Mięśnie przykręgosłupowe są mięśniami „czynnymi” pleców. Kiedy działają, rezultatem jest oczywisty ruch kręgosłupa. Prowadzą w dół pleców i kręgosłupa i pomagają przenieść kręgosłup do wyprostu, obrotu i zginania bocznego.
Najpierw jednak wyjaśnijmy nasze warunki. Techniczną nazwą przykręgosłupów jest prostownik kręgosłupa; nie trzeba dodawać, że wiele osób ma trudności z wymową. Być może dlatego słowo „mięśnie przykręgosłupowe” i termin „mięśnie przykręgosłupowe” są powszechnie używane w odniesieniu do tej ważnej grupy mięśni pleców.
Anatomia
Mięśnie przykręgosłupowe to zestaw trzech mięśni zajmujących tak zwaną warstwę pośrednią wewnętrznych mięśni pleców. Jak sama nazwa wskazuje, warstwa pośrednia znajduje się powyżej warstwy głębokiej i poniżej warstwy powierzchownej.
Całe trzy warstwy wewnętrznych mięśni pleców znajdują się poniżej dwóch bardziej powierzchownych grup mięśni pleców, które razem tworzą zewnętrzne mięśnie pleców.
Mięśnie przykręgosłupowe znajdują się po lewej i prawej stronie kręgosłupa i składają się z trzech grup. Należą do nich:
- Iliocostalis
- Longissimus
- Spinalis
Te grupy mięśni przyczepiają się do różnych części kręgosłupa szyjnego, piersiowego i lędźwiowego. Zwykle przechodzą od wyrostka kolczystego lub wyrostka poprzecznego jednego kręgu do wyrostka kolczystego lub poprzecznego kręgu o jeden, dwa lub trzy poziomy poniżej.
W zależności od poziomu mięśnia, nerwy przykręgosłupowe unerwiają nerwy od grzbietowego ramienia pierwszego nerwu szyjnego do piątego nerwu lędźwiowego.
Nicholas Koh / EyeEm / Getty ImagesFunkcjonować
Zadaniem mięśni przykręgosłupowych jest rozciągnięcie kręgosłupa i zgięcie go w tę samą stronę, po której znajduje się kurczący się mięsień przykręgosłupowy. Wiele osób utożsamia ruch wyprostu kręgosłupa z wygięciem pleców, co może być dobrym sposobem, aby o tym pomyśleć, opisując lub próbując tego rodzaju ruchu.
Skurcz mięśni przykręgosłupowych służy również do „kontroli” pracy mięśni brzucha. Innymi słowy, mięśnie brzucha, zwłaszcza mięśnie brzucha prostego, pochylają tułów do przodu.
Gdy następuje ten ruch, ekscentryczny skurcz, w którym mięsień wydłuża się podczas kurczenia, przykręgosłupowych zapobiega zbyt szybkiemu zginaniu tułowia, jak również zbytniemu posuwaniu się do przodu.
Mięśnie brzucha i przykręgosłupowe współpracują ze sobą, pomagając utrzymać wyprostowaną postawę ciała za pomocą tego samego mechanizmu. Jeśli jeden jest zagrożony, wynikająca z tego nierównowaga wpłynie na drugą, zwiększając ryzyko przewlekłego bólu i obrażeń.
Przewlekły ból pleców jest często związany z mięśniami przykręgosłupowymi. Przyczyny obejmują złą postawę (która bezpośrednio obciąża mięśnie), napięcie mięśni i atrofię mięśni (w której zmniejszona masa mięśniowa osłabia wsparcie kręgosłupa).
składniki
Mięśnie przykręgosłupowe biegną wzdłuż kręgosłupa, od czaszki do miednicy. Podczas gdy wszystkie trzy zaczynają się w tym samym miejscu - w określonych obszarach w najniższej części kręgosłupa - i wszystkie mają część lędźwiową, piersiową i szyjną, ich włókna mięśniowe wchodzą do różnych części kręgów kręgosłupa i żeber.
Trzy mięśnie, które składają się na warstwę pośrednią wewnętrznych mięśni pleców, to: biodrowo-krzyżowy, longissimus i spinalis.
Mięsień Iliocostalis
Mięsień biodrowo-krzyżowy jest najbardziej bocznym lub zewnętrznym z trzech mięśni przykręgosłupowych. Pochodzi z szerokiego ścięgna z tyłu kości biodrowej, tylnej części kości krzyżowej, więzadeł stawów krzyżowo-biodrowych i wyrostków kolczystych dolnego kręgu lędźwiowego. Obejmuje to więzadła, które łączą te procesy ze sobą.
Grupa Iliocostalis jest w dużej mierze odpowiedzialna za wyprost, zgięcie i rotację kręgosłupa, co pozwala nam zginać się do tyłu i na boki oraz skręcać kręgosłup.
