Kim jest szpitalista?

Szpitalista to podspecjalizacja lekarza, który leczy pacjentów wyłącznie w szpitalu. Szpitalnicy praktykują tak zwaną medycynę szpitalną, specjalizację medyczną skupiającą się na opiece nad pacjentami z ostrymi chorobami hospitalizowanymi. Szpitalnicy nie prowadzą praktyk zewnętrznych, ale zapewniają wyłączną opiekę pacjentom podczas ich pobytu w szpitalu. Poprawia to nadzór i spójność opieki nad pacjentami, zapewniając jednocześnie szybszą reakcję poza zwykłymi „rundami” lekarza.

Szpitalnicy to lekarze odpowiedzialni za sporządzenie planu leczenia i ogólnej opieki nad pacjentem, od przyjęcia do wypisu. Szpitalnicy mogą interweniować w razie potrzeby, ale zasadniczo są pod telefonem, aby zaspokoić najpilniejsze potrzeby medyczne pacjenta.

AMV Photo / Digital Vision / Getty Images

Terminszpitalistazostała wymyślona w 1996 roku przez dr. Robert Wachter i Lee Goldman z University of California w Południowej Kalifornii, aby opisać nowy model opieki szpitalnej.

Koncentracje

Nadrzędną rolą szpitala jest poprawa jakości opieki nad pacjentami hospitalizowanymi. Może to skrócić czas pobytu w szpitalu, obniżyć koszty hospitalizacji i zmniejszyć liczbę ponownych hospitalizacji.

Szpitalnicy pełnią rolę lekarzy ogólnych, co oznacza, że ​​posiadają wykształcenie, doświadczenie i certyfikaty, aby odpowiednio zaspokoić ogólne potrzeby medyczne pacjenta, niezależnie od jego stanu. Jeśli wystąpi problem wykraczający poza zakres praktyki lekarza, wezwany zostanie specjalista.

Szpitalista nie jest lekarzem drugiego rzędu, ale w pełni wykwalifikowanym lekarzem, który po prostu woli ćwiczyć w warunkach szpitalnych. Po wypisaniu pacjenta szpitalnik nie uczestniczy już w bieżącej opiece poza konsultacjami z lekarzem pierwszego kontaktu w okresie przejściowym.

Wydaje się, że niektórzy pacjenci odnoszą większe korzyści z opieki szpitalnej, w tym osoby wymagające rozległej rehabilitacji fizycznej. Większość badań sugeruje, że bezpośredni nadzór lekarza wydaje się przyspieszać rekonwalescencję.

Na przykład badanie przeprowadzone w 2009 roku przez Loyola University, obejmujące 140 pacjentów, którzy przeszli ortopedyczną rekonstrukcję, wykazało, że opieka szpitalna skróciła czas pobytu w szpitalu o 3,8 dnia i przyniosła największe korzyści ciężko chorym pacjentom.

Ekspertyza proceduralna

Większość szpitalników jest przeszkolona i posiada uprawnienia w zakresie chorób wewnętrznych, chociaż niektórzy wywodzą się z innych dziedzin medycyny, takich jak praktyka rodzinna lub pediatria.

W ramach systemu szpitalnego szpitalnik jest odpowiedzialny za poprawę (a czasem śledzenie i mierzenie) jakości opieki nad pacjentem. Nie zajmują się zarządzaniem kosztami, budżetami ani zwrotami kosztów leczenia (zadania zwykle przydzielane administratorowi szpitala). Raczej ich rola koncentruje się wyłącznie na potrzebach pacjentów.

Szpitalnicy są również liderami w inicjatywach mających na celu poprawę bezpieczeństwa pacjentów. Obejmuje to zmniejszenie liczby chorób nabytych w szpitalu, zapewnienie terminowego i odpowiedniego wypisu pacjentów oraz zmniejszenie wskaźnika ponownych hospitalizacji w ciągu 30 dni. Szpitalnicy, pełniąc funkcję współzarządzania, odciążają również niektóre problemy finansowe i związane z zarządzaniem czasem, jakich doświadczają lekarze podstawowej opieki zdrowotnej.

