Rak płaskonabłonkowy płuc

Rak płaskonabłonkowy płuc jest jedną z postaci niedrobnokomórkowego raka płuc. Niedrobnokomórkowe raki płuc stanowią około 85% przypadków raka płuc, z czego około 30% to raki płaskonabłonkowe.

Rak płaskonabłonkowy zaczyna się w tkankach wyściełających kanały powietrzne w płucach. Znany jest również jako rak naskórkowy. Większość raka płaskonabłonkowego płuc jest zlokalizowana centralnie, zwykle w większych oskrzelach, które łączą tchawicę z płucem.

Objawy

Typowe oznaki i objawy raka kolczystokomórkowego nie różnią się od objawów innych chorób płuc i zazwyczaj obejmują:

• Uporczywy kaszel
• Duszność
• Świszczący oddech
• Kaszel z krwi
• Zmęczenie
• Dyskomfort podczas połykania
• Ból w klatce piersiowej
• Gorączka
• Chrypka
• Utrata apetytu
• Niewyjaśniona utrata masy ciała o ponad 5 procent w okresie od sześciu do 12 miesięcy

Ale jest też różnica, która charakteryzuje tę formę raka w porównaniu z innymi. Rak płaskonabłonkowy ma tendencję do wcześniejszego wywoływania objawów, ponieważ atakuje większe drogi oddechowe płuc (w przeciwieństwie do gruczolakoraka, który atakuje brzegi). Chociaż przekłada się to na wyższe wskaźniki wczesnego wykrywania, 75 procent przypadków jest nadal diagnozowanych dopiero po rozprzestrzenieniu się raka.

Rak płaskonabłonkowy jest najczęstszą przyczyną zespołu Pancoasta (znanego również jako zespół rowka górnego). Zespół Pancoasta jest wywoływany przez nowotwory, które rozpoczynają się w górnej części płuc i atakują pobliskie struktury, takie jak nerwy. Objawy obejmują ból barku promieniujący do wnętrza ramienia, osłabienie lub uczucie kłucia w dłoniach, zaczerwienienie lub pocenie się po jednej stronie twarzy oraz opadającą powiekę (zespół Hornera).

Osoby z rakiem płaskonabłonkowym są również bardziej narażone na wystąpienie podwyższonego poziomu wapnia (hiperkalcemii), co może skutkować osłabieniem mięśni i skurczami. Hiperkalcemia jest jednym z objawów zespołu paraneoplastycznego i jest spowodowana przez nowotwór wydzielający substancję podobną do hormonu, która podnosi poziom wapnia we krwi.

Przyczyny

Raki płaskonabłonkowe są silniej związane z paleniem niż inne formy niedrobnokomórkowego raka płuca i częściej występują u mężczyzn niż u kobiet.

Raport z 2010 roku z Uniwersytetu Johna Hopkinsa sugeruje, że aż 91 procent płaskonabłonkowego raka płuc jest przypisywanych papierosom, a stopień ryzyka jest bezpośrednio powiązany z liczbą papierosów wypalanych dziennie.

Podczas gdy raki płaskonabłonkowe są nierozerwalnie związane z paleniem, mogą przyczyniać się do tego inne przyczyny. Wśród nich ekspozycja na radon w domu jest drugą najczęstszą przyczyną raka płuc. Narażenie zawodowe na olej napędowy i inne toksyczne opary i gazy jest również ważnymi czynnikami ryzyka.

Genetyka może również odgrywać rolę, biorąc pod uwagę, że ryzyko jest statystycznie zwiększone u osób, które mają innych członków rodziny z rakiem płuc.

Zapadalność na raka płaskonabłonkowego płuc w ostatnich latach spada, podczas gdy częstość występowania raka gruczołowego wzrasta. Uważa się, że dodanie filtrów do papierosów umożliwia głębsze wdychanie dymu do płuc, w których rozwijają się gruczolakoraki. Te nowotwory mogą jednak wystąpić nawet u osób, które nigdy nie paliły.

Diagnoza

Rak płaskonabłonkowy płuc jest często pierwszym podejrzeniem, gdy nieprawidłowości są widoczne na zdjęciu rentgenowskim. Dalsza ocena może obejmować:

• TK klatki piersiowej (forma prześwietlenia, która tworzy przekrojowe obrazy płuc)
• Cytologia plwociny (która wydaje się być skuteczna, biorąc pod uwagę, że komórki rakowe są łatwiej usuwane z dużych dróg oddechowych)
• Bronchoskopia (bezpośrednia forma wizualizacji w płucach)
• Skan PET (który jest w stanie lepiej wykryć aktualną aktywność raka)
• USG wewnątrzoskrzelowe (z użyciem sondy ultradźwiękowej wprowadzonej do tchawicy)

W zależności od wyników lekarz może chcieć pobrać próbkę tkanki (biopsja płuc) w celu potwierdzenia diagnozy i zleci dalsze badania, aby sprawdzić, czy rak się rozprzestrzenił.

