Przegląd neutropenii podczas chemioterapii

Neutropenia jest niepokojącym efektem ubocznym chemioterapii i jest definiowana jako zmniejszona liczba neutrofili (rodzaj białych krwinek) we krwi. Neutrofile stanowią główną obronę organizmu przed infekcjami bakteryjnymi, a zmniejszenie liczby tych białych krwinek w wyniku chemioterapii może zwiększać ryzyko poważnych i zagrażających życiu infekcji. Neutropenia może być łagodna, umiarkowana lub ciężka i rozpoznaje się ją jako badanie krwi sprawdzające całkowitą liczbę białych krwinek, jak również bezwzględną liczbę neutrofili. Leczenie może obejmować opóźniającą chemioterapię, zapobiegawcze antybiotyki lub leki stymulujące wytwarzanie białych krwinek przez szpik kostny. Najlepszym sposobem leczenia jest profilaktyka, a istnieje wiele sposobów, dzięki którym ludzie mogą zmniejszyć ryzyko infekcji podczas chemioterapii.

Objawy

Nie ma żadnych objawów związanych z niską liczbą neutrofili per se, ale objawy infekcji często pojawiają się z powodu braku neutrofili w organizmie do zwalczania infekcji bakteryjnych. Mogą to być:

• Gorączka wyższa niż 100,5 stopnia F.
• Dreszcze
• Ból gardła
• Kaszel
• Duszność
• Palenie podczas oddawania moczu lub krew w moczu
• Ból krzyża (objaw możliwej infekcji nerek)
• Biegunka
• Wysypki
• Zaczerwienienie, obrzęk lub drenaż wokół urazu lub innego wejścia do ciała, takiego jak linia portowa lub kroplówka
• Zmiany w stanie psychicznym, takie jak dezorientacja, a nawet utrata przytomności

Przyczyny

Chemioterapia atakuje szybko dzielące się komórki, w tym komórki szpiku kostnego, które stają się neutrofilami. Niektóre leki stosowane w chemioterapii częściej powodują neutropenię niż inne. Ważna jest również dawka chemioterapii, a większe lub częstsze dawki leków stosowanych w chemioterapii (np. Terapia gęsta w przypadku raka piersi) z większym prawdopodobieństwem powodują neutropenię niż dawki mniejsze. Bardzo duża dawka chemioterapii, taka jak stosowana przed przeszczepem szpiku kostnego, może powodować ciężką neutropenię, a to właśnie neutropenia jest odpowiedzialna za znaczną śmiertelność związaną z tym zabiegiem.

wyczucie czasu

Liczba neutrofili zwykle zaczyna spadać od trzech do siedmiu dni po leczeniu i osiąga najniższy punkt około siedmiu do 12 dni po wlewie chemioterapii. Tym razem, określanym jako nadir, występuje największe ryzyko wystąpienia infekcji u ludzi. W zależności od konkretnego schematu chemioterapii, liczba neutrofili zwykle powraca do normy w ciągu trzech do czterech tygodni po infuzji.

Diagnoza

Twój lekarz zleci pełną morfologię krwi (CBC) przed i po chemioterapii, aby określić liczbę białych krwinek (WBC). Całkowita liczba białych krwinek zwykle mieści się w zakresie od 4 000 do 11 000 białych krwinek na mikrolitr. Twój lekarz będzie zainteresowany całkowitą liczbą neutrofili (ANC), która jest nieco niższa niż całkowita liczba białych krwinek. Normalny ANC mieści się w zakresie od 2500 do 6000 neutrofili na mikrolitr. Istnieją trzy stopnie neutropenii:

• ANC od 1000 do 1500: Łagodne (co oznacza minimalne ryzyko infekcji)
• ANC od 500 do 1000: umiarkowane (związane z umiarkowanym ryzykiem infekcji)
• ANC poniżej 500: Ciężkie (wskazujące na wysokie ryzyko rozwoju infekcji)

Leczenie

Leczenie neutropenii będzie zależeć od wielu czynników, w zależności od stopnia neutropenii, przyjmowanych leków i objawów. W niektórych przypadkach prewencyjnie po chemioterapii stosuje się leki stymulujące produkcję neutrofili.

Opóźniona chemioterapia

Jeśli biała liczba stanie się zbyt mała, może być konieczne wstrzymanie się z kolejną dawką chemioterapii. W rzeczywistości badanie z 2015 roku wykazało, że neutropenia jest najczęstszym powodem, dla którego dawki leków chemioterapeutycznych muszą być opóźnione.

To powiedziawszy, opóźnianie chemioterapii może zmniejszyć jej skuteczność, a twój onkolog może zamiast tego zalecić leczenie w celu zwiększenia liczby neutrofili. W miejscach, w których nie jest to możliwe, np. W ramach przygotowań do przeszczepu komórek macierzystych, zwykle potrzebna jest hospitalizacja i izolacja.

