Nieswoiste zapalenia jelit (IBD) to przewlekły problem, który należy konsekwentnie leczyć w celu opanowania objawów. Obecnie nie ma lekarstwa na jakąkolwiek postać choroby, ale istnieją skuteczne opcje leczenia nieswoistego zapalenia jelit, które można rozważyć, w tym leki, zmiany stylu życia i, w przypadku niektórych, zabiegi chirurgiczne.
Zabiegi zatwierdzone dla IBD dzielą się na dwie kategorie: te na chorobę Leśniowskiego-Crohna i te na wrzodziejące zapalenie jelita grubego. Pacjenci z nieokreślonym zapaleniem jelita grubego, trzecim typem nieswoistego zapalenia jelita grubego, zazwyczaj otrzymują leki zatwierdzone do leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
Nie ma jednego standardu leczenia dla każdej osoby z nieswoistym zapaleniem jelit. Istnieją oparte na dowodach wytyczne oferowane przez towarzystwa medyczne, ale ostatecznie leczenie musi być dostosowane do potrzeb każdego pacjenta.
Shannon Fagan / Getty Images
Recepty
Istnieje kilka klas leków, które można stosować w leczeniu nieswoistego zapalenia jelit. Leczenie farmaceutyczne ma dwojaki cel: opanowanie zaostrzenia i remisję, a następnie utrzymanie remisji i zapobieganie większej liczbie zaostrzeń.
Niektóre leki są używane do jednego z tych celów, podczas gdy inne są używane do obu.
* Zgodnie z wytycznymi 2020 lek biologiczny powinien być stosowany jako lek pierwszego rzutu w leczeniu umiarkowanego do ciężkiego wrzodziejącego zapalenia jelita grubego.
Terapie bez recepty (OTC)
Istnieje kilka zabiegów OTC zalecanych pacjentom z nieswoistym zapaleniem jelit. Twój lekarz może zasugerować:
- Suplementy błonnika: Przewlekła, łagodna do umiarkowanej biegunka jest często leczona suplementem błonnika, takim jak Metamucil (proszek psyllium) lub Citrucel (metyloceluloza). Błonnik pomaga zwiększyć objętość stolca, czyniąc go bardziej jędrnym.
- Leki przeciwbiegunkowe: W przypadku ciężkiej biegunki lekarz może zalecić lek przeciwbiegunkowy OTC, taki jak Imodium A-D (loperamid).
- Acetaminofen: leki przeciwbólowe dostępne bez recepty, takie jak tylenol, mogą być pomocne w łagodnym bólu. Acetaminofen jest zalecany zamiast innych leków przeciwbólowych, które mogą podrażniać żołądek i nasilać objawy.
- Żelazo: u osób z przewlekłym krwawieniem jelitowym może rozwinąć się niedokrwistość z niedoboru żelaza. Często zaleca się suplementację żelazem, chociaż częstym skutkiem ubocznym są zaparcia. Porozmawiaj z lekarzem o markach, które powinieneś wypróbować. Całkowicie naturalne suplementy żelaza w płynie, takie jak Floradix Floravital, nie wiążą się i mogą być łagodniejsze dla przewodu pokarmowego.
- Wapń i witamina D: Jeśli IBD jest leczony sterydami, może być konieczne uzupełnienie wapnia i witaminy D. Zarówno stosowanie kortykosteroidów, jak i sama choroba Leśniowskiego-Crohna mogą zwiększać ryzyko osteoporozy, a te suplementy mogą pomóc w poprawie gęstości kości.
Zawsze porozmawiaj ze swoim lekarzem przed zażyciem leków bez recepty w leczeniu nieswoistego zapalenia jelit.
Styl życia
Uzyskanie odpowiedniego odżywiania może być trudne w przypadku nieswoistego zapalenia jelit, ponieważ wiele pokarmów może wywołać zaostrzenie objawów. Nie ma standardowej listy tego, czego należy unikać, ponieważ każdy pacjent jest inny.
Dieta o niskiej zawartości pozostałości
Lekarz może zalecić dietę o niskiej zawartości pozostałości, szczególnie w przypadku zwężenia lub zwężenia jelit. Może to zmniejszyć prawdopodobieństwo, że niestrawiony pokarm utknie w zwężonej części jelita i doprowadzi do zatoru.
Dieta o niskiej zawartości pozostałości ogranicza produkty bogate w błonnik, takie jak produkty pełnoziarniste, orzechy, nasiona, owoce i warzywa.
Żywienie dojelitowe lub pozajelitowe
Niektórzy pacjenci z nieswoistym zapaleniem jelit mogą wymagać żywienia podawanego przez zgłębnik (żywienie dojelitowe) lub dożylnie (żywienie pozajelitowe). Jest to zwykle zarezerwowane dla ciężkich przypadków.
Rurki do karmienia można wprowadzić przez nos w celu krótkotrwałego odżywienia lub wprowadzić chirurgicznie przez brzuch do żołądka. Po wstępnym umieszczeniu zgłębnika, można go karmić w domu.
Żywienie pozajelitowe, czasami nazywane całkowitym odżywianiem pozajelitowym (TPN), to sterylny płynny wzór chemiczny podawany przez cewnik dożylny (IV) i omija przewód pokarmowy, aby przejść bezpośrednio do krwioobiegu.
