Naukowcy identyfikują 6 typów COVID-19 na podstawie objawów

Jasmin Merdan / Getty Images

Kluczowe wnioski

• Naukowcy z King's College of London i Massachusetts General Hospital rozpoznają sześć różnych „skupisk” COVID-19 na podstawie objawów pacjentów.
• Niektóre z tych klastrów mają większe prawdopodobieństwo niż inne przekształcenia się w poważny przypadek COVID-19.
• Wiedza o tym, do której grupy należysz, może pomóc lekarzowi we wczesnym uzyskaniu odpowiedniego wsparcia.

Zespół naukowców zidentyfikował sześć różnych „typów” COVID-19, z których każdy jest określony przez grupę objawów. Każdy typ jest związany z tym, jak ciężka choroba może wystąpić u pacjenta, a także z tym, kto może potrzebować wsparcia oddechowego.

Badanie przed drukiem, które zostało opublikowane wMedRxivw zeszłym miesiącu przeanalizowaliśmy dane z aplikacji COVID Symptom Study, aplikacji, która prosi ludzi o rejestrowanie codziennych objawów, niezależnie od tego, czy czują się chorzy, czy nie. Naukowcy przeanalizowali dane 1600 użytkowników aplikacji w Wielkiej Brytanii i Stanach Zjednoczonych, wykazując potwierdzone przypadki COVID-19, którzy regularnie rejestrowali objawy w marcu i kwietniu.

Podczas gdy osoby, które zachorowały na COVID-19, mogą odczuwać szereg objawów, w tym gorączkę, kaszel, bóle głowy, bóle mięśni, zmęczenie, biegunkę, dezorientację, utratę smaku i węchu oraz duszność, analiza wykazała, że ​​istniało sześć różnych grup. symptomów typowych dla ludzi.

Po ustaleniu tych grup naukowcy przeanalizowali drugi niezależny zbiór danych 1000 użytkowników w Wielkiej Brytanii, Stanach Zjednoczonych i Szwecji, którzy zarejestrowali swoje objawy w maju. „Typy” są nadal stosowane.

Jakie jest 6 różnych „typów” COVID-19?

Naukowcy podzielili kombinacje objawów na następujące grupy:

1. Grypopodobne bez gorączki: Ból głowy, utrata węchu, ból mięśni, kaszel, ból gardła, ból w klatce piersiowej, brak gorączki

2. Grypopodobne z gorączką: Ból głowy, utrata węchu, kaszel, ból gardła, chrypka, gorączka, utrata apetytu

3. Przewód pokarmowy: ból głowy, utrata węchu, utrata apetytu, biegunka, ból gardła, ból w klatce piersiowej, brak kaszlu

4. Ciężki poziom pierwszy, zmęczenie: ból głowy, utrata węchu, kaszel, gorączka, chrypka, ból w klatce piersiowej, zmęczenie

5. Ciężki poziom drugi, splątanie: ból głowy, utrata węchu, utrata apetytu, kaszel, gorączka, chrypka, ból gardła, ból w klatce piersiowej, zmęczenie, splątanie, ból mięśni

6. Ciężki poziom trzeci, brzucha i układu oddechowego: Ból głowy, utrata węchu, utrata apetytu, kaszel, gorączka, chrypka, ból gardła, ból w klatce piersiowej, zmęczenie, splątanie, ból mięśni, duszność, biegunka, ból brzucha

Należy zauważyć, że naukowcy przyjrzeli się jednemu szczepowi COVID-19 - nie żadnym potencjalnym istotom mutacyjnym badanym poza badaniem. Mimo że jest to ten sam wirus, współautorka badania dr Claire Steves, starszy wykładowca kliniczny w King's College London, mówi Verywellże COVID-19 „wydaje się występować inaczej u różnych osób”.

