Zrozumienie zaburzeń skroniowo-żuchwowych (TMD)

Być może widzieliście artykuły na temat zaburzeń skroniowo-żuchwowych (TMD), zwanych również zespołem TMJ. Być może czasami odczuwasz ból w okolicy szczęki, a może Twój dentysta lub lekarz powiedział Ci, że masz TMD.

Jeśli masz pytania dotyczące zaburzeń skroniowo-żuchwowych, nie jesteś sam. Naukowcy również szukają odpowiedzi na pytanie, co powoduje TMD, jakie są najlepsze metody leczenia i jak możemy zapobiegać tym zaburzeniom.

TMD to nie tylko jedno zaburzenie, ale grupa stanów, często bolesnych, które wpływają na staw skroniowo-żuchwowy i mięśnie kontrolujące żucie. Chociaż nie wiemy, ile osób faktycznie ma TMD, wydaje się, że zaburzenia dotykają około dwa razy więcej kobiet niż mężczyzn.

Rodzaje

Eksperci ogólnie zgadzają się, że zaburzenia skroniowo-żuchwowe można podzielić na trzy główne kategorie:

• Ból mięśniowo-powięziowy, najczęstsza postać TMD, to dyskomfort lub ból mięśni kontrolujących funkcję szczęki oraz mięśni szyi i ramion.
• Wewnętrzne zaburzenie stawu to zwichnięcie szczęki, przemieszczenie dysku lub uraz kłykcia.
• Choroba zwyrodnieniowa stawów, taka jak choroba zwyrodnieniowa stawów lub reumatoidalne zapalenie stawów szczęki.

Osoba może mieć jeden lub więcej z tych warunków w tym samym czasie. Naukowcy badają, jak czynniki behawioralne, psychologiczne i fizyczne mogą łączyć się, powodując TMD.

Naukowcy pracują nad wyjaśnieniem objawów TMD, mając na celu opracowanie łatwiejszych i lepszych metod diagnozowania i ulepszonego leczenia.

Staw skroniowo-żuchwowy

Staw skroniowo-żuchwowy łączy dolną szczękę, zwaną żuchwą, z kością skroniową po stronie głowy. Jeśli umieścisz palce tuż przed uszami i otworzysz usta, możesz poczuć stawy po obu stronach głowy. Twoja głowa. Ponieważ te stawy są elastyczne, szczęka może poruszać się płynnie w górę, w dół i na boki, umożliwiając nam rozmowę, żucie i ziewanie. Mięśnie przyczepione do i otaczające staw szczękowy kontrolują jego pozycję i ruch.

Kiedy otwieramy usta, zaokrąglone końce dolnej szczęki, zwane kłykciami, ślizgają się wzdłuż stawu kości skroniowej. Kiedy zamykamy usta, kłykcie wracają do swojej pierwotnej pozycji. Aby ruch był płynny, między kłykciem a kością skroniową znajduje się miękki krążek. Ten dysk amortyzuje wstrząsy stawu skroniowo-żuchwowego spowodowane przeżuwaniem i innymi ruchami.

Ból stawu

Dobra wiadomość jest taka, że ​​dla większości ludzi ból w okolicy stawu szczękowego lub mięśni nie jest sygnałem, że rozwija się poważny problem. Ogólnie rzecz biorąc, dolegliwości związane z TMD są sporadyczne i przejściowe, często występujące cyklicznie. Ból ostatecznie ustępuje przy niewielkim lub żadnym leczeniu. Tylko niewielki procent osób z bólem TMD rozwija znaczące, długotrwałe objawy.

Wyjaśnienie objawów

Naukowcy pracują nad wyjaśnieniem objawów TMD, mając na celu opracowanie łatwiejszych i lepszych metod diagnozowania i ulepszonego leczenia.

Przyczyny

Wiemy, że poważny uraz szczęki lub stawu skroniowo-żuchwowego może powodować TMD. Na przykład silny cios może złamać kości stawu lub uszkodzić dysk, zakłócając płynny ruch szczęki i powodując ból lub blokowanie.

