Łuszczyca jest chorobą autoimmunologiczną dotykającą głównie skórę. Diagnoza zazwyczaj obejmuje badanie fizykalne w celu zidentyfikowania objawów przedmiotowych i podmiotowych choroby. Przegląd Twojej historii medycznej zostanie również przeprowadzony w celu oceny czynników ryzyka łuszczycy, a także wszelkich innych wyjaśnień Twojego stanu. Rzadziej można pobrać próbkę tkanki do zbadania pod mikroskopem.
W przeciwieństwie do niektórych chorób autoimmunologicznych nie ma badań krwi ani badań obrazowych, które mogłyby pomóc w rozpoznaniu łuszczycy.
Ilustracja VerywellSamokontrola
Jeśli zauważysz zmiany skórne, które Twoim zdaniem są spowodowane łuszczycą, ważne jest, aby zbadać je lekarz lub dermatolog. Chociaż możesz mieć rację w swoich założeniach, łuszczyca może naśladować wiele powszechnych i rzadkich chorób skóry, niektóre z nich są poważne.
Mając to na uwadze, ważne jest, aby znać oznaki i objawy różnych typów łuszczycy, aby można było podjąć odpowiednie działania. Najpopularniejsze formy to:
- Łuszczyca plackowata: Około 80% osób z łuszczycą ma łuszczycę plackowatą, która powoduje powstawanie czerwonych, suchych plam na skórze pokrytej srebrzystobiałymi łuskami. Te płytki skórne najczęściej występują na łokciach, kolanach, skórze głowy i plecach.
- Łuszczyca paznokci: łuszczyca paznokci zwykle występuje w połączeniu z łuszczycą skóry, ale może również wystąpić samodzielnie. Charakteryzuje się wżeraniem, liftingiem i kruszeniem płytki paznokcia oraz białymi lub żółtawo-czerwonymi przebarwieniami.
- Łuszczyca kropelkowata: Pojawienie się bladoróżowej wysypki w kształcie łzy może być bardzo dobrym objawem łuszczycy kropelkowatej. Ten typ łuszczycy zwykle następuje po infekcji bakteryjnej lub wirusowej (takiej jak paciorkowiec lub ospa wietrzna) i występuje częściej u dzieci niż u dorosłych.
- Łuszczyca krostkowa: zgodnie z nazwą łuszczyca krostkowa charakteryzuje się obszarami zaczerwienionej skóry pokrytymi pęcherzami wypełnionymi ropą. Ogniskowa postać choroby ogranicza się do podeszew i / lub dłoni. Poważniejsza postać, zwana łuszczycą von Zumbuscha, może wpływać na cały organizm i wymagać hospitalizacji.
- Łuszczyca odwrotna: łuszczyca odwrotna jest rzadką postacią choroby, w której wysypka ogranicza się głównie do fałdów skórnych (takich jak pachy i pachwiny, pod piersiami i między pośladkami). Częściej u osób z nadwagą zmiany w odwrotnej łuszczycy mogą wyglądać na wilgotne, a nie suche i łuszczące się.
Badanie lekarskie
W większości przypadków lekarz będzie w stanie zdiagnozować łuszczycę na podstawie samego wyglądu. Badanie można wykonać gołym okiem lub oświetlonym narzędziem powiększającym zwanym dermatoskopem. W postawieniu diagnozy pomocne są również doniesienia o zaostrzeniach, w których objawy pojawiają się samoistnie i równie szybko ustępują.
W zależności od rodzaju łuszczycy, które masz, mogą również wystąpić objawy inne niż dermatologiczne, takie jak zapalenie powiek (zapalenie powiek), zapalenie błony naczyniowej oka (zapalenie barwnikowej części oka) i ból stawów (związany z łuszczycowym zapaleniem stawów).
Równie ważna jest analiza historii choroby, która często może ujawnić czynniki zwiększające ryzyko zachorowania. Przykłady obejmują:
- Historia rodzinna łuszczycy lub innych chorób skóry
- Niedawna infekcja gardła
- Niedawne szczepienie
- Stan immunosupresyjny, taki jak HIV
- Inne zaburzenia autoimmunologiczne
Ponieważ wiele innych chorób skóry wygląda jak łuszczyca, przegląd medyczny może również ujawnić alternatywne wyjaśnienia twoich objawów, w tym alergie na leki, infekcje grzybicze lub raka.
Przewodnik dyskusyjny dla lekarza łuszczycy
Pobierz nasz przewodnik do wydrukowania na kolejną wizytę u lekarza, który pomoże Ci zadać właściwe pytania.
Wyślij do siebie lub ukochanej osoby.
