mogą potencjalnie zmniejszyć objawy i poprawić jakość życia osób z BPD, ale znalezienie tego, co działa, wymaga czasu. Wiedz, że właściwy schemat leczenia może mieć duże znaczenie. Ostatnie badania wykazały, że wskaźniki remisji w przypadku BPD są wysokie. Należy jednak pamiętać, że terapia medyczna jest dodatkiem do psychoterapii, która pozostaje podstawą leczenia BPD. Te leki mają również skutki uboczne. Przed rozpoczęciem przyjmowania leku należy omówić z lekarzem wszystkie zagrożenia i korzyści związane ze stosowaniem danego leku.