Rola palpacji w medycynie

Palpacja to proces używania dłoni lub palców w celu zidentyfikowania choroby lub urazu ciała lub miejsca bólu. Jest używany przez lekarzy do określania rozmiaru, kształtu, jędrności lub lokalizacji nieprawidłowości wskazujących na chorobę.

Może to obejmować:

• Poczucie tekstury skóry w celu wykrycia obrzęku lub stanu zapalnego
• Ocena lokalizacji i nasilenia bólu
• Badanie pod kątem guzków lub nieprawidłowości wskazujących na guz, przepuklinę lub złamanie
• Lokalizowanie anatomicznych punktów orientacyjnych w celu identyfikacji nieprawidłowości strukturalnych, takich jak zwichnięcie stawu lub wypadnięcie dysku
• Określenie pozycji płodu podczas ciąży

Badanie palpacyjne jest powszechnie stosowane do badań jamy brzusznej lub klatki piersiowej (klatki piersiowej), ale można je zastosować do dowolnej części ciała, w tym ust, pochwy i odbytu. Zgodnie z najściślejszą definicją, badanie tętna osoby można uznać za formę badania palpacyjnego.

Rodzaje palpacji

W badaniu przedmiotowym zmysł dotyku jest tak samo ważny jak zmysł wzroku. W ramach szkolenia lekarze uczą się rozpoznawania problemów na powierzchni skóry lub pod nią za pomocą samego dotyku. Robią to, stosując ogólny nacisk dłonią lub palcami, aby wykryć subtelne zmiany, które w przeciwnym razie mogłyby pozostać niezauważone przez laika.

Techniki stosowane do badania palpacyjnego mogą się różnić w zależności od badanej części ciała, a także celów badania (tj. Badanie przesiewowe a diagnoza). Poniżej znajduje się tylko kilka przykładów.

Badanie palpacyjne klatki piersiowej

Badanie palpacyjne klatki piersiowej jest zwykle stosowane do diagnozowania problemów klatki piersiowej lub kręgosłupa. Polega na dotknięciu powierzchownych i głębokich tkanek w celu oceny położenia kręgu, obecności obrzęku (obrzęku) lub powiększenia węzłów chłonnych (obrzęk węzłów chłonnych) lub wypukłości żeber, mostka lub kręgosłupa.

Badanie palpacyjne może być wykonywane w pozycji siedzącej lub leżącej na plecach (twarzą do góry) lub na brzuchu (twarzą do dołu).

W ocenie funkcji serca pomocne jest również badanie palpacyjne. Lokalizacja, wielkość i siła impulsu sercowego na ścianie klatki piersiowej mogą pomóc określić, czy serce pracuje normalnie, a nieprawidłowe wibracje mogą wskazywać na obecność szmerów sercowych.

Badanie palpacyjne brzucha

Głębokie badanie palpacyjne brzucha polega na umieszczeniu płaskiej dłoni na ścianie brzucha i zastosowaniu mocnego, stabilnego ucisku. Badanie palpacyjne oburęczne - gdzie górna ręka jest używana do wywierania nacisku, podczas gdy dolna ręka służy do wyczuwania —Jest często przydatna w ocenie masy brzucha.

Badanie palpacyjne może nawet pomóc zdiagnozować tętniak aorty brzusznej. Odbywa się to poprzez umieszczenie obu rąk na brzuchu z palcami wskazującymi po obu stronach aorty (znajduje się tuż nad i po prawej stronie pępka). Jeśli obecny jest tętniak aorty brzusznej, palce rozdzielałyby się z każdym uderzeniem serca.