• Artretyzm w stawie szczękowym może również wynikać z urazu.
• Niektórzy sugerują, że zły zgryz (wada zgryzu) może wywołać TMD, ale ostatnie badania kwestionują ten pogląd.
• Leczenie ortodontyczne, takie jak aparat ortodontyczny i używanie nakrycia głowy, również jest obwiniane za niektóre formy TMD, ale obecnie badania pokazują, że jest to mało prawdopodobne.

Guma

Nie ma naukowych dowodów na to, że żucie gumy powoduje klikanie w stawie szczękowym lub że klikanie szczęki prowadzi do poważnych problemów ze stawem skroniowo-żuchwowym. W rzeczywistości klikanie szczęk jest dość powszechne w populacji ogólnej. Jeśli nie ma innych objawów, takich jak ból lub blokowanie, kliknięcie szczęki zwykle nie wymaga leczenia.

Problemy z płytą

Eksperci uważają, że większość osób z kliknięciem lub trzaskaniem w stawie szczękowym prawdopodobnie ma przemieszczony dysk (miękki, amortyzujący dysk nie znajduje się w normalnej pozycji). Tak długo, jak przemieszczony dysk nie powoduje bólu ani problemów z ruchem szczęki, żadne leczenie nie jest potrzebne.

Naprężenie

Eksperci sugerują, że stres (psychiczny lub fizyczny) może powodować lub nasilać TMD. Osoby z TMD często zaciskają lub zgrzytają zębami w nocy, co może męczyć mięśnie szczęki i prowadzić do bólu. Nie jest jednak jasne, czy przyczyną zaciskania / zgrzytania i późniejszego bólu szczęki jest stres, czy też radzenie sobie z przewlekłym bólem / dysfunkcją szczęki.

Objawy i symptomy

Z TMD mogą wiązać się różne objawy. Najczęstszym objawem jest ból, szczególnie mięśni żujących i / lub stawu szczękowego. Inne prawdopodobne objawy to:

• Ograniczony ruch lub blokowanie szczęki.
• Promieniujący ból twarzy, szyi lub ramion.
• Bolesne klikanie, trzaski lub zgrzytanie w stawie szczękowym podczas otwierania lub zamykania ust.
• Nagła, poważna zmiana w sposobie dopasowania zębów górnych i dolnych.

Inne powiązane objawy

Inne mogą czasami być związane z TMD, na przykład:

• Bóle głowy
• Bóle uszu
• Zawroty głowy
• Problemy ze słuchem

Należy jednak pamiętać, że sporadyczny dyskomfort w stawie szczękowym lub mięśniach żucia jest dość powszechny i ​​generalnie nie jest powodem do niepokoju.

Wtórne bóle głowy

Według A.D.A.M. „Dysfunkcja stawu skroniowo-żuchwowego lub stawu skroniowo-żuchwowego może być przyczyną wtórnego bólu głowy. Wtórne bóle głowy wynikają z podstawowych zaburzeń, których objawem jest ból”.

Według zwolenniczki pacjentów i autorki Teri Robert, „czasami ból głowy jest właśnie tym - bólem głowy. Innym razem ból głowy może być objawem innego stanu. Ponadto istnieją różne rodzaje bólu głowy, a metody leczenia różnią się w zależności od diagnoza. Z tych powodów ważna jest szybka i dokładna diagnoza ”.

Dusznica

Według Richarda N. Fogorosa M.D. „Ból szczęki jest dość powszechnym objawem dusznicy bolesnej. Niewyjaśniony epizodyczny ból szczęki powinien zostać zbadany przez lekarza”.

Diagnoza

Ponieważ dokładne przyczyny i objawy TMD nie są jasne, diagnozowanie tych zaburzeń może być mylące. Obecnie nie ma powszechnie akceptowanego, standardowego testu na poprawną identyfikację TMD. Jednak w około 90% przypadków opis objawów przez pacjenta, połączony z prostym badaniem fizykalnym twarzy i szczęki, dostarcza informacji przydatnych w diagnozowaniu tych zaburzeń.

Badanie lekarskie

Badanie przedmiotowe obejmuje:

• Czucie stawów szczęki i mięśni żujących z powodu bólu lub tkliwości.
• Nasłuchiwanie dźwięków klikania, trzasków lub zgrzytów podczas ruchu szczęki.
• Badanie pod kątem ograniczonego ruchu lub blokowania szczęki podczas otwierania lub zamykania ust.

