Omówienie łokcia golfisty

Kasipat / Getty Images

Łokieć golfisty, zwany dokładniej zapaleniem nadkłykcia przyśrodkowego, to uraz ścięgien przyczepionych do nadkłykcia przyśrodkowego. Uważa się, że jest to uraz spowodowany nadmiernym zużyciem, w którym powtarzalna siła wywiera nacisk na tkanki łączne, powodując ból, stan zapalny i ograniczony zakres ruchu.

Łokieć golfisty jest podobny do łokcia tenisisty, ale różni się tym, że obejmuje inny ruch i nadkłykć przyśrodkowy (wewnętrzny), a nie boczny (zewnętrzny).

W razie potrzeby można zdiagnozować łokieć golfisty za pomocą badania fizykalnego i badań obrazowych. Leczenie zazwyczaj obejmuje odpoczynek, nałożenie lodu, szynowanie i doustne leki przeciwbólowe w celu zmniejszenia bólu. Zastrzyki steroidowe i operacje są zarezerwowane tylko dla najpoważniejszych przypadków.

Znany również jako

• Łokieć baseballowy
• Łokieć wspinacza
• Przedramię łokieć tenisisty
• Łokieć walizki

Objawy

Cechą charakterystyczną zapalenia nadkłykcia przyśrodkowego jest ból po wewnętrznej stronie łokcia podczas intensywnego użytkowania lub po nim. W przeciwieństwie do łokcia tenisisty ból nasila się wraz ze zgięciem nadgarstka (gdy nadgarstek jest zgięty do wewnątrz) i często promieniuje do przedramienia.

Może również wystąpić osłabienie łokcia podczas chwytania lub noszenia przedmiotów, szczególnie gdy nadgarstek jest pronowany (z dłonią skierowaną w dół). Dla niektórych ból może być chroniczny i wyniszczający.

Przyczyny

Pomimo swojej nazwy łokieć golfisty jest częściej kojarzony z kontuzją zawodową niż sportem. Jest to związane ze sposobem, w jaki łokieć porusza się w stosunku do nadgarstka oraz z siłą, jaką wywiera się na łokieć podczas zginania nadgarstka.

Posługując się przykładem golfa, zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego jest często przypisywane uderzeniu w łokieć, gdy golfista przypadkowo uderza o ziemię podczas zamachu w dół (tworząc „dno”). Każdy silny ruch, który wymaga mocnego chwytu i zgiętego nadgarstka, może zrobić to samo.

Z anatomicznego punktu widzenia mięśnie zginaczy nadgarstka znajdują się po wewnętrznej stronie przedramienia i są połączone wspólnym ścięgnem zginacza z nadkłykciem przyśrodkowym. Połączenie mocnego chwytu z zgiętym nadgarstkiem może powodować nadmierne obciążenie wewnętrznego łokcia, jeśli siła przeciwna jest wystarczająco duża. Z biegiem czasu może to prowadzić do niewielkich łez ścięgien i rozwoju zapalenia ścięgien lub tendinopatii.

Zapalenie ścięgna i tendinopatia to dwie różne formy urazów ścięgien. Chociaż terminy te są często używane zamiennie, zapalenie ścięgien jest przyczyną ostrego urazu, podczas gdy tendinopatia jest przypisywana urazom powtarzającym się, w których występuje zwyrodnienie ścięgna.

W tym kontekście zapalenie ścięgien sugeruje krótszy cykl leczenia, podczas gdy tendinopatia opisuje przewlekły lub nawracający stan, który wymaga długotrwałej lub ciągłej opieki.

Łokieć golfisty dotyka w równym stopniu kobiet i mężczyzn, zazwyczaj między 45 a 54 rokiem życia.

Diagnoza

Zwykle diagnozę łokcia golfisty przeprowadza się na podstawie badania fizykalnego oraz przeglądu objawów i historii medycznej (w tym rodzaju wykonywanej pracy).

Podczas badania fizykalnego lekarz zazwyczaj wywiera siłę na łokieć i nadgarstek. Jeśli odczuwasz ból lub nie jesteś w stanie oprzeć się sile po stronie środkowej, jednym z bardziej prawdopodobnych winowajców będzie łokieć golfisty.

Można zlecić wykonanie badań obrazowych, aby sprawdzić łzy lub zapalenie nadkłykcia przyśrodkowego lub wykluczyć inne przyczyny (takie jak złamanie). Może to obejmować obrazowanie ultrasonograficzne, rentgenowskie lub rezonans magnetyczny (z których to drugie jest w stanie lepiej obrazować tkanki miękkie).

Diagnozy różnicowe

Jeśli przyczyna bólu łokcia jest niepewna, lekarz może zbadać inne możliwe przyczyny w diagnostyce różnicowej, w tym:

• Zaburzenia nerwu łokciowego (zwykle spowodowane uciskiem nerwu łokciowego w łokciu)
• Radikulopatia szyjna macicy (spowodowana bólem rzutowanym spowodowanym uciskiem kręgosłupa szyjnego)
• Uraz więzadła pobocznego łokciowego (zwykle zerwanie więzadła po przyśrodkowej stronie łokcia)
• Zerwanie dystalnego tricepsa (obejmujące dolny koniec mięśnia trójgłowego ramienia)

Leczenie

Łokieć golfisty jest zwykle leczony zachowawczo. Pierwszym krokiem byłoby zaprzestanie czynności powodującej ból, a następnie protokół RICE (odpoczynek, przyłożenie lodu, ucisk i uniesienie stawu). Pomoże to zmniejszyć stan zapalny i zapewni tymczasową ulgę w bólu.

