Z naukowego punktu widzenia bycie immunokompetentnym oznacza po prostu, że układ odpornościowy działa prawidłowo i że organizm jest w stanie wytworzyć odpowiednią odpowiedź immunologiczną, gdy jest to konieczne.
Osoba może być immunokompetentna lub z niedoborem odporności (gdy układ odpornościowy nie działa tak, jak powinien), ale nie jednocześnie.
PeopleImages / Getty ImagesUkład odpornościowy
Wszystkie organizmy rozwinęły złożone systemy odpornościowe, które chronią przed chorobami zakaźnymi. Aby prawidłowo funkcjonować, układ odpornościowy organizmu musi być w stanie rozpoznawać obcych intruzów (tj. Patogeny, takie jak bakterie, wirusy i pasożyty) i wysyłać obrońców do walki z atakującym patogenem. Nasze geny określają, jakie konkretne obce substancje nasz układ odpornościowy będzie w stanie rozpoznać i mu się przeciwstawić (nie patogeny).
Ponieważ patogeny mogą szybko się zmieniać i dostosowywać, czasami mogą uniknąć wykrycia przez układ odpornościowy. Kiedy tak się dzieje, możesz czuć się chory, osłabiony i mieć trudności z walką z chorobą, która opanowała Twoje ciało.
Na szczęście twój układ odpornościowy ma wiele różnych mechanizmów obronnych i odpowiedzi, aby rozpoznać i zneutralizować patogeny. Twój układ odpornościowy może reagować na patogeny na dwa sposoby:
- Komórkowa odpowiedź immunologiczna, w której limfocyty T (lub komórki T - rodzaj białych krwinek) odgrywają centralną rolę w rozpoznawaniu i wiązaniu się z niektórymi komórkami, takimi jak komórki zakażone wirusem, komórki z bakteriami wewnątrzkomórkowymi i komórki rakowe wykazujące nowotwór antygeny (antygeny to białka występujące na patogenach).
- Humoralna odpowiedź immunologiczna limfocytów B (lub komórek B) i komórek plazmatycznych (białych krwinek, które wydzielają duże ilości przeciwciał) chroni przed bakteriami i wirusami w płynach organizmu poprzez „zapamiętywanie” najeźdźców i wytwarzanie przeciwciał do walki je (w ten sposób budujesz odporność na niektóre wirusy po otrzymaniu szczepionki na ten konkretny wirus).
Kiedy limfocyty T i komórki B wiążą się z rozpoznanymi antygenami, stają się w pełni immunokompetentne.
Co zrobić, jeśli nie jesteś immunokompetentny?
Odwrotnym stanem bycia immunokompetentnym jest niedobór odporności lub niedobór odporności lub osłabienie odporności. Mogą wystąpić pewne przypadki nakładania się, ale wszystkie poniższe terminy opisują układ odpornościowy, który nie działa w pełni w następujący sposób:
- Niedobór odporności: taki jak nowonarodzony chłopiec, którego układ odpornościowy nie jest jeszcze w pełni funkcjonalny, ale mógł mieć przeciwciała przekazane mu przez matkę.
- Niekompetentni immunologicznie: tacy jak pacjenci z rakiem z niewydolnym lub niewydolnym układem odpornościowym. Lekarze często zalecają szczepienie krewnych i osób z bliskimi osobami z upośledzeniem odporności na szereg powszechnych chorób.
- Z obniżoną odpornością: pacjenci biorcy przeszczepów, którzy przyjmują leki zapobiegające odrzuceniu przeszczepu, aby ich organizm nie odrzucił dawcy narządu, są określani jako osoby z obniżoną odpornością.
Pacjenci z którymkolwiek z wyżej wymienionych problemów z układem odpornościowym nie powinni otrzymywać żywych, atenuowanych szczepionek, zarówno wirusowych, jak i bakteryjnych. Ponadto szczepionki inaktywowane zwykle oferują pełne korzyści tylko pacjentom z prawidłową odpornością.
Zaburzenia autoimmunologiczne
Naruszenie układu odpornościowego może mieć poważne konsekwencje. Zwykle układ odpornościowy reaguje tylko na najeźdźców (nie na antygeny z własnych tkanek człowieka), ale czasami układ odpornościowy może działać nieprawidłowo i odczytywać własne tkanki organizmu jako obce. Powoduje to reakcję autoimmunologiczną układu odpornościowego, w wyniku której wytwarza przeciwciała (zwane autoprzeciwciałami) lub komórki odpornościowe atakujące własne tkanki organizmu.
Jeśli powstanie wystarczająca ilość autoprzeciwciał, organizm może uszkodzić tkankę i wywołać stan zapalny, stanowiący chorobę autoimmunologiczną. U większości ludzi wytwarzane są tak małe ilości autoprzeciwciał, że nie występuje choroba autoimmunologiczna. U innych mogą rozwinąć się w jedną z wielu chorób autoimmunologicznych, takich jak:
- Choroba Gravesa-Basedowa
- Reumatyzm
- Zapalenie tarczycy typu Hashimoto
- Cukrzyca typu I.
- Toczeń
- Zapalenie naczyń
Konieczne byłyby dalsze badania przez lekarza, aby prawidłowo zdiagnozować zaburzenia autoimmunologiczne.
-test.jpg)