Bardzo ważne jest sprawdzenie historii stomatologicznej i medycznej pacjenta. W większości przypadków ta ocena dostarcza wystarczających informacji, aby zlokalizować ból lub problem ze szczęką, postawić diagnozę i rozpocząć leczenie w celu złagodzenia bólu lub zablokowania szczęki.

Testy diagnostyczne

Regularne zdjęcia rentgenowskie zębów i prześwietlenia TMJ (radiogramy przezczaszkowe) nie są na ogół przydatne w diagnozowaniu TMD. Inne techniki rentgenowskie są zwykle potrzebne tylko wtedy, gdy lekarz mocno podejrzewa stan, taki jak zapalenie stawów, lub gdy znaczny ból utrzymuje się z czasem, a objawy nie ustępują po leczeniu. Obejmują one:

• Artrografia (zdjęcia rentgenowskie stawów z użyciem barwnika)
• Rezonans magnetyczny (MRI)
• Tomografia (specjalny rodzaj RTG)

Przed przystąpieniem do kosztownego testu diagnostycznego zawsze dobrze jest zasięgnąć kolejnej niezależnej opinii.

Opcje leczenia zachowawczego

Kluczowe słowa, o których należy pamiętać podczas leczenia TMD, to:

• Konserwatywny
• Odwracalny

Leczenie zachowawcze jest tak proste, jak to tylko możliwe i jest stosowane najczęściej, ponieważ większość pacjentów nie ma ciężkiego, zwyrodnieniowego TMD. Zabiegi zachowawcze nie atakują tkanek:

• Twarz
• Szczęka
• Połączenie

Zabiegi odwracalne nie powodują trwałych ani nieodwracalnych zmian w budowie lub położeniu szczęki lub zębów.

Ponieważ większość problemów z TMD ma charakter tymczasowy i nie pogarsza się, do złagodzenia dolegliwości zwykle wystarczy proste leczenie. Praktyki samoopieki są przydatne w łagodzeniu objawów TMD, na przykład:

• Jedzenie miękkich pokarmów
• Nakładanie ciepła lub okładów z lodu
• Unikanie ekstremalnych ruchów szczęki (takich jak szerokie ziewanie, głośny śpiew i żucie gumy)

Nauczenie się specjalnych technik relaksujących i zmniejszających stres może również pomóc pacjentom radzić sobie z bólem, który często towarzyszy problemom z TMD.

Inne konserwatywne, odwracalne metody leczenia obejmują:

• Fizjoterapia (ukierunkowana na delikatne rozciąganie mięśni i ćwiczenia relaksacyjne)
• Krótkotrwałe stosowanie środków zwiotczających mięśnie i leków przeciwzapalnych

Szyny

Pracownicy służby zdrowia mogą zalecić stosowanie aparatu ustnego, zwanego również szyną lub płytką zgryzową, która jest plastikową osłoną, która pasuje do górnych lub dolnych zębów. Szyna może pomóc zmniejszyć zaciskanie lub zgrzytanie, co łagodzi napięcie mięśni. Szyna ustna powinna być stosowana tylko przez krótki czas i nie powinna powodować trwałych zmian zgryzu. Jeśli szyna powoduje lub zwiększa ból, przestań jej używać i skontaktuj się z lekarzem.

Opcje leczenia chirurgicznego

Konserwatywne, odwracalne metody leczenia są przydatne do tymczasowego złagodzenia bólu i skurczu mięśni - nie są one „lekarstwem” na TMD. Jeśli objawy utrzymują się z czasem lub często wracają, skontaktuj się z lekarzem.

Istnieją inne rodzaje leczenia TMD, takie jak operacja lub zastrzyki, które atakują tkanki. Niektóre obejmują wstrzykiwanie leków przeciwbólowych w bolesne miejsca mięśni, często nazywane „punktami spustowymi”. Naukowcy badają ten rodzaj leczenia, aby sprawdzić, czy te zastrzyki są pomocne w miarę upływu czasu.

