Objawy autyzmu u dziewcząt

Czy twoja córka mogłaby mieć autyzm? Odpowiedź może nie być tak oczywista, jak gdybyś miał syna. Dzieje się tak dlatego, że objawy autyzmu u dziewcząt i kobiet nie są takie same jak u chłopców i mężczyzn, a co ważniejsze, być może łatwo je przeoczyć, szczególnie w przypadkach autyzmu o wysokim stopniu funkcjonowania.

Dlaczego dziewczęta mogą być niedodiagnozowane

Dziewczęta, które mają jawne objawy, takie jak oczywiste zachowania autostymulujące (stimy), skrajne trudności z mową i językiem, poważne trudności w komunikacji społecznej lub poważne problemy poznawcze, są zwykle kierowane na ocenę i diagnozowane w młodym wieku.

Jednak dziewczęta, u których objawy są subtelne lub których poziom inteligencji pozwala im maskować objawy, mogą zostać zdiagnozowane tylko jako nastolatki lub nastolatki.Nasza kultura może być winna niektórych przeoczonych diagnoz u dziewcząt. Ogólnie oczekuje się, że dziewczęta będą cichsze i mniej asertywne niż chłopcy.

Dziewczyna, która wydaje się nieśmiała i wycofana, może być postrzegana jako akceptowalnie „kobieca”, podczas gdy chłopiec z takimi samymi zachowaniami jest uważany za nietypowego. Podobnie dziewczyna, która wydaje się „kosmiczna” i niezaangażowana jest często opisywana jako „rozmarzona”, podczas gdy chłopiec o podobnych zachowaniach może przyciągać negatywną uwagę.

Objawy, które mogą sugerować autyzm u dziewcząt

Żaden pojedynczy objaw nie wystarczy, aby sugerować autyzm. Ponadto, podczas gdy niektóre objawy mogą stać się dla ciebie coraz bardziej oczywiste wraz z wiekiem twojej córki, powinieneś być w stanie spojrzeć wstecz i zdać sobie sprawę, że były obecne od jej dzieciństwa.

Ponadto objawy autyzmu powinny być na tyle poważne, aby ograniczyć codzienne funkcjonowanie. Innymi słowy, jeśli twoja córka ma jeden lub dwa objawy autyzmu, ale jest dobrze przystosowana i odnosi sukcesy w inny sposób, jest mało prawdopodobne, że jest autystyczna.

Oznaki autyzmu:

1. Twoja córka polega na innych dzieciach (zwykle dziewczynkach), które prowadzą je i mówią w ich imieniu przez cały dzień szkolny.
2. Twoja córka ma „namiętne” i ograniczone zainteresowania, które są bardzo specyficzne i ograniczone. Na przykład, podczas gdy wiele dziewcząt może być fanami określonego programu telewizyjnego, dziewczyna z autyzmem może zbierać informacje i bez końca rozmawiać o postaciach, miejscach, rekwizytach lub aktorach, ale niewiele lub nic nie wie o fabule lub gatunku serialu.
3. Twoja córka jest niezwykle wrażliwa na wyzwania sensoryczne, takie jak głośny hałas, jasne światło lub silne zapachy. (Ten objaw jest tak samo powszechny u chłopców, jak u dziewcząt). Wyzwania sensoryczne nie są unikalne dla autyzmu, ale są jednym z objawów zaburzenia.
4. Rozmowa twojej córki ogranicza się do jej interesujących tematów. Może dzielić się swoimi obszarami szczególnej i ograniczonej fascynacji, ale nie jest zainteresowana usłyszeniem odpowiedzi innej osoby. Może to utrudniać jej dołączanie do grup lub nawiązywanie znajomości.
5. Twoja córka ma niski poziom frustracji i trudno jej złagodzić swoje uczucia, gdy jest sfrustrowana. Może mieć nieodpowiednie dla wieku „załamania”. Może to zakłócać jej relacje z nauczycielami lub prowadzić do interwencji behawioralnych, takich jak zatrzymanie lub nawet zawieszenie w szkole.
6. Twoja córka doświadcza niezwykłego stopnia depresji, lęku lub nastrojów. Ponownie, objawy te w żadnym wypadku nie są unikalne dla autyzmu, ale autyzm jest związany zarówno z zaburzeniami nastroju, jak i zaburzeniami obsesyjno-kompulsywnymi.
7. Twoja córka ma trudności z nawiązywaniem lub utrzymywaniem przyjaciół; może wydawać się „nieświadoma”, jeśli chodzi o niewerbalne sygnały społeczne (odwrócenie się innych ludzi, wyraz twarzy itp.). Może też mieć trudności z naśladowaniem zachowań innych dziewcząt, wyborów modowych lub fryzur, nawet jeśli chce się „dopasować”.
8. Twoja córka jest zwykle opisywana jako „cicha” lub „nieśmiała” w szkole i innych trudnych sytuacjach społecznych. Bycie cichym lub nieśmiałym nie jest samo w sobie objawem autyzmu, ale często trudności z otwartym i / lub ekspresyjnym językiem mogą utrudniać rozpoczęcie rozmowy, podniesienie ręki lub szybkie reagowanie na sytuacje społeczne.
9. Twoja córka jest niezwykle bierna. Podczas gdy niektóre osoby z autyzmem są dość asertywne, zachowania pasywne (chociaż społecznie akceptowalne w szkole) mogą być oznaką, że Twoja córka nie jest do końca pewna, co zrobić lub powiedzieć, i wybrała bezpieczną drogę robienia lub mówienia jak najmniej .
10. Wydawało się, że Twoja córka rozwija się dość typowo jako młoda dziewczyna, ale komunikacja społeczna staje się coraz trudniejsza, gdy wkracza w swoje nastoletnie lata. (Badania sugerują, że dziewczęta z wysoko funkcjonującym autyzmem mogą znaleźć sposoby radzenia sobie z trudnościami w interakcjach społecznych i maskowania ich, często pozwalając innym mówić w ich imieniu. Ta strategia działa dobrze, dopóki oczekiwania społeczne nie staną się bardziej złożone i wymagające we wczesnych latach nastoletnich).
11. Twoja córka ma napady padaczkowe (w jednym z badań stwierdzono, że epilepsja występuje częściej u dziewcząt z autyzmem niż u chłopców).

Jeśli zauważysz kilka z tych problemów, wydają się one rozpowszechniać z czasem i przeszkadzają one w funkcjonowaniu Twojej córki, możesz rozważyć przebadanie lub ocenę córki przez profesjonalny zespół ekspertów ds. Autyzmu.

Słowo od Verywell

Jeśli uważasz, że te kryteria opisują twoją córkę i zdecydujesz się na ewaluację, upewnij się, że znajdziesz ewaluatora lub zespół, który ma szczególne doświadczenie w pracy z dziewczętami z tego spektrum. Jak już wspomniano, zdiagnozowanie wysoko funkcjonującego autyzmu może być trudne u dziewczynki, która nauczyła się radzić sobie z wyzwaniami.

Jeśli odkryjesz, że Twoja córka ma autyzm, ważne jest, aby wiedzieć, że dostępna jest szeroka gama metod leczenia. Ponadto, w zależności od jej potrzeb i wyzwań, możesz zdecydować się na rozważenie różnych opcji edukacyjnych.

Indywidualne plany specjalnych potrzeb mogą pomóc w szkole publicznej; możesz również zdecydować się na rozważenie opcji prywatnych lub czarterowych, ponieważ autystyczne dziewczyny często radzą sobie lepiej w mniejszych miejscach.