4 Niezbyt częste przyczyny przewlekłych zawrotów głowy

Wiele form zawrotów głowy może wystąpić nagle, powodując dezorientację na minuty, godziny, a nawet dni, po czym równie szybko znikają. Często nie mamy pojęcia, dlaczego się wydarzyły, a samo doświadczenie zwykle nie ma długoterminowych konsekwencji.

Inne typy są znacznie bardziej przygnębiające. Mogą być trwałe i wymagać ciągłego zarządzania, aby osoba mogła funkcjonować nawet ze względną normalnością. Chociaż wiele takich przypadków nie ma wyraźnej przyczyny, istnieją pewne schorzenia, w których charakterystyczne są przewlekłe zawroty głowy.

Zespół Mal de Debarquement

Mal de debarquement, co w języku francuskim oznacza „chorobę wyokrętowania”, zostało pierwotnie opisane przez marynarzy, którzy po wyjściu na brzeg czuli się tak, jakby nadal znajdowali się na kołyszącym się statku.

To uczucie jest dość powszechne u całkowicie zdrowych osób, które właśnie wyszły z łodzi lub samolotu. W większości przypadków stan ustąpi w ciągu jednego dnia.

Jednak dla innych może trwać miesiącami, a nawet latami. Uporczywe uczucie kołysania może się pogorszyć, gdy przebywasz w ciasnych przejściach (takich jak przejście w sklepie spożywczym) lub oglądasz kontrastujące ruchy (takie jak obracanie głowy podczas przekraczania ruchliwego skrzyżowania).

Nikt do końca nie wie, dlaczego mal de debarquement utrzymuje się u niektórych osób, chociaż uważa się, że jest to związane z lękiem, migrenami i pewnymi zmianami hormonalnymi. Chociaż może to zająć trochę czasu, zaburzenie zwykle ustępuje samoistnie.

Jak dotąd żadne badanie nie oferowało kwalifikowalnego leczenia. Niektórzy lekarze odkryli anegdotycznie korzyści ze stosowania leków hamujących przedsionek, takich jak leki przeciwdepresyjne i leki przeciwdrgawkowe. Leki na chorobę lokomocyjną, takie jak meklizyna, skopolamina i prometazyna, wydają się być mniej skuteczne.

Obustronna westybulopatia

Układ przedsionkowy odpowiada za regulację równowagi poprzez przekazywanie do mózgu informacji, które pomagają nam informować o pozycji naszego ciała w przestrzeni (tzw. Propriocepcja). Sygnały pochodzą z uszu wewnętrznych po obu stronach głowy, które następnie wędrują wzdłuż nerwu przedsionkowego do pnia mózgu.

Jeśli ucho wewnętrzne jest uszkodzone, sygnały te mogą być utrudnione i prowadzić do objawów zawrotów głowy. Najczęściej organizm będzie w stanie to skompensować, ponieważ stopniowo dostosowuje się do braku równowagi.

Jednakże, jeśli oba uszy wewnętrzne są uszkodzone, może wystąpić głęboka niestabilność, której organizm jest mniej zdolny do kompensacji. Obustronna przedsionkowatość może wynikać z chorób, takich jak zapalenie opon mózgowych, zapalenie mózgu lub choroba Meniere'a, lub w wyniku stosowania niektórych leków, takich jak antybiotyki aminoglikozydowe. Obustronna operacja ucha może również powodować stan, podobnie jak głuchota i niektóre dziedziczne zaburzenia zawrotów głowy.

Ostra ataksja móżdżkowa

Ostra ataksja móżdżkowa (ACA) występuje, gdy część mózgu, zwana móżdżkiem, ulega zapaleniu lub uszkodzeniu. Móżdżek odpowiada za regulację motoryczną i koordynację mięśni. Uszkodzenie tej części mózgu może powodować niestabilność, utratę koordynacji i utrzymujące się zawroty głowy.

ACA najczęściej dotyka dzieci w wieku poniżej 6 lat, ale może być również spowodowane udarem lub chorobami móżdżku (takimi jak stwardnienie rozsiane). Leczenie może się różnić w zależności od przyczyny i może obejmować sterydy, antybiotyki, leki przeciwwirusowe lub dożylną terapię immunoglobuliną.

Przedsionkowy Schwannoma

Nerwiak przedsionkowy, znany również jako nerwiak nerwu słuchowego, polega na nieprawidłowym wzroście komórek Schwanna nerwu przedsionkowo-ślimakowego, który dotyka każdego roku około jednej na 100 000 osób.

Nerwiak przedsionkowy może wpływać na ruch i stabilność oraz wywoływać prawdziwe zawroty głowy rotacyjne, w których świat wydaje się kręcić w kółko. Często występuje utrata słuchu lub szum w uszach (dzwonienie w uszach). Stan rzadko zagraża życiu.

W zależności od lokalizacji guza leczenie może obejmować zabieg chirurgiczny lub radioterapię.