Inscenizacja choroby

Jeśli rak zostanie potwierdzony, twój lekarz będzie następnie chciał zainscenizować złośliwość. Rak płaskonabłonkowy płuc dzieli się na cztery etapy:

• Etap 1: rak jest zlokalizowany i nie rozprzestrzenił się na żadne węzły chłonne
• Etap 2: rak rozprzestrzenił się na węzły chłonne lub wyściółkę płuc lub znajduje się w określonym obszarze głównego oskrzela
• Etap 3: rak rozprzestrzenił się na tkanki w pobliżu płuc
• Etap 4: rak rozprzestrzenił się (dał przerzuty) do innej części ciała, najczęściej do kości, mózgu, wątroby lub nadnerczy

Lekarze będą również stosować bardziej złożone metody inscenizacji, zwane inscenizacją TNM. W tym celu przyjrzą się rozmiarowi guza (reprezentowanemu przez T); liczba i umiejscowienie zajętych węzłów (N) oraz to, czy guz dał przerzuty (M).

Podtypy

Płaskonabłonkowe raki płuc można dalej podzielić na cztery podtypy w zależności od tego, jak wyglądają pod mikroskopem i jak się zachowują. Następnie patolog sklasyfikuje raka jako:

• Prymitywny
• Klasyczny
• Wydzielniczy
• Basa

Wskaźniki przeżycia różnią się znacznie między podtypami, przy czym prymitywne raki mają ogólnie najgorsze wyniki. Podtypy są również ważne, ponieważ pomagają lekarzowi określić, na który schemat leków najprawdopodobniej zareagują. Większość podtypów reaguje na co najmniej jeden z powszechnie stosowanych leków chemioterapeutycznych.

Jedynym wyjątkiem może być wydzielniczy rak płaskonabłonkowy płuc. Ten podtyp jest mniej wrażliwy na powszechnie stosowane leki, ponieważ ma tendencję do powolnego wzrostu. Ogólnie chemioterapia jest najbardziej skuteczna w zwalczaniu i niszczeniu nowotworów za pomocą szybko dzielących się komórek.

Leczenie

W zależności od stadium raka płaskonabłonkowego płuc leczenie może obejmować zabieg chirurgiczny, chemioterapię, radioterapię, terapię celowaną, immunoterapię lub ich kombinację. Wiele badań klinicznych jest w toku, szukając nowych sposobów leczenia tego raka i pomagających zdecydować, które metody leczenia są najbardziej skuteczne.

W przeszłości często te różne kategorie leczenia były stosowane oddzielnie. Na przykład w przypadku przerzutowych guzów płaskonabłonkowych terapia pierwszego rzutu zwykle obejmowała immunoterapię lub chemioterapię, ale terapia skojarzona może okazać się najbardziej korzystna.

Badanie z 2018 roku opublikowane wNew England Journal of Medicinestwierdzili, że stosowanie kombinacji leku do immunoterapii Keytruda (pembrolizumab) z chemioterapią znacznie wydłużyło całkowity czas przeżycia osób z przerzutowym rakiem płaskonabłonkowym płuc.

Operacja

W przypadku raka płaskonabłonkowego może być możliwa operacja raka płuc. W przypadku płaskonabłonkowego raka płuca w stadium 1A sama operacja może być wyleczona. Operację można również rozważyć u chorych na raka płuca w stadium 1B, II i 3A, zwykle w połączeniu z chemioterapią i radioterapią. Czasami guz może początkowo nie nadawać się do operacji, ale jego rozmiar może zostać zmniejszony za pomocą chemioterapii i / lub radioterapii, aby umożliwić operację.

Gdy chemioterapia jest wykonywana w celu zmniejszenia rozmiaru guza przed zabiegiem chirurgicznym, nazywa się to „chemioterapią neoadiuwantową”. Niedawno wykazano sukces w stosowaniu immunoterapii w celu zmniejszenia rozmiaru nieoperacyjnego guza, tak aby można było przeprowadzić operację.

Chemoterapia

Chemioterapię można stosować samodzielnie, w połączeniu z radioterapią lub przed lub po operacji raka płuc. Można go również łączyć z immunoterapią i wydaje się, że to połączenie przynosi największe korzyści w zakresie przeżycia u osób z przerzutami. Rak płaskonabłonkowy płuc reaguje nieco inaczej niż inne raki płuc, takie jak gruczolakorak, na leki stosowane w chemioterapii.

