W Stanach Zjednoczonych rośnie liczba otyłości wśród dzieci. W rzeczywistości, według Centers for Disease Control (CDC) w Atlancie w stanie Georgia, „Liczba dzieci i nastolatków z otyłością wzrosła ponad trzykrotnie od lat siedemdziesiątych”. Wcześniejsze
Juanmonino / Getty Images
Leczenie otyłości u dzieci zależy od kilku czynników, takich jak:
- Wiek dziecka
- Współwystępujące schorzenia (takie jak wysoki poziom cholesterolu, wysokie ciśnienie krwi, cukrzyca lub inne stany związane z otyłością)
Leczenie otyłości dziecięcej może obejmować:
- Zmiany w diecie dziecka i nawykach żywieniowych
- Wzrost poziomu aktywności fizycznej dziecka
- Operacja utraty wagi lub leki (tylko w określonych okolicznościach)
- Poradnictwo behawioralne
American Academy of Pediatrics zaleca, aby dzieci w wieku powyżej 2 lat (a także młodzież) należące do kategorii „nadwaga” rozpoczęły program utrzymania masy ciała. Celem jest umożliwienie normalnego wzrostu (wzrostu) przy wzroście stopniowy spadek BMI w czasie.
Co to jest BMI?
Podstawowym narzędziem oceny otyłości u dzieci (a także młodzieży i dorosłych) jest wskaźnik masy ciała lub BMI. BMI mierzy zawartość tłuszczu na podstawie stosunku wzrostu i wagi dziecka.W przypadku dzieci pediatra (lub inny pracownik służby zdrowia) mierzy BMI i oblicza, gdzie mieści się on na „wykresie BMI dla wieku i wzrostu” - mówi Mayo Clinic.
Korzystając z wykresu wzrostu, percentyl dziecka jest obliczany poprzez porównanie pomiarów z innymi dziećmi w tym samym wieku i tej samej płci. Na przykład, jeśli dziecko jest w 85. percentylu, oznacza to, że w porównaniu z innymi dziećmi (w tym samym wieku i płeć) 85% ma niższe BMI (lub wagę).
CDC określa, które percentyle są równoznaczne z nadwagą lub otyłością, w następujący sposób:
Uwaga: BMI nie zawsze jest bardzo dokładnym pomiarem zawartości tkanki tłuszczowej, ponieważ nie bierze pod uwagę takich czynników, jak budowa ciała i zmienne wzorce wzrostu u dzieci. Przed podjęciem ostatecznej decyzji pediatra lub inny personel medyczny weźmie pod uwagę wzrost i rozwój dziecka oraz inne czynniki, takie jak otyłość w rodzinie, poziom aktywności, nawyki żywieniowe i inne schorzenia - takie jak cukrzyca lub wysoki poziom cholesterolu.
Leczenie tylko dla rodziców
Badanie z 2010 roku opublikowane przez czasopismoOtyłośćpoinformował, że „złoty standard leczenia otyłości u dzieci” w przeszłości obejmował program mający na celu zaangażowanie zarówno rodziców, jak i dzieci, skupiający się na:
- Odżywianie, zajmowanie się dietą
- Edukacja obejmująca odżywianie, zmiany nawyków żywieniowych i poziom aktywności
- Wzmocnienie behawioralne zarówno dziecka, jak i rodzica
Leczenie obejmujące każdy z tych czynników wiąże się z najlepszymi wynikami w przypadku otyłości u dzieci.
Autorzy badania chcieli dowiedzieć się, czy zarówno dzieci, jak i rodzice muszą być zaangażowani w leczenie, więc zbadali wyniki, gdy brali udział tylko rodzice, bez dzieci.
Wyniki pokazały, że programy leczenia tylko dla rodziców (PO) były równoważne tym, które obejmowały zarówno rodzica, jak i dziecko w zakresie podstawowych metod leczenia (odżywianie, edukacja i wzmacnianie zachowania). Wcześniejsze
Autorzy badania napisali: „Ogólnie rzecz biorąc, projekt ten sugeruje, że leczenie PO [tylko dla rodziców] może przynieść podobne wyniki do leczenia PC [leczenie rodziców i dzieci] w zakresie utraty wagi dziecka i innych istotnych wyników i potencjalnie mogłoby być bardziej opłacalne i łatwiejsze do rozpowszechniania ”.
Leczenie multidyscyplinarne
W badaniu z 2015 r. Odkryto znaczące zmiany BMI po intensywnym leczeniu otyłości u dzieci z zastosowaniem interdyscyplinarnego podejścia, w tym:
- Edukacja dietetyczna
- Wychowanie do aktywności fizycznej
- Coaching w grupie w zakresie zarządzania behawioralnego i aktywności fizycznej
- Sesje terapeutyczne z psychologiem
- Cotygodniowe sesje coachingowe w domu w celu zidentyfikowania miejsc zabaw dla dzieci i pomocy w usuwaniu ubogich w składniki odżywcze pokarmów ze środowiska domowego
- Grupowe sesje aktywności fizycznej prowadzone przez fizjoterapeutę (specjalistę w zakresie aktywności fizycznej)
Lek
Niektórym dzieciom można przepisać leki w ramach programu odchudzania. Leki są przepisywane tylko w określonych sytuacjach, na przykład dzieciom z otyłością i cukrzycą lub innymi schorzeniami związanymi z otyłością.
