Czynniki ryzyka chłoniaka: wiek, infekcje, narażenie

Chociaż nie wiemy na pewno, co powoduje choroby, mamy pewne informacje na temat tego, co wydaje się zwiększać ryzyko rozwoju choroby.

Universal Images Group / Getty Images

Pamiętaj, że chłoniak może rozwinąć się u każdego. Niektórzy ludzie rozwijają chorobę bez czynników ryzyka, a inni mają wiele czynników ryzyka, ale nigdy nie rozwijają się chłoniaki.

Istnieją dwa główne typy chłoniaków, a niektóre czynniki ryzyka są różne dla tych dwóch typów. Poniższa lista obejmuje głównie czynniki ryzyka chłoniaka nieziarniczego, a sekcja na dole tego artykułu zawiera listę czynników ryzyka, które mogą być unikalne dla chłoniaka Hodgkina.

Czynniki ryzyka chłoniaka

Wiek. Chłoniak może rozwinąć się zarówno u dzieci, jak iu dorosłych, ale większość diagnozowanych osób ma zwykle ponad 60 lat. Często chłoniak nieziarniczy występuje u małych dzieci, jest to związane z zaburzeniem niedoboru odporności.

Seks. Mężczyźni są nieco bardziej podatni na chłoniaki niż kobiety, ale niektóre indywidualne typy chłoniaków występują częściej u kobiet.

Wyścig. Chłoniak występuje częściej u osób rasy białej w Stanach Zjednoczonych niż u Afroamerykanów lub Amerykanów pochodzenia azjatyckiego.

Osłabiony układ odpornościowy. Osoby z chorobami niedoboru odporności, z HIV / AIDS lub przyjmujące leki immunosupresyjne na przeszczep narządu są bardziej podatne na chłoniaka.

Infekcje. Choroby zakaźne, które mogą zwiększać ryzyko wystąpienia chłoniaka, obejmują wirusowe zapalenie wątroby typu C, infekcje Epsteina-Barra (chłoniak Burkitta), H. pylori (bakteria, która może powodować wrzody żołądka i która zwiększa ryzyko chłoniaka MALT żołądka), Chlamydia psittaci (która powoduje psittacosis), ludzki wirus opryszczki 8 (który zwiększa między innymi ryzyko chłoniaka Kaposiego), HTLV-1 (który jest powiązany z chłoniakiem z komórek T, ale rzadko występuje w Stanach Zjednoczonych).

Choroby autoimmunologiczne. Chłoniak występuje częściej u osób z reumatoidalnym zapaleniem stawów, toczniem, zespołem Sjogrena, niedokrwistością hemolityczną i chorobą trzewną. Wydaje się, że osoby z celiakią, które dobrze kontrolują swoją dietę, mają mniejsze ryzyko niż osoby, które są mniej ostrożne w swojej diecie.

Promieniowanie. Osoby narażone na wysokie poziomy promieniowania, takie jak osoby, które przeżyły awarie reaktorów jądrowych i bomby atomowe, są bardziej narażone na rozwój chłoniaka nieziarniczego.

Leczenie raka. Zarówno chemioterapia, jak i radioterapia w przypadku raka mogą zwiększać ryzyko rozwoju chłoniaka.

Narażenia chemiczne / środowiskowe. Narażenie na pestycydy, herbicydy i niektóre rozpuszczalniki organiczne może zwiększać ryzyko.

Implanty piersi. Chociaż rzadko, implanty piersi są związane z anaplastycznym chłoniakiem wielkokomórkowym w tkance bliznowatej.

Szczepienia. Związek między szczepieniami a chłoniakiem pozostaje niejasny i kontrowersyjny. Podczas gdy poprzednie badania wskazywały, że szczepienie BCG może wiązać się z wyższym ryzykiem zachorowania na chłoniaka, badanie z 2020 roku wykazało, że związek ten jest niejasny. Inne szczepionki (odra, grypa) mogą również zwiększać ryzyko rozwoju chłoniaka, a inne (tężec, polio, ospa) mogą zmniejszać ryzyko chłoniaka, ale dane epidemiologiczne potwierdzające te powiązania nie są jeszcze dojrzałe.

Historia rodzinna. Chociaż niektórzy pacjenci z chłoniakiem twierdzą, że mają członków rodziny również dotkniętych tą chorobą, nie ma znanych dowodów na to, że chłoniak jest dziedziczny. W niektórych przypadkach stany wpływające na układ odpornościowy mogą występować w rodzinach, zwiększając w ten sposób ryzyko rozwoju chłoniaka w rodzinie.