Czy potrzebujesz POLST?

POLST to stosunkowo nowy dokument, w którym określone są życzenia danej osoby na koniec życia. POLST to skrót od Physician’s Orders for Life-Sustained Treatment. Paradygmat wywołuje spory szum w środowisku medycznym i daje wiele obietnic w zapewnieniu przestrzegania życzeń pacjenta.

Do tej pory osoba mogła wdrożyć dyrektywę wyprzedzającą, aby określić, jakie będą jej życzenia pod koniec życia. Dyrektywa Advance ogólnie zawiera informacje na temat chęci osoby do mechanicznej wentylacji, sztucznego karmienia oraz chęci zapewnienia komfortowej opieki. Jednak dyrektywa Advance w niewielkim stopniu chroni osobę przed niechcianą opieką medyczną w nagłych wypadkach, taką jak RKO lub przeniesienie do szpitala. Osoba musiałaby mieć oddzielny zakaz reanimacji (DNR), aby chronić go przed niechcianymi uciśnięciami klatki piersiowej, wstrząsami elektrycznymi i sztucznym oddychaniem.

Korzystając z paradygmatu POLST, personel ratunkowy i medyczny ma jasne polecenia, jakie działania należy podjąć w nagłych wypadkach w oparciu o życzenia pacjenta. Obejmuje chęć pacjenta do wykonania RKO lub odmowy, bycia zabranym do szpitala oraz tego, czy należy otrzymywać sztuczne odżywianie. Paradygmat może podążać za osobą, dokądkolwiek się udaje; obowiązuje w domu, w domu opieki, placówce opieki długoterminowej oraz w szpitalu.

Co obejmuje POLST?

Paradygmat POLST ma trzy lub cztery sekcje (w zależności od stanu), w których dana osoba może wybrać pożądaną interwencję medyczną:

• CPR: osoba może zdecydować się na próbę resuscytacji krążeniowo-oddechowej (CPR). Wybranie tej opcji oznacza wybranie „Pełnego leczenia” w części B. Alternatywnie, dana osoba może wybrać opcję „Pozwól na naturalną śmierć”, znaną również jako „Nie próbuj resuscytacji”.
  • Interwencje medyczne: osoba ma trzy możliwości wyboru zakresu interwencji medycznych, które chciałaby. Pierwszy wybór to „Tylko środki zapewniające komfort”, co oznacza zapewnienie tylko opieki, która złagodzi ból i cierpienie. Wybranie tej opcji oznacza, że ​​osoba zostanie przewieziona do szpitala tylko wtedy, gdy nie będzie można złagodzić cierpienia w domu.
    Drugi wybór to „Ograniczone dodatkowe interwencje”, które obejmują komfortową opiekę z pierwszego wyboru, ale mogą również obejmować płyny dożylne (IV) i antybiotyki. Można zdecydować, że NIE zostaniesz przeniesiony do szpitala, chyba że cierpienia nie można złagodzić w domu.
  • Trzeci wybór to „Pełne leczenie”. Wybranie tej opcji oznacza, że ​​dana osoba potrzebuje komfortowej opieki, płynów dożylnych, antybiotyków, RKO i wszelkiej innej intensywnej opieki medycznej, w tym przeniesienia do szpitala.
  • W tej sekcji znajduje się wiersz na wszelkie dodatkowe zamówienia. Pacjenci mogą zdecydować ze swoim lekarzem o ograniczeniu rodzaju stosowanych leków dożylnych lub mogą wybrać konkretny rodzaj wspomagania oddychania, jakiego chcą.
• Antybiotyki: w tej sekcji pacjenci mogą określić, kiedy i czy należy stosować antybiotyki w leczeniu zakażeń.
• Sztuczne żywienie: Ta sekcja pozwala osobie wyrazić swoje życzenia dotyczące sztucznego karmienia, zazwyczaj przez zgłębnik nosowo-żołądkowy (NG) do krótkotrwałego karmienia lub przez zgłębnik żołądkowy (wprowadzany przez skórę do żołądka) w przypadku karmienia długoterminowego . Dostępne opcje to „Bez sztucznego odżywiania przez zgłębnik”, co jest całkiem jasne, „Określony okres próbny sztucznego odżywiania przez zgłębnik”, co zwykle oznacza sztuczne karmienie przez krótki czas, aby sprawdzić, czy nastąpiła poprawa ich stanu, lub „Długo- termin „sztuczne odżywianie przez zgłębnik”, co zwykle odbywa się przez zgłębnik żołądkowy.

Czym POLST różni się od dyrektywy zaliczkowej

Dyrektywa Advance ma na celu wydawanie instrukcji dotyczących pożądanych interwencji medycznych, gdy dana osoba przeszła już leczenie w nagłych wypadkach i jest zwykle skierowana do personelu szpitala lub domu opieki. POLST ma za zadanie poinstruować personel ratunkowy, jakie działania należy podjąć, gdy jesteś jeszcze w domu.

Kto musi podpisać POLST?

We wszystkich państwach, w których POLST jest akceptowany i legalny, formularz musi podpisać pacjent lub osoba podejmująca decyzję w tej sprawie. Lekarz musi również zaświadczyć, że decyzja, którą podejmuje pacjent, jest zgodna z jego aktualnym stanem zdrowia. Na przykład, jeśli zdrowa trzydziestokilkuletnia kobieta, taka jak ja, poprosiłaby o zezwolenie na naturalną śmierć, tylko środki uspokajające i zakaz sztucznego odżywiania, mój lekarz (miejmy nadzieję) nie podpisałby formularza. W niektórych stanach pielęgniarka (NP) lub asystent lekarza (PA) może zgodnie z prawem podpisać formularz.

Każdy, kto cierpi na chorobę przewlekłą lub ograniczającą życie lub ktokolwiek w podeszłym wieku powinien rozważyć posiadanie dokumentu POLST. Aby dowiedzieć się, czy twój stan akceptuje i stosuje paradygmat POLST, odwiedź stronę internetową POLST.