Ryzyko rwy kulszowej wzrasta wraz z wiekiem. Rwa kulszowa powoduje ból, mrowienie / drętwienie, osłabienie i utratę odruchów w dolnej części pleców, pośladkach, nogach i stopach. Czasami rwa kulszowa jest spowodowana chorobami zwyrodnieniowymi, takimi jak zapalenie stawów. dobrze.
Radikulopatia to stan, w którym ucisk korzenia nerwowego w kręgosłupie. Rwa kulszowa to rodzaj radikulopatii lędźwiowej (dolnego odcinka kręgosłupa), w której nerw kulszowy jest uciskany.
projekt36Wiek jako czynnik ryzyka rwy kulszowej
Jednym z głównych czynników ryzyka rwy kulszowej jest starzenie się. Wraz z wiekiem wiele problemów może przyczyniać się do zwyrodnienia kręgosłupa. Zmiany związane z wiekiem mogą wywołać rwę kulszową z powodu zmian w krążkach międzykręgowych, ostrogach kostnych i zwężeniu kręgosłupa.
- Degeneracja krążka międzykręgowego zwykle rozpoczyna się w wieku około 30 lat.
- Zwężenie kręgosłupa (zwężenie kręgosłupa) zwykle pojawia się jako pierwsze u osób powyżej 50 roku życia.
- Zmiany artretyczne w kręgosłupie, takie jak ostrogi kostne, mogą rozwinąć się po latach zapalenia stawów.
- Ponadto same dyski zaczęły schodzić w kierunku wrażliwości - im jesteś starszy, tym więcej odporności prawdopodobnie straciłeś w dyskach kręgosłupa.
Ze względu na aktywność zawodową, towarzyską i sportową osoby w wieku od 30 do 50 lat są bardziej narażone na urazy kręgosłupa lub inne rodzaje uszkodzeń kręgosłupa, które mogą prowadzić do rwy kulszowej.
Siedzący tryb życia
Podczas gdy urazy spowodowane czynnościami mogą uszkodzić kręgosłup, regularne siedzenie zwiększa również ryzyko rwy kulszowej.
Może się zdarzyć, że siedzisz przez dłuższy czas podczas pracy przy komputerze, dużo jeżdżąc, zachowując się jak kanapowy ziemniak i tym podobne.
Głównym powodem, dla którego siedzenie może prowadzić do rwy kulszowej, jest to, że siedzenie uciska kręgosłup i dyski, co - w zależności od stanu kręgosłupa - może podrażniać korzeń nerwu rdzeniowego. Innym powodem jest to, że siedzenie może bezpośrednio wywierać nacisk na nerw kulszowy, tak jak w przypadku zespołu piriformis.
Praca fizyczna a ryzyko rwy kulszowej
Częste podnoszenie ciężkich ładunków i / lub wielokrotne skręcanie kręgosłupa wiąże się z przepukliną dysku, która często skutkuje radikulopatią lędźwiową.
Innym czynnikiem ryzyka związanym z pracą są wibracje, takie jak używanie młota pneumatycznego.
Szwendacze i biegacze
Dwa sporty, które najbardziej zwiększają ryzyko wystąpienia objawów rwy kulszowej, to chodzenie i bieganie. Jest to prawdopodobnie spowodowane powtarzającym się skurczem mięśnia gruszkowatego. Podczas długich okresów chodzenia i biegania mięsień gruszkowaty napina się, aby pomóc Ci przyspieszyć do przodu. Naprężenie mięśnia gruszkowatego może spowodować podrażnienie nerwu kulszowego, który przebiega pod nim.
Fińskie badanie z 2002 r. Opublikowane wSpine Journalwykazali, że chodzenie wiąże się z wystąpieniem objawów rwy kulszowej, podczas gdy bieganie wiąże się z ich kontynuacją. W badaniu wzięło udział 327 pracowników z rwą kulszową i 2077 pracowników bez rwy kulszowej.
Inne grupy: kobiety w ciąży, diabetycy
Otyłość może zwiększać ryzyko rwy kulszowej z powodu fizycznego nacisku na nerw. Osoby z cukrzycą są podatne na uszkodzenia nerwów, w tym na nerw kulszowy.
A ze względu na zmiany hormonalne i zmiany pozycji dziecka, ryzyko rwy kulszowej jest znacznie zwiększone również w czasie ciąży.
-everything-you-need-to-know.jpg)