Podczas badania palpacyjnego jamy brzusznej lekarze sprawdzają nie tylko tkliwość lub masy, ale także inne ważne cechy, które można wyczuć palcami. Oto niektóre z nich:

• Sztywność: Sztywność jestmimowolnyskurcz mięśni brzucha, który powoduje uczucie twardości lub sztywności mięśni. Często wskazuje na poważny problem, taki jak zapalenie otrzewnej.
• Ochrona: W przeciwieństwie do sztywności, ochrona to dobrowolne skurcze mięśni brzucha przez pacjenta, który obawia się, że palpacja będzie bolesna.
• Tkliwość odbicia: Niezwykle ważny objaw (objaw Blumberga) w badaniu jamy brzusznej stwierdza się nie podczas badania palpacyjnego brzucha, ale po zakończeniu badania palpacyjnego. Podczas testowania czułości z odbicia, praktykujący dotyka głęboko brzucha, a następnie gwałtownie uwalnia ucisk. Znaczny wzrost bólu u pacjenta często wskazuje na ostry proces brzuszny, taki jak zapalenie wyrostka robaczkowego.

Badanie palpacyjne macicy

Inną procedurą oburęczną jest oburęczne badanie miednicy, znane również jako ręczne badanie palpacyjne macicy. Polega na uciskaniu podbrzusza jedną ręką i badaniu palpacyjnym tkanek wewnątrz pochwy palcami drugiej ręki.

Badanie palpacyjne piersi

Badanie palpacyjne piersi wykonuje się płaskostopiem dłoni i palcami. Procedura jest systematyczna i polega na ocenie piersi i sutków w kierunku zgodnym z ruchem wskazówek zegara w celu sprawdzenia konsystencji i guzków. Same sutki były dotykane pod kątem elastyczności i delikatnie ściskane w celu sprawdzenia, czy nie ma wydzieliny.

Badanie palpacyjne przepukliny

Badanie palpacyjne jest częścią procesu związanego z rozpoznaniem i charakterystyką przepukliny pachwinowej (typu zlokalizowanego w podbrzuszu lub w pachwinie). Wielkość przepukliny można ocenić, prosząc pacjenta o kaszel, ponieważ spłaszczenia palców są umieszczony na wybrzuszonej tkance. Wierzch dłoni służyłby do oceny temperatury skóry w porównaniu z otaczającą tkanką.

Badanie palpacyjne dłoni i nadgarstka

Urazy dłoni lub nadgarstka są zwykle diagnozowane za pomocą palpacji. Badanie palpacyjne może obejmować delikatne obracanie stawu, gdy palce wykrywają subtelne oznaki, takie jak trzeszczenie (trzeszczenie i odczucia), zmniejszony zakres ruchu lub zwiększone ciepło i obrzęk wskazujące na zapalenie.

Podobne techniki można zastosować do innych stawów, takich jak kolano, kostka, łokieć lub ramię.

Badanie palpacyjne zębów

W stomatologii badanie palpacyjne może być stosowane w celu ustalenia stanów zapalnych, takich jak zapalenie przyzębia, przyczyny rozbieżności zgryzu (okluzja zębów) lub rozwój ropnia zęba lub zmiany w jamie ustnej. Zwykle wykonuje się to czubkiem palca, szukając zmian w teksturze, kolorze, temperaturze lub konsystencji dziąseł.

Oprócz badania wewnątrzustnego można zastosować badanie palpacyjne na mięśniach szczęki w celu wykrycia kliknięć lub nieregularnych zgryzów. Zwykle wykonuje się to przez dociskanie palców obu rąk do mięśni szczęki, gdy osoba ugryza się w dół.

Ta sama technika może być pomocna w diagnozowaniu schorzeń stawu skroniowo-żuchwowego (TMJ).

Badanie palpacyjne podczas egzaminów fizycznych

Badanie fizykalne, wraz z przeglądem historii choroby, jest zwykle pierwszym krokiem, jaki lekarz wykonuje podczas diagnozowania stanu chorobowego lub wykonywania rutynowych badań fizycznych.

Istnieją cztery podstawowe elementy egzaminu fizycznego. Niekoniecznie są stosowane na każdej części ciała, ale zazwyczaj obejmują:

• Inspekcja, oględziny ciała
• Palpacja, dotyk ciała
• Uderzenie, stukanie ciała w celu oceny wielkości i konsystencji narządu lub sprawdzenie obecności płynu
• Osłuchiwanie, słuchanie dźwięków serca i jelit stetoskopem