SARS-CoV-2, wirus wywołujący COVID-19, „może dostać się do wielu różnych typów komórek, nie tylko do komórek układu oddechowego” - mówi Steves. W rezultacie może powodować objawy mózgowe, takie jak splątanie, objawy skórne, takie jak wysypka, i objawy ze strony układu oddechowego, takie jak kaszel. „Reakcja immunologiczna każdego z nas na [COVID-19] jest inna, co również przyczynia się do różnych prezentacji” - mówi.

Które rodzaje COVID-19 są najpoważniejsze?

Po zidentyfikowaniu różnych grup objawów, naukowcy przeprowadzili analizę, aby zobaczyć, co przynależność do jednej z tych grup oznacza leczenie pacjenta.

Naukowcy odkryli, że tylko 1,5% osób w skupieniu 1, 4,4% osób w skupieniu 2 i 3,7% osób w skupieniu 3 wymagało wsparcia w oddychaniu. Ale te liczby wzrosły w przypadku osób z innych klastrów. 8,6% osób w skupieniu 4, 9,9% osób w klastrze 5 i 19,8% w klastrze 6 wymagało albo dodatkowego tlenu, albo podłączenia respiratora.

Prawie połowa pacjentów ze skupienia 6 trafiła do szpitala, ale tylko 16% osób w klastrze 1 miało takie same doświadczenia.

Ogólnie rzecz biorąc, naukowcy odkryli, że osoby z klastrów 4, 5 i 6 były bardziej narażone na wysokie ryzyko COVID-19 - były starsze i słabsze oraz częściej miały wcześniej istniejące schorzenia, takie jak cukrzyca, choroby płuc lub otyłość.

Jak to może pomóc osobom z COVID-19?

Aby poznać rzeczywiste implikacje ich danych, naukowcy stworzyli model, który łączył informacje o wieku, płci, wskaźniku masy ciała (BMI) i wcześniejszych stanach pacjenta z objawami, których doświadczali w ciągu pierwszych pięciu dni choroba. Na podstawie tych czynników naukowcy byli w stanie przewidzieć, jaki „typ” COVID-19 miał pacjent i jakie ryzyko zachorowania na poważną chorobę.

Osoby, u których rozwinie się ciężki przypadek COVID-19 i potrzebują wsparcia w oddychaniu, zazwyczaj trafiają do szpitala około 13 dni po wystąpieniu pierwszych objawów - a Steves twierdzi, że nowe dane mogą pomóc w szybszym rozpoczęciu leczenia.

„Możemy wykorzystać sposób, w jaki [wirus] prezentuje się w ciągu pierwszych pięciu dni, aby przewidzieć, kto potrzebuje wsparcia ze strony szpitala” - mówi. „Oznacza to, że moglibyśmy wcześniej nawiązać kontakt z osobami z wyższego ryzyka, monitorować i wspierać ich w domu i być może przeprowadzać leczenie, o którym wiemy, że może być skuteczne”.

W niektórych przypadkach wczesna interwencja może być ważna, mówi dr Peter Winkelstein, profesor i dyrektor wykonawczy Instytutu Informatyki Opieki Zdrowotnej na Uniwersytecie w Buffalo, który nie pracował nad badaniem.

„Nie wiemy jeszcze na pewno na temat COVID-19 - wciąż dowiadujemy się więcej o wirusie - ale z pewnością w prawie całej medycynie prawdą jest, że im wcześniej zaczniesz leczenie, tym lepiej pacjent będzie radził sobie” - powiedział mówi.

Steves mówi, że ma nadzieję, że odkrycia jej zespołu doprowadzą do „proaktywnego monitorowania” pacjentów, u których wykryto COVID-19, i miejmy nadzieję, że przyniosą lepsze wyniki w przyszłości.

Co to oznacza dla Ciebie

COVID-19 może tworzyć skupiska objawów u ludzi, a określenie, do której grupy należy pacjent, może pomóc lekarzom z wyprzedzeniem zorientować się, jak bardzo się zachorują. Uzyskanie właściwej opieki podtrzymującej na wczesnym etapie może pomóc w uzyskaniu bardziej pozytywnych wyników.