Typowe leki stosowane początkowo w przypadku tego typu raka to Platinol (cisplatyna) i Gemzar (gemcytabina). W przypadku odpowiedzi na leczenie można zastosować ciągłe (leczenie podtrzymujące) preparatem Tarceva (erlotynib) lub Alimta (pemetreksed).

Chemioterapia pierwszego rzutu zazwyczaj składa się z leków na bazie platyny, takich jak platyna, paraplatyna (karboplatyna) lub eloksatyna (oksalaplatyna). Według przeglądu Cochrane z 2015 r., W porównaniu z lekami nieopartymi na platynie, leki te z większym prawdopodobieństwem osiągną całkowitą remisję.

Radioterapia

Radioterapia może być stosowana w leczeniu raka lub w celu kontrolowania objawów związanych z rozprzestrzenianiem się raka. Promieniowanie może być podawane zewnętrznie lub wewnętrznie (brachyterapia), podczas której materiał radioaktywny jest dostarczany do określonego obszaru płuc podczas bronchoskopii.

Terapia celowana

Być może słyszałeś o stosowaniu leków celowanych w leczeniu mutacji EGFR w gruczolakoraku płuc. EGFR, czyli receptor naskórkowego czynnika wzrostu, jest białkiem zaangażowanym w napędzanie wzrostu raka. Rak płaskonabłonkowy płuc można również leczyć, kierując się na szlak EGFR, ale za pomocą innego mechanizmu.

Zamiast celować w mutacje EGFR, przeciwciała anty-EGFR są klasą leków stosowanych do wiązania EGFR na zewnątrz komórek nowotworowych. Kiedy EGFR jest w ten sposób związany, szlak sygnałowy, który nakazuje komórce wzrost, zostaje zatrzymany. Portrazza (necytumumab) został zatwierdzony w 2015 r. Do stosowania wraz z chemioterapią w leczeniu zaawansowanych raków płaskonabłonkowych. W badaniach klinicznych oceniano inne leki, takie jak afatynib i inne, stosowane w leczeniu płaskonabłonkowego raka płuc.

Immunoterapia

Leki immunoterapeutyczne zostały po raz pierwszy zatwierdzone do leczenia raka płuc w 2015 r., A obecnie kombinacje tych leków są badane w badaniach klinicznych.

W 2015 roku zatwierdzono pierwszą immunoterapię dla osób z tą chorobą. Lek Opdivo (niwolumab) jest formą immunoterapii, która w bardzo uproszczony sposób wzmacnia zdolność organizmu do zwalczania komórek rakowych.

Aby zrozumieć, jak działają te leki, warto pomyśleć o swoim układzie odpornościowym jak o samochodzie. „Hamulce” są kontrolowane przez białko zwane PD-1. Opdivo w tej analogii działa w celu zablokowania PD-1 - hamulców - umożliwiając układowi odpornościowemu walkę z rakiem bez ingerencji - w istocie poprzez zdejmowanie hamulców z samochodu.

Leki immunoterapeutyczne są obecnie zatwierdzone dla osób z przerzutowym niedrobnokomórkowym nowotworem płuca, u których nastąpiła progresja raka podczas lub po chemioterapii opartej na związkach platyny.

Od tego czasu zarejestrowano szereg innych leków immunoterapeutycznych, w tym Keytruda (pembrolizumab) i Tecentriq (atezolizumab).

Jak wspomniano powyżej, w przypadku raka kolczystokomórkowego z przerzutami połączenie Keytrudy i chemioterapii znacznie poprawiło przeżycie.

Rokowanie

Przed udzieleniem odpowiedzi na pytanie „jakie jest rokowanie w przypadku płaskonabłonkowego raka płuca?” ważne jest, aby porozmawiać o tym, co naprawdę oznaczają liczby opisujące współczynnik przeżycia. Przede wszystkim każdy jest inny.

Statystyki mówią nam, jaki jest „średni” przebieg lub przeżycie, ale nie mówią nam nic o konkretnych osobach. Na rokowanie w przypadku płaskonabłonkowego raka płuca może wpływać wiele czynników, w tym wiek w chwili rozpoznania, płeć, stan ogólnego stanu zdrowia i odpowiedź na leczenie.

Warto też pamiętać, że statystyki opierają się na informacjach sprzed kilku lat. W miarę pojawiania się nowych metod leczenia liczby te mogą nie odzwierciedlać dokładnie aktualnych prognoz.

Na przykład pięcioletni wskaźnik przeżycia w przypadku raka płuc zgłoszony w 2018 r. Opiera się na osobach, u których zdiagnozowano w 2013 r. I wcześniej. Ponieważ wiele znaczących metod leczenia raka kolczystokomórkowego płuc zostało zatwierdzonych dopiero po 2013 roku, statystyki niekoniecznie wskazują, jak ktoś sobie dzisiaj poradzi.