Zapisz sięTen przewodnik dyskusyjny lekarza został wysłany na adres {{form.email}}.
Wystąpił błąd. Proszę spróbuj ponownie.
Laboratoria i testy
Czasami wysypka może być nietypowa i wymagać dokładniejszego zbadania. W takich przypadkach może być potrzebna histologiczna (mikroskopowa) ocena próbki tkanki. Wymagałoby to jakiejś biopsji skóry.
Dermatolodzy zazwyczaj wykonują minimalnie inwazyjną biopsję w celu uzyskania próbki tkanki. Można to zrobić w gabinecie lekarskim za pomocą znieczulenia miejscowego, aby znieczulić skórę. Procedura obejmuje urządzenie w kształcie rurki, które zatrzaskuje się po naciśnięciu w celu usunięcia niewielkiej części skóry.
Próbka tkanki jest następnie barwiona niebieskim barwnikiem zwanym hematoksyliną-eozyną, aby pomóc w różnicowaniu komórek skóry pod mikroskopem. W przypadku łuszczycy komórki skóry wydają się akantotyczne (gęste i zbite), w przeciwieństwie do egzemy i innych chorób dermatologicznych.
Zwykle uzyskanie wyników biopsji skóry zajmuje około tygodnia, w którym to czasie można rozpocząć przypuszczalne leczenie, aby złagodzić ból i dyskomfort.
Klasyfikacja PASI
Po zdiagnozowaniu łuszczycy lekarz może sklasyfikować stopień ciężkości choroby, aby można było monitorować reakcję na leczenie. Najczęściej stosowana skala nazywa się Psoriasis Area and Severity Index (PASI). Poza środowiskiem badawczym można to stosować u osób z ciężką lub nieuleczalną (oporną na leczenie) łuszczycą.
Indeks klasyfikuje twój stan na podstawie zakresu lub nasilenia objawów na głowie, ramionach, tułowiu i nogach. Każdemu objawowi w każdej części ciała przypisywana jest wartość, która jest następnie dodawana do pozostałych w celu uzyskania końcowego wyniku PASI. Im wyższa wartość, tym poważniejszy stan.
Wartości referencyjne PASI są następujące:
- Rumień (zaczerwienienie) oceniany w skali od 0 do 4
- Stwardnienie (grubość), oceniane w skali od 0 do 4
- Złuszczanie (łuszczenie się) oceniane w skali od 0 do 4
- Odsetek zajętej skóry, oceniany od 0% do 100%
Uzyskując wartość wyjściową przed leczeniem i powtarzając PASI co kilka miesięcy, lekarz może śledzić Twoją reakcję. Indeks nie wymaga specjalnych narzędzi i może być wykonany przez dermatologa przeszkolonego w jego stosowaniu.
Diagnozy różnicowe
Tak charakterystyczna jak zwykle łuszczyca, czasami może być mylona z innymi schorzeniami. Ponieważ łuszczycę rozpoznaje się głównie na podstawie wyglądu, dermatolog może chcieć wykonać dodatkowe testy, aby wykluczyć inne możliwe przyczyny. Może to pomóc uniknąć błędnej diagnozy, a co ważniejsze, zapewnić, że nie zostaną przeoczone potencjalnie niebezpieczne choroby.
Wiele z tych schorzeń wymaga badań laboratoryjnych i obrazowych, aby postawić ostateczną diagnozę lub przynajmniej skierować lekarza we właściwym kierunku. Istnieje kilka schorzeń często uwzględnianych w procesie diagnostyki różnicowej łuszczycy:
- Atopowe zapalenie skóry (wyprysk)
- Kontaktowe zapalenie skóry (spowodowane kontaktem z alergenem lub substancją drażniącą)
- Keratoderma blennorrhagicum (reaktywne zapalenie stawów)
- Toczeń (choroba autoimmunologiczna wpływająca na wiele tkanek)
- Liszaj zwykły przewlekły (charakteryzujący się intensywnym swędzeniem)
- Grzybica paznokci (grzyb paznokci)
- Pityriasis rosea (charakteryzuje się owalnymi wysypkami na klatce piersiowej, brzuchu lub plecach)
- Rak płaskonabłonkowy skóry (obejmujący najbardziej zewnętrzną warstwę skóry)
- Łojotokowe zapalenie skóry (łupież)
- Tinea corporis (grzybica)
Możesz pomóc swojemu lekarzowi uniknąć błędnej diagnozy, zapisując swoje objawy (w tym datę, opis i czas trwania ostrego zaostrzenia), a także wszelkie inne objawy, leczenie lub choroby, które wystąpiły w pobliżu lub w trakcie zdarzenia.