Iliocostalis jest podzielony na trzy odrębne części:
- Część lędźwiowa mięśnia biodrowo-krzyżowego przemieszcza się w górę z dolnej części miednicy i kości krzyżowej, aby przyczepić się do dolnej granicy sześciu lub siedmiu dolnych żeber za pomocą ścięgien odchodzących od głównej linii.
- Część piersiowa również przyczepia się do żeber, ale są to górna część górnych sześciu żeber. Ta część przyczepia się również do tylnej części wyrostków poprzecznych siódmego kręgu szyjnego. Słowo szyjka macicy odnosi się do szyi.
- Część szyjna mięśnia biodrowo-krzyżowego przyczepia się do tylnej części wyrostków poprzecznych od czwartego do siódmego kręgu szyjnego.
Mięsień Longissimus
Podobnie jak mięsień biodrowo-krzyżowy, longissimus pochodzi z szerokiego ścięgna z tyłu kości biodrowej, tylnej części kości krzyżowej, więzadeł stawów krzyżowo-biodrowych i wyrostków kolczystych dolnego kręgu lędźwiowego.
Obejmuje to również więzadła, które łączą te procesy ze sobą. Longissimus znajduje się między kością biodrowo-krzyżową a kręgosłupem.
Podobnie jak iliocostalis, longissimus ma trzy części. Ale zamiast części lędźwiowej, piersiowej i szyjnej, ten mięsień ma części piersiową, szyjną i czaszkową, z których każda ma określone funkcje:
- Część piersiowa jest połączona z końcami wyrostków poprzecznych wszystkich kręgów piersiowych, a gałęzie mięśniowe z dziewięcioma lub dziesięcioma dolnymi żebrami.
- Część szyjna longissimus przyczepia się do wyrostków poprzecznych od drugiego do szóstego kręgu szyjnego.
- Część czaszkowa przyczepia się do występu kości zwanego wyrostkiem sutkowatym, który znajduje się z tyłu czaszki, tuż za dnem ucha.
Mięsień kręgosłupa
Podobnie jak mięśnie biodrowo-krzyżowe i mięśnie najdłuższe, kręgosłup pochodzi z szerokiego ścięgna z tyłu kości biodrowej, tylnej części kości krzyżowej, więzadeł stawów krzyżowo-biodrowych i wyrostków kolczystych dolnego kręgu lędźwiowego, w tym więzadeł, które połączyć te procesy ze sobą.
Z trzech mięśni przykręgosłupowych kręgosłup znajduje się najbliżej linii środkowej. Ma również trzy porcje:
- Część piersiowa przyczepia się do wyrostków kolczystych górnych czterech do ośmiu (może się różnić) kręgów piersiowych.
- Część szyjna wstawia się na wyrostku kolczystym drugiego kręgu szyjnego, zwanego osią, a czasami na wyrostkach kolczystych jednego lub dwóch kręgów poniżej. Pochodzi z więzadła nuchae od C4 do C6 i wyrostków kolczystych od C7 do T2.
- Część capitis jest często trudniejsza do odróżnienia od części szyjnej, ale działa niezależnie, pomagając w obracaniu, podtrzymywaniu, pochylaniu i poruszaniu głową.
Warunki powiązane
Urazy pleców lub kręgosłupa mogą powodować ból i ograniczoną funkcję przykręgosłupowych. Może to powodować objawy, takie jak:
- Ból pleców
- Skurcze mięśni pleców
- Trudność w pochylaniu się do przodu, na boki lub do tyłu
- Problemy z utrzymaniem prawidłowej postawy
Jeśli wystąpi którykolwiek z tych objawów, zaleca się wizytę u lekarza. Może to sprawdzić i postawić diagnozę.Następnie można przystąpić do odpowiedniego leczenia.
Rehabilitacja
Jeśli masz kontuzjowane mięśnie przykręgosłupowe pleców, może być zalecana współpraca z fizjoterapeutą lub specjalistą. Pamiętaj, że najpierw powinieneś skonsultować się z lekarzem, aby upewnić się, że odwyk jest dla Ciebie bezpieczny. Większość problemów z przykręgosłupami dobrze reaguje na delikatne ćwiczenia rozciągające i wzmacniające.
Ćwiczenia obejmują:
- Od kolan do klatki piersiowej
- Siedzące zgięcie lędźwiowe
- Wyprostowane plecy
- Pochylony nad rzędami
- Retrakcja szyjki macicy
Ćwiczenia te są połączeniem rozciągania i wzmacniania i mogą pomóc w uzyskaniu równowagi w mięśniach przykręgosłupowych pleców.
Trening postawy może być również zalecany, aby pomóc w utrzymaniu zadowolenia mięśni przykręgosłupowych. Utrzymując odpowiednią postawę, możesz utrzymać prawidłowe funkcjonowanie kręgosłupa przykręgosłupowego bez nadmiernego obciążania ich. Dążenie do świadomości postawy i silnych, ale elastycznych mięśni przykręgosłupowych może zapewnić Ci bezbolesny ruch.