Jako schorzenie neurologiczne wpływające na ośrodkowy układ nerwowy, w tym mózg, może Cię nie dziwić, że stwardnienie rozsiane (SM) powoduje nieco większe ryzyko napadów i padaczki. W rzeczywistości szacuje się, że od 2 do 5 procent osób żyjących ze stwardnieniem rozsianym ma padaczkę, w porównaniu z 1,2 procent populacji ogólnej. Uważa się, że epilepsja występuje około trzy razy częściej w SM.
Verywell / Cindy ChungPrzyczyny
Napad jest spowodowany niewłaściwą lub nadmierną aktywnością elektryczną w mózgu, zwykle w korze mózgowej. Padaczkę definiuje się jako nawracające napady drgawkowe spowodowane tego rodzaju nieprawidłową aktywnością mózgu.
Chociaż naukowcy nie rozumieją dokładnie, dlaczego istnieje większe ryzyko wystąpienia epilepsji u osób ze stwardnieniem rozsianym, może to być spowodowane złożoną zależnością między rolą zapalenia w obu stanach a uszkodzeniem mózgu spowodowanym zmianami SM, które mogą prowadzić do zakłóceń elektrycznych. Aby zrozumieć ten związek, należy przeprowadzić dalsze badania.
Badania pokazują, że napady padaczkowe, jeśli wystąpią, najczęściej rozpoczynają się jakiś czas po wystąpieniu SM. Niektóre badania wykazały również związek między ciężkością SM a ryzykiem epilepsji, co oznacza, że im cięższy przypadek SM, tym częstsze wydają się napady.
Rodzaje napadów
Istnieją dwa ogólne typy napadów: uogólnione i ogniskowe. Podobnie jak w populacji ogólnej, te ostatnie są najczęstszymi typami stwardnienia rozsianego; blisko 70 procent napadów, które występują w SM ma charakter ogniskowy.
Napady uogólnione
Napad uogólniony obejmuje cały mózg. Istnieje sześć typów napadów uogólnionych, ale napady toniczno-kloniczne są najczęstszym typem w SM.
Napady toniczno-kloniczne charakteryzują się utratą przytomności i sztywnością mięśni (faza toniczna), którym towarzyszą drgawki (faza kloniczna). W przeszłości określane jako napady padaczkowe typu grand mal, trwają zazwyczaj od jednej do trzech minut.
Chociaż nieprzyjemny jest ich świadek, większość ludzi, którzy doświadczają napadu toniczno-klonicznego, w rzeczywistości ich nie czuje. Następnie osoba będzie zazwyczaj czuła się wyczerpana, wyblakła i zdezorientowana. Czasami może dojść do urazów głowy i ciała, jeśli osoba upadnie, gdy zacznie się napad.
Napady ogniskowe
Napady ogniskowe, które kiedyś nazywane były napadami częściowymi lub miejscowymi, to te, które powstają w zlokalizowanym obszarze mózgu. Ich pojawienie się jest mniej dramatyczne niż napady toniczno-kloniczne, aw niektórych przypadkach może być ledwo zauważone przez osobę, która ich doświadcza.
Napady te są ogólnie klasyfikowane jako:
- Napady ogniskowe świadome: wcześniej znane jako proste napady częściowe, ten typ nie powoduje utraty przytomności; raczej sprawia, że wszystko wydaje się chwilowo „wyłączone”. Ludzie często opisują odczuwanie dziwnych emocji lub doświadczanie zmian w wyglądzie, dźwięku, odczuciu, zapachu lub smaku. W niektórych przypadkach mięśnie osoby mogą zesztywnieć lub zacząć drgać, zwykle po jednej stronie twarzy lub ciała.
- Ogniskowe napady upośledzenia świadomości: Ten typ napadu, który kiedyś nazywał się złożonym napadem częściowym, również nie powoduje utraty przytomności, ale zamiast tego powoduje nagły brak świadomości. To tak, jakby osoba była raczej „wygaszona” niż zemdlała. Podczas napadu osoba może nie być w stanie zareagować i często patrzy w przestrzeń lub działa w powtarzalny sposób, na przykład zacierając ręce, mlaskając wargami, przełykając lub wydając powtarzające się dźwięki. W większości przypadków osoba nie pamięta, co się stało po zakończeniu ataku.