Należy pamiętać, że długoterminowe skutki przyjmowania leków u dzieci z otyłością nie są dobrze poznane.
Chirurgia utraty wagi
Chirurgia odchudzania jest opcją tylko dla nastolatków, a nie dla małych dzieci. Oczywiście, podobnie jak każdy inny rodzaj operacji, operacja odchudzania może stanowić ryzyko. Ale dla nastolatków, którzy nie są w stanie schudnąć i obniżyć BMI dzięki zmianie diety i stylu życia, operacja może stanowić mniejsze ryzyko niż otyłość, jeśli chodzi o długoterminowe zdrowie.
Pracownik służby zdrowia nastolatka zadecyduje, czy operacja odchudzania jest opcją. Można skonsultować się z innymi specjalistami, takimi jak dietetyk lub endokrynolog dziecięcy (specjalizujący się w chorobach takich jak cukrzyca).
Chirurgia nie zastąpi diety i ćwiczeń fizycznych, jest po prostu leczeniem wspomagającym, które może pomóc nastolatkowi w rozpoczęciu procesu odchudzania. W dłuższej perspektywie konieczna będzie zdrowa dieta i regularny program ćwiczeń.
Ogólne wskazówki dla rodziców
Kiedy u dziecka (lub nastolatka) zostanie zdiagnozowana otyłość, lekarz zaleci dietę, a także cele w zakresie zwiększonej aktywności i zdrowej utraty wagi.
Istnieje kilka ogólnych wskazówek, które zaleca większość profesjonalistów:
- Rodzice, a nie dzieci, muszą zająć się kupowaną i gotowaną żywnością, a także tym, kiedy zostanie zjedzona.
- Zdrowa dieta składa się z dużej ilości świeżych owoców, warzyw, chudego mięsa, zdrowych tłuszczów (takich jak awokado i oliwa z oliwek) oraz produktów pełnoziarnistych.
- Tłuszcze nasycone, tłuszcze trans, słodkie wypieki i wysokokaloryczne / wysokocukrowe napoje (w tym soki owocowe), przetworzona żywność i smażone potrawy powinny zostać wyeliminowane z diety.
- Zdrowe przekąski powinny składać się ze świeżych owoców, orzechów i pełnowartościowych produktów bogatych w błonnik (np. Popcorn).
- Rodzice powinni jak najwięcej gotować w domu i unikać jedzenia poza domem, zwłaszcza w restauracjach typu fast-food.
- Rodzice i dzieci powinni spożywać rodzinne posiłki i mieć wystarczająco dużo czasu na rozmowę.
- Rodzice nie powinni pozwalać na jedzenie przed telewizorem lub podczas oglądania jakichkolwiek urządzeń elektronicznych (takich jak smartfony czy tablety). Według Mayo Clinic jedzenie podczas grania w gry wideo lub przed komputerem lub telewizorem może skutkować zbyt szybkim jedzeniem i przejadaniem się. Wcześniejsze
- Rodzice powinni kontrolować wielkość porcji, unikając błędu, który popełnia wielu rodziców, zmuszając dziecko do dokończenia całego jedzenia na talerzu.
- Podczas jedzenia poza domem rodzice powinni pamiętać, że porcje w restauracji są zwykle o wiele za duże. Spróbuj podzielić posiłek, zapakuj go na pół, aby później zabrać do domu na kolejny posiłek.
- Rodzice powinni ograniczyć czas spędzany przez dziecko na nieaktywnych zajęciach rekreacyjnych, takich jak gry wideo i telewizja.
- Rodzice powinni zachęcać co najmniej godzinę każdego dnia do rygorystycznej zabawy na świeżym powietrzu i wszelkiego rodzaju aktywności fizycznej (np. Jazda na rowerze) w formie zabawy. Wcześniejsze
Słowo od Verywell
Potrzeba kontroli wagi we wczesnym dzieciństwie jest niezbędna w przypadku dzieci z nadwagą lub otyłością. W rzeczywistości badanie z 2015 roku wykazało, że stan masy ciała we wczesnym dzieciństwie jest silnym wskaźnikiem problemów z wagą, związanych z innymi stanami (takimi jak cukrzyca, wysoki poziom cholesterolu, wysokie ciśnienie krwi i inne) w późniejszym życiu. Wcześniejsze
Dowody sugerowane w wielu badaniach pokazują, że intensywna interdyscyplinarna interwencja / program leczenia jest koniecznością, aby osiągnąć długoterminowe, pozytywne wyniki u dzieci, u których zdiagnozowano otyłość.