Profilaktyczne antybiotyki

Czasami antybiotyki są stosowane zapobiegawczo, zanim pojawią się jakiekolwiek oznaki infekcji.

Leki

W celu stymulacji wytwarzania neutrofili w szpiku kostnym można stosować leki (czynniki wzrostu) (zapobiegawczo lub w leczeniu niskiej liczby neutrofili). Obejmują one:

• Neupogen (filgrastym, G-CSF)
• Neulasta (pegfilgrastym)
• Leukina (sargramostim, GM-CSF)

Najczęstszym działaniem niepożądanym jest ból kości, istnieje również pewne ryzyko reakcji alergicznej. Każdy z tych leków ma zalety i zalety, a Twój onkolog może pomóc w ustaleniu, który z nich jest dla Ciebie odpowiedni.

Leczenie infekcji

Infekcje mogą być bardzo poważne, gdy brakuje białych krwinek do zwalczania bakterii. Jeśli masz infekcję w tym położeniu, twój onkolog zwykle zaleci hospitalizację z dożylnymi antybiotykami. Leczenie antybiotykami antybiotykami o szerokim spektrum jest również zalecane dla osób z „gorączką neutropeniczną”, gorączką sugerującą infekcję, nawet jeśli źródło infekcji nie jest oczywiste.

Zmniejszenie ryzyka infekcji

Oprócz leczenia zalecanego przez onkologa, istnieje kilka rzeczy, które możesz zrobić, aby zmniejszyć ryzyko infekcji podczas chemioterapii:

• Praktykuj ostrożne mycie rąk (siebie i swoich bliskich): to najważniejsza rzecz, jaką możesz zrobić, aby zmniejszyć ryzyko.
• Użyj mydła w płynie zamiast mydła w kostce.
• Trzymaj się z dala od ludzi z infekcjami.
• Unikaj dużych tłumów, na przykład centrów handlowych i kin
• Unikaj dzieci (i dorosłych), które niedawno zostały zaszczepione żywymi wirusami, takimi jak szczepionka przeciwko ospie wietrznej lub szczepionka przeciw grypie do nosa (FluMist).
• Pomiń wszelkie szczepienia (na przykład szczepionkę przeciw grypie lub zapalenie płuc), dopóki nie omówisz ich z onkologiem (Dowiedz się o szczepieniach dla osób chorych na raka, które powinieneś mieć, których powinieneś unikać i kiedy musisz się martwić o szczepienia żywymi wirusami inni mieli to, co można było przekazać).
• Unikaj wszelkich prac dentystycznych, dopóki nie omówisz ich z onkologiem.
• Unikaj surowych jajek i niedogotowanego mięsa, ryb lub owoców morza. Stosuj bezpieczne praktyki gotowania.
• Zwierzęta domowe mogą być źródłem infekcji, gdy liczba białych krwinek jest niska. Poproś kogoś innego o zmianę kuwety, wyczyszczenie klatki dla ptaków lub zmianę akwarium. Unikaj kontaktu z gadami. To jest powód, by się cofnąć i pozwolić innym pomóc - skorzystać z tego.
• Zapytaj swojego lekarza przed użyciem leków, takich jak paracetamol (tylenol). Mogą maskować gorączkę.
• Kobiety powinny unikać tamponów i zamiast tego używać podpasek higienicznych.
• Użyj golarki elektrycznej.
• Unikaj cięcia skórek. Najlepiej unikać manicure i pedicure do czasu zakończenia chemioterapii.
• Praktykuj dobrą pielęgnację skóry. Porozmawiaj ze swoim onkologiem na temat chorób skóry związanych z chemioterapią.

Kiedy zadzwonić do lekarza

Powinieneś poinformować swojego onkologa, jeśli doświadczasz jakichkolwiek oznak infekcji. Prawdopodobnie udzieli ci wskazówek, kiedy zadzwonić, ale z pewnością natychmiast go powiadomi, jeśli masz temperaturę powyżej 100,5 stopnia F, drżące dreszcze lub inne oznaki poważnej infekcji. Pamiętaj, że lekarz będzie chciał wiedzieć, czy masz gorączkę, nawet jeśli nie masz żadnych objawów infekcji.

Słowo od Verywell

Neutropenia spowodowana chemioterapią może być poważna, ale na szczęście istnieją obecnie metody leczenia, które mogą poprawić, a czasem przede wszystkim zapobiegać neutropenii. Jednak nawet jeśli otrzymujesz takie leczenie, ważne są środki zmniejszające ryzyko infekcji. Podobnie jak w przypadku innych dziedzin leczenia raka, zrozumienie morfologii krwi i bycie własnym rzecznikiem w opiece nie tylko pomaga Ci pozostać na miejscu kierowcy w podróży, ale może również wpływać na jej wyniki.