Obecnie odpowiedzialność za opiekę nad pacjentem w coraz większym stopniu spoczywa na internistach ambulatoryjnych, którzy przyjmują pacjentów w gabinecie, oraz na szpitalu stacjonarnym, który leczy pacjentów w szpitalu.

Podspecjalizacje

W zależności od wielkości szpitala, szpitalnicy pełnią czasem rolę specjalisty. Dotyczy to zwłaszcza lekarzy rozpoczynających zawód z takich dziedzin jak neurologia, chirurgia, kardiologia czy pediatria.

Medycyna szpitalna stale się rozwija i znajduje nowe, lepsze sposoby wykorzystania umiejętności lekarskich. W tym celu istnieje stale poszerzający się zakres subspecjalizacji, które szpitalista może wybrać:

• Admitenci są odpowiedzialni za właściwe przyjęcie i wypisanie pacjentów.
• Neurohospitaliści opiekują się pacjentami leczonymi lub zagrożonymi problemami neurologicznymi.
• Nocturnists to szpitalnicy, którzy pracują na 12-godzinne nocne zmiany.
• Proceduraliści nadzorują i wykonują zabiegi, takie jak nakłucia lędźwiowe, wprowadzenie cewników, żywienie dojelitowe, intubacja tlenem itp.
• Rounders to szpitalnicy, którzy całą swoją uwagę poświęcają przyjmowanym pacjentom.
• Chirurdzy to chirurdzy pracujący wyłącznie na oddziałach chirurgicznych.

Szkolenie i certyfikacja

Podobnie jak wszyscy lekarze, szpitalnicy muszą ukończyć czteroletnie studia licencjackie i czteroletnie studia medyczne, aby uzyskać stopień naukowy medycyny. Następnie kandydat na szpitalnika musi ukończyć kilka lat podyplomowej edukacji medycznej (GME), która obejmuje roczny staż i trzyletni staż w miejscu zamieszkania.

Niektóre programy stacjonarne opracowały ścieżki instruktażowe, które dotyczą kluczowych aspektów medycyny szpitalnej, w tym oceny jakości / poprawy jakości (QA / QI) oraz przejścia z opieki szpitalnej do ambulatoryjnej.

Jako stosunkowo nowa specjalizacja, certyfikacja zarządu nie była wcześniej aktywnie stosowana przez wielu szpitalników ani nie była wymagana przez wszystkie szpitale. Zaczęło się to zmieniać wraz z rosnącą obecnością American Board of Hospital Medicine (ABHM), która powstała w 2009 roku i jest częścią American Board of Physician Specialties (ABPS).

Oprócz certyfikacji ABHM, American Board of Internal Medicine (ABIM) oferuje programy certyfikacyjne umożliwiające uzyskanie tytułu Focused Practice in Hospital Medicine (FPHM).

Według Towarzystwa Medycyny Szpitalnej w Stanach Zjednoczonych jest obecnie ponad 57 000 praktykujących szpitalników. Większość z nich jest zatrudniona przez szpital lub firmę kontraktową dla szpitali.

Spotkanie ze szpitalnikiem

Szpitalnicy są tam jako lekarze, gdy ich potrzebujesz, zwłaszcza okrągłych, którzy są dedykowani wyłącznie pacjentom w łóżkach. Nie musisz umawiać się na wizytę. Jeśli masz problem medyczny, którego personel pielęgniarski nie jest w stanie rozwiązać, możesz poprosić o rozmowę z dyżurnym szpitalnikiem.

Szpitalnicy są na ogół dyżurni i często zmieniają się w trakcie pobytu w szpitalu. Szpitalnicy są zwykle blokowani na 10–12-godzinne zmiany przez 5–7 dni z rzędu, po których następuje zwykle 5–7 dni wolnego. Planowanie blokowe zapewnia większą spójność opieki w przeciwieństwie do konieczności posiadania innego lekarza każdego dnia.

Słowo od Verywell

Bycie szpitalnikiem wymaga empatii, współczucia, elastyczności, doświadczenia, umiejętności interpersonalnych i wytrzymałości, aby poradzić sobie ze stale zmieniającą się listą schorzeń i osobowości. Pacjenci często mówią, że szpitalnicy to pracownicy, którzy wydają się zapewniać im największy komfort i pewność podczas pobytu w szpitalu.