Jeśli ból jest silny, można zastosować szynę łokciową, aby ustabilizować staw i zapewnić kompresję. Można również przepisać dostępne bez recepty niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), takie jak Advil (ibuprofen) lub Aleve (naproksen).

W rzadkich przypadkach, jeśli ból jest wystarczająco silny, lekarz może zalecić dostawowe wstrzyknięcie kortyzonu (do jamy stawowej), aby szybko zmniejszyć stan zapalny i ból.

Zastrzyki z kortyzonu są podawane tylko sporadycznie, ponieważ nadużywanie może powodować uszkodzenie chrząstek, więzadeł i ścięgien oraz zwiększać ryzyko septycznego zapalenia stawów.

Fizykoterapia

Niezależnie od ciężkości Twojego stanu, zdecydowanie zachęca się do ćwiczeń fizjoterapeutycznych, aby odzyskać siły i przywrócić zakres ruchu w stawie. Może to obejmować:

• Izometryczne ćwiczenia prostowania nadgarstka: Zegnij nadgarstek do tyłu, jednocześnie wywierając nacisk w przeciwnym kierunku drugą ręką.
• Izometryczne ćwiczenia zginania nadgarstka: Zegnij nadgarstek do przodu, jednocześnie wywierając nacisk w przeciwnym kierunku drugą ręką.
• Odporne przedłużenie nadgarstka: Oprzyj przedramię na stole i przesuń nadgarstek z pozycji neutralnej do pozycji do góry i do tyłu, trzymając lekki.
• Odporność na zgięcie nadgarstka: Oprzyj przedramię na stole i przesuń nadgarstek z pozycji neutralnej do pozycji w dół iz powrotem, trzymając lekki.
• Rozciąganie nadgarstka z prostą bronią: Wyciągnij rękę z dłonią skierowaną do góry, a drugą ręką pociągnij palce i nadgarstek w kierunku ciała.

Terapia ultradźwiękami jest czasami stosowana w leczeniu przewlekłego bólu łokcia. Chociaż uważa się, że fale dźwiękowe o wysokiej częstotliwości mogą przyspieszyć gojenie się poprzez rozgrzanie tkanek i zwiększenie krążenia, dowody na ich skuteczność pozostają w najlepszym przypadku niepewne.

Przy odpowiednim leczeniu zapalenie ścięgien zwykle ustępuje w ciągu kilku dni do kilku tygodni. Z kolei tendinopatia może wymagać od dwóch do sześciu miesięcy, zanim objawy całkowicie ustąpią.

Operacja

Rzadko wykonuje się operację łokcia golfisty, ale można ją rozważyć, jeśli objawy utrzymują się dłużej niż sześć miesięcy i wpływają na jakość życia.

W takich przypadkach można wykonać minimalnie inwazyjną procedurę zwaną przezskórnym uwolnieniem łokcia. Podczas tej operacji ścięgno zginacza (które łączy nadkłykć przyśrodkową z kością ramienia) zostanie odłączone, a przestrzeń łokciowa oczyszczona z zanieczyszczeń. Zwykle można go wykonać jako zabieg artroskopowy („dziurka od klucza”) w znieczuleniu miejscowym.

Kiedy iść do lekarza

Jeśli odczuwasz ból w wewnętrznym łokciu, który nasila się, gdy nadgarstek jest zgięty, możesz spróbować leczyć go protokołem RICE, aby sprawdzić, czy objawy ustąpią. Jeśli tak się nie stanie lub się pogorszy, należy dołożyć wszelkich starań, aby udać się do lekarza lub specjalisty medycyny sportowej. W niektórych przypadkach możesz podejrzewać łokieć golfisty, ale okaże się, że winny jest inny, potencjalnie poważny stan.

Jest to szczególnie ważne, jeśli ból łokcia jest przewlekły lub nawracający. Problem z łokciem golfisty polega na tym, że ma tendencję do progresji. O ile nie znajdziesz sposobu, aby poprawić mechanikę łokcia golfisty, przypadek zapalenia ścięgna może łatwo przekształcić się w tendinopatię.

W niektórych przypadkach lekarz lub fizjoterapeuta zaleci ciągłe noszenie ortezy łokcia, aby zmniejszyć stres podczas pracy lub aktywności fizycznej. Ciągłe ćwiczenia wzmacniające nadgarstek mogą również zmniejszyć ryzyko ponownego urazu.

Jeśli łokieć Twojego golfisty jest rzeczywiście spowodowany grą w golfa, specjalista medycyny sportowej wraz z profesjonalnym golfistą mogą pomóc Ci zmienić zamach, aby nie tworzyć dużych dziur podczas uderzania piłki.