Objawy
Programy telewizyjne i filmy przedstawiające napady padaczkowe często przedstawiają niepełny obraz tego, jak można ich doświadczyć. Napady mogą znacznie różnić się objawami i ciężkością - niektóre są przemijające i prawie niezauważalne, podczas gdy inne mogą być znacznie poważniejsze i niepokojące.
Objawy napadu zależą od rodzaju napadu, ale ogólnie mogą obejmować:
- Utrata przytomności lub świadomości
- Zamieszanie, zmiany w zachowaniu
- Upada bez odwołań i ostrzeżeń
- Dziwne doznania i emocje
- Niekontrolowane szarpnięcia rąk i nóg
- Gapiowski
- Aura
Należy zauważyć, że wiele napadowych (nagłych i krótkotrwałych) objawów stwardnienia rozsianego, w tym spastyczność, zaburzenia czucia i niewyjaśnione bulgotanie, może naśladować napad.
Diagnoza
Musisz udać się do neurologa, który może ci powiedzieć, czy twoje objawy są objawami napadowymi, czy rzeczywistymi napadami.
Badanie fal mózgowych zwane elektroencefalogramem (EEG) pokazuje różnicę między nimi, więc lekarz może zlecić wykonanie takiego rozróżnienia. Możesz również wykonać inne testy laboratoryjne i / lub obrazowe, aby potwierdzić lub wykluczyć rozpoznanie padaczki.
Chociaż być może od jakiegoś czasu żyjesz ze swoim SM i dobrze znasz jego wpływ na Ciebie, ważne jest, aby Twój lekarz ustalił, co powoduje Twoje samopoczucie. Opóźnienie postawienia właściwej diagnozy, jeśli rzeczywiście masz napad, może prowadzić do konsekwencji i uniemożliwić odpowiednie leczenie.
Leczenie
Napady u osób ze stwardnieniem rozsianym są zwykle łagodne i nie powodują trwałych uszkodzeń. W większości przypadków do opanowania lub całkowitego wyeliminowania napadów potrzebne są leki przeciwdrgawkowe.
Dostępnych jest wiele leków stosowanych w leczeniu padaczki, z których każdy ma różne potencjalne korzyści i zagrożenia. W rzeczywistości niektóre z tych leków przeciwdrgawkowych są również stosowane w leczeniu objawów SM, takich jak ból i drżenie.
Niektóre przykłady leków przeciwdrgawkowych obejmują:
- Tegretol, Carbatrol (karbamazepina)
- Neurontin (gabapentyna)
- Depakote, Depakene (kwas walproinowy)
- Topamax (topiramat)
Celem zarówno stwardnienia rozsianego, jak i epilepsji jest znalezienie tego, co działa najlepiej w łagodzeniu objawów i kontrolowaniu napadów, przy jednoczesnym ograniczeniu skutków ubocznych do minimum. Twój lekarz będzie współpracował z Tobą, aby znaleźć najlepszy lek na Twoje potrzeby i objawy.
Jeśli masz objawy napadowe, a nie drgawki, lekarz może nadal leczyć Cię lekiem przeciwdrgawkowym, jeśli objawy zaburzają jakość życia.Na szczęście objawy napadowe zwykle ustępują w ciągu kilku miesięcy.
Słowo od Verywell
Jeśli odczuwasz objawy przypominające drgawki, takie jak skurcze mięśni, skurcze, osłabienie lub drżenie, ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem, który może skierować Cię do neurologa w celu dalszego zbadania. Niezależnie od tego, czy masz napady padaczkowe, czy objawy napadowe, Twój zespół medyczny może opracować plan leczenia, który pomoże Ci opanować objawy i poprawi jakość życia.