Cewnik umieszcza się w dużej żyle prowadzącej do serca, zazwyczaj pod wpływem środków uspokajających. TPN można podawać w warunkach ambulatoryjnych lub w domu.
Przegląd diety i odżywiania nieswoistego zapalenia jelitOperacje
Niektórzy pacjenci z nieswoistym zapaleniem jelit mogą wymagać operacji, a różne procedury są stosowane w przypadku choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego. Wynika to z różnych sposobów, w jakie choroby te wpływają na układ pokarmowy oraz w jaki sposób operacja poprawia objawy i jakość życia pacjentów.
Jeśli leki nie pomagają w stanach zapalnych lub występują komplikacje, może być zalecany zabieg chirurgiczny. Oprócz powyższego, rodzaj operacji zależy od lokalizacji zapalenia i stopnia jego rozprzestrzenienia.
Chirurgia nie jest lekarstwem. U niektórych pacjentów stan zapalny może powrócić w innym miejscu.
Procedury dotyczące choroby Leśniowskiego-Crohna
Chirurgia choroby Leśniowskiego-Crohna jest często wykonywana przy użyciu technik małoinwazyjnych (takich jak chirurgia laparoskopowa), co skraca czas spędzony w szpitalu i skraca okres rekonwalescencji.
Kilka z bardziej powszechnych rodzajów operacji wykonywanych w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna obejmuje:
- Resekcja: Jest to najczęstsza opcja chirurgiczna w leczeniu choroby Leśniowskiego-Crohna. Resekcja polega na usunięciu części jelita objętego stanem zapalnym lub chorobą i ponownym zszyciu dwóch końców zdrowej tkanki (nazywanej również zespoleniem). Można to zrobić w jelicie cienkim lub jelicie grubym.
- Plastyka zwężenia: choroba Leśniowskiego-Crohna może powodować narastanie tkanki bliznowatej i może powodować zwężenie jelita. Kiedy część jelita staje się zbyt wąska, może zostać ponownie otwarta podczas operacji plastyki zwężenia.
- Proktokolektomia (zespolenie krętniczo-odbytnicze, proste przeciągnięcie): U niektórych osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna, gdzie nie ma choroby w odbytnicy, można wykonać proktokolektomię odtwórczą. Jelito grube jest usuwane, a koniec jelita cienkiego łączy się bezpośrednio z odbytem. Oznacza to, że stomia nie jest potrzebna, a stolec może zostać wydalony z odbytnicy. Ten rodzaj operacji jest zwykle wykonywany tylko w określonej grupie pacjentów.
- Operacja stomijna: niektóre osoby z chorobą Leśniowskiego-Crohna, która atakuje okrężnicę, będą poddawane operacji w celu wykonania ileostomii. To wtedy usuwa się okrężnicę i tworzy się stomię na brzuchu. Stolec wydostaje się z ciała przez stomię, a na brzuchu zakładany jest aparat stomijny, aby go złapać. Większość osób z chorobą Leśniowskiego-Crohna nie będzie potrzebować operacji stomii.
Procedury wrzodziejącego zapalenia jelita grubego
Fundacja Crohna i Colitis Foundation of America szacuje, że od 23% do 45% pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego przechodzi operację. wewnętrzna kieszeń na stołek.
Chirurgiczne opcje wrzodziejącego zapalenia jelita grubego obejmują:
- Protokółektomia z utworzeniem worka miednicznego (zespolenie jelita krętego i odbytu, IPAA): Po usunięciu okrężnicy w celu leczenia wrzodziejącego zapalenia jelita grubego, z ostatniego odcinka jelita cienkiego (jelita krętego) zostaje utworzony wewnętrzny worek. W przypadku tego worka nie ma zewnętrznego worka stomijnego ani stomii, ponieważ woreczek działa jak odbyt. Woreczki biodrowe mogą być wykonane w kilku różnych kształtach, ale najczęściej używanym jest j-pouch.
- Protokółektomia z utworzeniem ileostomii: Po kolektomii u niektórych pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego powstaje ileostomia końcowa. W jamie brzusznej tworzy się stomię w celu przejścia stolca, a na stomię zakłada się aparat stomijny.
Pomysł posiadania stomii może wydawać się onieśmielający, ale większość pacjentów z wrzodziejącym zapaleniem jelita grubego ma wyższą jakość życia po operacji ileostomii i bardzo dobrze sobie radzi ze stomią.
Słowo od Verywell
Obecnie dostępnych jest więcej opcji leczenia choroby Leśniowskiego-Crohna i wrzodziejącego zapalenia jelita grubego niż kiedykolwiek wcześniej. Metody leczenia nieswoistego zapalenia jelit, które stały się dostępne w ostatnich latach, są bardziej skuteczne i coraz więcej jest badanych.
Najważniejszą częścią skutecznego leczenia nieswoistego zapalenia jelit i doprowadzenia do remisji jest regularna wizyta u gastroenterologa i terminowe przyjmowanie leków. Dzięki różnorodności dostępnych leków wielu pacjentów może łagodzić stany zapalne, zapobiegać powikłaniom i poprawiać jakość swojego życia.
.jpg)