Zabiegi chirurgiczne są często nieodwracalne i należy ich unikać, jeśli to możliwe. Kiedy takie leczenie jest konieczne, poproś lekarza o wyjaśnienie, słowami, które możesz zrozumieć:

• Powód zabiegu
• Ryzyko z tym związane
• Inne rodzaje leczenia, które mogą być dostępne

Nieodwracalne zabiegi mogą pogorszyć TMD

Naukowcy odkryli, że pewne nieodwracalne zabiegi, takie jak chirurgiczne zastąpienie stawów szczęki sztucznymi implantami, mogą powodować silny ból i trwałe uszkodzenie szczęki. Niektóre z tych urządzeń mogą nie działać prawidłowo lub z czasem mogą rozpaść się w szczęce. Przed wykonaniem jakiejkolwiek operacji na stawie szczękowym bardzo ważne jest, aby uzyskać inne niezależne opinie.

Implanty Vitek

Agencja ds. Żywności i Leków przypomniała o implantach sztucznych stawów szczęki firmy Vitek, które mogą rozkładać i uszkadzać otaczającą kość. Jeśli masz takie implanty, skontaktuj się z chirurgiem jamy ustnej lub dentystą. Jeśli występują problemy z implantami, może być konieczne usunięcie tych urządzeń.

Inne nieodwracalne zabiegi

Inne nieodwracalne metody leczenia, które mają niewielką wartość i mogą pogorszyć problem, obejmują:

• Ortodoncja, aby zmienić zgryz
• Stomatologia odtwórcza (która wykorzystuje korony i mosty w celu zrównoważenia zgryzu)
• Regulacja zgryzu (zgrzytanie zębami w celu wyrównania zgryzu)

Chociaż potrzeba więcej badań nad bezpieczeństwem i skutecznością większości terapii TMD, naukowcy zdecydowanie zalecają stosowanie najbardziej konserwatywnych, odwracalnych metod leczenia przed rozważeniem leczenia inwazyjnego. Nawet jeśli problem TMD stał się przewlekły, większość pacjentów nadal nie potrzebuje agresywnego leczenia.

5 rzeczy, o których należy pamiętać, jeśli myślisz, że masz TMD

• Należy pamiętać, że u większości ludzi dyskomfort związany z TMD ostatecznie ustąpi, niezależnie od tego, czy jest leczony, czy nie.
• Proste praktyki samoopieki są często skuteczne w łagodzeniu objawów TMD.
• Jeśli potrzeba więcej leczenia, powinno być zachowawcze i odwracalne.
• Unikaj, jeśli to możliwe, zabiegów powodujących trwałe zmiany w zgryzie lub szczęce.
• Jeśli zalecane są nieodwracalne zabiegi, uzyskaj wiarygodną drugą opinię.

Gdzie uzyskać drugą opinię

Wielu lekarzy, zwłaszcza dentystów, jest zaznajomionych z konserwatywnym leczeniem TMD. Ponieważ TMD jest zwykle bolesne, poradnie bólu w szpitalach i na uniwersytetach są również dobrym źródłem porad i opinii na temat tych zaburzeń. Specjalnie wyszkoleni eksperci od bólu twarzy często mogą być pomocni w diagnozowaniu i leczeniu TMD.

Prowadzone są badania nad TMD

Narodowy Instytut Badań Stomatologicznych wspiera aktywny program badawczy w zakresie TMD, którego głównym priorytetem jest opracowanie rzetelnych wskazówek dotyczących diagnozowania tych zaburzeń. Trwają również badania i próby kliniczne dotyczące przyczyn, leczenia i zapobiegania TMD. Dzięki ciągłym badaniom elementy układanki TMD powoli, ale systematycznie układają się na swoim miejscu.

Wytyczne dotyczące diagnozy

Jednym z najważniejszych obszarów badań TMD jest opracowanie jasnych wytycznych dotyczących diagnozowania tych zaburzeń. Gdy naukowcy uzgodnią, jakie powinny być te wytyczne, lekarzom będzie łatwiej poprawnie zidentyfikować zaburzenia skroniowo-żuchwowe i zdecydować, jakie leczenie, jeśli w ogóle, jest potrzebne.