Jednocześnie w ciągu ostatnich 5 lat zarejestrowano więcej nowych metod leczenia raka płuc niż w okresie 40 lat wcześniej. Na przykład lek Portrazza nie był dostępny, gdy zdiagnozowano osoby biorące udział w tych badaniach. Oznacza to, że obecne zgłaszane wskaźniki przeżycia nie uwzględniają tego, jak ktoś będzie się zachowywał w przypadku którejkolwiek z tych nowych terapii.

Dziś jest wiele nadziei dla osób, u których zdiagnozowano raka płuc, ale niestety statystyki, które przeczytasz, mogą nie być pomocne w zrozumieniu tej nadziei.

Odsetki przeżyć pięcioletnich wahają się od średnio 50 procent w przypadku niedrobnokomórkowego raka płuca w stadium 1 do zaledwie 2 do 4 procent w stadium 4. Ponieważ większość diagnoz jest przeprowadzana na późniejszych etapach, ogólny wskaźnik przeżycia pięcioletniego wynosi 18 procent.

Należy zauważyć, że wiele osób leczonych z powodu raka płuc żyje dłużej niż pięć lat, a postępy w leczeniu obiecują wyższe wskaźniki trwałej remisji.

Korona

Rozpoznanie raka kolczystokomórkowego płuc jest przerażające i możesz czuć się bardzo samotny. Wyrażenie „potrzeba wioski” nigdy nie było bardziej odpowiednie niż w przypadku raka płuc. Sięgnij i pozwól (ta część jest czasami kluczowa) swoim bliskim, aby cię wspierali.

Poświęć trochę czasu, aby dowiedzieć się o swoim raku. Badania mówią nam, że ludzie, którzy lepiej rozumieją swój nowotwór, nie tylko czują się silniejsi, ale wiedza ta może czasami wpływać na przeżycie. Na przykład nie wszyscy onkolodzy mogą znać najnowsze badanie wykazujące znaczną poprawę przeżywalności w przypadku przerzutów. choroba u osób początkowo leczonych połączeniem immunoterapii i chemioterapii. Sprawdź, czy możesz znaleźć grupę wsparcia dla osób z rakiem płuc w swojej społeczności lub poświęć trochę czasu, aby połączyć się ze wspaniałą społecznością zajmującą się rakiem płuc w Internecie.

Osoby te nie tylko powitają Cię i będą Cię wspierać, ale mogą być również świetnym źródłem najnowszych informacji i badań. Sprawdź organizacje zajmujące się rakiem płuc, takie jak LUNGevity, American Lung Association Lung Force i Lung Cancer Alliance.

Podczas wyszukiwania innych osób z rakiem płuc w mediach społecznościowych, hashtag to #LCSM, co oznacza media społecznościowe z rakiem płuc. Jeśli masz mniej niż 50 lat, koniecznie zajrzyj do Bonnie J. Addario Lung Cancer Foundation, organizacji, która szczególnie interesuje się rakiem płuc u młodych dorosłych.

Przede wszystkim bądź swoim własnym adwokatem w opiece nad chorymi na raka. Leczenie raka płuc szybko się zmienia, a ludzie są coraz częściej wzywani do aktywnego udziału w zespole terapeutycznym. W rzeczywistości jest obecnie wielu ocalałych, którzy żyją tylko dlatego, że się kształcili i byli orędownikami ich opieki.

Ponieważ onkolodzy ogólni mogą nie być na bieżąco z szybko zmieniającymi się badaniami, wielu chorych na raka płuca zaleca zasięgnięcie drugiej opinii w jednym z większych ośrodków onkologicznych wyznaczonych przez National Cancer Institute.

Słowo od Verywell

Radzenie sobie z rakiem płuc u ukochanej osoby może być wyzwaniem. Nie tylko stawiasz czoła temu, kim jest twoja ukochana osoba, ale poczucie bezradności może być bolesne. Możesz mieć pewność, że większość ludzi nie ma pojęcia, jak zareagować, gdy ukochana osoba zachoruje na raka płuc.

Pytanie o konkretne sposoby, w jakie możesz pomóc, zamiast mówić „zadzwoń do mnie, jeśli mnie potrzebujesz”, jest sposobem, w jaki możesz wyrazić swoją troskę i zmniejszyć ich ciężar. Poświęć chwilę, aby dowiedzieć się, jak naprawdę żyje się z rakiem płuc i jak możesz lepiej wesprzeć chorą na raka ukochaną osobę.